javanane_anarshist

شورای سازماندهی اعتراضات کارگران پیمانی نفت، در گزارشی، با بیان اینکه هم‌اکنون بیش از ۲۰ هزار کارگر در نزدیک به ۹۰ شرکت مختلف نفت و گاز برای پیگیری مطالبات خود وارد اعتصاب شده‌اند، نوشت: «ما مطالبه‌گریم و به این بردگی تن نمی‌دهیم. همان‌طور که بازنشستگان عزیز در خیابان فریاد زدند. همان‌طور که مردم صدایشان بلند شده است. حرف ما هم همین است. رای بی رای. از حقمان کوتاه نمی‌آییم.» https://t.me/asranarshism

‏پناه‌جوی افغانستان خطاب به پناهجویان افغانستانی و ایرانی قاچاقی به آذربایجان نیایید؛ زندانی می‌شوید مؤمنه غفاری، ‏یکی از پناه‌جویان افغانستان که به گفته‌ی او به دلیل ورود غیرقانونی به آذربایجان به یک‌ونیم سال حبس خانه‌گی و شوهرش به زندان محکوم شده است، از مردم می‌خواهد تا به‌گونه قاچاق به این کشور سفر نکنند. به گفته او، آذربایجان قوانین سخت‌گیرانه دارد و برای هر شهروند افغانستان که به‌گونه‌ غیرقانونی وارد این کشور می‌شود یک تا سه سال زندان و برای هر ایرانی از سه تا پنج سال زندان در نظر گرفته شده است و سپس دیپورت خواهند شد

در متروی تهران زنی وابسته به عوامل حکومتی در حال بحث با لیلی مهدوی، مادر سیاوش محمودی،‌ نوجوان معترض کشته‌شده در خیزش انقلابی زن ، زندگی ، آزادی است و درباره قتل پسر او می‌گوید: «نباید به خیابان می‌آمد چون وظیفه مامور امنیتی این است که شلیک کند.» وظیفه ما مردم مبارز است که این حامی جنایات جمهوری اسلامی را شناسایی و خنثی کنند Contact/تماس: @Punishmentgroup1 https://t.me/Punishmentgroup

وقتی جهل منبع اطلاعات می‌شود، آنارشیسم در فرهنگ بسیاری از ایرانیان به معنای هرج‌ومرج‌طلبی تفسیر می‌گردد و آنارشیست به‌عنوان یک هرج‌ومرج‌طلب شناخته می‌شود. با این دیدگاه از آنارشیسم، چپ‌گراها، راست‌گراها و مذهبیون همسو شده و به توافق می‌رسند. در فرهنگ سیاسی طیف چپ سنتی ایرانی، آنارشیست فردی است که گهگاهی در تظاهرات‌های اعتراضی شرکت می‌کند و سر و صدایی به پا می‌کند. او حزبی و تشکیلاتی ندارد و برنامه‌ای برای جامعه ارائه نمی‌دهد و به‌عنوان یک خرده‌بورژوای بی‌هدف و هرج‌ومرج‌طلب سرگردان شناخته می‌شود. این منبع غلط اطلاعات آنان است. در فرهنگ سیاسی طیف راست ایرانی، آنارشیست فردی مخرب است که هیچ قانونی را قبول ندارد و به جامعه ضرر و خسارت وارد می‌کند، ماشین‌ها را آتش می‌زند و به‌عنوان یک هرج‌ومرج‌طلب خطرناک شناخته می‌شود. این منبع غلط اطلاعات آنان است. در فرهنگ سیاسی طیف مذهبی سنتی ایرانی، آنارشیست فردی مخرب است که از راه راست و چپ منحرف شده و به دنبال یک جامعه بی‌قانون و بی‌مذهب است و به‌عنوان یک هرج‌ومرج‌طلب فاسد و بی‌خدا شناخته می‌شود. این منبع غلط اطلاعات آنان است. پیشنهاد ما آنارشیست‌ها به آنان این است که اگر می‌خواهند جهل منبع اطلاعاتشان نباشد، لطفاً آن ورق کهنه از فرهنگ جیبی را دور بیاندازند و این اطلاعات مختصر و واقعی را جایگزین کنند. در پاسخ به ادعای هرج‌ومرج‌طلبی باید گفت: بله، تا زمانی که جهان با سیستم‌های دولتی و نا عادلانه اداره می‌شود و چون آنارشیست‌ها به دنبال تغییرات بنیادی هستند، نظم دولت‌ها را به هم می‌ریزند و با پلیس که محافظ این دولت‌هاست، رویارویی می‌کنند تا یک جامعه خودگردان شورایی با نظم و مدیریت مردمی جایگزین شود. برای شناخت بیشتر از ما آنارشیست‌ها به این نکات توجه کنید: - آنارشیست‌ها یکی از نیروهای عملگرای جدی علیه نژادپرستی هستند. - آنارشیست‌ها به سلامت محیط زیست اهمیت زیادی می‌دهند و برای حفظ آن مبارزه می‌کنند. - آنارشیست‌ها مدافع پناهندگان هستند، از حقوق آن‌ها حمایت می‌کنند و به آن‌ها یاری می‌رسانند. - از آنجایی که آنارشیست‌ها ضد خشونت و کشتار هستند، حق حیات را برای همه موجودات زنده قائل هستند و از فعالین حقوق حیوانات به شمار می‌روند. - بسیاری از آنارشیست‌ها گیاهخوار هستند. یک آنارشیست، از آنجایی که ضد قدرت است، هیچ قدرتی را برتر نمی‌داند و به همین دلیل به قدرت‌گیری طبقه پرولتاریا نیز معتقد نیست. او خواهان عدالت و برابری یکسان برای همه در جامعه است که شامل کارگران نیز می‌شود. یک آنارشیست، فردی است که بر خلاف تفکر شما، برنامه‌ای انسانی برای جامعه دارد. او قدرت، اقتدار دولت و رهبر را نفی می‌کند، زیرا به مشارکت جمعی مردم در اداره جامعه اعتقاد دارد و توسط شوراهای خودگردان، جامعه‌ای بدون دولت و پلیس را خود اداره کردن را ترجیح می‌دهد. بر خلاف دولت‌ها، آنارشیست‌ها خواهان نظم برای جامعه هستند. https://t.me/asranarshism

«عدم تحمل بسیاری از سوسیالیست‌ها، حتی انقلابیون، نسبت به آنارشیسم تا حد زیادی به دلیل ناآگاهی کامل آن‌ها از ایده‌ها، اهداف و روش‌های آنارشیست‌ها است.» - لوئیجی فابری منبع: مفهوم آنارشیستی انقلاب The intolerance of many socialists, even revolutionary ones, in the face of anarchism largely depends on their absolute ignorance of the ideas, aims, and methods of anarchists." - Luigi Fabbri Source: The Anarchist Concept of the Revolution https://t.me/asranarshism

۲۰ ژوئن ۱۹۲۵، واسیلی ایکونوموف، چریک آنارشیست بلغاری، بطور اسرارآمیز ی هنگامی که در رودخانه شنا می‌کرد، غرق شد. او یکی از شرکت‌کنندگان در قیام ضد فاشیستی ۱۹۲۳ بود، گروه‌های پارتیزانی در روستاها تشکیل داد و اقدام به غارت ثروتمندان کرد. https://t.me/asranarshism

جهان بي مرز را خواهان باشيم . جهان از انِ همه ي ماست .انسان ازاد است كه در هر كجاي جهان كه دوست دارد زندكي كند ، چه بِنَا بر دلائل سياسي باشد و چه نباشد . انتخاب انسانها براي محل زندگي به خودشان مربوط است و به هيچ دولتي نبايد اجازه داد كه مانع اين "تحرك انسان "شود . با محدوديت اين "انتخاب "، اولين انسان هايي كه قرباني ميشوند ازاديخواهان هستند . . با اين اگرها و اماها، دروازه هاي جهان را بروي خود نبنديم . در مورد انتخاب مكان و يا تفاضاي پناهندگي انسانها همانگونه بايد أنديشيد كه در مورد حكم إعدام مي أنديشيم .همانطور كه انسان هر جرمي داشته باشد نبايد إعدام شود . انسان چه سياسي باشد و چه سياسي نباشد حق زندگي در هر كجاي اين كره ي زمين را دارد ./ متن از ركسانا https://t.me/asranarshism

امروز 20 جون روز جهانی پناهندگی است که دولت ها ان را در تقویم هایشان زده اند . در اعتراض به سیاست ضد پناهندگی دولت ها این مطلب اعتراضی نوشته شده است . به قول فروغ فرخزاد : تا به كي بايد رفت از دياري به دياري ديگر ..!؟؟! / از دو حال خارج نيست . يا اروپايي ها تاريخ خود شان را به فراموشي سپرده اند و يا اينكه از ان بي خبرهستند . و انگار همين صد ، صد و پنجاه سال پيش بود كه خَيل بسياري از مردم اروپا ، بخاطر نآن ، بخاطر كار، بخاطر زندگي بهتر ، دسته ، دسته به امريكا مهاجرت كردند .همان كشتي هايي كه با سرنشين هايش ، اب هاي دريا ها و اقيانوس ها را پشت سر گذاشتند و به اسودگي به سواحل أمن در امريكا رسيدند . چگونه بود كه انها به مقصد رسيدند و چگونه است كه كشتي هاي اين عصر و زمانه و سرنشين هايش به ساحل امن و به مقصد نمي رسند ؟؟؟!!؟ همان انسان هايي را مي گوييم كه از جنگ هايي كه " شما " انرا به پا مي كنيد جانشان را به دست گرفته و مي خواهند در ببرند . همان انسان هايي را مي گوييم كه كشور هايشان را "شما " غارت مي كنيد . همان انسان هايي را مي گوييم كه فقط شكم هاي گرسنه شان را گرفته اند و فرار مي كنند . همان انسان هايي را مي گوييم كه بمب و أسلحه هاي فروشي "شما " بي خانمان شان كرده است .... اين ها همان پناهنده هاي امروز كشورهاي "شما "هستند .. جهان هر روز شاهد جنازه هاي خفه شده و باد كرده ي ان هاست همان جنازه هايي كه به روي اب ها سرگردانند و يا پس از مدتي ، دريا جسد هاي بي جان انان را از دل خود پس مي زند و به ساحل مي اندازد .. چرا نمي شنويد ؟ يك لحظه سكوت كنيد و گوش كنيد ! بشنويد ، اي قدرت مداران جهان بشنويد اي نگهبانان مرزها ،،ای دولت ها ی ویرانگر بشنوید اين چه آواي دسته جمعي ست كه از ان دور دست ها ، از دل دريا به گوش مي رسد؟؟!!؟ : شبِ تاريك و بيمِ موج و گردابي چنين حائل ./ كجا دانند حال ما سبكباران ساحل ها .حافظ //// متن اعتراضی از ركسانا تلارمی

ادامه مطلب - نمی‌دانم دلیل اصلی دستگیری کودکان‌چیست، آیا فقط پول هست؟ و یک‌ ترس و وحشت برای خانواده‌ها که‌ مجبور شوند در طرح ۱۰۰میلیونی شرکت بکنند؟ این روزها بیشتر مردم ایران هم‌ دارند از جریان اخراج مهاجران حمایت می‌کنند و مثل یک بیماری واگیر خیلی سریع دارد پخش‌ می‌شود. با این اوضاع وقتی به اطرافم می‌بینم احساس می‌کنم بیشتر مردم رفتارشان تغییر کرده است. حتی در مترو جایی که یک‌ افغانستانی نشسته باشد و صندلی پهلویش خالی باشد، کسی‌ نمی‌شیند. چندبار من شاهد این صحنه ها بودم. نژادپرستی و طبقه‌بندی دارد به اوج خودش می‌رسد. این ها تمامش کار دولت است! دارند برای برخورد شدید مردم با مهاجرین فضاسازی می‌کنند؛ نه تنها مهاجرین افغانستانی بلکه با پاکستانی‌ها هم اینگونه رفتار می‌شود. گزارشی از اتحادیه آنارشیست های افغانستان و ایران https://t.me/asranarshism

گزارشی از عسگر‌آباد؛ اردوگاه کار اجباری کودکان کارِ اهل افغانستان باج‌گیری پولیس به سبک قاچاقچیان انسان: این‌چند روز سراغ کسانی را گرفتم که از اردوگاه‌ عسکر‌آباد آزاد شده باشند. و یا کسانی را در تهران پیدا بکنم که در مورد دستگیری دانش‌آموزان و انتقال آنها به عسگر‌آباد برایم معلوماتی بدهد. دو روز پیش‌ با شخصی گپ‌ زدم که خودش شاهد تمام‌ ماجراها در اردوگاه عسگر‌آباد بوده و شخص‌‌ درستی معلوم‌ می‌شد. این‌ فرد دوست یکی از دوستان نزدیکم‌ هست و می‌شود روی گپ‌هایش حساب کرد! رفتم و با او گپ زدم. گپ‌هایی که او برایم گفت این بود: من را ساعت هشت‌صبح از پیش‌ نانوایی  چند لباس شخصی دستگیر کردند، به همراه چند نفر دیگر به سمت اتوبوسی که در کنار در ورودی قرار داشت بردند. بعد از دستیگر کردن چند افغانستانی دیگر اتوبوس که پُر‌شد، سریع از آنجا حرکت کرد و به سمت عسگر‌آباد رفت. وقتی وارد اردوگاه شدیم ما را در محوطه اردوگاه چندساعت زیرآفتاب نگه‌داشتند و بعد ما را از نظر به مدارک دسته‌بندی کردند(برگه‌های سفید، برگه‌های‌سبز، کارت‌آمایش و...). کسانی را که کارت آمایش داشتند آزاد کردند ولی کسانی را که برگه‌های سفید و سبز داشتند؛ گفتند که باید در طرح صدمیلیونی اشتراک بکنید و الان باید قسط اولش را همین‌جا پرداخت بکنید تا آزاد شوید!! (درصورتی که پول باقد در ادارات مربوط پرداخت شود، نه در اردوگاه). به همه گفتند باید نفری ۱۶میلیون بدهید و بعد قسط بعدی را ماه بعد پرداخت بکنید. کارت‌خوان آوردند و گفتند کسانی که می‌خواهند بمانند بیایند ‌و کارت بکشند. از بین آن‌جمعیت فقط ۵ نفر کارت کشیدند. و مابقی را داخل سوله‌ها بردند. من و آن چهار نفر بیرون ماندیم. یک ساعتی آنجا بودیم تا که چند جوان افغانستانی داوطلب شدند که بروند ولی دو تن از سربازان، بدون‌هیچ‌ دلیلی شروع کردند به لَت‌کردن(کتک‌زدن)‌ آنها که چرا این‌همه مدت غیرقانونی اینجا بودید. آنها را با مشت و لگد داخل سوله بردند. صدای سر وصدای زیادی از داخل سوله‌ها شنیده می‌شد. آن شخصی‌ که از ما پول‌گرفت ‌می‌خندید و می‌گفت خوش‌ به حالتان که پول دادید وگرنه داخل سوله پذیرایی خوبی‌ ازتان می‌کردیم. من از آنها درخواست یک‌ رسید و یا یک‌برگه تاییدی کردم که‌ثابت شود من قسط اول را دادم. ولی درجواب به من سیلی زد و توهین‌میکرد. هرچند که ما پول هم‌ داده بوديم ولی اجازه خارج‌شدن نداشتيم، حتی اجازه نمی‌داد دستشویی برویم. می‌گفتند اگر می‌خواهی بروی دستشویی باید تمام‌ دستشویی‌ها را بشویی. کار اجباریِ کودکان کار نزدیک‌های ساعت سه بعدازظهر بود که چند کودک را (کودکان‌کار، کودکانی را که پلاستیک جمع‌ می‌کنند) از داخل‌ سوله بیرون‌ آوردند و به سمت دستشویی بردند و به زور تمام دستشویی را سَر‌آنان پاک کردند. (کودکان حدود سنین ۹ تا ۱۴ ساله بودند). آن‌شخصی که از ما پول‌گرفته بود با سربازها گپ‌ می‌زد و به سمت ما اشاره می‌کرد. سرباز آمد و به ما گفت که‌می‌توانیم برویم. ما بیرون آمدیم که جلوی در‌ چند زن‌ و دختر و چند پیرمرد ایستاده‌اند و زنی‌گریه می‌کند. زن به طرف‌ ما چند نفر‌آمد که از ما سوال بکند از ما میپرسید یک بچه ۱۳ یا ۱۴ ساله اونجا نبود می‌گفت از مسیر مکتب او را گرفته بودند! آن‌دانش‌آموز با خانواده به تماس شده بوده که پولیس من را گرفته و اردوگاه آورده و گفته بوده‌اند باید پدر یا مادرت بیاید و ۱۰‌میلیون برای آزادی‌ات پرداخت بکند. زنان زیادی آنجا بودند با پیرمردها که فکر‌ کنم ‌ بخاطر آزادی فرزندانشان آمده بودند. (یکی‌‌دیگر‌ از آن‌ پنج نفر‌ زمانیکه داخل محوطه بودند به این شخص گفته بود که این‌کودکان کار که پلاستیک جمع‌ می‌کنند چند هفته اینجا می‌مانند و بیشترشان حتی خانواده‌هایشان به دنبالشان نمی‌آید  چون ترس از گرفتاری خودشان دارند). آن‌کودکان کار بدون هیچ‌ دلیلی و فقط بخاطر افغانستانی بودن باید چند روز و یا چند هفته آنجا بمانند و پاک‌کاری محوطه‌، دستشویی و دیگر‌جاها را انجام‌ بدهند. و در پایان: همانطور که می‌بینید اوضاع داخل‌ عسگر‌آباد خیلی وحشتناک است. حتی کسانی که داوطلب می‌خواهند بروند مورد ضرب و شتم قرار می‌گیرند. و دیگر معلوم‌ نیست که داخل آن‌ سوله ها چه اتفاقاتی می‌افتد. این چیزهایی که نوشتم، گفتگوی چندساعته‌ی من با این فرد بود. به گفته‌ی این‌ فرد دانش‌آموزان هم دستگیر‌ می‌شوند و باید در قبال آزادی پول پرداخت بکنند. البته دانش‌آموزانی‌ را دستگیر‌ می‌کنند که‌ در‌ مکاتب خصوصی افغانستانی‌ درس می‌خوانند. این حرف یک معلم ایرانی‌ بود که وقتی با او گپ‌زدم می‌گفت: پولیس حق ندارد دانش‌آموزان افغانستانی ما  را دستگیر بکند، بیشتر این دانش‌آموزان از مکاتب خصوصی افغانستانی دستگیر می‌شوند!)