چیزهایی هست که نمی‌دانی!

از جهان خواب‌هایم متنفرم! از میزان اضطراب چندین برابری که نسبت به بیداری،در خواب هم باید تجربه کنم! دیشب علی می‌گفت «می‌خوام به خواب مصنوعی بروم!» کاش می‌شد. کاش می‌توانستم. -روزنوشت‌های زهره @chizhaeihast

زمان می‌گذرد،چالش‌ها را از سرمی‌گذرانیم و احتمالا تا آن‌موقع زنده خواهیم ماند. وقتی سریالی را با سرعت می‌بینی و قسمت‌ها را پشت سرهم تماشا می‌کنی، شبیه است به وقتی که در یک شب سرد و سنگین، کسی دستت را گرفته باشد و ترا ببرد بام شهرت، بعد بگوید:«نگاه کن! تمام خانه‌ها را، برج‌ها را، چراغ‌های روشن و خاموش شهر، اتوبان‌ها و تمام قصه‌هایی که در این‌جا جریان دارد. تو یکی از آن قصه‌هایی و زمان همان‌قدر که به‌نظرت برای دیگران به سرعت سپری می‌شود، برای تو هم می‌گذرد.» بعد نفس عمیقی می‌کشی و به زمان خیره می‌مانی، نگاه می‌کنی تا بگذرد. -روزنوشت‌های زهره. @chizhaeihast

هیچ عقربه‌ای که بیبی برعکس نمی‌ره..

هرچی که تا به‌حال رها کرده‌ام، اثر چنگ زدنم رویش بوده. دیوید فاستر والاس معین فرخی

این‌روزها…

[زخم نمی‌زنی به من که مبتلاترم کنی.] @chizhaeihast

اگه قرار باشه از سال ۱۴۰۲ خلاصه بگم و با واژه‌ها ازش یاد کنم، نزدیک ترین توصیفش برام اینطوره که؛ "ما را به سخت جانیِ خود این گمان نبود" #یاد‌داشت‌های_زهرا ۲۹/اسفند/۱۴۰۲ @majnonebidel

وقتی زیاد به نوشتن فکر می‌کنم، بسیار از آن دور می‌شوم! به هرچیزی که می‌خواهم بنویسم فکر می‌کنم و درنهایت به نتیجه‌ای نمی‌رسم. احساس می‌کنم اگر این‌جا بنویسم، برای خودم نیست، و از اینکه «برای» دیگری‌بنویسم‌بیزارم! احساس می‌کنم خالصانه نیست، و انگار رای‌و‌ نگاه آدم‌ها آن نوشته را رنگ و بوی دیگری داده. به هرچیزی همین‌قدر زیاد فکر می‌کنم، و از این همه فکر می‌خواهم بالا بیاورم! طولانی‌و‌ عمیق. از آن‌ تهوع‌ها که بعدش ضعف می‌کنی می‌افتی‌گوشه‌ی‌ خانه کنار بخاری! -روزنوشت‌های‌ زهره. @chizhaeihast