پاکدشت جزیره اقوام

‼️🗂 💠 مستندات لازم  برای بارگذاری  مجدد رتبه بندی فرهنگیان در سامانه برای همکارانی اعتراض خواهد زد: 🔵همه مدارک ذیل بررسی کامل خواهند شد. 🔵موارد امتیاز آور و شایستگی ها، ابعاد و عناوین ✅ انواع شایستگی ها: 1️⃣ شایستگی عمومی (۳۰۰): ◻️ابعاد۲، عناوین۶ ❌خود اظهاری و عدم نیاز به بارگذاری مستندات 2️⃣ شایستگی تخصصی (۲۶۰): ◻️ابعاد: ۴، عناوین:۷ بعد۱. تسلط بر فرایند و برایند دانش تخصصی(۱۲۰): ❌خوداظهاری و عدم نیاز به بارگذاری مستندات عنوان۱.تسلط بر دانش تخصصی موضوعی(۴۰) عنوان۲.تسلط بر دانش یاددهی یادگیری(۳۰) عنوان۳.تسلط بر دانش تربیتی(۳۰) عنوان۴.تسلط بر اسناد بالادستی(۲۰) بعد۲. دستاوردها، خلاقیت و نوآوریهای علمی (۳۰): 🖇نیاز به بارگذاری مستندات عنوان۱. پیشنهاد، تولید و یاخت ➖طراحی و تولید نرم افزارهای آموزشی تربیتی اداری ➖ساخت ابزار و تجهیزات آموزشی ➖ساخت وسایل کمک آموزشی ➖آشنایی با ابزار تجهیزات و تکنیکهای نوین ➖ تولید محتوا در فضای مجازی 3 مورد بعد۳. توانایی تفکر علمی و انجام پژوهش (۳۰): 🖇نیاز به بارگذاری مستندات عنوان۱. پژوهش های مرتبط با بهبود عملکرد معلم، تدوین و تالیف کتب و مقالات مرتبط (۳۰) ➖ اقدام پژوهی، درس پژوهی، روایت پژوهی فقط تایید مدیر هر کدام ۳ مورد حداکثر 10 مورد مدیران دقت کنند مدارک اقدام پژوهی و درس پژوهی و روایت پژوهی را کامل رویت کنند وبعد تاییدیه را صادر کنند. ➖ تألیف ،تدوین یا ترجمه کتب در زمینه آموزشی و تربیتی ، هر مورد ۵ امتیاز ➖ مقاله چاپ شده در نشریات علمی معتبر و مرتبط با آموزش و پرورش هر مورد ۵ امتیاز بعد۴. آخرین مدرک تحصیلی (۸۰) ❌ عدم نیاز به بارگذاری آخرین مدرک تحصیلی اعمال شده. در صورتی که مدارک بالاتر کسب شده نیاز به بارگذاری می باشد. عنوان۱. مدرک تحصیلی اخذ شده (۸۰): ➖دکترا ۸۰ امتیاز ➖کارشناسی ارشد ۶۰ امتیاز ➖کارشناسی ۴۰ امتیاز ➖کاردانی ۳۰ امتیاز ➖دیپلم ۱۰ امتیاز ➖اخذ  مدرک از  دانشسراها و مراکز تربیت معلم و دانشگاه فرهنگیان و شهید رجایی ۲۰ امتیاز ⛔️ طرح درس و طرح سوالات حذف شده است و نیاز نمی باشد. 3️⃣ شایستگی های حرفه ای(۲۴۰):‌ ◻️ابعاد۲، عناوین: ۵ بعد۱. به کارگیری تلفیقی دانش و نگرش و مهارت(۱۲۰): ❌خود اظهاری و عدم نیاز به مستندات عنوان۱. کاربست مهارت های یاددهی یادگیری (۶۰)  عنوان۲. مهارتهای تربیت در ساحتهای ششگانه (۶۰) بعد۲. عملکرد رقابتی در موقعیت آموزشی و پرورشی(۱۲۰): 🖇نیاز به بارگذاری مستندات عنوان۱. مشارکت در شوراها و امور مدرسه و مراکز آموزشی تربیتی و اداری (۶۰): ➖عضویت در کارگروه ها ➖کمیته های مصوب ➖ستاد تربیتی ➖پایگاه بسیج ➖مشارکت در اجرای فعالیتهای فوق برنامه اموزشی فرهنگی و پرورشی ➖گروه های آموزشی ➖شورای مدرسه ➖انجمن اولیا و مربیان ➖هیئت ها و انجمن های علمی آموزشی فرهنگی و هنری، ورزشی و پرورشی  معلمان ➖انجمن ها و موسسات خیریه ➖شوراها و نهاد های آموزش و پرورش عنوان۲. یادگیری مستمر (۳۰) ➖نشان دادن تعهد  به یادگیری مداوم ➖تلاش مستمر برای کسب دانش مهارت و تخصص ➖مشارکت داوطلبانه و مشتاقانه در تجربیات مدرسه ➖ رفع مشکلات درسی دانش آموزان عنوان۳. کسب مقام در مسابقات و رویداد ها و جشنواره های تابعه وزارت (۳۰) ➖ رتبه ۱ تا ۳ در مسابقات و جشنواره های منطقه ای ،ناحیه و شهرستان ۳ تا ۵ امتیاز ➖ رتبه ۱ تا ۳ در مسابقات و جشنواره های استانی ۸ تا ۱۰ امتیاز ➖ رتبه ۱ تا ۳ در مسابقات و جشنواره های کشوری ۱۳ تا ۱۵ امتیاز ( سقف ارائه مقام های کسب شده در طول خدمت ۲۰ امتیاز است) ➖ معلم پژوهشگر و کارمند نمونه: منطقه ای ۱۰ امتیاز، استانی ۱۵ امتیاز، کشوری ۲۰ امتیاز 4️⃣ شایستگی‌های تجربه (۲۰۰): ◻️ابعاد: ۱، عناوین: ۵ بعد۱: توانمندی های کسب شده در طول خدمت عنون۱. سنوات خدمتی (۶۰):هر سال سابقه تجربی ۲ امتیاز عنوان۲. ارزشیابی عملکرد سالانه اداری و آموزشی(۳۰):   اشتغال به ازای هر نمره بالاتر از ۷۰، ۱ امتیاز عنوان۳. گواهی های ضمن خدمت (۶۰): هر ۵ ساعت ۱ امتیاز ➖ عمومی، حداکثر ۱۰۰ ساعت ( سقف ۲۰ امتیاز ) ➖ تخصصی ،حداکثر ۲۰۰ ساعت ( سقف ۴۰ امتیاز) ✅ مورد ۱و۲و۳ تجربه به صورت سیستمی ثبت شده و قابل تغییر نیست در صورت اشتباه یا عدم مشاهده به کارشناسی امور اداری مراجعه نمایید. عنوان۴. سابقه تدریس به همکاران(۳۰): 🖇نیاز به بارگذاری مستندات ➖تدریس در کارگاه های تخصصی و کلاس های آموزش خانواده، هر مورد ۱ امتیاز ➖ تدریس در دوره های ضمن خدمت و دانشگاه های وابسته به وزارت،  هر ۱۰ ساعت تدریس یک امتیاز اگه مدارک جدید  دارید  👇 با سلام  نسبت به بند مزبور معترضم ومی توانم مدارک معتبر تری ارائه دهم تقاضا ی رسیدگی و توجه بیشتر دارم با تشکر

🔥در گاهشمار ایران جشن های بسیاری وجود دارند که شوربختانه در ایران امروز در حال فراموشی هستند.🔥 👇برخی جشن های ایرانی بر پایه سالنامه جلالی: 1 فروردین / جشن نوروز نخستین شنبه فروردین / جشن اولین شنبه سال نخستین 4شنبه فروردین / جشن اولین چهارشنبه سال 6 فروردین / جشن امید ، روز شادباش نویسی، زادروز زرتشت 10 فروردین / جشن آبانگاه 13 فروزدین / جشن سیزده بدر 17 فروردین / جشن سروشگان 19 فروردین / جشن فروردینگان 2 اردیبهشت / جشن گیاه آوری 3 اردیبهشت / جشن اردیبهشتگان 10 اردیبهشت / جشن چهلم نوروز 15 اردیبهشت / جشن میانه بهار ، روز پیام آوری زردشت 1 خرداد / جشن گرما (ارغاسوان) 6 خرداد / جشن خردادگان1 تیر / جشن آب پاشونک ، جشن آغاز تابستان 6 تیر / جشن نیلوفر 9 تیر / روز جانباز 10 تیر / جشن تیرگان 15 تیر / جشن گیاه خواری 7 مرداد / جشن مردادگان 10 مرداد / جشن چله تابستان 15 مرداد / جشن میانه تابستان 18 مرداد / جشن می خواره 1 شهریور / جشن خنکی هوا ( فغدیه) 3 شهریور / جشن کشمین 4 شهریور / جشن شهریورگان ، عروج مانی 15 شهریور / بازار جشن 31 شهریور / جشن پایان تابستان 1 مهر / جشن میترا (سال نو هخامنشی) 13 مهر / جشن تیر روزی 10 مهر / جشن مهرگان 21 مهر / جشن رام روزی 7 آبان / روز مرد و روز پدر 10 آبان / جشن آبانگان 15 آبان / جشن میانه پائیز 1 آذر / آذر جشن 9 آذر / جشن آذرگان 25 آذر /روز مادر 30 آذر / جشن شب یلدا ، جشن پایان پائیز 1 دی / جشن خرم روز ، اولین جشن دیگان 2 دی / روز برادر و خواهر 5 دی / بازار جشن 8 دی / دومین جشن دیگان 14 دی / جشن گیاه خواری ( سیر سور ) 15 دی / سومین جشن دیگان ، جشن پیکرتراشی 16 دی / جشن درامیزنان ، جشن درفشها 23 دی / چهارمین جشن دیگان 2 بهمن / جشن بهمنگان 5 بهمن / جشن نوسره 10 بهمن / آبان روز ، جشن سده ، آتش افروزی بر بامها 15 بهمن / جشن میانه زمستان 22 بهمن / جشن بادروزی 29 بهمن / جشن سپندارمذگان و روز عشق و روز زن 1 اسفند / جشن اسفندی ، جشن آبسالان 5 اسفند / جشن اسفندگان ، جشن برزگران 6 اسفند / جشن وخشنکام 19 اسفند / جشن نوروز رودها 20 اسفند / جشن گلدان واپسین 3شنبه اسفند / جشن چارشنبه سوری 29 یا 30 اسفند / جشن پایان زمستان 🔺روزهای سالتان پر از جشن و سرور و شادمانیhttps://t.me/jadehabrisham1399

گیسکولک چیست ؟تقدیم به کرد های پاکدشت جزیره اقوام 👇🏻👇🏻👇🏻👇🏻👇🏻👇🏻شنیدنی هایی از سه روز تا هفته اول اسفند امشب که دیدم ماه آغل زده یاد متن زیر افتادم در ادبیات عامه هر گاه ماه آغل بزند یعنی بارندگی وسرما در پیش است >گرمابسری<ششم اسفند 99 گیسک" در گویش زاخورانی به معنای "بزغاله" هست ولی در اصطلاح به یک دوره زمانی " سه روزه" از اوایل اسفندماه گفته می شود. در واقع گیسکلوک به سه روز اول اسفندماه اطلاق می گردد. اما علت این نامگذاری آن است که طبق یک داستان در باورهای عامیانه قدیمی ، پیرزنی بوده که چند راس بزغاله داشته وخیلی نگران بوده که آن ها را از زمستان سخت گذرانده و به بهار برسد. گویا او پس از پشت سرگذاشتن یک زمستان سخت و طاقت فرسا ، هنگامی که "چله کوچک" ( بیست روز آخر بهمن ماه) را نیز به سلامتی می گذارند و به اوایل " ماه نوروز( اسفندماه) می رسد، از شدت خوشحالی زمستان و چله کوچک را نفرین کرده و به باد تمسخر و تحقیر می گیرد و شادمانی می کند. تا این که "چله کوچک زمستان "از این کار پیرزن به خشم آمده و سه روز را از ماه اسفند" قرض" می گیرد و سوز و سرما و کولاک شدیدی به راه می اندازد و آن چنان برف سنگینی می بارد که همه جا و همه راهها را می بندد ، در اثر این برف و سرمای نابهنگام همه دام ها و گوسفندان در آغل ها گرفتار شده و هیچ علوفه ای پیدا نمی شود، به نحوی که بزغاله های پیرزن هم در آغل گرفتار شده و نمی توانند از آنجا خارج شوند.در این حال پیرزن بالای بام آغل رفته و از باجه آنجا می بیند که همه بزغاله ها از شدت گرسنگی و سرما خشک شده و تلف شده اند.!!... این ماجرا بعدا درس عبرتی می شود برای کسانی که فکر می کنند زمستان با پایان چله کوچک و بزرگ ، به کلی تمام می شود، فارغ از آن که برف و سرما نه تنها در زمستان ، حتی در اوایل بهار و اواخر فروردین هم می تواند چهره خشن و قهرآلود خود را نمایان ساخته و قهر طبیعت را به انسان نشان دهد، حال چه در " چله ها"ی زمستان باشد ، چه در " گیسکلوک" و چه در " اوایل بهار" !!( جزیره اقوام ششم اسفند 99 ) https://t.me/jadehabrisham1399

نوروز کوچک پنج روز اول فروردین جشن نوروز گونه‌ای همگانی داشته و عموم مردمان به اجرای مراسم و سرور و شادمانی می‌گذرانیده‌اند، از این رو آن را «نوروز عامه» یا «نوروز کوچک» یا «نوروز صغیر» نامیده‌اند.[۳۹] نوروز بزرگ در ششمین روز فروردین نوروز بزرگ یا خردادروز نام ششمین روز فروردین ماه در گاه‌شماری اوستایی نو بوده‌است. خردادامشاسپند[یادداشت ۳] موکل بر آب است و این روز بدو منسوب می‌باشد. این روز در میان جشن‌ها و اعیاد فراوان ایران باستان به ویژه دوران ساسانیان از اهمیت و ارزش و تقدس خاصی بهره داشته‌است. بسیاری از حوادث مهم به موجب آن در چنین روزی واقع شده‌است.[۴۰] وقایع بسیاری به خردادروز نسبت داده شده‌است. زاده شدن زرتشت و همچنین به پیامبری برگزیده شدن او در این روز بوده‌است. به وقوع پیوستن رستاخیز در این روز خواهد بود.[۴۱] در تقویم‌های سغدی و خوارزمی روز تولد سیاوش، روز ششم فروردین ن‌ها شده بود و سال نو با تولد سیاوش آغاز می‌شد. همچنین بنا بر اساطیر زرتشتی خردادروز، روزی است که کین سیاوش گرفته می‌شود.[۴۲] خردادروز، همچنین روز نیایش و سپاس از رپیتون و روز جشن رپیتون است. ایزد رپیتون سرورِ تابستان است. در زند (اوستا) تابستان هفت ماه دارد که از نخستین روز فروردین آغاز و در سی‌ام مهر ماه پایان می‌یابد. بنابر عقاید زرتشتی رپیتون در آغاز زمستان راهی دنیای زیرزمینی می‌شود. وظیفهٔ او نبرد با دیو سرما و یاری رساندن به چشمه‌های آب زیرزمینی است تا ریشهٔ گیاهان را گرم نگاه دارند تا ریشه‌ها در اثر سرمای شدید زمستان خشک نشوند. بازگشت هر ساله رپیتون در بهار نشانی از پیروزی نهایی خیر بر شر، گرما بر سرما، روشنی بر تاریکی است. ایزد رپیتون زمینهٔ شکوفایی در بهار را فراهم می‌سازد. به همین خاطر به مناسبت بالا آمدن او بر روی زمین نیایش‌های خاصی در کنار آیین‌های نوروزی اجرا می‌شود

در زمان اشکانیان دربارهٔ نوروز و نوروژ و نک‌روژ و نوک روژ و سنت‌های وابسته بدان تا چند دهه قبل منابعی قدیمتر از ایام ساسانیان که به دست نویسندگان مسلمان نوشته شده بود وجود نداشت. اما با کشف بایگانی‌های دولتی اشکانیان بر روی چوب توز و چرم نبشته در کوه مغ تاجیکستان و بر سفال‌نبشته‌ها که در خرابهٔ شهر نسا (در ۱۸ کیلومتری شمال غرب عشق آباد) بدست آمد و با ترجمه و کشف رمز بعضی قسمت‌های آن معلوم گردید که نوروز در دوران شاهنشاهی اشکانیان و ایامی قدیمتر از دو هزار سال پیش در آغاز بهاران بوده‌است.[۳۵] از اجرای مراسم مهرگان در زمان اشکانیان می‌توان پی برد که نوروز به ویژه در میان عامهٔ مردم به وسعت و با اهمیت جشن گرفته می‌شده‌است. پورداوود دربارهٔ نوروز در این دوره می‌نویسد. پس از دورهٔ سلوکی هر چند که اشکانیان اقوام ایرانی‌تبار و زرتشتی کیش بودند ولی تسلط ۸۰ سالهٔ یونانیان در آن‌ها اثر کرده و در خصوص آداب و رسوم ایرانی بی‌قید بودند. اما در اواخر این دوره ۴۷۶ ساله دوباره ملیت ایرانی قوت گرفت

در زمان هخامنشیان گرچه اطلاعات دقیقی از نوروز در دورهٔ هخامنشیان در دست نیست اما در اینکه آئین‌های این جشن در روزگار آنان مرسوم بوده‌است، تردیدی نیست. از پژوهش‌هایی که در تطبیق نوروز ایرانی و نوروز قبطی (مصری) و تأثیر و تأثر آن دو، به عمل آمده بر می‌آید که نوروز ایرانی در زمان داریوش بزرگ و توسط او در مصر رایج گردید؛ و نیز برخی اصول گاهشماری مصری را ایرانیان از مصر اقتباس کردند و در مقابل آئین‌های نوروز ایرانی تأثیر فراوانی در مراسم نوروز قبطی به جای گذارده‌است.[۳۲] آن طور که از کتیبه‌های دوران هخامنشی برمی آید، زمان آغاز سال نو زمان مشخص و دقیقی نداشته بلکه متغیر بوده و دلایل آن بسیار پیچیده‌است. بنا بر مدارک باقی‌مانده در سرتاسر دوران هخامنشی، زمان آغاز سال نو از ۲۱ اسفند ماه (۱۲ مارس) تا ۹ اردیبهشت (۲۹ آوریل) در نوسان بوده‌است.[۳۳] در زمان هخامنشیان، شاه، نوروز را در تخت جمشید برپا می‌داشت. گیرشمن باستان‌شناس فرانسوی در مورد مراسم نوروز در دربار هخامنشیان نوشته‌است همه چیز در تخت جمشید برای بزرگداشت این جشن ملی بنا شده‌است. پیش از انجام تشریفات نوروز، بزرگان شاهنشاهی و نمایندگان کشورها به تخت جمشید می‌آمدند و در دشت پهناور مرودشت که رود پلوار از میان آن می‌گذرد و در مغرب تخت جمشید قرار گرفته هزاران چادر می‌زدند. در نمای خارجی پلکان تخت جمشید اشخاصی که در تشریفات نوروز شرکت دارند، نشان داده شده‌اند. در این سنگ برجسته‌ها نمایندگان ۲۳ ملت پیرو شاهنشاهی و درباریان پارسی و مادی به همراه اسب‌ها و گردونه‌های پادشاهی و سربازان شوشی دیده می‌شود

تأثیر مراسم نوروز بر دیگر اقوام و ملل نوروز و مهرگان در ایران باستان در میان مردم شبه‌جزیره عربستان هم دو جشن بزرگ شناخته شده بودند و در برخی از نقاط عربستان متداول بود. بخصوص این رسم در بین پادشاهان حیره که سنن درگاه خویش را بر آیین شهریاران ساسانی نهاده بودند و در پیرامون خلیج فارس رواج کامل داشت.[۱۰۲] نوروز در نزد ترکان نیز جشنی بزرگ بود و سغدیان آن را «نوسرد» به معنای سال نو می‌نامیدند و به روش مرسوم به دوستان و بستگان خود شیرینی می‌دادند به همین علت در ترکیه نوروز را «جشن شیرینی» یا «شکریایرامی» می‌نامند.[۱۰۳] قلقشندی (۷۵۶–۸۲۱ قمری) نویسندهٔ کتاب صبح الاعشی نوشته‌است، نوروز که یکی از مشهورترین اعیاد مصر است از ایران باستان گرفته شده و به آن نام نیروز قبطی داده‌اند. این عید با همان نام و آداب و سنن ایرانی در مصر برگزار می‌شود. این نویسنده همچنان نوشته‌است: مصریان در آن روز شادی کرده، آتش می‌افروزند و آب بر روی هم می‌پاشند که از مراسم ایرانیان به مراتب مفصل‌تر است. مردم شام نیز همین آیین را در اول ماه نیایش که یکی از ماه‌های رومی است برگزار می‌کنند. بنابر فرضیه‌ها احتمالاً کمبوجیه دوم نوروز باستان را به مصر برده‌است. بر طبق نظریه‌ای دیگر تاریخ ورود نوروز در مصر باستان در عهد حکومت داریوش بزرگ جانشین کمبوجیه بوده‌است. در زمان این پادشاه روابط فرهنگی میان مصریان و ایران محکم و استوار بوده‌است. حتی پس از فتح مصر از طرف اعراب نیز این جشن باستانی در این کشور ادامه داشته‌است.[۱۰۴] هنوز هم در مصر در اوایل بهار درست همان روزی که در ایران مراسم سیزده‌بدر برپا می‌شود مردم تحت تأثیر فرهنگ ایرانی از شهر بیرون می‌روند و مراسمی دارند که به سیزده ما بسیار شبیه است و آن را «یشم‌النسیم» می‌گویند.[۱۰۵]  روشن کردن آتش در ژاپن برای استقبال ارواح درگذشتگان در مراسم ابن بنا بر فرضیهٔ ایموتو ئه‌ایچی ایران‌شناس اهل ژاپن، احتمالاً اُبُن یا «جشن اموات در ژاپن» از رسوم ایرانی منشأ گرفته شده‌است. در دوران فرمانروایی امپراتریس کوگیوکو (امپراتریس سایمی) (زادهٔ ۵۹۴، درگذشتهٔ ۶۶۱ میلادی) برای نخستین بار جشن اموات یا اُبُن برگزار شد. در نیهون شوکی (در سال ۷۲۰ تألیف آن پایان یافته) آمده‌است که در زمان حکمرانی امپراتریس کوگیوکو در روز سوم از ماه هفتم (اوت) سال ۶۵۷ میلادی (۳۶ هجری شمسی) چند مرد و زن از راه دریا با کشتی به کیوشو جزیرهٔ جنوب غربی ژاپن رسیدند سپس در روز پانزدهم ماه هفتم در معبد بودایی آسوکا انگاره‌ای بودایی ساخته شد و پیش از آن «اُورابون» را جشن گرفتند.[یادداشت ۶] به عقیدهٔ ایموتو ئه‌ایچی نام رهبر این گروه راه‌گم‌کردگان دریا که در این کتاب آمده تحریف‌شدهٔ نام «دارا» به زبان ایرانی است و احتمالاً کسانی که با کشتی به ژاپن وارد شده و این جشن را برای اولین بار برگزار کردند، ایرانی بودند

در ایران آیین مرگ و رستاخیز سیاوش «ایزد شهید شوندهٔ گیاهی ایران» با نوروز پیوند خورده‌است؛ به این ترتیب که چند روز پیش از عید، به سوگ سیاوش می‌نشستند و با فرارسیدن نوروز، به جشن و شادی دست می‌زدند؛ چنان‌که گویا سیاوش، زنده شده باشد. آریایی‌ها که وارد منطقه شدند بن مایه‌هایی مانند فروهرها و بازگشت ارواح را با خود آورده و به تدریج آیین خود را با باورهای قبلی رایج در منطقه ادغام نمودند. از جمشید پادشاه مشهور پیشدادی به عنوان بنیان‌گذار این جشن یاد گردیده‌است. از پژوهش‌هایی که در تطبیق نوروز ایرانی و نوروز قبطی (نوروز مصری) و تأثیر و تأثر آن دو، به عمل آمده، بر می‌آید که نوروز ایرانی در زمان داریوش بزرگ و توسط او در مصر رایج گردید. دربارهٔ نوروز و سنت‌های وابسته بدان تا چند دهه قبل منابعی قدیمتر از ایام ساسانیان که به دست نویسندگان مسلمان نوشته شده بود، وجود نداشت. اما با کشف بایگانی‌های دولتی اشکانیان در تاجیکستان معلوم گردید که نوروز در دوران شاهنشاهی اشکانیان و ایامی قدیمتر از دو هزار سال پیش در آغاز بهاران بوده‌است. در تمام دوران ساسانی نوروز جشن ملی همهٔ ایرانیان به‌شمار می‌رفته‌است. به همین جهت حتی مردمی که پیرو آئین زرتشت نبوده‌اند اما در حوزهٔ حکمرانی ایران زندگی می‌کردند، نیز در آن شرکت داشتند. شواهدی وجود دارد که در دوران ساسانی سال‌های کبیسه رعایت نمی‌شده‌است. روز برگزاری مراسم نوروز در هر دوره ۴ ساله، یک روز از موعد اصلی خود عقب می‌ماند و در نتیجه زمان نوروز در این دوران همواره ثابت نبوده و در فصل‌های گوناگون سال جاری بوده‌است. پنج روز نخست فروردین جشنی همگانی بین عموم مردم بود از اینرو آن را نوروز عامه نامیده‌اند. روز ششم فروردین که جشن نوروز به گونهٔ درباری برگزار می‌شده‌است نوروز بزرگ نام داشته‌است. مجموعهٔ رسم‌های جشن بهاری نوروز با جشن سوری و آتش‌افروزی آغاز می‌شد و پس از برگزاری مراسم سال نو، در روز سیزده فروردین پایان می‌یافته‌است. شرح آیین نوروز و تشریفات وابسته به آن به تفصیل در تاریخ‌نگاری دوران اولیه اسلام آمده‌است، که قدیمی‌ترین سند در این دوره به جاحظ دانشمند سدهٔ سوم هجری تعلق دارد

نوروز کلمه ای مرکب و به معنای روز نو ، اصل پهلوی این کلمه «نوک روچ» یا «نوک روز» بوده است. آغاز سال ایرانی از زمان خلقت انسان (یعنی ابتدای هزاره هفتم از تاریخ عالم) روز هرمز از ماه فروردین یعنی نخستین روز از نخستین ماه شمسی ، زمانی که آفتاب به نقطه اوج برج حمل می رسد اطلاق می گردد این روز برابر با 21 مارس میلادی و آغاز فصل بهار است. نوروز جشنی است برخاسته از فلات ایران و به هیچ قوم و مذهب معینی بستگی ندارد. نوروز با آریایی ها وارد ایران نشده است بلکه آریایی ها آن را از مردم فلات ایران گرفته اند بنابراین نوروز یک جشن سرزمینی است نه جشنی متعلق به قوم یا مذهبی معین. برخی گمان می کنند که نوروز یک جشن زرتشتی است در حالی که اصلاً چنین نیست. زرتشتیان نیز همانند بقیه مذاهب نوروز را به عنوان یک جشن ملی پذیرفته اند ، از همین رو است که هر قوم و مذهبی که به سرزمین ایران گام نهاده نوروز را محترم شمرده و بر آن مهر تأیید زده است لیکن تأیید اسلام از نوروز بی شک از اهمیت بیشتری برخوردار است نوروز جشنی فرهنگی است و با زندگی مردم پیوند دارد. چیزی در آن وجود ندارد که اقوام و مذاهب مختلف با آن مخالفت کنند بدین جهت نوروز با پیدایی دین اسلام به ویژه در مذهب شیعه مهر تایید خورد. ارتباطی که نوروز با مذهب شیعه دارد خیلی بیشتر از ارتباطی است که با مذهب زرتشت دارد ایرانیان روز اول فروردین را نوروز می نامند ، در زمان های قدیم نوروز در اول بهار نبود و گاه به بهار و گاه به تابستان و ... می افتاد در سال 471 قمری به فرمان سلطان جلال الدین ملک شاه سلجوقی حکیم عمر خیام و چند منجم دیگر تقویم جلالی را تنظیم کردند و نوروز را اول بهار یا نخستین روز برج حمل قرار دادند. قدیمی ترین یادی که از نوروز در دوران اسلام شده است به نقل از ابوریحان بیرونی آمده است که عبدالصمدبن علی در روایتی که به جد خود ابن عباس آنرا می رساند نقل می کند که در نوروزجامی سیمین که پر از حلوا بود برای پیغمبر (ص) هدیه آوردند و آن حضرت پرسید که این چیست؟ گفتند امروز روز نوروز است پرسید که نوروز چیست؟ گفتند عید بزرگ ایرانیان است ، فرمود آری در این روز بود که خداوند عسکره را زنده کرد پرسیدند عسکره چیست ، فرمودند عسکره هزاران مردمی بودند که از ترس مرگ ترک دیار کرده و سر به بیابان نهادند و خداوند به آنان گفت بمیرید و مردند پس آنان را زنده کرد و ابرها را امر فرمود که به آنان ببارد از این روست که پاشیدن آب در این روز رسم شده سپس از آن حلوا تناول کرده و جام را میان اصحاب خود قسمت کردند و گفتند کاش هر روز برای ما نوروز بود و همچنین نقل است که در زمان خلافت عمربن خطاب ، هرمزان استاندار خوزستان که مسلمان شده بود از شیرینی و دیگر اقلام خوان نوروزی خوانچه ای جهت امام علی (ع) فرستاد حضرت از آورندگان پرسید علت فرستادن این خوانچه کدام است ، گفتند موجب فرا رسیدن عید نوروز می باشد. حضرت به مزاح فرمودند: «کل یوم نیروزنا» یعنی هر روز را برایمان نوروز سازید. علت مهم دیگری که جهت گسترش نوروز و در آمدن این عید در حیطه ی شعائر اسلامی یاد می شود تقارن نوروز است با جانشینی امیرالموننین علی (ع) عاقبت بعد از بیست و پنج سال کناره گیری اجباری به خلافت رسید و علامه مجلسی در بحارالانوار از امام صادق (ع) حدیثی را بدین مضمون نقل می کند که امام صادق (ع) فرمود: روز نوروز روزی است که خداوند از بندگانش پیمان گرفت که تنها او را بپرستند و شرک نورزند و به پیامبران ، امامان و حجت هایشان ایمان بیاورند ، این روز اولین روزی است که در آن خورشید دمید و بادهای بارور کننده بر درختان وزید و گل ها و شکوفه های زمین آفریده شد.نوروز روزی است که کشتی نوح پس از توفان بر کوه جودی نشست ، این روزی است که جبرئیل بر پیامبر اکرم (ص) نازل شد. نوروز روزی است که پیامبر اکرم (ص) علی را بر دوش خود سوار کرد و همچون ابراهیم (ع) بت های عرب را درهم بکویید و به زیر افکند. این روز روزی است که برای بار دوم علی (ع) بیعت گرفته شد و در این روز علی (ع) بر اهل نهروان پیروز شد. نوروز روزی است که قائم ما و صاحب امر ظهور می کند و در این روز بر دجال چیره می شود و او را در کنار کوفه دار می زند. هیچ نوروزی نمی رسد مگر اینکه ما منتظر فرج هستیم. در سفره هفت سین: سبزه: نماد رویش و حاصلخیزی ، سنجد: نماد فرزانگی و زایش ، سیب: نماد خوشبختی و سعادت ، سمنو: نماد قدرت و سیادت ، سیر: نماد سلامتی و تندرستی ، سکه: نماد سخاوت و دارایی ، سماق: نماد صبر و سربلندی بوده است. وجود قرآن بر سر سفره هفت سین به منظور راندن دیوان و شیاطین از محیط خانه بوده ، آب نماد پاکی ، آینه نماد نوروز و روشنایی ، تخم مرغ سمبل باروری و ماهی زنده در آب نشانه تازگی و شادابی است.اطلاعات مفید تاریخی پاکدشت وورامین فرهنگ واقوام https://t.me/jadehabrisham1399

یکی از رسمهای ایران باستان علف گره زدن بوده و این رسم بر گرفته شده از افسانه ازدواج #مشیه و #مشیانه بوده و در آن زمان چون عقد شناخته شده نبود با علف گره زدن این کار را انجام دانند و پس از آن دختران و پسران دم بخت در روز ۱٣ نوروز این کار را برای باز شدن بخت خود انجام می دادند. افسانهً آفرینش در ایران باستان و مسئله نخستین بشر و نخستین شاه و دانستن روایاتی درباره #کیومرث حائز اهمیت زیادی است. در اوستا چندین بار از #کیومرث سخن به میان آمده و او را اولین پادشاه و نیز نخستین بشر نامیده است. #مشیه و #مشیانه که پسر و دختر دوقلوی کیومرث بودند روز سیزده فروردین برای اولین بار در جهان با هم ازدواج نمودند. در آن زمان چون عقد و نکاحی شناخته شده نبود آن دو به وسیله گره زدن دو شاخه پایهً ازدواج خود را بنا نهادند. این مراسم را به ویژه دختران و پسران دم بخت انجام میدادند و امروز هم دختران و پسران برای بستن پیمان زناشویی نیت می کنند و علف گره می زنند. این رسم از زمان #کیانیان تقریباً متروک شد ولی در زمان #هخامنشیان دوباره شروع شده و تا امروز باقی مانده است. در کتاب #مجمل_التواریخ چنین آمده: "اول مردی که به زمین ظاهر شد پارسیان او را کل شاه گویند. پسر و دختری از او ماند که #مشیه و #مشیانه نام گرفتند و روز سیزدهً نوروز با هم ازدواج کردند و در مدت پنجاه سال هجده فرزند بوجود آوردند و چون مردند جهان نود و چهار سال بی پادشاه بماند". کردهای #ایران و #عراق که #زرتشت را از خود می دانند روز سیزدهم فروردین را جزء #جشن_نوروز به حساب می آورند. گره زدن سبزه، به نیت باز شدن گره دشواری ها و برآورده شدن آرزوها، از جمله بیرون کردن نحسی است. این باور، معروف است که سبزه گره زدن دختران دم بخت شگونی برای ازدواج و همسر یابی، میباشد.اطلاعات مفید تاریخی پاکدشت وورامین فرهنگ واقوام https://t.me/jadehabrisham1399