انجمن علمی روان‌شناسی دانشگاه علامه طباطبایی

📍آزمون سخت روانشناسان در دوراهی اخلاق و قدرت، نوشته‌ی نیلوفر بازیار. شما فکر می‌کنید سنگرسازی برای بزرگان چه عواقب و پیامد‌هایی در جامعه خواهد داشت؟ در این دوراهی چه رفتاری صحیح تر است و به چه علت؟ https://www.instagram.com/p/C9fmRWHukn2/?igsh=MWNrcWh2ejgzdzlveA== 🆔 Psychology_ATU

📍آزمون سخت روانشناسان در دوراهی اخلاق و قدرت، نوشته‌ی نیلوفر بازیار. شما فکر می‌کنید سنگرسازی برای بزرگان چه عواقب و پیامد‌هایی در جامعه خواهد داشت؟ در این دوراهی چه رفتاری صحیح تر است و به چه علت؟ https://www.instagram.com/p/C9fmRWHukn2/?igsh=MWNrcWh2ejgzdzlveA==

آزمون سخت روانشناسان در دوراهی اخلاق و قدرت از هفته گذشته تاکنون، خبر برقراری رابطه جنسی یکی از روانشناسان صاحب‌نام در ایران با یکی از مراجعینشان در خارج از ایران و محکومیت در دادگاه استرالیا که منجر به ابطال لایسنس ایشان در کشور مذکور شده است به خبر دست اول در محافل روانشناسان و بخشی از جامعه تبدیل شده است. به نظر می‌رسد کشمکش‌های فراوان و جدال بر سر درستی یا نادرستی عکس‌العمل جامعه روانشناسان و مردم به عنوان مراجعین فعلی یا بالقوه در برابر زیر پا گذاشته شدن اصول اخلاق حرفه‌ای در روانشناسی توسط درمانگر و آموزگاری که سال‌ها مشق درمانگری و درمان برای تعداد فراوانی چه به عنوان درمانگر چه مراجع می‌کرده است، باب جدیدی را در بحث اخلاق در درمان گشوده است‌ که با سکوت نهادهای بالادستی حاکم در حوزه روانشناسی و سلامت روان و عدم موضع‌گیری یا موضع‌گیری‌های نابجای پیشکسوتان روانشناسی، معنای جدیدی به خود گرفته است. در یک طرف اعتقاد بر آن است که «ما در جایگاه قضاوت افراد نمی‌باشیم و هنوز جرمی اثبات نشده است، انسان جایزالخطاست، ایشان خدمات علمی فراوانی را به جامعه روانشناسی ایران ارائه داده است و همگی به نوعی به ایشان مدیون می‌باشیم، هر کسی مسئول زندگی شخصی و حرفه‌ای خود است و بحث کردن درباره آن بی‌ارتباط به دیگران است، عده‌ای از روانشناسان به علت حسادت و کینه‌توزی فرصت را غنیمت شمرده و به تخریب ایشان روی آورده‌اند، روانشناسان باید همدلی کنند و برای گذر ایشان به سلامت از این حادثه تلاش کنند» و... اما در طرف دیگر اعتقاد بر این است که «طبق حکم دادگاه استرالیا ایشان محکوم شده است و جای ابهامی باقی نمانده است، مراجع با آسیب‌های فراوانی روبه‌رو شده است و مسئولیت این اتفاق به عنوان درمانگر کاملا بر عهده ایشان می‌باشد و جای هیچ عذر و بهانه‌ای باقی نمانده است، عکس‌العمل‌های روانشناسان به علت نقض اصول اخلاقی طبیعی و اخلاقی است» و... ذکر این نکته ضروری است که کمیسیون رسیدگی به شکایات بهداشتی و درمانی استرالیا پس از حدود سه سال بررسی، ایشان را به علت داشتن رابطه جنسی با مراجع، برگزاری جلسات گروه درمانی همراه با موسیقی و سرو الکل، عدم رعایت مرزهای حرفه‌ای و گمراه کردن شورای روانشناسی New South Wales و کمیسیون شکایات، حکم نهایی خود که ابطال مجوز درمان است را صادر کرده است. احتمالا نیم‌نگاهی به اصول پنج‌گانه اخلاق حرفه‌ای (۱. سودبخشی و عدم سوءاستفاده ۲.وفاداری و مسئولیت‌پذیری ۳.صداقت ۴. عدالت ۵‌.احترام به حقوق و کرامت انسان‌ها) می‌تواند بدون باقی گذاشتن ابهامی، ایشان را در مقام پاسخگویی به علت وارد کردن آسیب به مراجع و مخدوش کردن اعتماد عمومی جامعه نسبت به روانشناسان قرار دهد. به نظر می‌رسد تخطی ایشان از مرزهای حرفه‌ای کاملا مشخص و آشکار است اما علت سکوت و موضع‌گیری‌های غیرحرفه‌ای جمعی از روانشناسان، پیشکسوتان و نهادهای بالادستی نامشخص و مبهم است. مگر جز این است که در بحث اعتبارگذاری شاغلان در حرفه روانشناسی و طبق مدل پنج‌رنگی، ایشان در گروه قرمز یعنی روانشناس‌نماها و روانشناسان آسیب‌رسان قرار می‌گیرند؟ طبق تعریف همین مدل در گروه قرمز، گاهی روانشناسانی دیده می‌شوند که به لحاظ دانش و مهارت مورد تایید هستند اما دلایلی نظیر مشکلات شخصیتی و سلامت روان و یا عدم رعایت مسائل اخلاقی باعث می‌شود که به «روانشناسان آسیب‌رسان» تبدیل شوند. مگر جز این است که مراجع در اتاق درمان در آسیب‌پذیرترین حالت ممکن قرار دارد و مسئولیت تمامی اتفاقات بدون هیچ عذر و بهانه‌ای بر عهده درمانگر می‌باشد؟ مگر جز این است که تخطی از مرزهای اخلاقی و حرفه‌ای می‌تواند باعث وارد شدن آسیب‌های جدی به مراجع شود که اثرات آن می‌تواند دائمی و جبران‌ناپذیر باشد؟ مگر جز این است که حفظ چارچوب اتاق درمان و مرزهای درمانگر و درمانجو مقدم بر دانش و مهارت درمانگر می‌باشد؟ مگر جز این است که در بحران‌های اخلاقی، مسئولیت هر یک از ما برگرداندن آرامش و اعتماد به جامعه است نه دامن زدن به آن و ایستادن در سمتی که خطاکار همچنان مسئولیت آن را نپذیرفته است و سعی در گمراه کردن دیگران دارد؟ حال سوال اساسی این است که علت سکوت و موضع‌گیری‌های نادرست، ریشه در چه عللی دارد؟ آن هم در شرایطی که ایشان به عنوان رواندرمانگر و همسر ایشان به عنوان روانپزشک با حمایت‌هایشان، موجی از بی‌اعتمادی را برای مراجعین فعلی و بالقوه و درمانگران که تلاش‌های بی‌وقفه‌شان برای مبارزه با استیگماهای موجود، فرهنگ‌سازی در جهت ضرورت استفاده از خدمات روانشناختی و ایجاد اعتماد عمومی در جامعه با مشقت‌ها و تلاش‌های فراوان بوده است، به همراه داشته است. حفظ قدرت، دوستی‌های قدیمی و سنگری که بزرگان از هر گونه گزندی در امان‌اند، زمینه‌ساز ایجاد شکافی بزرگ در جامعه است که از عواقب آن هیچ گریزی نخواهد بود. نوشته: نیلوفر بازیار 🆔 Psychology_ATU

✨فراخوان همکاری✨ تیم تحریریه‌ی روان‌یار برای دهمین شماره‌ی نشریه، از تمامی علاقمندان دعوت به همکاری می‌کند؛ 👥روان‌شناسی و سیاست👥 بررسی رابطه روان‌شناسی با سیاست و روان‌شناسی سیاسی اگر شما هم علاقمند به بررسی روانشناسانه سیاست و ابعاد روانشناختی مسائل سیاسی هستید و قلمتان خوب است؛ تحریریه روان‌یار از شما دعوت می‌کند پس از هماهنگی اولیه با تیم ما، تا تاریخ ۱۰ مرداد ماه نوشتار خود را به آیدی @sadokaf در تلگرام ارسال کنید. روابط عمومی روان‌یار در تلگرام و اینستاگرام: @uipsya

دومین کنگره دانشجویی_دانش‌آموزی علوم اعصاب علامه حلی تهران ۱۸ و ۱۹ مرداد سال جاری برگزار می‌گردد. این کنگره مجموعا شامل ۱۰ سخنرانی، ۸ پنل و ۴ کارگاه آموزشی در طیف موضوعی متنوعی می‌باشد تا بتواند مخاطبین خود را در رشته‌های تجربی، انسانی و ریاضی حفظ کند. مهلت ارسال مقالات تا پنجم مردادماه می‌باشد و تاییدیه نهایی پوسترها، هفته اول مردادماه اعلام می‌شود. پس از انجام داوری به برگزیدگان داوری جوایز نقدی اهدا خواهد شد. همچنین به برگزیدگان فرصت کارآموزی رایگان در دپارتمان اعصاب پژوهشگاه رویان، پژوهشکده علوم شناختی پژوهشگاه دانش‌های بنیادین (IPM) و آزمایشگاه ملی نقشه برداری از مغز (NBML) اعطا خواهد شد. کسب اطلاعات بیشتر 🆔 Psychology_ATU

نتایج اولیه کارشناسی‌ارشد وزارت بهداشت اعلام شد https://arshad1.sanjeshp.ir/1403/startpage.aspx 🆔 Psychology_ATU

اطلاعیه برگزاری سومین دوره کوتاه‌مدت بین‌المللی روانشناسی جنایی-قانونی دانشگاه علامه طباطبایی با همکاری دانشگاه پواتیه فرانسه 🆔 Psychology_ATU

#ریشه 🌱 🔸فصلنامه علمی _تخصصی ریشه 🔹نسخه الکترونیکی شماره پنجم 🔸بهار ۱۴۰۳ مدیر مسئول: مطهره پورحسن سردبیر: فاطمه شریف زاده، علی شکری صفحه آرا: صبا کیائی "با محوریت مشاورهٔ توانبخشی" 🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃 📝سخن مدیرمسئول پلی به سوی حیات 👩🏻‍💻مطهره پورحسن 📝گناهکاران بی‌گناه روایتی از قتل کودکان دارای معلولیت 🧑🏻‍💻سبحان عائشی 📝 پارادوکس معلولیت و ورزش قدرت ورزش در توانبخشی 👩🏻‍💻فاطمه شیخ‌زاده 📝 به سوی زندگی گزارشی از دومین کنگره ملی مشاورهٔ توانبخشی ایران 👩🏻‍💻 مطهره پورحسن 📝 سندورم داون چیست؟ 👩🏻‍💻 موژان حیدری 📝 اوتیسم از کجا می‌آید؟ گزارشی از وب‌نشست افسانه‌ی اوتیسم 👩🏻‍💻 شادی صباری 📝 کار با خانواده‌های کودکان مبتلا به اختلال یادگیری 👩🏻‍💻شادی صباری 🧑🏻‍💻حسین اصفهانی 📝 مشاوره با افراد توان‌جو "توانبخشی" 🧑🏻‍💻 فردین عباسی 📝آنها که تنها مانده‌اند شوش؛ جایی که صدا به گوش هیچکس نمی‌رسد 🧑🏻‍💻سبحان عائشی 📝 بیدارگران روح مروری بر فیلم سینمایی بیداری‌ها 👩🏻‍💻 فاطمه شریف زاده 📝 معجزه و معجزه‌گر نگاهی به زندگی "هلن کلر" و کتاب شجاعت در تاریکی 👩🏻‍💻 مهشید میرزائیان نژاد کانال تلگرام نشریه | کانال تلگرام انجمن علمی مشاوره

۲۷ ژوئن؛ روز جهانی آگاهی از PTSD قدیمی‌ترین ادبیات شناخته شده در مورد این اختلال، شعری از ۵۰ سال قبل از میلاد مسیح است. بقراط یک تجربه نبرد آسیب‌زا را در مورد سربازی روایت کرد که توسط فلش‌بک‌های جنگی مانند PTSD تسخیر شده بود. از آن زمان به طور مداوم به PTSD اشاره شده است، به ویژه در طول جنگ صد ساله بین انگلستان و فرانسه و حتی در ادبیات شکسپیر، از جمله رومئو و ژولیت. پزشک و روانشناس بریتانیایی، چارلز ساموئل مایرز، برای توصیف نوعی اختلال استرس پس از سانحه که بسیاری از سربازان در طول جنگ جهانی اول به آن مبتلا شده بودند، اصطلاح Shell Shock (موج‌گرفتگی) را در سال ۱۹۱۵ ابداع کرد و به صورت رسمی به ادبیات پزشکی معرفی کرد. جنگ جهانی اول این بیماری را در کانون توجه قرار داد و درمان‌های ابتدایی مانند شوک الکتریکی انجام شد. تا دهه ۱۹۵۰ بود که درمان‌های مدرن‌تری مانند گروه‌درمانی معرفی شدند. جنگ ویتنام بار دیگر درک جدیدی از این اختلال ایجاد کرد که با تحقیقات روانشناسان بر روی قربانیان هولوکاست و قربانیان تجاوز همزمان شد و به اثبات این موضوع کمک کرد که بسیاری از انواع تروما می‌تواند منجر به PTSD شود. امروزه این اختلال تا حد زیادی قابل درمان در نظر گرفته می‌شود، بنابراین ما پیشرفت زیادی کرده‌ایم. سنای آمریکا به اصرار سناتور کنت کنراد، ۲۷ ژوئن را به عنوان روز ملی آگاهی از PTSD به رسمیت شناخت. او می‌خواست از یکی از اعضای گارد ملی داکوتای شمالی که پس از دو دوره خدمت در عراق خودکشی کرده بود، تقدیر کند. در سال ۲۰۱۴، کل ماه ژوئن توسط مجلس سنا به عنوان ماه ملی آگاهی از PTSD نام‌گذاری شد. درک علائم PTSD کلید تشخیص این است که چرا برخی اعمال یا کلمات می توانند مضر باشند و چگونه یک حادثه آسیب‌زا می‌تواند باعث ایجاد علائم ناتوان‌کننده PTSD شود. علائم معمولاً به چهار دسته تقسیم می شوند: مزاحمت: خاطرات ناخواسته و مزاحم از رویدادهای آسیب‌زا که می‌تواند به صورت فلش‌بک یا کابوس ظاهر شود. اجتناب: تلاش‌های عمدی برای جلوگیری از یادآوری تروما از جمله افراد، مکان‌ها، فعالیت‌ها و موقعیت‌هایی که خاطرات را زنده می‌کنند که می‌تواند مانند گوشه‌گیری یا انزوای اجتماعی به نظر برسد. تغییرات در شناخت و خلق و خوی: شامل احساس جدایی یا بیگانگی از دیگران، احساسات منفی مداوم (مانند ترس، وحشت، خشم، گناه یا شرم)، باورهای تحریف شده در مورد خود یا دیگران (مثلاً من بد هستم یا "به هیچ کس نمی‌توان اعتماد کرد) و کاهش علاقه به فعالیت‌های مهم. اینجاست که راهبردهای غلبه بر ناامیدی می تواند به ویژه مؤثر باشد. تغییرات در برانگیختگی و واکنش‌پذیری: این تغییرات به صورت رفتار پرخاشگرانه، بی‌پروا یا خود ویرانگر، اختلالات خواب، به راحتی وحشت‌زده شدن، مشکل در تمرکز، یا هشیاری شدید ظاهر می‌شود. آن‌ها بر عملکرد روزانه فرد تأثیر می‌گذارند. بدترین کارهایی که برای کسی که PTSD دارد می‌توان انجام داد هنگامی که فردی با اختلال استرس پس از سانحه (PTSD) مبارزه می‌کند، باید مراقب باشید که با حساسیت و درک با او برخورد کنید. متأسفانه، برخی از اعمال و سخنان وضعیت آن‌ها را تشدید می کند و مقابله با زندگی روزمره را برای آن‌ها دشوارتر می‌کند. در اینجا جملات و نگرش‌هایی وجود دارد که واقعاً می‌توانند به یک فرد مبتلا به اختلال استرس پس از سانحه آسیب برسانند حتی اگر در تلاش برای کمک باشید. ۱. همه این‌ها تو ذهنته. ۲. اونقدرا هم بد نیست. ۳. فقط آروم باش. ۴. چند نفر را کشتید؟ (و سایر سوالاتی که باعث برگرداندن خاطرات مزاحم می‌شود.) ۵. فقط دنبال جلب توجه هستی. ۶. بهش غلبه کن. ۷. بقیه مردم بدتر از این‌ها رو پشت سر گذاشتند. ۸. حتما خیلی حساسی. ۹. میدونم چه احساسی داری. ۱۰ فقط حرف بزن و بگو تجربه تروماتیک تو چی بوده؟ ۱۱. تو فقط پارانوئید و مشکوک شدی. هنگامی که با فردی مبتلا به PTSD در ارتباط هستید چه کارهایی را باید انجام دهید؟ ۱. هنگامی که فردی مبتلا به PTSD تجربیات خود را بازگو می‌کند، با همدلی و بدون قضاوت گوش دهید. ۲. از کوچک‌نمایی تلاش‌های بازماندگان تروما خودداری کنید و احساسات آن‌ها را نادیده نگیرید. ۳. در صورت وقوع یک حادثه آسیب‌زا، ایمنی و رفاه آن‌ها را در اولویت قرار دهید و در صورت امکان از آسیب‌های مشابه جلوگیری کنید. ۴. آن‌ها را تشویق کنید تا از درمانگران واجد شرایط متخصص در رویکردهای متمرکز بر تروما کمک حرفه‌ای بگیرند. ۵. با اتصال آن‌ها به گروه‌های پشتیبانی یا شبکه‌های همتا، یک محیط حمایتی را تقویت کنید. ۶. شیوه‌های خودمراقبتی و مکانیسم‌های مقابله‌ای را تشویق کنید که تنظیم عاطفی و آرامش را تقویت می‌کند. ۷. به یاد داشته باشید که پروسه شفا یک سفر طولانی است و جستجوی حمایت و استراحت کردن در صورت نیاز مشکلی ندارد. گردآوری و تنظیم: نیلوفر بازیار 🆔 Psychology_ATU