جبیر احمد مشهود

اخ شهیده ستا د هجر په لمبو کي سوځېدم لکه شمه بلېدمه ژړېدم ستا یادونه مي زړګي کي میلمانه وه په مسکی تصویر دي ډیر ډیر ځورېدم رڼو اوښکو مي د سترګو باڼه مات کړل درپسي په تورو غرو کې ګرځېدم ستا چهره مي سترګو سترګو ته راتلله د کور کلي پر کوڅو چې دي راتلم شونډي غوټي غوټي پرې سوې درپسي مي چې ته لاړې زه تنها دي پرېښودم هغه مسته مسکا نه وه نه دیدن وو د مزار سر ته دي ډیر ودرېدم کاش یو ځل مو ملاقات وای سره سوی په لیدو پسي یاره ځنګېدم اوس مي هغه شپې او ورځي رایادیږي چې مشهود دي په دیدن نه مړېدم

ستر قیمت ازادي د خــپل ســـرو پـه قیـمـت اخلــو پســــرلــي د ګــــلابـو پـه قیـمـت اخلــو دسپوږمۍ دڅرک په ورک غوندي پلو کې سپین ســـهار دشبګیرو پـه قیـمـت اخلــو د الله ﷻ رضــــا جــــهانـه مـفــتـه نـه ده مـوږ یې تل د خپل هډو په قیـمـت اخلــو د تڼــاکـو او زخــــــمـونـو پـروا نـه کــــړو پاک هدف د سـرو لــمبو په قیـمـت اخلــو ګل ځوانۍ دځان په وینو ښه سینګار کړو درس د مــیـنـي د دردو پـه قیـمـت اخلــو هـــره دښـــته هـــره لاره مــو ســـنګر دی هـــر کمین مــو د پردو پـه قیـمـت اخلــو د یـوســف د مــــدرســې تنکــي ګلان یـو پکـــي درس دزولــنـو پـه قیـمـت اخلــو اې (مشــهوده) پـر دې لاره ځــو تیــریـږو ابــدي ژونــد د اورو پـه قیـمـت اخلــو ــــــــــــــــــــــ جبیر احمد مشهود

یتیم ستوني کي سلګۍ سترګو کي اوښکي ګرځوي یتیم خدای خبر چي بیابه یې د چایاد ژړوي یتیم ګرځوي تصویر ور سره لاس کي بیا په کومه ځي څاڅكي له ماشومو سترګكیو اوروي یتیم داسي یوحالت دي په لیدو یې هر زړګی سوځي یو یو کاڼي اخلي پر مزار یې سموي یتیم وګوره پاره پاره ګرېوان پر خړ مزار پروت دی خاوري د مزار په وچو شونډو ښکلوي یتیم راشه باباجانه و دیدن ته دي ډیر تږی یم درسته کړۍ ورځ پر ژبه دا تکراره وي یتیم کله چي خپاره شي ماښامونه مورته ووایي کله باباجان راځي بس هر ځل داپوښتي یتیم هر ځل چي د پلار څنګ کی همزولي چیرته وویني منډه کړي بس هغه دم د پلار قبر ته ځي یتیم اې مشهوده بوري مور پلو خدای ته نیولي دی غیږ کي یې له لوږي په سلګیو ژوند کوي یتیم

استقلال په سرو وینو مو ګټلی استقلال دی دا چي کړی زمانې مو استقبال دی دار ته وړاندي سول زلمي زلمي سرونه تاریخو مو هم ستایلی دا کمال دی ګل ځوانۍ قربانوو له دین حریمه دا وطن د میرویس خان او د ابدال دی په اورونو ور ګډیږو ځان انګار کړو پر دوښمن مو کړی هر برید اتلوال دی زندګي د غرو رغونو راته ګرانه ځکه جوړ پر غلیمانو مو بد حال دی تر منځو مو محبت او اخوت دی هر سنګر مو په واحد امر سمبال دی په پګړیو مو ودان ساتو سرونه ځکه تنګ رانه د وخت هر یو دجال دی رسیدونکي یو هدف ته اې مشهوده بیا راغلی مو اسمان ته سپین هلال دی

خدای لپاره شهادته ځم تر ستړی انتظاره نور می هله غیږ کی نیسه خدای لپاره د پتنګ غوندی لمبو سره کړم مینه د وصال که راته لنډه کړې دا لاره د خبیب او د منصور پر پله روان یو دا سرونه وړو دې لار کی ان تر داره بلالی عشق مو په زړو کی کښت کرلی په احد احد نعرو یې کړو اظهاره د ضرار ابن ازور په قدم درومو باک مو نشته د رقیب له هر ازاره د حمزه له ژونده ډیر څه مو زده کړی ځكه روح ورځنی ځی له استعماره چی قربان شم ستا په نوم دا می ارمان دی لټوم په دا ارمان شپې تر سهاره پاكه خدایه دا ارمان د مشهود پوره کړې خوند به واخلی رنګ په وینو له سینګاره

د میني لیونی سلام فدائي ځوانه یې د کوم عشق لیونی پر چا باندي مین یې چا دي وړی دی زړګی د چا په انتظار کي کرۍ شپه الله ته ژاړې سجده باندي دي ایښی ورته خپل حسین تندی د ستورو قافيلي دي څاري لاره تر جنته قدم چي د لمبو په لوري اخلې ګړندی د مشکو او عمبرو خوشبوئي ورته سلام کړي خوشبو دي له سرو وینو اخلي ځکه پسرلی مغروره دنیاګۍ دي کړه پر ملا باندي را ماته تاریخ دي نوم لیکلی پر جبین دی میړنی وصال پسي یې سرې لمبې او سرې سکروټي ګورې وفا ته دي سلام کړي د دې کلي هر سړی کلام د ذوالجلال دي په سپیڅلو تورو ستائي مشهود دي په ستاینه کې ځان تل ګڼي ګونګی

مجاهد غازي دا زلمی چي ښایسته لکه ګلاب دی د خاینو ارادې وژني قصاب دی دا چي ورک دی له کلونو مسافر دی راوستلی پر هیواد یې انقلاب دی بریمن ځي د سیالیو له میدانه کارنامې یې د تاریخ یو نوی باب دی په هنر ورځي د میني ملاقات ته لولپه د سرو لمبو غیږ کې کباب دی دا د وخت موسی چي دومره ښکلی ښکاري پیدا کړی خدای فرعون ته عذاب دی جنازې یې د جنت حوري ، غِلمان کړي دا په څنګه لیوني عشق کې غرقاب دی ستر صفت او ستر عظمت یې دی په برخه ستایل سوی د الله په سپین کتاب دی د کافرو ترې کافر زړونه لړزیږي د مشهود یې زړه لیدلو ته بې تاب دی

توصیه اول دي ځان او بیا پر صف باندي نظر به ساتې مجاهد ځوانه اولسونه لر او بر به ساتې ورځي او شپې د تحول دي ډیر ځیرک به اوسې له تورو ټپلو سپین لباس په ډیر هنر به ساتې رقیبان هڅي کوي ستا د بدنامۍ لپاره د سرو او تورو له پیغوره خپل سنګر به ساتي چي د شهید د سپین ارمان سره جفاء ونه کړې هر یو ارمان یې په قیمت د خپل بشر به ساتې اې د حریت په طلب ورکه مسافره یاره د غرب یرغل نه د هیواد سیمه او غر به ساتې د نبوي منهج سالاره لاره مه بدلوه امر په نیکو او هم نهي له منکر به ساتې مسؤلیت دی در په غاړه ګوره پام به کوې همیش په یاد کې هغه لو ورځ د محشر به ساتې درته مشهود کوي د زړه له تله دا توصیه همیش جاري صدا د الله اکبر به ساتې

د ملګرو په غوښتنه د شخصي رابطي لپاره د واټسف او ټلیګرام نمبر 0093704971707

د دې کلي دستور د دې کلي چي وړکی ماشوم ځوان سي مجاهد سي سنګرونه پرې ودان سي توره وتړي تر ملا د جنګ په لوري کلی پریږدي د بابا پر پله روان سي متین عزم یې فولادو غوندي ښکاري د جزبو شور یې اوچت تر شنه اسمان سي وهل زده کړي د کافرو ککريو تاریخ جوړ کړي درست جهان ترې په لړزان سي د جهاد مینه یې زړه کي په موجو سي په خواږه عشق کي راګیر د پاک سبحان سي پر سینه باندي بې شمیر زخمونه واخلي بوی د وینو ته یې مشک ، عمبر حیران سي د ځوانۍ ټول ارمانونه ترې قربان کړي د لمبو په ګرمه غیږه کې خزان سي له دې ستړي انتظاره به خوند واخلي که مشهود د استشهاد په لور روان سي