امیر خراسانی - گردشهای سقراطی

تداوم یک توهم درباره‌ی شبکه‌ی اجتماعی در چند سال اخیر گروهی در حاکمیت همواره تلاش داشتند تا شبکه‌های اجتماعی جهانی برچیده شود و مردم به پلتفورم‌های داخلی کوچ کنند. از پس هر اعتراضی به تدریج یکی از شبکه‌های اجتماعی از دسترس خارج شد. با اعتراضات سال 88 توییتر و فیسوبوک قفل شد، با اعتراضات سال 96 تلگرام و حالا با اعتراضات سال 1401 اینستاگرام. دراینکه هر یک از شبکه‌های اجتماعی خارجی سیاست‌های یکسویه‌ای در قبال تولید محتوا دارند، حرفی نیست، در اینکه دسترسی نداشتن به سرورهای این شبکه‌ها زمینه‌ساز انواع خلاف‌کاری می‌توانند بشوند، حرفی نیست، در اینکه در قلمرو مجازی نیز مانند قلمرو واقعی مستلزم قواعد ملی هستیم، حرفی نیست. اما آنچه حاکمان در مقام پیشنهاد بدیل پیش روی می‌گذارند، جایگزین شبکه‌های اجتماعی جهانی نیست، چون اصلاً «شبکه‌ی اجتماعی» نیستند. حضرات تصور کرده‌اند، همین که چیزی با قابلیت‌های نزدیک به اینستاگرام یا سایر شبکه‌های اجتماعی جهانی بسازند، قاعدتاً مردم باید به آن کوچه کنند. این عمدتاً آقایان نمی‌دانند که شبکه‌ی اجتماعی صرفاً یک نرم‌افزار نیست؛ بلکه امکان «اجتماع شدن» است. در توییتر این امکان تا حد بسیاری مهیا است؛ در سایر شبکه‌های اجتماعی نیز تا حد بسیاری این امکان مهیا است. برانداز جواب اصلاح‌طلب را می‌دهد، اصلاح‌طلب به اصولگرا می‌تازد، برخی می‌توانند افشاگری کنند، برخی می‌توانند فحش بدهند، برخی برای اصحاب قدرت رجز می‌خوانند، حامیان حکومت پاسخ می‌دهند. آنچه یک شبکه‌ی اجتماعی را می‌آفریند و ان را تبدیل به فضای عمومی می‌کند، امکان گردآمدن همین عناصر مخالف با یکدیگر است. بماند اینکه در بسیاری اوقات در این شبکه‌های دیپلماسی اتفاق می‌افتد (نظیر واکنش‌های جواد ظریف به سیاستمداران غربی). افزون بر این، در سطح سیاسی نه تنها عناصر مخالف با یکدیگر سروکار دارند و درگیر هم هستند، بلکه پای سیاستمدارن خارجی هم در میان است. حتی کسانی که برای سرگرمی هم در این شبکه‌ها حضور دارند امکان پیگیری و حتی واکنش به شخصیت‌های محبوب یا منفور خود را دارند. پلتفورم‌های داخلی در این معنا، شبکه‌ی اجتماعی نیستند. موتور شبکه‌ی اجتماعی کثرت است. شبکه‌های اجتماعی ضرورتاً فضاهای غیرسلسله‌مراتبی نیستند، اما «امکان» صدا داشتن یا «توهم» این امکان را می‌توانند ایجاد کنند. حالا خودتان حساب کنید در کدام‌یک از پلتفورم‌های داخلی می‌توان شاهد گلاویزی براندازان و اصولگراها بود؛ کدام پلتفورم داخلی امنیت پرخاش‌گری و حتی نا‌شناس‌بودن را ایجاد می‌کند. بله، حتماً هر شبکه‌ی اجتماعی نیز خط قرمزهایی دارد اما سقف تحمل شبکه‌های اجتماعی جهانی آنقدر بلند است که درجه‌ی بالایی از کنشگری را برای کاربر مهیا می‌سازد. هیچ شبکه‌ی اجتماعی‌ای بی‌طرف نیست، اما امر تعیین کننده در اینجا «میزان و مقدار» است. پلتفورم‌های داخلی تکثر را برنمی‌تابند و از این روی، تا این لحظه، توان تبدیل شدن به شبکه‌ی اجتماعی را ندارند. گرچه با فیلتر شبکه‌های اجتماعی می‌توان تعداد کاربرهای فعال پلتفورم‌های داخلی را افزایش داد، اما همچنان به نظر می‌رسد نمی‌توان از نقش تعیین‌کننده‌ی شبکه‌های اجتماعی جهانی کاست. شبکه‌ی اجتماعی صرفاً یک پلتفورم مجازی نیست، بلکه «امکان» تجربه‌ی جمعی به کثیرترین شکل آن است، «امکان» دسترسی به امر جمعی، «امکان» مشارکت در امر عمومی.

فایل پیوسته جلسه امشب در مورد عدالت آموزشی - امیر خراسانی

فایل صوتی جدال هفتگی. پنج شنبه چهارده مرداد. دیشب با امیر خراسانی هشتاد دقیقه درباره ورود به «عصر جدید» گفتگویی صریح و داغ کردیم. درباره اینکه «آینده» برای بخشهای فزاینده‌ای از جامعه مبهم است. درباره اینکه «آینده» سه دهه است توسط اصلاح‌طلب و اصولگرا و اعتدالی از مردم سرقت شده و پرسیدم چه باید کرد این گفتگو را میتوانید در یوتیوب ببینید و در پلتفرمهای پادکست رادیوجدال بشنوید: https://www.youtube.com/watch?v=aK8b3W_Ikzk&t=355s

🎬 قسمت دوم گود منتشر شد! 👤 با حضور آقای امیر خراسانی 📺 تماشای نسخه با کیفیت این قسمت در صفحه آپارات گود www.aparat.com/v/dcwfi 📌 با ما در گود همراه باشید‌... 🆔 @goadmedia

برنامه گود. نسخه کامل آن امشب پخش می‌شود.

رسانه خبری کوچه اخیرا فیلمی را منتشر کرد که در آن مجادله من و #فرداد_فرحزاد و حواشی پیرامون آن انعکاس یافته. فرحزاد پس از واکنش منفی کاربران توییتر ویدیویی از خود منتشر کرد و در آن مدعی شد که گفته‌های او تقطیع شده. در مقام کسی که تا پایان در اتاق حضور داشته و چندین بار با فرحزاد مجادله کرده شهادت می‌دهم که او عینا گفته منافع ملی هیچ کشوری برای من مهم نیست و اگر کیهان هم پول خوب بدهد و اجازه دهد حاضر است با آن کار کند. این گفتگو نشان می‌دهد که حتی وقتی فرحزاد در توییتر ژست براندازی هم می‌گیرد، هیچ حقیقت سیاسی‌ای را نمایندگی نمی‌کند. عجیب نیست که شما منافع ملی هیچ کشوری برایتان مهم نباشد بعد بخواهید در آنجا براندازی کنید!!!! برخلاف آنچه آقای فرحزاد مدعی شده من ابدا لفظ مزدور را به کار نبردم، اما خود آقای فرحزاد به کسی که منافع ملی کشوری برایش مهم نباشد اما بخواهد آن را براندازی کند چه می‌گوید؟ اما چیزی که باعث بهت من شد، هوش رسانه‌ای آقای فرحزاد بود. یعنی با سه جمله آقای فرحزاد به هر آنچه نباید اعتراف کرد؛ عجیب است اگر مدیران ایران اینترنشنال او را توبیخ نکنند.