𝙗𝙚 𝙬𝙞𝙩𝙝 𝙢𝙚🖤

گفت چطور اینقدر راحت می‌بخشی آدم‌ها رو؟ گفتم خودم رو جای اون‌ها تصور میکنم و بهشون حق میدم که گاهی حالشون بد باشه، گاهی نخوان حرف بزنن، گاهی بی‌طاقت بشن، و گاهی بی‌حوصله‌تر از اونی که با آرامش و لبخند پاسخم رو بدن و حرف‌های خوب بزنن. خودم رو جای آدم‌ها میذارم. جای تموم آدم‌هایی که با تمام خویشتن‌داری و وقارشون، از حادثه‌های تلخ و غمگینی برمیگردن، و دارن شرایط سخت و بی‌مهری‌های زیادی رو تحمل می‌کنن. آدم‌هایی که زیر فشار مشکلات مادی، روحی، جسمی یا عاطفی زیادی، کمر خم کردن و ناچارن با تمام سختی و درد، صبور باشن و همرنگ جماعت بشن. من حق میدم گاهی بی‌حوصله باشن. من حق میدم گاهی کم بیارن. پس خودم رو جای اون‌ها میذارم و بهشون فرصت جبران میدم، نه باور به اینکه آدم بدی هستن، نه باور به اینکه با هر لغزشی به بد بودن عادت کنن، و خوب بودن رو رها. پس تا جایی که در توانم باشه، بهشون لبخند می‌زنم، اون‌ها رو می‌بخشم، و بهشون فرصت خوب بودن دوباره رو میدم …

کاش میشد بقیه‌ی عمرمو زیر تختم قایم شم..

شاید بد خط نوشتمت ، نمیخوننت!

دیدی بعضی وقتا اینقدر یه آدم برات قشنگه و همه چیشو دوس داری انگار وقتی خدا داشته می آفریدش، توهم نشستی کنارش نظر دادی؟ تو برای من این شکلی هستی:)

Some changes are painful but necessary.

دلم میخاد با مِلودیه این زندگی سوت بزنم

وقتی یکی‌بهم میگه "نگرانتم،خوبی؟" دوس دارم بگیرمش تو بغلم فشارش بدم.

بعضی از این میمیرم برات ها و تا ابد کنارت میمونم ها و هیچوقت تنهات نمیزارم ها مثل شام در خدمت باشیم، بفرمایید منزل ما و یا رو من حساب کن، تعارف ایرانی محسوب میشه‌.

ولی من دلم میخاد تا آخر شب حرف بزنیم، عکسای دو نفره بامزه باهم داشته باشیم، میخام دستاتو محکم بگیرم، باهم قدم بزنیم، احساساتمو بهت بگم،میخام همیشه پیشم باشی.

تنها زمانی ک هیچ استرسی هیچ فکری ندارم بغل توعه.