اندیشه وصدای ایرانیان :نقد و بررسی تفکر نوین ،ادبیات ، فلسفه ، سیاست و فرهنگ

مالک باشگاه خیبر خرم آباد می گوید نام ورزشگاه تختی خرم آباد را به لر آره نا تغییر می دهد چون این تیم متعلق به لرهاست. با احترام به همه اقوام، سناریوی "جنگ فوتبالی اقوام" که پیشتر یوگسلاوی و اسپانیا را شقه شقه کرده به آرامی در ایران اجرا می شود. از تبریز تا خرم آباد.. .اساسا پروژه دیگری نیز در ایران در حال اجراست و آن تغییر واحد هویتی از شهر به قبیله است هزاران سال پس از رسیدن به تمدن و شهریگری، در حال واپسگرایی به "قبیله" هستیم. این ها بی دلیل نیست. یک اراده مرموز در سطوح میانی کشور شکل گرفته که رسما منویات قوه عاقله نظام را هم پایمال می کند. @zahrdaroo

تولدت مبارک آقای فروید🎉 نامه ی فروید به توماس مان، به مناسبت شصتمین سالگرد تولد مان: من می توانم برای شما آرزوی زندگی طولانی و شادی داشته باشم، همانطور که در چنین مناسبت هایی مرسوم است.   اما من از انجام این کار خودداری خواهم کرد.  اعطای آرزوها پیش پا افتاده است و به نظر من بازگشت به دورانی است که بشر به قدرت مطلق اندیشه باور داشت.  به‌علاوه، شخصی‌ترین تجربه‌ام باعث می‌شود که وقتی سرنوشت رحمت‌آمیز به مدت زمان زندگی ما پایان می‌دهد، آن را چیز خوبی بدانم.

متن زیر نامه فروید به ویلهلم فلیس در تاریخ ۲۱ سپتامبر ۱۸۹۷ است که در شرایطی نوشته شده که پس از ۵ سال پافشاری فروید روی "نظریه اغوا "کم‌کم نسبت به این نظریه تردیدهایی در او بوجود آمده بود، این دوران از زندگی فروید در اوایل دهه چهل سالگی که با از دست دادن پدرش در سال قبل از ارسال این نامه(سال ۱۸۹۶) شروع شده به نظر بسیاری از افرادی که در مورد زندگی فروید تحقیق داشته اند، دوران خودکاوی و درخود فرورفتگی فروید می باشد که با اتمام نگارش کتاب تفسیر رویا در سال ۱۸۹۹ خاتمه یافته و گویی فروید دیگری و نظریه روانکاوی از نو متولد شده است، فروید به نسبت اندیشمندان زمانه‌ی خود نویسنده‌ای دیرنویس ولی بسیار پُرنویس محسوب می شود. ویلهلم عزیز می خواهم راز بزرگی را که مدتی است بر من آشکار گشته با شما در میان بگذارم. من دیگر به نظریه‌ی رواننژندی (منظور فروید seduction theory است) خود اعتقادی ندارم. این امر احتمالا ً بدون توضیحی از جانب من قابل درک نیست؛ به هر روی هرآنچه با شما در این باب مطرح کرده بودم را معتبر یافتید. بنابراین از منظری تاریخی منشاء دلایل این ناباوری‌ام به نظریه‌ی پیشین را توضیح میدهم. ناکامیابی‌های مداوِم کوشش من پیرامون رساندن یک تحلیل به نتیجه‌ای واقعی، دور شدن افرادی که به نظر می‌رسید مدت بیشتری تحت نظر من باشند، فقدان آن موفقیت کاملی که در نظر داشتم و امکان تبیین موفقیتهای جزئی کسب شده از طرق دیگر در بخش نخست سببهای این کنار نهادن هستند. سپس بایست از این واقعیت شگفت‌زده شد که در هر موردی پدران، به استثناء پدر من باید به علت منحرف بودن نکوهش شوند در صورتی که رواننژندی را به سبب ترومای جنسی واقعی بدانیم، فراوانی غیرمنتظره‌ی هیستری که در آن همواره عاملی ثابت اغوا توسط بزرگسال در نظر گرفته میشود، با گستردگی بروز اعمال انحراف‌آمیز نسبت به کودکان چندان همخوان نبوده و محتمل به نظر نمی‌آید ضمن این که این انحراف بایستی بسیار بیش از تعداد موارد بروز هیستری باشد، زیرا بروز این بیماری به انباشت رخدادها و تضعیف سیستم دفاعی وابسته است. نکته دیگر این که در ضمیر ناآگاه هیچ نشانه‌ای پیرامون واقعیت بیرونی وجود ندارد، یعنی هرگز نمی‌توان میان حقیقت و فانتزی که تحت تأثیر عواطف هم قرار دارد تمایزی قائل شد بنابراین همواره این احتمال وجود دارد که فانتزیها بر شمایل والدینی اثر بگذارند. نکته چهارم این که در عمیقترینِ روانپریشی‌ها نیز حافظه‌ی ضمیر ناآگاه فرو نمی‌پاشد، به طوری که تجارب رازآلود کودکی حتی در آشفته‌ترین هذیانها نیز افشاء نمی‌شوند. اگر اینگونه بنگریم درخواهیم یافت ضمیر ناآگاه هرگز بر مقاومت آگاهی غلبه نکرده و در این صورت ما نیز این انتظار خود را که درمان به شکل مخالف این نکته، یعنی از طریق رام شدن کامل ناآگاه توسط آگاهی رخ دهد را از دست میدهیم. من آنقدر تحت تأثیر این موضوع قرار گرفته‌ام که آماده بودم دو چیز را کاملا ًرها کنم؛ یکی رفع کامل رواننژندی و دیگری دانش قطعی از سبب‌شناسی دوران کودکی. اکنون نمیدانم به چه دست یافته‌ام؛ چرا که هنوز به درک نظری از پسرانش و تأثیر متقابل نیروها در آن دست نیافته‌ام. به نظر میرسد بار دیگر این موضوع قابل بحث است که تنها تجارب پسین به فانتزیها نیرویی میدهد که به تجارب کودکی بازمی‌گردند؛ و اینگونه عاملی وراثتی که خود را موظف می‌دانستم به نفع متمرکز نمودن روشنایی بر رواننژندی کنارش بگذارم، دامنه‌ای از نفوذ را بدست می‌آورد. اگر من افسرده، گیج یا خسته بودم شک و تردیدهایی از این دست بی‌شک می‌بایست به عنوان نشانه‌ای از ضعف تعبیر می‌شد. از آنجایی که وضعیت من کاملا ً خلاف آن است، پس بایست این نتایج را حاصل افکاری صادقانه و معتبر بدانم و به این افتخار کنم که پس از این سطح از عمیق شدن در موضوع باز هم تحمل نقدهای این چنینی را دارم. آیا ممکن است این تردید تنها نمایانگر مرحله‌ای از پیشروی به سوی دانشی بیشتر باشد؟ همینطور قابل توجه است که هیچ احساس شرمندگی برایم وجود ندارد، چیزی که بالأخره در این مناسبت امکان بروز دارد. یقینا ً در "دان"( شهری باستانی در شمال اسرائیل) جار نخواهم زد و در "اشکلون"، در سرزمین فلسطینیان پیرامونش حرف نخواهم زد. اما در نظر شما و خودم بیشتر حس پیروزی دارم تا شکست- و این درست نیست. زیگموند فروید ۲۱ سپتامبر ۱۸۹۷

دیروز سالگرد تولد زیگموند فروید فیلسوف ناخودآگاهِ ناخودآگاه بود، کسی که ایده ها و نظریات او را چه بپذیریم چه مخالف آنها باشیم، بدون شک یکی از تأثیرگذارترین اندیشمندان تاریخ بوده است.

ایران می‌خواهد تماس‌های خود را با آژانس انرژی اتمی حفظ کند بهشتی‌پور: گروسی به دنبال پاسخ دو سوال در ایران است/ برخی در داخل فضا علیه ایران را تشدید می‌کنند سفر رئیس کل آژانس بین‌المللی انرژی اتمی به خبرآنلاین گفت: آقای کمالوندی سخنگوی آژانس انرژی اتمی قبل از سفر گروسی توضیحاتی در مورد اینکه دستور کار آقای گروسی در تهران چیست نداد. اطلاعاتی که از سفر او به ایران منتشر می‌شود مقداری قطره چکانی است. بهانه اصلی سفر گروسی شرکت در اولین کنفرانس بین‌المللی هسته‌ای است که در اصفهان برگزار می‌شود. به نظر می‌رسد گروسی در تهران به دنبال حل دو سوال باقیمانده‌ای باشد که آژانس‌بین‌المللی انرژی هسته‌ای از ایران دارد. او احتمالا فرصت را مغتنم می‌شمارد تا پاسخی برای سوالات آژانس داشته باشد. اجلاس شورای حکام در خرداد ماه برگزار می‌شود و اگر گروسی با پاسخ سوالاتش برنگردد،‌ دوباره سوالات مطرح می‌شود. به نظر می‌رسد ایران باید با آژانس به یک راهکار مشترک برسد تا بهانه دست کشورهایی مثل آمریکا و انگلیس و فرانسه و آلمان که دنبال سوژه‌سازی هستند و انواع فضاسازی علیه ایران دارند داده نشود و عملکردشان خنثی شود. این کارشناس مسائل هسته‌ای در مورد به تعویق افتادن سفر گروسی و سپس ادعاهای او در مورد رسیدن ایران به مقدار موردنیاز اورانیوم غنی‌شده برای دستیابی به بمب هسته‌ای گفت:‌ واقعیتش این است که ایران می‌گوید ما زیرنظر آژانس بین‌المللی انرژی اتمی فعالیت می‌کنیم و بازرسان آژانس به‌راحتی به ایران می‌آیند و برمی‌گردند. حتی در زمانیکه اسراییل ایران را تهدید می‌کرد گروسی گفت علی‌رغم تهدیدها کارشناسان آژانس‌بین‌المللی انرژی هسته‌ای به ایران می‌آیند و کارشان را انجام می‌دهند. به هر حال ایران تحت نظر آژانس است. برخی در داخل هم نکاتی را مطرح می‌کنند که فضا علیه ایران را تشدید می‌کند. درحالی که سیاست ایران همچنان سیاستی است که با هرگونه تولید و نگهداری و تکثیر سلاح هسته‌ای در هر جا و از جمله ایران مخالفت می‌کند. دکترین هسته‌ای ایران صلح‌آمیز است و دنبال رفتن به سمت تولید بمب نیست. اما بحث اینکه ذخایز اورانیوم ایران به حدی رسیده که می‌تواند اگر بخواهد بمب درست کند، مساله جدایی است. صرف داشتن ذخیره اورانیوم برای ساخت بمب کفایت نمی‌کند. شما باید بتواند فناوری داشته باشید که بمب را امن نگهدارید تا در درجه اول به خودت آسیب نرسد. از طرف دیگر باید بتوانید در یک زمان و مکان مشخصی که ارائه کنید، آن بمب را استفاده و آزمایش کنید که آن هم یک فناوری خاص خودش را دارد. او در مورد ایران هدف ایران از دعوت گروسی به کشور چه بود، توضیح داد: ایران در سیاست‌های کلان خود دنبال ساخت سلاح هسته‌ای نیست و بحث این است که ذخایز اورانیوم ایران همیشه در حدی هست که اگر اراده کند می‌تواند بمب بگذارد. تمام ذخایر اورانیوم ایران، در گزارش‌های دوره ای آژانس اعلام شده و به شورای حکام اعلام شده و خبرگزاری‌هایی مانند رویترز و... هم آن را با جزئیات درج می‌کنند. در نهایت ایران چیز مخفی ندارد. میزان ذخایر اورانیوم،‌ سانتریفیوژها و .... در گزارش‌های شورای حکام وجود دارد. بنابراین فضاهای رسانه‌ای گاهی برای دامن‌زدن به ایران هراسی شکل می‌گیرد. ایران از آقای گروسی دعوت کرده تا در کنفرانسی که در اصفهان برگزار می شود شرکت کند. منتها این مساله نشان می‌دهد ایران همچنان آژانس را در دستور کار دارد و ترجیح می‌دهد همچنان تماس‌هایش با آژانس انرژی اتمی حفظ شود. همکاری ایران با آژانس در واقع کمک می‌کند تا ایران بهتر بتواند بهانه را از دست طرف مقابل غربی بگیرد. هر چقدر ایران همکاری بیشتری با آژانس داشته باشد، بیشتر می‌تواند طرف مقابل را خلع سلاح کرده و تبلیغاتش را خنثی کند.

‏عکس از سیما

◇ ‍ خبر کوتاه با تیتر متوسط بود: فرخ‌رو پارسا اعدام شد تاریخ روزنامه ۱۸ اردیبهشت ۱۳۵۹ شمسی در کنار خبر برگزاری نخستین جلسه شورای انقلاب فرهنگی و چه همزمانی تلخی؛ اعدام نخستین زن وزیر و البته زنی که وزارت آموزش و پرورش را برعهده گرفته بود بعد از یک سال و سه ماه پنج روز کمتر از پایان نظام شاهنشاهی در ایران اعدام شد؛ جرم غارت بیت‌المال و ایجاد فساد و فحشا در آموزش و پرورش همکاری با ساواک منحله اخراج فرهنگیان مبارز و شرکت در تصویب قوانین ضد مردمی و وابسته کردن آموزش و پرورش به فرهنگ استعماری امپریالستی… جرم‌هایی که می‌توانست باعث اعدام او که  بعد از انقلاب به ایران بازگشت نشود. اما جرم او فقط این بود که نخستین زنی بود که وزارت را برعهده گرفته بود. فرخ‌رو پارسا در تبعید بدنیا آمد، مادرش فخرآفاق پارسا مدیر مجله جهان زنان بود که در آن به دولت قوام نقد کرده بود و دولت او را به همراه همسرش فرخ‌دین تبعید کرده بود. فرخ‌رو متولد اولین روز سال ۱۳۰۱ شمسی در تبعید قم بود. بعد از به دنیا آمدن او به تهران آمدند. اما بار دیگر این بار به مشهد تبعید شد و فرخ رو در مشهد تحصیلاتش را ادامه داد. او جزو اولین دانش‌آموزان دانشسرای عالی دختران تهران بود و زمانی که در ۱۹ سالگی در مدرسه تدریس می‌کرد با سروان احمد شیرین سخن ازدواج کرد. خانم پارسا در حین تدریس و البته مادر شدن درسش را ادامه داد و مدرک دکترای پزشکی خود را دریافت کرد و در کنار سایر اعضای سازمان زنان در حوزه تلاش برای حق رای مبارزه کرد و از نخستین زنانی بود که وارد مجلس شد. در تغییراتی که حدود سالهای ۱۳۴۳ در کابینه رخ داد ابتدا معاون وزیر و در پنجم شهریور ۱۳۴۷ وزیر آموزش و پرورش شد. یکی از آشناهای خانوادگی عمویم که سالها از معاونان خانم پارسا بود از انضباط و دیسیپلینش می‌گفت. در زمان او تحولات زیادی در حوزه تدریس به وجود آمد و مدارس زیادی تاسیس شد و برخی از انقلابی‌های بعدی از مشاورانش در تهیه کتاب‌های دینی بودند. در سال ۵۳ او بازنشست و از وزارت آموزش و پرورش رفت تا مطب خودش را باز کند. او در این مطب روزهایی رایگان بیماران را درمان می‌کرد. در روزهای انقلاب پارسا در لندن است وقتی به او توصیه می‌شود که به ایران برنگردد می‌گوید: «من کاری نکرده‌ام که بترسم و حتماً بر می‌گردم.» با بازگشت به ایران مشکلات شروع می‌شود و مدتی در خانهٔ دختر و یکی از بستگانش مخفی می‌شود و تلاش خانواده برای خروج او از کشور با مخالفتش مواجه می‌شود و می‌گوید که «اصلاً نمی‌خواهم بروم.» سر انجام در روز شنبه بیست و هفتم بهمن‌ماه زمانی که فرخ‌رو پارسا و همسرش به منزل پسرش حمید رفته بودند، به همراه همسرش دستگیر و به زندان اوین منتقل شده و در بامداد ۱۷ اردیبهشت ۵۹ اعدام شد. پیکرش را در حالی که زنان خانواده غسل دادند در قطعه ۴۱ بهشت زهرا جایی که حالا همه گورهایش از بین رفته به خاک سپرده شد. #فرخ‌رو_پارسا #آموزش_پرورش #نخستین_وزیر_زن از کانال فرزانه ابراهیم‌زاده 💢

به مناسبت یکصدمین سالگرد خیزش ملی دوم حمل ( فروردین ) ۱۳۰۲ شکست جمهوری رضاخانی بخش اول در رد کلان روایت حاکم درباره شکست جمهوری رضاخان  کلان روایت حاکم درباره شکست جمهوری رضاخانی این است که رضاخان سردارسپه تلاش کرد ایران را جمهوری نماید اما روحانیون مخالفت کردند و با توجه به مخالفت روحانیت ، رضاخان به سراغ تغییر سلطنت رفت ،  این کلان روایت بنا به دلایل گوناگون اشتباه و ناشی از یک نوع زمان پریشی تاریخی است ، روحانیت اگرچه از جمهوری رضاخانی حمایت نکرد اما هیچ مخالفت جدی نیز با حرکت رضاخان برای تاسیس جمهوری در ایران،  سازماندهی نکرد ، اصولا در آن شرایط ، روحانیت فاقد قدرت سیاسی و توان بسیج گری بود و خود نیز داعیه و انگیزه ای برای ورود به معادلات و مجادلات  سیاسی را نداشت ، از همین رو است که در کل پروسه ای که منجر به تاسیس سلطنت پهلوی می گردد ، روحانیت رویکرد بی طرفی توام با رضایت را دارد ،  اقداماتی مانند ارسال شمایل حضرت امیرالمؤمنین علی علیه السلام  برای رضاخان سردارسپه از طرف میرزای نائینی و دیدار مراجع و علما با رضاخان بعد از سرکوب خزعل و عدم حمایت آنان از درخواست  ملکه جهان مادر احمد شاه برای غیر شرعی دانستن خلع احمد شاه و انقراض قاجاریه ، همگی نشان دهنده همراهی مراجع و روحانیت با سلطنت رضاشاه است و پس از سلطنت رضاشاه نیز اکثر علما مشهور با ارسال تلگراف ، پادشاهی وی را تبریک گفتند و بدین ترتیب حمایت خود را از وی نشان دادند ، بنابراین مخالفت روحانیت با رضاخان، یک واقعه بعدی است که به اشتباه به زمان پیش از تغییر سلطنت تعمیم داده می شود ، افزون بر عدم مخالفت با قدرت گیری رضاخان ، هیچ نشانه ای از مخالفت فعالانه روحانیت با تاسیس جمهوری به وسیله  رضاخان نیز وجود ندارد ، اعلامیه ۱۲ فروردین مراجع و علما قم در تشکر از لغو جمهوریت به وسیله رضاخان، اولا پس از خاتمه ماجرای جمهوری بود و ثانیا حمایت از رضاخان بود که بعد از شکست جمهوری ، در آستانه برکناری از ریاست وزرایی بود ولی علما و مراجع با تاگید بر این که باید قدر این نعمت( زمامداری رضاخان ) را دانست در واقع با عزل وی از ریاست وزرایی مخالفت کردند،  حال اگر بپذیریم  کل کلان روایت حاکم درباره شکست جمهوری رضاخانی اشتباه است ، پس چه عواملی منجر به شکست این جمهوری شدند ؟! درباره مهمترین عوامل شکست جمهوری رضاخانی می توان به موارد ذیل اشاره کرد : ۱. مقاومت فراگیر مردم تهران مردم تهران به عنوان میراث داران اصلی سنت مشروطه ، به شدت با تحرکات ایجاد دیکتاتوری در پوشش جمهوری مقابله کردند از ۲۸ اسفند مردم تهران به صورت خود جوش و در دسته جات چند هزار نفری ، چند روز پشت سرهم علیه  جمهوری خواهی رضاخانی اعتراض کردند ، شدت اعتراضات مردم تهران تا حدی بود که در عمل جنگ مغلوبه شد و رضاخان قافیه را باخت و از روز ۲۸ اسفند که جنبش ملی ضد دیکتاتوری رضاخان آغاز شد در عرض ۵ روز ، رضاخان کاملا شکست خورد تا جایی که در روز سوم فروردین ، مردم تهران خواستار عزل و محاکمه رضاخان گردیدند . شعارهای مردم در روز دوم فروردین،  از جمله زنده باد احمد شاه و مرده باد جمهوری بود ‌. ۲. مقاومت ملی مردم شهرستان ها و سایر مناطق اگرچه مانند تهران وارد اعتراض فراگیر نشدند ولی بنا به گزارش های مختلف که خود امرای لشکر برای رضاخان ارسال کردند ، در سرتاسر ایران هیچ استقبال و حمایتی از جمهوری خواهی رضاخان نگردید . ۳.مخالفت روشنفکران و ملیون آزادیخواهان و مشروطه خواهان مانند بهار و عشقی و اسکندری و ...... فعالانه با جمهوری خواهی رضاخانی مخالفت کردند و برای مردم تئوریزه کردند که جمهوری رضاخانی در واقع تبدیل نظام سلطنت به جمهوری نیست بلکه سقوط مشروطیت و ایجاد دیکتاتوری در پوشش جمهوری است . ۴. اقلیت پارلمانی نمایندگان اقلیت مجلس شورای ملی به رهبری سید حسن مدرس قهرمان اصلی ناکام گذاشتن جمهوری رضاخانی بودند اما مدرس نه به صفت یک روحانی بلکه در جایگاه نماینده مجلس مشروطه و در راستای دفاع از مشروطیت در برابر دیکتاتوری موفق به این مهم گردید . ۵. بازار نقش بازار تهران در بسیج مخالفان بسیار مهم بود و بازار در آن دوره نقش پیشرو داشت ، چنانچه در صدر مشروطیت هم بازار در پیروزی مشروطیت و نیز در مقابله با افکار ارتجاعی و حتی تصویب اصول عرفی و برابری خواهانه در قوانین اساسی مشروطیت نقش مهم و مفیدی ایفا کرده بود ، پس این جا نیز بازار نه به عنوان یک نهاد سنتی و محافظه کار بلکه در مقام مدافع ارزش های مشروطیت به میدان آمد و از حفظ سلطنت مشروطه دفاع کرد. ۶. عدم وفاق درونی در اردوگاه رضاخان سردارسپه نتوانست در میان اردوگاه خودی وفاق ایجاد کند هنوز حس شاه دوستی در میان بدنه قشون وجود داشت از همین رو است که اخباری مبنی بر مخالفت افرادی مانند یزدان پناه از درون اردوگاه رضاخان نیز منتشر شد. https://t.me/bahmanighajar

شکست جمهوری رضاخانی بخش دوم ۷. مقاومت محمدحسن میرزا ولیعهد بی تردید محمد حسن میرزا ولیعهد نقشی اساسی در شکست رضاخان داشت ، اما چون تاریخ بی رحم است و بازندگان را فراموش می کند و محمد حسن میرزا نیز سرانجام شکست خورد ، مقاومت وی در برابر جمهوری رضاخانی و شکست سنگینی که او به رضاخان در این قضیه وارد کرد نیز بعدها فراموش شد .‌ در یک نتیجه گیری باید گفت ملت ایران به طور عام و مردم تهران به طور خاص ، در برهه شکست جمهوری رضاخانی هنوز احساسات سلطنت طلبی و شاه دوستی داشتند و از سویی دیگر طرفدار ارزش های مشروطیت بودند ، احمد شاه را هم به عنوان شاه خود و هم نماد مشروطیت دوست داشتند به ویژه این که پس از خلع محمد علی شاه در واقع خود مردم احمد شاه را به سلطنت برگزیدند و او را به عنوان شاه مشروطه تربیت کرده و پرورش دادند و سلطنت وی در حقیقت نماد سلطنت مشروطه و حاکمیت ملی بود ، بنابراین بر فرض که از او گلایه هایی هم داشتند نمی خواستند سلطنت او که در واقع حاکمیت نظام مشروطه و خون بهای شهدای مشروطیت بود از میان برود و دیکتاتور مشکوکی که در فضای عمومی آن روزگار همه او را عامل انگلیس می دانستند بر سر کار بیاید و بساط آزادی و مشروطیت را برچیده و در پوشش جمهوریت ، حکومت دیکتاتوری ایجاد کند،  بنابراین قیام تاریخی دوم حمل ( دوم فروردین ) در واقع یک خیزش ملی برای دفاع از مشروطیت در برابر دیکتاتوری بود ، نکته جالب این جاست که پهلویست هایی که خود را مشروطه خواه و پادشاهی خواه می دانند نه تنها هیچ یادی از این خیزش ملی نمی کنند بلکه در صدد تحریف آن بوده و مسببان نابودی نظام شاهنشاهی و مشروطه پادشاهی یعنی پهلوی را که طرف شکست خورده جمهوری خواهی سال ۱۳۰۲ و ۱۳۰۳ بود را تقدیس می کنند . در پایان برای این که جو عمومی نسبت به جمهوری رضاخانی را بیشتر درک کنیم ، شعری از ملک الشعرای بهار درباره جمهوری سردار سپه را که تصویر گر کامل اوضاع است را آورده و یادداشت را با این شعر به پایان می برم : جمهوری سردار سپه مایهٔ ننگ است این صحبت اصلاح وطن نیست که جنگ است از کار قشون حال خوش از ما چه توقع کاین فرقه بر این گله شبان نیست پلنگ است بی‌علمی و آوازهٔ جمهوری ایران این حرف در این مملکت امروز جفنگ است اموال تو برده است به یغما و تو خوابی آن کس که ‌پی حفظ ‌تو دستش به ‌تفنگ است آزادی و مشروطیت افتاده به زحمت این گوهر پر شعشعه در کام نهنگ است در پردهٔ جمهوری کوبد در شاهی ما بی‌خبر و دشمن طماع زرنگ است تا تعزیه‌گردان بود آن هوچی بی‌دین این قافله تا حشر در این بادیه لنگ است افسانهٔ جمهوری ما ملت کودک عیناً مثل ملعبهٔ شهر فرنگ است در کیسهٔ ناهید بود لعل و زر و سیم زین رو کلماتش همگی ‌رنگ‌به‌رنگ است https://t.me/bahmanighajar