تحکیم ملت

♦️تناقض خاتمی در قبال انتخابات 📌سیاست‌ورزی یا عوام‌فریبی؟ 🖊امیرحسین مصلی روزنامه‌نگار 🔻چند هفته پس از آنکه فایلی صوتی از سیدمحمد خاتمی در دفاع از رای ندادنش در انتخابات مجلس منتشر شد که می‌گوید «یک بار هم ما در کنارمردم قرار بگیریم ... تا این مجلس و شورای نگهبان هست دیگر درانتخابات شرکت نمی‌کنیم.» اکنون خبر می‌رسد رئیس دولت اصلاحات به سیدمحمد صدر پیشنهاد داده در انتخابات ریاست جمهوری نامزد شود 🔻با این همه گیریم که جناب صدر به همراه تمامی نامزدهای اصلاح‌طلب و اعتدالگرا تایید صلاحیت هم شوند که بعید به نظر می‌رسد اکنون باید پرسید برنامه این افراد برای ترغیب مردم به رای دادن چیست؟ آیا آنها توان به زبان آوردن مطالبات بخش قابل توجهی از جامعه مانند رفع حجاب اجباری و برقراری رابطه با آمریکا یا حتی مطالبه برگزاری رفراندوم و اصلاحات ساختاری در قانون اساسی را در مناظرات تلویزیونی دارند؟ پیگیری این وعده‌ها با وجود حکم حکومتی پیشکش. 📌یادداشت کامل امیرحسین مصلی را در لینک زیر بخوانید: B2n.ir/s23359 📌رسانه تحلیلی خبری تحکیم‌ ملت👇 🆔️@tahkimmelat

♦️عادل فردوسی پور: فساد در فوتبال ایران فراتر از آن چیزی ایت که فکرش را می‌کنید. فساد به رسانه ها و تلویزیون هم رخنه کرده است! 🆔️@tahkimmelat

♦️زد‌و‌بندهای نخبگان سر جانشینی رهبری چه درس‌هایی می‌توان از فرآیند انتخاب جانشین استالین در شوروی و مائو در چین کمونیست آموخت؟ هم استالین و هم مائو نزدیک به سه دهه با مشتی آهنین رهبری نظام انقلابی را در شوروی و چین به عهده داشتند. نظر اکثر مورخان بر این است که نخبگان حاکم در رژیم‌های شوروی و چین، خسته و فرسوده از استبداد فردی استالین و مائو، در یک فرایند تصمیم‌گیری جمعی به این نتیجه رسیدند که باید تن به برنامه‌های اصلاحی بدهند و برای همین از شخصیت‌های روادار‌تری نظیر خروشچف و دنگ برای جانشینی استقبال کردند. اما جوزف توریگیان در کتاب «منزلت، فریب‌کاری و اجبار» که اخیراً (۲۰۲۲) منتشر شده است، با استفاده از اسناد نویافته نشان می‌دهد که بر خلاف ادعاهای پیشین، ماجرای جانشینی این دو رهبر عمده‌ی کمونیست ماجرای رقابت جناحی و  پیروزی «اصلاح‌طلبان» بر «محافظه‌کاران» و «تندروها» از طریق یک فرایند تصمیم‌گیری جمعی و با اتکاء به قواعد مشخص بازی نبود، بلکه نوعی تسویه‌حساب درون حزبی از طریق اعمال زور، فریب‌کاری، و دسیسه‌چینی بود. پس از مرگ رهبر، قواعد جنگل حاکم بود و هر کسی به فکر این بود که چطور گلیم خودش را از آب بیرون کشد. معمولاً، چه پژوهشگران علوم سیاسی و چه تاریخ‌نگاران، چنین تحلیل می‌کنند که رژیم‌های کمونیستی شوروی و چین نهادها و قواعدی داشتند که نخبگان و خبرگان حاکم بر اساس آن با هم بحث می‌کردند و به تصمیم‌گیری جمعی می‌رسیدند؛ تعیین جانشین و انتقال قدرت به این ترتیب ممکن می‌شد. اما توریگیان در کتابش نشان می‌دهد که این‌ نهادها و قواعد در برابر سال‌های طولانی استبداد فردی و کیش شخصیت رهبرانی نظیر استالین و مائو رنگ باخته بودند و نمی‌توانستند در فرایند انتقال قدرت نقش موثری بازی کنند. توریگیان نشان می‌دهد که در مرحله‌ی انتقال قدرت و جانشینی رهبری در شوروی و چین، نه روابط جناحی و ساختارهای حزبی اهمیت چندانی داشتند، و نه برنامه‌ها و گرایش‌های سیاسی. رقابت بین جناح‌ها و بر سر برنامه‌ها و گرایش‌های سیاسی نبود؛ برعکس، این افراد بودند که با هم سر جانشینی نزاع می‌کردند. آنچه نقش تعیین‌کننده داشت، روابط شخصی بین افراد و چهره‌های شاخص این رژیم‌ها بود: اینکه هر کسی چقدر اعتبار و «پرستیژ» در میان نخبگان قدرت دارد، چه برگ‌های برنده‌ای را در آستین خود پنهان کرده، چه پرونده‌های محرمانه‌ای از رقبا و نقاط ضعفشان در اختیار دارد که می‌تواند علیه‌شان به کار برد، چه حقه‌هایی می‌تواند بزند، با چه کسانی می‌تواند زد‌و‌بند کند، و چقدر می‌تواند روی حمایت قوه‌ی قهریه و فرماندهان نظامی و امنیتی حساب کند. نخبگان سیاسیِ بازمانده پس از استالین و مائو به ضرورت ایجاد تغییرات سیاسی جدی اعتقاد داشتند، اما دچار تفرقه بودند و تقابلات تاریخی‌شان هیچ اعتمادی بین آنها باقی نگذاشته بود. توریگیان نشان می‌دهد افرادی که به دنبال جانشینی استالین و مائو بودند علیه یکدیگر وارد نزاعی سخت شدند و از هر وسیله‌ای استفاده کردند؛ از تفسیر قواعد به نفع خود گرفته تا تهدیدهای آشکار یا ضمنی به استفاده از زور. چنان که توریگیان نشان می‌دهد، برندگان این بازی کسانی نبودند که بیش‌ترین قابلیت را برای رفع مشکلات عمومی کشور داشتند، بلکه کسانی بودند که شیوه‌های سیاسی تهاجمی‌تری را در پیش گرفتند. چرا افراد و جناح‌های درون رژیم که در نزاع بر سر جانشینی بازنده بودند، ساکت نشستند و برعلیه رژیم نشوریدند؟ توریگیان تحلیل جالبی ارائه می‌دهد. او می‌گوید در رژیم‌های اقتدارگرای برآمده از انقلاب نظیر شوروی و چین، حتی رقیبانی که به خون همدیگر تشنه هستند نیز به شیوه‌ای با هم مخالفت نمی‌کنند که از دایره‌ی نظام بیرون بیفتند و به ناگاه به شکل مخالف بیرونی نظام دربیایند. به دلایل ایدئولوژیک و غیر ایدئولوژیک، نخبگان قدرت برای خود حیاتی بیرون از دایره‌ی نظام متصور نیستند. بنابراین وقتی کسی بازی قدرت را در درون نظام می‌بازد، اغلب به باخت تن می‌دهد و ثبات کل نظام را به خطر نمی‌اندازد. خلاصه‌ای از نکات مهم کتاب توریگیان را در لینک زیر بخوانید. https://daneshkadeh.org/global/10352/ دانشکده 🆔️@tahkimmelat

♦️نقض حقوق شهروندی یا خارج شدن پول خانم‌ها از بانک‌ کدام مهم‌تر است؟ 🖊محمدهادی جعفرپور 🔻پیرو ارسال نامه‌‌ی رییس مجمع تشخیص مصلحت نظام به عنوان رییس هیات عالی نظارت بر اجرای سیاست‌های کلی نظام، به احمد جنتی دبیر شورای نگهبان که مصوبه مجلس با عنوان لایحه عفاف و حجاب را مغایر با سیاست‌های کلی نظام در حوزه اقتصاد مقاومتی دانسته،آنچه محل تامل است دلیل و استدلال صادق آملی لاریجانی در مخالفت با لایحه حجاب است. 🔻وی در مرقومه ارسالی به شورای نگهبان در توجیه دلیل مخالفت با این طرح به اقتصاد مقاومتی اشاره ،فرموده : برداشت جریمه از حساب زنان باعث بی‌اعتمادی به نظام بانکی و سبب خروج سپرده‌های مردم از بانک ها خواهد شد و اینجاست که باید گفت:یا للعجب! مفاد  نامه‌ی مذکور  مبین این موضوع است که عمده نگرانی رئیس مجمع تشخیص بابت اختلال در سیستم بانکداری است و نه نقض موازین حقوق شهروندی و مبانی حقوق اساسی ملت. 🔻رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام به عوض ابراز نگرانی از تضییع حقوق ملت و نقض اصول قانون اساسیِ ساختاری که ایشان رئیس هیات عالی نظارت بر اجرای سیاست های کلی آن است،نگران نظام بانکداری است که بنا بر فتوای غالب فقها عملکردی نزدیک به بانکداری ربوی داشته،چندی پیش رهبری در نقد مدیریت حاکم بر نظام بانکداری گفتند: بانکها غلط میکنند با پول مردم بنگاه داری کنند و بانک‌ها غلط می‌کنند با پول مردم برای خودشان امکانات درست کنند!! فارغ از اینکه اقدام اخیر رئیس مجمع سبب خروج لایحه از دستور کار مجلس بشود یا نه و برخلاف برخی فعالان سیاسی و رسانه ای که با انتشار نامه ی رئیس مجمع بابت خروج لایحه از دستور کار مجلس ابراز خشنودی کرده ،آنچه لازم است از سوی اصحاب رسانه، کارشناسان دغدغه‌مند و فعالان مدنی تجزیه و تحلیل شود،نوع نگاهی است که در ساختار حکومت به مقوله‌ی حجاب و حقوق فردی-اجتماعی افراد ملت ایران  وجود دارد. 🔻یکی از مقامات ارشد نظام که دست بر قضا سال‌ها بر مسند قاضی‌القضات جلوس داشته و در دوره‌ی مدیریت ایشان بر قوه قضاییه منشور حقوق شهروندی به تصویب  رسیده، تنها ایراد وارد بر لایحه ی سراسر چالش و ایرادِ عفاف و حجاب را بی اعتمادی مردم به سیستم بانکی دانسته به عوض ابراز نگرانی بابت نادیده انگاشتن حقوق اساسی ملت،نگران آن هستند که مردم سپرده های خویش را از بانک خارج کرده و سبب اختلال در نظام بانکی شوند!کدام سیستم بانکی؟همان بانکی که عالی ترین مقام این نظام به عملکرد آن نقد داشته،سال هاست علیرغم مصوبات مکرر از پرداخت یک وام ساده ی ازدواج عاجز بوده،با تعریف سودهای ترکیبی برای تسهیلات اعطایی، ناکارآمدی اش مسلم شده است.لذا محض اطلاع جناب شیخ صادق لاریجانی  یادآوری این نکته لازم است که: نظام سیاسی ایران مبتنی بر قانون اساسی از دو منظر متکی بر قانون و الزامات قانونی است،به این شرح که جمهوریت نظام در ادامه ی مشروعیت مردمی از احکام شرع نیز مشروعیت مضاعفی گرفته بنا بر همین امر عبارت جمهوری اسلامی نوع رژیم سیاسی کشور را تبیین و تعریف می کند. 🔻از شاخصه های قابل توجه و ضروری تحقق نظام جمهوری احترام به اصل تفکیک قوا و احترام به حدود اختیارات و صلاحیت های تفویض شده به هریک از ارکان حاکمیت است،در چنین نظامی قوه ی مقننه صالح به تصویب مقررات،قوه مجریه مجری مقررات وقوه قضاییه ناظر بر حسن اجرای این قوانین است.این تعبیر ساده و عام فهم موید این موضوع است که هیچ یک از ارکان عالیه نظام بدون استناد قانونی قادر و صالح به اتخاذ تصمیم یا صدور دستوری نخواهد بود. 🔻روابط اشخاص با یکدیگر و تشریفات اعمال حاکمیت توسط قوه ی حاکمه تابع مقررات وقوانینی است که پس از طی تشریفات تصریح شده در قانون اساسی کشور در پارلمان کشور به هیبت قانون در می‌آید،لذا هیچ یک از مقامات و مراجع قانونی خارج از چهار چوب مقررات، صلاحیت واختیار اعمال تکلیفی بر شهروندان نداشته عدول از این اصل بدیهی در هر نظام سیاسی_قضایی پذیرفته نیست، 🔻علیرغم چنین الزامی،نمایندگان مجلس اقدام به انشاء لایحه ای کرده اند که هیچ یک ازاین اصول در آن رعایت نشده،قواعد بدیهی دادرسی عادلانه و حقوق اساسی ملت به صراحت نقض شده.با این وصف لازم است رئیس محترم مجمع به موازات ابراز نگرانی بابت اختلال در نظام بانکداری علت اصلی مخالفت با لایحه عفاف و حجاب را تضییع حقوق ملت  و نقض صریح اصول قانون اساسی و مغایرت آشکار مفاد آن لایحه با ساختار رژیم سیاسی موسوم به جمهوری که رای و نظر مردم در آن اولویت اصلی است، بدانند. 🆔️@tahkimmelat

♦️طعنه ی شروین حاجی پور به "آمنه سادات ذبیح پور" 🆔️@tahkimmelat

♦️مردم ایران مانند کشتزارند! ✍️علی مرادی مراغه ای 🔻رشوه در ایران تاریخ درازدامنی دارد کتاب حاج بابای اصفهانی به رشوه، اشاره ای تلخ دارد که متاسفانه چندان با خلق و خوی ما ایرانیان، چه در آن زمان و چه الان بی ربط نیست: «بدان كه مردم ايران مثل زمين كشتزارند، كه بی رشوه حاصل نمی دهند. قبل از بدست‏ آوردن محصول، بايد مايه گذاشت. 🔻فرنگيها مى‏ گويند مقصودشان خير و صلاح مملكتشان است و بس، اما اين سخن در پيش ما اهل ايران، حرف مفت است، ما هر خدمتى كه انجام بدهيم، خواه من باشم و خواه شاه باشد، فردا همينكه مُرديم همه فراموش می كنند و از ميان می رود. كسى كه جانشين شاه می شود براى آبادى خود، تمام آباد كرده هاى پيشينيان را خراب می كند و از بين می ‏برد. چون بلاشك، احدى در اين خاك به فكر خير و صلاح ملك و ملت نيست ديگر چه برسد به اينكه در اين راه فداكارى نمايد» ( به نقل از: حاجى‏ باباى اصفهانى…ص377) 🆔️@tahkimmelat

📌وقتی در مجلس با این تعداد رای تخلف و تقلب صورت میگیره تو خود بخوان حدیث مفصل از این مجمل ♦️بازشماری بقیه آرا انتخابات هیئت رئیسه مجلس/ تغییری رخ نداد، فقط رای‌ها کم شد! 🔻با بازشماری آراء نامزدهای انتخابات هیئت رئیسه مجلس، تغییری در ترکیب و نتیجه انتخابات ایجاد نشد. 🔻شنیده‌: در بازشماری آرای ریاست مجلس تغییری رخ نداد و اشتباهی رخ نداده بود. 🔻رای غلامرضا نوری‌قزلجه (عضو اصلاح‌طلب هیئت رئیسه) ۴۱ رای ریخت؛ ۱۳۰ به ۸۹ تغییر کرد. آراء سلیمی و میرمحمدی تغییری نداشت. 🔻بنابر اطلاعیه روابط‌عمومی مجلس، در بازشماری مجدد آراء مشخص شد که دلیل اختلاف در تعداد آراء اعلامی، اشتباه نمایندگان شمارش‌کننده آراء در تجمیع آراء بوده به نحوی که آراء شمارش شده در دو برگه، هنگام تجمیع دوبار محاسبه شده و باعث بروز این اختلاف در تعداد آراء شده است. 🔻دیروز هم در بازشماری آرای نواب رئیس؛ آرای حاجی بابایی ۲۱ رای، نیکزاد ۲۷ رای، مصری ۱۹ رای و غضنفرآبادی ۲ رای کم شد؛ آرای رسایی یک عدد افزایش یافت و تعداد آرای باطله هم ثابت ماند؛ ۲۴ تا. 🆔️@tahkimmelat

♦️آقای نصیری گفته «تاجزاده و شاهزاده». من گفته‌ام «از تاجزاده تا شاهزاده». همین دو تعبیر تا حدی اشتراکات و افتراقات را روشن می‌کند. 📌ارزیابی ایشان از میزان نفوذ سلطنت‌طلبان غیردقیق واغراق‌آمیزاست/ قرار دادن آقای تاجزاده به عنوان نماد جمهوری‌خواهان نادرست است 🔻ایشان یک «نظر» داده.این نظر تا«نظریه» فاصله زیادی دارد. در اینجا نوعی نیم‌پزی نظری و ناپختگی عملی سیاسی دیده می‌شود. 🔻 در یک«نظریه»سیاسی، که بتوان ازآن«نتایج راهبردی»گرفت باید تکلیف چهار مقوله روشن باشد:حکومت/مردم/نیروهای سیاسی، نهادهای مدنیِ واتحادیه‌های صنفی/روابط بین‌الملل(نه صرفا رابطه بین دو نفر و یا حداکثر دو نیروی سیاسی). 🔻شکاف‌های متعددی در ایران داریم، نه فقط یک شکاف(سلطنت/جمهوری)، که فعال شدن‌شان می‌تواند شکاف اصلی (استبداد دینی) را تحت‌الشعاع قرار دهد. 🔻من مبلغ گفتگو و همکاری عملی(نه الزاما ائتلاف تشکیلاتی) میانه‌روهای دو سویِ هر یک از این شکاف‌ها هستم. 🔻ارزیابی ایشان از میزان نفوذ سلطنت‌طلبان غیردقیق واغراق‌آمیزاست/ قرار دادن آقای تاجزاده به عنوان نماد جمهوری‌خواهان نادرست است/ در نظرگاه ایشان جامعه مدنی، اصناف واقوام ایرانی غایب‌اند. 🔻مقام مادام‌العمر سم مهلکی برای آینده ایران است. 📌گفتگوی مهدی نصیری و رضا علیجانی 🔺من نظر مثبتی در باره آقای نصیری(و دوستان نزدیکشان) دارم و انگهای امنیتی را بی‌انصافی می‌دانم. نقد گذشته و تغییر فکر و روحیه و رویه ایشان را هم صادقانه و واقعی میدانم. 🔺از نظر من، به جز جنگ، هر جایگزینی به جای ج.ا، ضررش برای مملکت و مردم ایران کمتر است. 🔺ارزیابی آقای نصیری از فروپاشی ج.ا خوش‌بینانه و نزدیک‌بینانه است و ظرفیتهای ماندگاری ج.ا را نادیده میگیرد. 🔺بنا به نظرسنجی گمان مجموع طرفداران جمهوری ریاستی و پارلمانی در داخل کشور 40 درصد و در خارج از کشور 60 درصد است. همین درصد برای مشروطه‌خواهی در داخل 22 و در خارج 25 درصد است. 🔺آقای نصیری شناختی از راه دور و غیردقیق از اپوزیسیون خارج از کشور دارد. 🔺دوگانه‌های گوناگونی که من تاکنون مطرح کرده‌ام، مانند از موسوی تا پهلوی، از تاجزاده تا شاهزاده، از سپاه تا سلطنت و...، همگی معطوف به ضرورت دربرگیرندگی سیاسی در جامعه متکثر ایران است. اما اولا ضمن قائل بودن به ظرفیت برای هر یک، ولی برجستگی خاصی برای این دو سر قائل نبوده‌ام. ثانیا رویکرد من سیاسی بوده است نه تشکیلاتی(این طیف گسترده باید همسویی عملی داشته باشند و نه الزاما ائتلاف تشکیلاتی). 🔺در عرصه تشکیلاتی باید بدنبال تشکیل بلوکهای مستقل هر یک از نیروهای سیاسی بود که به علل مختلف اعتماد بیشتری به هم دارند(مثلا سه بلوک اصلاح‌طلبان ساختاری، جمهوریخواهان گذارطلب و مشروطه‌خواهان). این بلوکها فعلا میتوانند وحدت عمل داشته باشند (که دارند؛ مثل تحریم انتخابات، نه به اعدام و...). البته در درازمدت میتوانند با گفتگو و اعتمادسازی عمل‌های مشترک بیشتری انجام دهند. 🔺شکافهای مختلف فکری و سیاسی در ایران وجود دارد که هر یک، البته به میزانهای مختلف، باعث اختلال در همسویی عملی در برابر شکاف و مانع اصلی یعنی استبداد دینی حاکم میشوند؛ مانند شکافهای بین موافقان و مخالفان مذهب، سلطنت، جمهوری، فدرالیسم، فمنیسم، انقلاب 57، اصلاح‌طلبان، سرنگونی‌طلبان، اسرائیل، فلسطینِ، جلب حمایتهای بین‌المللی و نظایر آن. 🔺نگاه آقای نصیری به مسئله رهبری عمدتا فردگرایانه است ولی من بنا به شناختی که از جامعه رنگین کمانی ایران دارم از اساس به گونه دیگری مینگرمم قرار نیست نیروهای سیاسی بالا سر همه نهادهای صنفی و مدنی و چهره‌های آنها قرار بگیرند. این سه در آینده باید با هم نوعی رهبری جمعی را شکل بدهند. 🔺در همسویی سیاسی میتوان سلبی عمل کرد اما در کار جبهه‌ای جنبه اثباتی نیز لازم است. 🔺بحث سلطنت و مقام مادام‌العمر در قانون اساسی را نباید با کشورهایی که در اروپا نوعی سلطنت نمادین دارند یکی کرد. عرصه بحث صرفا نظری و راهبرد و سیاست عملی جداست. 🔺باید راست افراطی را بدون هیچ لکنت زبانی نقد کرد. ستیزه‌جویی عمدتا در اردوگاه سلطنت‌طلبان است. در بقیه نیروها به شدت کمتر است. این گرایش در نزدیکترین حلقه پیرامون آقای رضا پهلوی حضور دارند. وی برخلاف نکات مثبتی که در حرف بیان میکند اما قدرت شخصیتی برای غلبه بر تندروهایش را ندارد. برخی اعمال ایشان را میتوان با استناد به برخی حرفهای خودش نقد کرد. 🔺بعد از کم کردن فاصله نیروهای قبل و بعد از انقلاب و یا مشروطه‌خواهان و جمهوریخواهان، که امر مثبتی هم هست، آقای نصیری میخواهد چکار کند؛ انقلاب، سرنگونی، گذار تحول‌طلبانه؟

🔺اگر ج.ا در مرحله فروپاشی قرار بگیرد یا باید همه زندانیان را اعدام کند و یا احتمالا در زندانها باز خواهد شد؛ زندانهایی که زنان و مردان بسیار توانمندی برای جمع کردن شرایط در آن زمان، در خود دارند. نیروهای خارج از کشور هم میتوانند با ظرفیتهای خود به کمک آنها بروند. 📌لینک فایل صوتی:     https://t.me/RezaAlijaniarchive/395 🔹متن کامل‌تر در صفحه فیس بوک 🆔️@tahkimmelat

 ♦️ رویکرد اصلاحات جامعه محور 📌راهبرد و برنامه نهضت آزادی ایران 🖊محمدحسین بنی اسدی 🔻نهضت آزادی در برخورد با مسائل و بحران‌ها، همواره به روش‌های مسالمت آمیز از طریق انتخابات آزاد، عقلانیت، گفتگو و مشارکت مردم اعتقاد داشته و برای آن کوشیده است. 🔻از مصادیق این کوشش، نقد و اعلام مواضع و توصیه های اصلاح گرایانه و صدور بیش از ٢٠٠٠ بیانیه و نشریه طی۶٣سال گذشته می‌باشد.‌ در این راستا، یکی از مهمترین اهداف نهضت برگزاری انتخابات آزاد برای برگزیدن نمایندگان با صلاحیت بوده است. در بیش از چهار دهه  گذشته، نهضت آزادی، علیرغم محدودیت‌های زیادی که دراغلب انتخابات (به استثنای اولین دوره مجلس) از سوی حکومت اعمال می‌ گردیده، سعی در حضور و شرکت داشته و علی‌رغم «رّد» صلاحیت گسترده کاندیداها، از هر فرصت یا روزنه‌ای که به انتخاب افراد صاحب صلاحیت بیانجامد استفاده کرده  و به انتخاب نامزدهای نسبتا با صلاحیت‌تر  کمک نموده است. 🔻 نهضت آزادی ایران پس از مشاهده جریان انتخابات ریاست جمهوری سال ١٣٩۶ و حمایت‌های گسترده حاکمیت از یکی از نامزدها، دخالت‌ها و محدودیت‌های بیشتری را در انتخابات‌های بعدی پیش بینی نمود. این محدودیت‌ها در انتخابات مجلس در سال ١٣٩٨ و انتخابات ریاست جمهوری در سال ١۴٠٠ و انتخابات مجلس ١۴٠٢ واقعیت یافت.  🔻 در چنین شرایطی دو گزینه پیش روی احزاب و سازمان‌های مدنی قرارداشت: (١) انصراف از حضور و مشارکت در انتخابات و عملاً استعفای ناخواسته از ایفای نقش و رسالت سیاسی و قانونی خود، یا (٢) حضور در صحنه و نقد و اعتراض نسبت به انتخابات غیر رقابتی، و علاوه بر مطالبه قوی‌تر برای انتخابات آزاد، برنامه‌ریزی جامع و تلاش برای فراهم  آوردن آمادگی‌ها و توانمندی‌های لازم در خود و جامعه برای معرفی داوطلبین واجد صلاحیت و دفاع از صلاحیت آنان در جریان انتخابات‌های آینده. 🔻 «اصلاحات جامعه محور»  مجموعه فرایندهائی است که هدف آن افزایش توانمندی‌های جامعه بویژه توانمندی‌های جامعه مدنی و احزاب سیاسی برای دست یافتن به حقوق و آزادی‌های اساسی و مردم سالاری (دموکراسی) بطور مسالمت آمیز و با التزام به، واستفاده از ظرفیت‌های قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران می‌باشد. 🔻 هدف و ماموریت نهضت آزادی پایداری در راه آزادی و مردم سالاری و دفاع از حقوق اساسی ملت بوده است. در تحقق بخشیدن به این اهداف هر یک از سه رکن: جامعه، جامعه مدنی و حکومت نقش مهمی ایفا می‌کنند.  نهضت برای بسط ازادی و دموکراسی، دست یافتن به وفاق و همبستگی ملی را هدف اولیه خود می‌داند و از این رو برنامه خود را در ارتباط با جامعه، آگاهی بخشی و در مورد جامعه مدنی، تقویت و همکاری و در خصوص حکومت، نقد و مطالبه و مذاکره قرار داده است. 🔻 برگزاری انتخابات آزاد یکی از اصولی‌ترین اهداف احزاب سیاسی است. با اجرای کامل قانون اساسی درباره انتخابات آزاد و اصلاح یا تغییر برخی از سیاست‌های حکومت مانند نظارت استصوابی، تحقق انتخابات آزاد میسر می‌گردد. همکاری احزاب در این راستا از اهداف گفتگوی بین احزاب است. 📎متن کامل یادداشت را در لینک زیر مطالعه فرمایید: https://telegra.ph/NAI-05-29-2