-خیال‌باف-

باید از شهرِ تیره بگریزیم باید با قصّه‌ها درآمیزیم. @khiyalbaaf

+ با آن همه بحران چگونه زنده ماندید؟ - رویا بافتیم.

بدین صورت: =***

شدم من غرقِ عادتت، پناهنده به سفارتت. @khiyalbaaf

ای سرزمین! ‏کدام فرزندها ‏در کدام نسل ‏تو را آزاد، آباد و سربلند، ‏با چشمانِ باور خود خواهند دید؟ ‏ای مادرِ ما، ایران! ‏جانِ زخمیِ تو، در کدام روزِ هفته ‏التیام خواهد پذیرفت؟ ‏چشمان ما به راهِ عافیت تو سفید شد؛ ‏ای ما نثار عافیتِ تو ...! ‏+ محمود دولت‌آبادی / نون نوشتن

چون بابونه خیلی دوست دارم. =**

ولی فایده‌اش چیست که انسان هی از خودش بپرسد که اگر فلان لحظه یا بهمان لحظه جور دیگری برگزار ‌شده بود، کار به کجا می‌کشید؟ - بازمانده‌ی روز، کازوئو ایشی گورو / ترجمه‌ی نجف دریابندری

کاش فاصله‌ها دود می‌شدند، نابود می‌شدند، کاش عقاب عظیمی خانه‌ی تو را به منقار می‌گرفت و در کنار خانه‌ی من بر زمین می‌نهاد. کاش یک صبح دریچه را می‌گشودم و می‌دیدم که دریچه را گشوده‌ای. آن‌گاه به قول شادروان نازنینم، اخوان: هر روز سلام و پرسش و خنده هر روز قرارِ روز آینده... - سیمین بهبهانی / از کتاب با مادرم همراه

کاش فاصله‌ها دود می‌شدند، نابود می‌شدند، کاش عقاب عظیمی خانه‌ی تو را به منقار می‌گرفت و در کنار خانه‌ی من بر زمین می‌نهاد. کاش یک صبح دریچه را می‌گشودم و می‌دیدم که دریچه را گشوده‌ای. آن‌گاه به قول شادروان نازنینم، اخوان: هر روز سلام و پرسش و خنده هر روز قرارِ روز آینده... - سیمین بهبهانی / از کتاب با مادرم همراه

چون وقت واسه غصّه خوردن نداریم. =))) @khiyalbaaf