فلسفه، عشق، تنهایی

یک زمانی چقدر خواننده‌ها محبوب مردم عادی را کوچک می‌شمردم. هایده و... غرور احمقانه‌ی جوانی و پُز فلان دانشگاه و فرهیخته بودن! و چقدر دنیا را اشتباه میدیدم! نمیگویم بین سطح و عمق هنر هنرمندان فاصله نیست، میخواهم بگویم شادی روی صورت همه زیباست.. فقط باید کمی عقب ایستاد و درست چهره‌ها را دید.

#روزآروز گفتم: هرچه فکر میکنم با "جمهوری" برای ایران نمیتوانم کنار بیایم. نمونه‌ش همین یکی دو روز اخیر.. کف خیابان پر از توده‌ها.. شاید یک سیستم مشروطه پارلمانی بتواند ما را از این توهمی که از توده‌وار بودن به جای جمهوری استفاده میشود عبور دهد. .چیزی شبیه به نروژ، هلند ، بریتانیا ، ژاپن و ... جمهوری در کشورهای اسلامی پایانی شبیه به ترکیه‌ی اسلامی داره! باطلٌ‌اباطیل.

خیامی خواننده : آکا صفوی اجرای گروه لیان سرپرست گروه : محسن شریفیان

خیام

من_روزبه_پیاده‌روی

#روزآروز -ياد آن روزها-کدام روزها؟تا هرچه بوده که همین بوده- روزهای پویایی و شکوفندگی بخیر که البته جگر را خون می‌کند. هرچه جلوتر میروم نوشتن دشوارتر و زمان تندگذرتر می‌شود. گاه می‌گویم در این وانفسا همین قلم که گردشی دارد جای شکرش باقیست. گاهی حس می‌کنم کفگیر ته دیگ خورده و بهتر است تا دیر نشده حرفم را درز بگیرم که گفته‌اند نیروی نوشته گاه در نانوشته‌هاست و هرچه به قلم نیامده ذهن بیننده را بیشتر برمی‌انگیزد تا انچه دانسته به نوشته امده‌. اری! بهتر است سخن را درز بگیرم.