کانال رمان به مثابه فلسفه

خوشبختی یعنی ادامه‌ی خواستنِ چیزی که داریم. سنت آگوستین

ما آزموده‌ایم در این شهر بخت خویش بیرون کشید باید از این ورطه رخت خویش

خاکسپاری میشل فوکو. دلوز در لحظه‌ای کوتاه در حال سخنرانی در مراسم تدفین دیده می‌شود. @chaosmotics

Mohsen Namjoo - Bitaab (BandMusic) (1).mp3

دارم نامه‌های کافکا به فلیسه را می‌خوانم. اما نامه‌ها یکطرفه هستند، نامه‌های زن به مرد گم‌شده است، فقط نامه‌های کافکا(مرد) باقی مانده، بازهم صدای زن ناپدید شده است. صدای زن جایی بیرون از تاریخ است و ما هیچ‌گاه نخواهیم فهمید که در مواجهه با نامه‌های وسواس‌گون کافکا، آن زن، فلیسه، با خود چه فکری می‌کرد. شاید برای تاریخ مهم نیست زن باخود به چه می‌اندیشد. به‌همین سبب است که نامه‌های مرد(کافکا) را نگه داشت و نامه‌های زن(فلیسه) را نابود کرد. اما نه! زنان همیشه مراقب کرده‌اند از چیزهایی که از آنِ آنان نبوده است. فلیسه نامه‌های مرد را نگه داشت، مرد اما نامه های فلیسه را گم کرده بود.

همانطور که درخت در تنهایی درخت‌تر است، آدم هم در تنهایی آدم‌تر است. عباس کیارستمی

من فرد را دوست دارم، اجتماع را دوست ندارم. کافکا نامه به فلیسه ص ۶۳۱

یک متن خوب باید چگونه باشد؟ عباس معروفی: چنان صیقلت می‌دهم که لباس روی تنت لیز بخورد. متن را باید آنقدر تکاند که تمام خرده‌ریزه‌های آن بریزد، چنان صیقلی شود همچون بدن معشوقه‌ی عباس معروفی!

همیشه برای من سوال بود که یک کتاب درباره کافکا باید از کجا شروع شود. حالا فکر می‌کنم دقیقا از نقطه‌ای که همیشه به بی‌تفاوتی‌ نسبت به آن متهم شده: از حلبی‌آبادها! جهانِ کافکایی پر است از این ساکنان حلبی‌ها: از آن دختران کثیف محاکمه تا ولگردان امریکا.

همین روز بود وقتی فکر کرد رسیده‌ام، رفت. ولی من هنوز نرسیده‌ام، پدر! و تو رفته‌ای!