امید اعدامشدنی نیست.
انقلاب
انقلاب مسیر داره. انقلاب ما مقصدی با هدف سرنگونی جمهوری اسلامی رو داره. و مثل هر مسیر هدفداری، پستی و بلندی هم داره.
زمان زیادی میبره. گاهی طاقتفرسا و گاهی ناامیدکننده است. گاهی هیجانانگیزه. گاهی بهتزده میشیم و گاهی امیدوار و خستگیناپذیر. انقلاب یعنی همین احساسات متناقض و پر افت و خیز که به معنای اتمام کار و باخت نیست.
سخته اما باید پذیرفت که هیچ دستاوردی بدون هزینه نیست. اما هر چه هزینه کمتر باشه، نشان از هوشمندی انقلابیون داره و البته وابستگی مستقیمی به بازخورد و برخوردهای حکومت که همه از میزان اهمیت این دو مورد باخبریم.
ما نه شکست خوردهایم، نه عقب میکشیم. از قضا آگاهی جمعیمون بالاتر رفته و آگاهتریم. کدام حکومت دیکتاتوری و در کجای جهان بوده که در برابر فروپاشی به هر دستاویزی چنگ نندازد و حتی تا ثانیههای آخر حتی شده برای ظاهرسازی تلاش نکند؟ حکومت با نزدیکی هر چه بیشتر به خط پایان، متوحشتر میشود. اگر خطری تهدیدش نمیکرد، چرا سرتاسر اخبار و نیروهایشان سرگرم سرکوب هستند؟ اگر در معرض فروپاشی نیستند، چرا همتیمیهای خودشان را بازداشت میکنند که نشان دهند عامل خرابکاری پیدا شده و قائله ختم به خیر شده؟ چرا در فضای مجازی اجیر میکنند که حملات سایبری داشته باشند؟ حقیقت این است که مردم در سوت پایان این حکومت دمیدهاند و شما هموطنی که این متن رو چه از داخل و چه خارج ایران میخوانی، مؤثر و صد البته ارزشمند هستی.
- عیسی شیرازی و وحید نارویی گرچه باید توجه کنیم حکمشان مربوط به این انقلاب نیست، اما هموطن ما بودند و با ظلم در سکوت اعدام شدند. شادمان احمدی و شهریار عادلی عزیز که کورد بودند را زیر شکنجه از دست دادیم. این عزیزان بلوچ و کورد، ناشناس ماندنشان کافیست و باید برای شنیده شدنشان کار کنیم. آنها قربانی اطلاعات کم و رسانه نداشتن و محیطی هستن که ج.ا با وجود غنی بودن آن مناطق برایشان درست کرده و باید هر چه سریعتر بایکوت خبری را تمام کنیم.
- مجیدرضای ما قربانی در پی نداشتن هزینهی سنگین برای ج.ا در ادامهی اعدام محسن شکاری و همینطور برنامهی سایبریها شد، اما مردم با آگاهی جمعی دسیسهها را متوجه میشوند و اجازهی تکرار نمیدهند. رسانهها باید اقدامات جدیتری انجام میدادند. ابتدا چند هفته پیش اعلامیه اعدامش به دست سایبریها منتشر شد. برنامهریزی شد، هشتگ زدند، اما خبر دروغ بود. مخاطب را نسبت به خبر فاجعهبار سِر کردند. از اهمیت حکم کم کردند و کمی بعد در خفا اجرا. همچنین، متأسفانه مجیدرضا چندان بینالمللی نشد و هیچ کفیل سیاسی که پیگیرش باشد نداشت.
- محسن شکاری عزیزمان قربانی سکوت و بیخبری رسانهها شد. اگر به خاطر داشته باشید حسین رونقی عزیز گفته بود «این دفعه یا مردم منو میارن بیرون یا جمهوری اسلامی منو میکشه» و
حالا بیرون از زندان از تاثیر کنشگری ما گفته، کلیک کنید.
اینکه امروز عدهای سایبری از بیفایدگی هشتگها میگن و عدهای از سر خشم و غم اونها رو منتشر میکنن، نباید شما رو متأثر و منحرف کنه. راه انقلاب به یک روش محدود نیست؛ توییت و ایمیل هم تنها راه نیست، اما ادامهدار شدن روند انقلاب ما و اینکه بتونیم بگیم
«اینبار فرق داره»، به خاطر بینالمللی شدن است. خوب میدانیم هر کسی گذشتهی خودش را فراموش کنه، باخت میدهد. ج.ا یادش رفته حمایت چهلسالهی مردم به اینجا رسوندش و همان مردم اگر اراده کنن، تمام میشود. یادمان نرود اعتراضات ۹۸ به یک هفته هم نرسیده ولی کشتار چند برابر الان داشت اما جهانی نشد.
اجازه دهید بین انبوه اطلاعات که بخش گستردهای هم به سایبریهایی میرسه که فیلم اعدام و امثالهم برای به نهایت رسوندن وحشت و سرکوب پخش میکنند، چند نتیجهی اتحادمون را بیان کنیم:
• خانم کارمن وگ طی
توییتی قبول کفالت سیاسی آرمیتا عباسی را اعلام کرد.
مانند چهار نفر قبلی.
• خوشبختانه حالا دیگر هیچکدام از عزیزان زیر ۱۸ سال
نامبرده در این پست حکم اعدام ندارند:
گروه ما در پشت صحنه فعالیتهای زیادی داره که برای انسجام مطالب و دیگر موارد اینجا عنوان نمیشه، اما بخشی از اون تلاشها برای شکلگیری ائتلاف و ارتباط با افراد محبوب و مدنظر مردمه و امیدواریم بهزودی در این راستا خبرهای خوبی بدیم. همچنین پیگیر کمیتهی حقیقتیاب و فعالیتشون هستیم. از طرفی، هر چه زودتر برای تشکیل یک تیم که توانایی بیان خواستههای حقیقی مردم ایران و مقابله با سخنرانیهای نایاک رو داشته باشن تلاش میکنیم.
فراموش نکنیم ما همه یک طرف ماجراییم و ج.ا طرف دیگر. مسیرمون طولانیه و ممکنه یکی از همرزمهامون این وسط خسته بشه یا اشتباهی کنه که کاملاً هم طبیعیه، دست هم رو بگیریم و نه خودمون و نه همسنگرهامون رو سرزنش نکنیم. کسی که لایق سرزنشه، قشر خاکستری و یا حامی جمهوری اسلامیه و بس.
جنگ جنگ تا پیروزی ✌️