دوستداران حافظ

شرح غزل شماره (۹۸) توسط دکتر حسین آهی شاعر، محقق و نویسنده ،(برنامه تماشاگه راز). قسمت اول @doostdarane_hafez

شرح غزل شماره (۹۸) توسط دکتر حسین آهی شاعر، محقق و نویسنده ،(برنامه تماشاگه راز). قسمت دوم. @doostdarane_hafez

شرح ابیات غزل شماره(۹۸) ۱ -اگر در آیین تو ریختن خون عاشقان روا و حلال است و تو این کار را به خیر و صلاح می‌دانی، صلاح ما نیز در همین است.  ۲ -سیاهی گیسوی تو ظلمت‌زا و سپیدی روی تو شکافنده‌ی صبح و روشنایی است.  ۳-کسی از چین و شکن زلف تو رهایی نیافته است،بنابراین رهایی و رستگاری از تیر نگاه و کمان ابروان تو چگونه ممکن است؟[به ترتیب زلف و ابرو و نگاه معشوق را به کمند،کمان و تیر تشبیه‌کرده که هیچ کس از گزند آن‌ها در امان نیست و اگر گرفتار شد رهایی نمی‌یابد!]  ۴ -از چشمانم مانند چشمه،اشک روان است،آن چنان که حتی کشتیبان نیز نمی‌تواند در آن شنا کند! ۵-لب تو-که مانند آب چشمه‌ی حیات است-نیرو بخش جان ماست و وجود خاکی ما از آن لذت‌ و نشاط شراب را می‌یابد.[در نسخه‌ی سودی به جای ذکر رواح(-ذکر شبانگاهان)،لذت راح(-لذت‌شراب)آمده که به لحاظ معنی مناسب‌تر است و مصراع دوم با توجه به این نسخه،معنی شده است.]  ۶ -با التماس زیاد از لب لعل تو بوسه‌ای گرفتم و دلم با اصرار زیاد به کام خود رسید. ۷-همیشه،تا زمانی که صبح و شام به دنبال هم می‌آیند و به هم متصل می‌شوند،ورد زبان‌ مشتاقان دعا کردن به جان توست.  ۸ -ای حافظ!از ما صلاح و توبه و تقوا توقع نداشته باش؛زیرا کسی از رند و عاشق و دیوانه،خیر و صلاح نمی‌یابد برگرفته از سایت گنجور حافظ

معانی لعات غزل شماره(۹۸) مذهب: روش،راه ورسم مُباح: روا، جایز،حلال داشته شده صلاح: مصلحت، شایسته سواد: شبح وسیاهی ِ شهرکه ازدوردیده می شود جاعل: خَلق کننده جاعل الظلمات: آفریننده ی ظلمت وگمراهی بیاض: سپیدی فالق: شکافنده اصباح: درآمدن بامداد فالق الاصباح: شکافنده ی صبح نَجاح: رستگاری ونجات آشنا: شنا،آب بازی ملّاح: ناخدا وکشتی بان ذکررواح:ذکرشبانگاهان آب حیات: آب زندگانی ذکررواح:ذکرشبانگاهان آب حیات: آب زندگانی الحاح: اصرار وپافشاری مَسا: شامگاهان صباح: سحرگاهان برگرفته از سایت گنجور حافظ

این غزل مانند غزل ۹۷ عاشقانه یی است که نشان سال‌های کمال حافظ را ندارد ، قافیه دشوار آن هم ، همانطور که در غزل ۹۷ دیدیم ، به لطف کلام آسیب زده است ، و باز در تصحیح استاد خانلری حذف شده ، و متن مطابق با حافظ تصحیح علامه قزوینی است. (درس حافظ، دکتر محمد استعلامی، ص ۳۱۱) @doostdarane_hafez