«ما آدم‌های فکسنی»

می‌شه لطفاً برای پدرم که فردا عمل دارند دعا کنید؟ نور به دلآتون.💛

این کانال، به پایانِ خودش رسید. دوستانِ خوبی بودید. دوستتون داشتم و خواهم داشت. در لفت دادن راحت باشید.💛

اون زمان که تازه فهمیده بودم سرطان دارم و وضعیت جسمیم بد بود، به خاطر نحوه برخوردم و روحیم بهم می‌گفتن چقدر قوی هستی. چقدر خوب برخورد می‌کنی و فلان. من اینطوری بودم که چی میگن اینا؟ چرا با شگفتی حرف میزنن؟ هرکس دیگه‌ای هم جای من باشه همین کار رو می‌کنه. مگه انتخاب دیگه‌ای هم دارم؟ یا باید قوی باشم و بجنگم باهاش یا بمیرم. که خب مسلماً من دلم جوون‌مرگی نمی‌خواد. به همین سادگی. الانم همینه. همون فرمونه. باید به خودم یادآوری کنم درسته خسته‌ای، حوصله نداری، دلت نمی‌خواد از تختت بیای بیرون و... ولی راه دیگه‌ای نیست. زندگی همینه. مثل سرطان بی‌رحمه اگر خیلی شل بگیری می‌بازی. اگر می‌‌خوای زندگی کنی باید قوی باشی. وگرنه زندگی تو رو توی خودش حل می‌کنه. نابود میشی و از هم می‌پاشی زیرفشار زندگی. به خودت میای میبینی جایی هستی که بهش تعلق نداری. بین آدمایی هستی که از جنس تو نیستند. کی دیده آدم ضعیفی رو که موفق بشه؟ هیچکس. پس پاشو خودت رو جمع کن تا دیر نشده. آفرین.

وزنه‌ی ظریف چندین برابر پزشکیانه. کاش ظریفو خرج پزشکیان نمیکردن.

این امتحانم بدیم و بعدش فقط مناظره مناظره مناظره

این امتحانم بدیم و بعدش فقط مناظره مناظره مناظره.

دوست ندارم حال شمارو بد کنم، لذا یسری پستای مربوط بهشو پاک می‌کنم.

زهرا ما درمورد عکسِ روی سنگ قبرامون حرف نزده بودیم.:(( پ.ن: عکسش، مربوط به عکس روز تولد دوسال پیش‌ه.

عزیزترین زخمِ من. رفتی برو ولی جبران نمی‌شوی به صد آه و صد هق‌هق و دو صد فغان. رفتی از من؛ خجسته باد وداع! بی‌تو مُردم؛ مبارک‌ است غمت! -سحرهادیان

تولدت مبارك همی‌شه در هنوزها.