به چشمانت باختم

#پارت_جدید👆🏻 طفلک برکه💔😭

#پارت_جدید👆🏻 طفلک برکه💔😭

#پارت_جدید👆🏻 طفلک برکه💔😭

#پارت_جدید👆🏻 طفلک برکه💔😭

سه سال بزور باهاش خوابیدم حاج خانوم! حالا دیگه حتی رو تختم راضیم نمیکنه... نامدار با غیظ می غرد و خاتون ترسیده دست روی لب هایش می گذارد - ه‍یس نامدار... هیس... میشنوه دختره طفلک... گناه داره بخدا مگه چشه آخه؟ نامدار کلافه دست به کمرش می زند - چش نیست؟ هر جا میبرمش آبروم و می بره... نه حرف زدن بلده نه بگو بخند عین ماست می مونه... حیثیتمو جلو همکارام برده! خاتون دست به بازوی پسرش می فشارد تا آرام شود و هیچکدام نمی بینند دخترک هفده ساله را که پشت در ایستاده، مرده... - خب بلد نیست طفلک چیکار کنه؟ سه سال پیش میگفتی میخوامش حالا که به یه جایی رسیدی دیگه نمی پسندیش مادر؟ نگاه کلافه نامدار سمت مادرش می چرخد - راضیش کن بی سر و صدا زیر اون برگه رو امضا کنه. توافقی طلاقش و می دم بره پی زندگیش باشه؟ خاتون پر درد باشه گفته و یاس بی جان تا اتاق خودش را کشانده بود. توافق نامه امضا می کرد برود پی زندگی اش؟ سه سال پیش قرار بود زندگی شان را با هم بسازند و حالا نامدار یک زندگی جدید داشت می ساخت با آن دختر... اسمش مریم بود. خیلی زیبا بود خیلی زیبا تر از اوی ماست... در اینستاگرام عکس و فیلم هایشان را دیده بود همه چیز ها را می دید اما دوستش داشت حرفی نمی زد - عروس خانوم؟ اینجایی؟ بابا مهمون اومده خونتونا چرا اومدی تو اتاق؟ به سختی تنش را از روی تخت بالا کشید و با لبخند به سمت پذیرایی رفت امسال سومین سالگرد ازدواجشان بود. اصلا برای همان مهمانی گرفته بود خودش پخته بود. حتی کیک را... نامدار به کیک شکلاتی حساسیت داشت... این مهمانی آخرین کنار هم بودنشان بود. با حسرت نگاهی به نامدار انداخت خوشحال بود و با برادرش حرف می زد با همه خوب بود قبلا با او هم خوب بود اما الان نه... با پس زدن بغضش کیک را برداشته و بیرون رفت - عروسم؟ کیک چرا پختی؟ نکنه خبریه هان؟؟ همه منتظر خبر خوش بودند جز نامدار او جا خورده اخم کرده بود - امشب سالگرد عروسی مونه مادر جون دید که نفس نامدار آزاد رها شد حتی بچه ی او را هم نمی خواست و او مصمم تر می شد روی تصمیمش... - برات کیک توت فرنگی پختم می دونم دوست داری نامدارجان. نامدار بی حرف نگاهش می کرد. در زمردی های دخترک یک چیزی سرجایش نبود‌... - فقط قبل بریدن کیک اگه میشه من زودتر کادومو بدم مطمئنم منتظرشی اخم های نامدار غلیظ تر شده بود. عطیه که با او حرف نزده بود هنوز! - خیلی گشتم چی برات بخرم یعنی می‌دونستم چی دوست داری ولی بازم فکر می کردم دیگه برات کم باشه این کادو ها و آبروتو ببرم... ضربه ی اولش مهلک بود نامدار تکان خورده بود اما او هنوز می گفت با همان تپق و تته پته هایش... - ح...حرف زدنم‌ بلد نیستم ه... همیشه کلی وقتتونو می گیرم ببخشید. جلو رفته بود که نامدار تنش را بالا کشیده و زیر گوشش غرید: - چه مرگته چرا چرت و پرت می گی؟ خندید. با درد... کادویش را از جیبش در آورده و برای آخرین بار روی پاهایش بلند شده و گونه ی نامردش را بوسید... - این بهترین کادویی که لیاقتشو داری... ورقه امضا شده ی طلاق توافقی را جلویش گرفته و با لبخند اضافه کرد - بهم قول بده خوشبخت بشی منم قول می دم موفق بشم مثل خودت ولی دیگه برای تو نیستم! گفته و میان هیاهوی بالا گرفته میان خانواده از خانه بیرون زد... قرار بود برگردد همانطور که قولش را داده بود... https://t.me/+2iEOP2U1kBw5OThk https://t.me/+2iEOP2U1kBw5OThk https://t.me/+2iEOP2U1kBw5OThk

-نصف دخترای شهر عطش اینو دارن که حداقل یه شب تا صبح رو تخت من باشن. دلشون میخواد که من با همین دستام، لخت شون کنم و اینقدر نقطه به نقطه تن شون و به بازی بگیرم، تا از شدتِ لذت خمار و بی تاب بشن. قرمز شدنِ صورتِ دخترک رو از نظر میگذرونه.. گوشه لب ها و چشم هاش به چینی از تمسخر دچار میشن و یه لنگه ابروش بالا میره. دستاش و بهم میکوبونه و غَراتر ادامه میده: -حالا تو، از بین اون همه دخترای رنگارنگ و همه چیز تمومی که ناخن کوچیک شون هم از نظرِ زیبایی و ثروت نیستی، این شانس و داشتی که مهمون عمارتِ من باشی. شانس آوردی دختر جون! این حرفها... تک به تک این جملات- شنیدنش برای این دختر دردآوره و منزجر کننده. و نازگل، این درد و داره به خوبی حس میکنه.. با همه وجودش. و نمیدونه که به چه گناهی مستحق تحمل این حرف‌هاست!؟ چونه‌اش محکم بین انگشتای آران فشرده می‌شه. جوری که سرِ نازگل با این کار بالا میاد، تا احتمالاً نگاهِ پایین افتاده‌اش تصاحب بشه. -پس سعی کن از این شانس درست استفاده کنی و دختر خوب و حرف گوش کنی باشی! مثل اینکه اونقدر فشار بر روی چونه ی ظریفِ دخترک زیاد هست که اینبار بدونِ تعللی کوتاه، آروم، اما ناباور از همه چیز- ' بله ای ' رو زمزمه میکنه‌. -خوبه... درست بعد از این تاکیدِ کوتاه، نگاهی اسکن وار به سر تا پای نازگل میندازه و درست یه موضوع دیگه برای سرکوبش پیدا میکنه. -دوباره که این شالِ مسخره رو انداختی سرت.. مگه نمیفهمی وقتی بهت میگم خوشم از این اَدا و اصول ها نمیاد- یعنی چی! هنوز اجازه ی حَلاجیه جمله ش رو به دخترک نداده که با یه حرکت، شالِ آبی رنگ رو از روی سرش میکشه و خرمنِ موهای قهوه ایه نازگل برای مرتبه دوم این مرد رو کمی، شگفت‌زده میکنه. تا به حال این حجم از پُر پشتی و بلندیِ مو رو در دخترای اطرافش ندیده. اما اونقدر حس تنفر و انزجار از ظاهر نمایی هایِ این دختر در وجودش غالب هست، که اجازه هیچ گونه تمرکزی روی این شگفتی رو واسش باقی نمیذاره. لب های نازگل تکون میخورن، میخواد حرفی بزنه دخترک، اما انگار کلمه ای پیدا نمیکنه. آران، نگاهِ تیزش و ازش میگیره و با قدم های بلند خودش رو به شومینه ی اتاق میرسونه و شال داخلِ دستش رو پرت میکنه درونِ شعله های نارنجی رنگِ آتش. صدایی از دخترک بلند نمیشه، جز هق هقی ممتد و اعصاب خرد کن! - از صدای گریه خوشم نمیاد.. پس ساکت شو! اینقدر لحنش محکم و پرصلابت هست که نازگل دستش و جلوی دهنش میذاره تا صدای هق هقِ ناباور و ترسیده ش از خشمِ عجیبِ این مرد، کمی بی صدا بشه.. -برو یه قهوه تلخ واسم درست کن بیار کارت دارم. زود باش! دخترک با شنیدنِ این جمله، فرصت رو غنیمت میشمره تا زودتر از مقابلِ این مرد دور بشه، بلکه بتونه نفس لرزون ش رو آزاد کنه. https://t.me/+JAaR4fu_0FIzMTNk https://t.me/+JAaR4fu_0FIzMTNk https://t.me/+JAaR4fu_0FIzMTNk https://t.me/+JAaR4fu_0FIzMTNk https://t.me/+JAaR4fu_0FIzMTNk

_ قسمتی از بدن بیمار که باید ازش عکس برداری بشه رو بگیرید توی دستتون خانم پرستار! بی حوصله سمت مریض رفتم خونریزی شدید ماهانه بی حوصلم کرده بود. با دیدن مردی که روی تخت دراز کشیده بود بهت زده ایستادم. چشمام گشاد شد و تمام تنم لرزید. دکتر از پشت پرده تشر زد _ آخر وقته سریع تر لطفا. تمام تنم به عرق نشست امیر با دیدنم پوزخند زد. با اخم های درهم و ته ریش روی تخت دراز کشیده و چشماش از درد سرخ بود _ عوض شدی خانوم پرستار! با تمسخر نگاهی به بالاتنم انداخت و ادامه داد. _ چاق شدی! فرار از خونه ی شوهرت بهت ساخته انگار...! دکتر تشر زد: _ خانم شایگان این سری به معاون بیمارستان میگم چه قدر حواست پرته... بهت زده جلو رفتم و التماس کردم _ آبرومو نبر ، اینجا نمیدونن شوهر دارم سرد جواب داد _ داشتی! طلاقت دادم. دروغ میگفت! میدونستم هنوزم اسمم تو شناسنامشه! با التماس اروم نالیدم _ هرکار بخوای میکنم خب؟ اگر اخراجم کنن بیچاره میشم دندوناشو روی هم فشرد و با تاسف خندید _ از ملکه‌ی عمارت امیر کُهبُد بودن انصراف دادی که حالا برای عکس برداری فلان جایِ مردارو بالا نگه داری؟! بهت زده لب زدم _ چی؟! تازه چشمای گشاد شدم به پاهای برهنه اش افتاد یک دستمال بزرگ سفید رنگ بین پاهای عضلانیش بود دستمالی که برای نقاط آسیب دیده استفاده میکردیم! از خجالت و کلافگی سرخ شدم و اون سیگاری از جیبش بیرون اورد _ هنوز تایم پریودت گر میگیری؟ دکتر دوباره صداشو بالا برد _ چیکار داری میکنی خانم شایگان؟! به جون بچم از یقه‌ات میگیرم پرتت میکنم از این بیمارستان بیرون! امیر کام عمیقی از سیگارش گرفت و توی صورتم فوتش کرد _ گذشت اون دورانی که اگر کسی چپ نگاهت میکرد خشتکشو دور گردنش پاپیون میکردم؟ حالا این آشغالا هرچی دلشون بخواد بارت میکنن و تو هم مثل یابو گوش میدی و نمیکوبی تو دهنشون؟ بغض کرده زمزمه کردم: _ برای همین وحشی بازیات فرار کردم برای اینکه حرف زدنت مشت و لگد بود واسه اینکه اگر کسی تو دانشگاه مزاحمم میشد آدمات میرفتن سراغش که شده بودم مسخره دست مردم که حتی استادا جرات نمیکردن نمرمو کم بدن! تمومش کن لعنتی اینجا محیط کارمه مثل زندگی تو زمین مبارزه نیست! امیر با تمسخر پوزخند زد و هم زمان در اتاق با شدت باز شد صدای فریاد دکتر راهرو بیمارستان رو گرفت _ امروز باز چته خانم شایگان؟ یک مدت شایعه شده بود ازدواج کردی تو نامزدی طلاق گرفتی گفتم اوکی باهات کاری نداشته باشم الان چی؟ چرا مثل احمقا رفتار میکنی؟ اگر نمیتونی من.... حرفش تموم نشده بود که امیر نیم خیز شد و با ساعد ضربه وحشتناکی توی بینی‌اش کوبید با ترس خیره به خون روی زمین جیغ کشیدم و دقیقه ای نگذشت که رئیس بیمارستان وارد شد _ چه خبره از عصر اینجا رو گذاشتید رو سرتون؟ نگاه متعجبی به دکتر انداخت. منتظر بودم برای بردن امیر به حراست زنگ بزنه اما اون کلافه گفت _ چیکار کردید جناب کُهبُد؟ مگه اینجا چاله میدونه؟ اون سری بهتون گفتم خودم حلش میکنم. ناباور نگاهشون کردم چطور همو می‌شناختن؟ مرد سمت دکتر رفت و ادامه داد _ قرار بود ما حواسمون به خانم شایگان باشه شما هم اسپانسر مالی بیمارستان باشید قرار نبود به نیروهای من آسیب بزنید! وارفته به امیر خیره شدم با خونسردی روی تخت دراز کشید و غرید _ نیروت لقمه گنده تر از دهنش برداشته بود حالام یکی رو بفرست کار عکس برداری رو تموم کنه بهم آرام بخش بزنه دردش داره پارم میکنه رئیس بیمارستان با جدیت بهم اشاره کرد _ لطفا شما حواستون به بیمار باشه خانم شایگان متوجه بودم که در برابر امیر چه قدر محترم تر باهام برخورد میکنه همراه دکتر از اتاق خارج شدن با دست و پایی لرزون آمپول مسکن رو اماده کردم و لب زدم _ به شکم بخوابید لطفا پوزخند زد _ نمی‌تونم‌، نمیبینی؟ نگاهی به بین پاش انداختم و همونطور که آمپول رو تو رگ دستش میزدم پرسیدم _ چه بلایی سرش اومده؟! ازینکه اون عضو بدنشو جدا از خودش حساب کرده بودم حرصی لب گزیدم لعنت بهت آناشید. لب هاش کش اومد _ مثل اینکه اون پسری که تو دانشگاه مزاحمت شد زیادی کینه کرده بود! بهت زده نالیدم _ چیکارش کردی؟ با خونسردی لب زد _ احتمالا سینه قبرستون باشه چشمامو بستم امیر همین بود انقدر بی رحم و غیرتی که حتی من هم ازش وحشت داشتم چه برسه به دشمناش کارهای عکس برداری رو کردم و پوزخند زدم تمام این مدت زیر نظرم داشت و من فکر میکردم فرار کردم به رئیس بیمارستان رشوه داده بود و من امیدوار بودم رهام کنه.... بالاخره به سختی از جا بلند شد دو نفر از آدماش سمتش اومدن که دستش رو بالا اورد _ نیازی نیست به خانم کمک کنید وسیله هاشو جمع کنه بهت زده سر تکون دادم _ چ ... چی؟ من نمیام خودش رو به نشنیدن زد و کتش رو مرتب کرد _ برمیگردیم عمارتِ کُهبُد آناشید، همین امشب! https://t.me/+B03NjuGHKEBmYWY0 https://t.me/+B03NjuGHKEBmYWY0

جررر عکس لختی خودشو اشتباهی برای رییسش می فرسته🤣 _ خدای من این چیه دیگه؟ با شوک به آلارم نمایان شده در بالای صفحه ام خیره شدم چند ثانیه پلک زدم تا واقعی بودنش را هضم کنم .. رییس آن هم این وقت شب .. چه کاری میتوانست با من داشته باشد ؟ روی نوتفیکیشن ضربه زدم و وارد صفحه چت شدم... _ خانم آرمان؟ تنها همین را گفته بود .. من هم هول زده بدون اینکه فکر کنم شاید بد نباشد سلامی بکنم نوشتم : _ بله رییس چند ثانیه طول کشید تا پاسخم را بدهد _ فکر نمی کنید بیدار بودن تا این ساعت برای خانم شاغلی مثل شما مناسب نیست ؟ چشمانم گرد شد و خنده ناباوری کردم .. خدای من او خود به من پیام داده و حالا که پاسخش را دادم مرا بابت بیدار ماندم تا این ساعت بازخواست میکند ؟ با تعجب تایپ کردم : رییس ؟ مثل اینکه شما به من پیام دادید ها ! منتظر پاسخش ماندم امت با دیدن نقطه های چرخان بالای صفحه فهمیدم که در حال ویس گرفتن است.. وای ویس می گیرد ؟ آن هم برای من ؟ خدایا در شرکت به اندازه کافی مرا با آن چشمانش از راه به در میکند حتی در خانه هم راحتم نمی گذارد ؟ صدای کوبش های قلبم بلند تر میشد و وقتی ویسش بر صفحه ظاهر شد به اوج خودش رسید با حالی عجیب روی آن زدم تا پلی شود و لحظاتی بعد صدای فوق جذاب او در گوشم پخش شد . خونسرد و با لحن جذابی می گفت : خانم آرمان درسته من پیام دادم اما دلیل نمی شد که شما این وقت شب بیدار باشید .. حتما فردا هم مثل همیشه میخواید بگید وای ترو خدا ببخشید آقای فروزنده خواب موندم اگر فردا دیر کنید من میدونم و شما...! کارای زیادی باهاتون دارم از طرفی صدای بم و جذابش از خود بی خودم کرده بود و از طرف دیگر از اینکه ادایم را در آورده بود حرصی شده بودم. اخمی کردم و بدون فکر ویس گرفتم : واقعا که رییس... خوبه فقط سه بار دیر کردم هاا و بعد ناخواسته با صدای ظریف تر و تخس تری ادامه دادم : اصلا حالا که اینطور میلتونه دیگه جوابتونه نمی دم و می خوابم. به ثانیه نکشید ویس جدیدی فرستاد. خنده ام گرفت... بدبخت شاید ترسید واقعا قهر کنم و نتواند کار اصلی اش را بگوید. آن یکی را هم پلی کردم و با هیجانی عجیب به صدای کمی خنده الودش گوش کردم : صبر کنید خانم آرمان... و بعد زیر لبی با خنده زمزمه کرد : چه زود هم بهش بر می خوره اما خب من شنیدم و آن لحن خاصش باعث شد که دلم بیشتر هوای تپیدن کند .. با همان پوزخند همیشگی اش ادامه داد : متاسفم اما شما جرئت اینو ندارید که جواب منو ندید...میدونید که ؟ چون بلاخره که هم رو میبینیم و اون موقع است که شما باید جواب پس بدید. لبم هایم را اویزان کردم...دیکتاتور! ویس گرفتم و با لحنی مظلوم گفتم : چشم رییس شیر فهم شدم اما آگه کارتونو نگید من نمیتونم بخوابم که این دفعه پاسخم را دیر تر داد _ خانم آرمان لطفا پوشه های طرح فراز و تاج رو فردا بیارید شرکت جلسه داریم فردا باهاشون و شما هم طرح های اصلاح شده رو هنوز نیوردید _باشه رییس میارم آمادن ویس بعدی بلافاصله آمد : به هیچ وجه فراموشتون نشه و در ضمن... بهتره همونطور که گفتید حالا بعد دیدن این پیام بخوابید امیدوارم فردا نکنید وگرنه... لب برچیده زمزمه کردم : زورگو شاید من نخوام بخوابم باید اونوقت کیو ببینم؟ آف شده بود. با یاد آوری چیزی وار عکس ها شدم تا اطلاعات طرحی را که قبلا خواسته بود بفرستم که ناگهان گوشی از دستم افتاد به زحمت گوشی را از زمین برداشتم.. به صفحه نگاه کردم و با چیزی که دیدم در جا سکته را زدم _ الان چه کوفتی شد دقیقا ؟ دستم بر عکسی خورده بود و او ارسال شده بود آن هم نه هر عکسی..! عکس من در حالی که لب های سرخم میخندید و موهای فر شب گونم کاملا بر سرشانه برهنه ام باز ریخته شده بودند. خدای من فاجعه بود این عکس را به سارا هم به زور نشان دادم و حالا..! با وحشت هجوم بردم تا عکس را ندیده پاک کنم که با چیزی که دیدم شوکه شدم... نه تنها دو تیک آن زده شده بود بلکه ریپیلای هم کرده بود : واو... جدا سورپرایز شدم خانم کوچولو! https://t.me/+tqBeYpvVOMUzNjhk https://t.me/+tqBeYpvVOMUzNjhk اینجا یه دختر خانوم اروم و خوشگل داریم که هنر از هر انگشتش میچکه❤️‍🔥😌 پسرمون هم یه اقای فوق جنتلمنه 🤩 و البته جذاب😎اونقدری که دختر خانوم ما وقتی برای اولین بار به شرکتش میره تا مصاحبه کنه 🤑همچنین مست چشاش میشه که دیگر زمین و زمان از یاد میبره❤️‍🔥 طوری که فکر میکنه طلسم شده 😅البته آقای جذاب ما به روش نمیاره و استخدامش میکنه 🔥🔥حتی براش یه لقب میزاره و صداش میزنه دخترک عجیب غریب 😁😁و البته ناگفته نمونه که دخترما یه خنده هایی میکنه که دل پسرمون و حالی به هولی میکنه😍❤️‍🔥دخترک ما به هر زوری هست تو تایم اداری مقابل به قول خودش افسون چشمای اقای جذابون دووم میاره😩 اما هیس... ایشون خبر نداره شرکت تنها جایی نیست که قراره اونو ببینه🤫🤫

.