هنر و دیوانگی •

▪️نگاه شاعرانه #کیارستمی در قاب عکاسی @vincent_vangogh

بچه ها لطفا سطح زبان انگلیسیتون متوسط رو به بالا باشه تا براتون مفید واقع شه 🪄🌙

بچه ها یه گروه هنری تشکیل دادیم برای افزایش دانشمون در زمینه هنر. البته قراره فقط به زبون انگلیسی حرف بزنیم، بحث کنیم و اطلاعات جمع اوری کنیم. تا زبانمون هم تقویت شه و موضوعاتش هم هنری باشه که سر ذوق بیارنمون 🤍 من خودم برای ایلتس دارم تمرین میکنم و‌ هدف اولم تقویت زبان هست و میخوام از زبان دومم استفاده کنم. شما هم اگر مخیواید زبانتون خاک نخوره پاشید بیاید 🫶🏾 https://t.me/Artsplate

روح فرومایه به محض این‌که از زیر یوغ ستم رها شود، خود ستم می‌کند. به فاما ستم کرده بودند و او هم بی‌درنگ نیاز به ستم کردن را حس کرده بود؛ خُردش کرده بودند و او خود به خُرد کردن دیگران پرداخت. ▪️ناشناس، #داستایفسکی ▪️شست پایین، #ژان_لئون_ژروم @vincent_vangogh

#کریستو هنرمند آمریکایی بلغاری‌الاصلی است که شهرت بسزایی به سبب طرح‌هایی از طریق لفاف کردن بناهای عمومی و مناظر طبیعی کسب نموده است. از جمله، لفاف کردن صخره‌ای در استرالیا که با پارچه پیچانده شده و در حدود 60 کیلیومتر طناب به کار برده است. ▪️کریستو، صخره بسته‌بندی شده، ١٩۶٩‌ @vincent_vangogh

#دیوژن حدود (۴٠۴ تا ٣٢٣ قبل از میلاد)‌؛ از فلاسفه یونان و مبلغان ساده زیست. گفته می‌شود سرمایه او یک عصا و یک بالاپوش و یک کوزه بوده است. دیوژن طنزی گزنده داشت و بی‌اعتنا به مقامهای دنیوی و افتخارات زمانه بود، چنان‌که وقتی اسکندر مقدونی به دیدار او رفته بود، از وی پرسید، آیا به چیزی نیاز داری؟ دیوژن در پاسخ گفت، آری، خواهش می‌کنم از جلوی آفتاب من کنار برو. اسکندر به همراهانش که از خشم می‌خواستند دیوژن را تنبیه کنند، گفت، اگر اسکندر نبودم، دوست داشتم دیوژن باشم. مشهور است که دیوژن در روز روشن در شهر می‌گشته و طلب انسان می‌کرده است. این بیت مولوی هم وصف حال اوست: دی شیخ با چراغ همی گشت گرد شهر کز دیو و دد ملولم و انسانم آرزوست ▪️دیوژن، #ویلیام_واترهاوس @vincent_vangogh

در برابر فجایع بزدلانی شرم‌آوریم و در مقابل قدرت و زور بردگانی پلید... چونان ثمره‌ای ضعیفیم که تا زمان بالیدن و رشد طعم و رنگمان حتی چشمی را بر سر شوق نمی‌آورد ثمره‌ای غریب؛ یتیمانی معلق میان گلها که ساعت زیبایی‌اش زمان سقوطش است... به وهن و سخره گرفتیم بهترین آرزوها‌ را هر نوای عاشقانه را و هر نهالِ نوخاسته از خِرد را خشکاندیم.. از هر شادی و شوق به بهانه دلزدگی گریختیم... و آمالِ شعر و کمال هنر مغز خُردمان را تلنگری نزدند ▪️ #میخاییل_لِرمانتاف، بندهایی از شعر تامل، ١٨٣٨ @vincent_vangogh