𝘔𝘺 𝘸𝘰𝘳𝘥𝘴.

چند روزه که احساس میکنم کسی در تلاشِ که دل و روده‌ام و بیرون بکشه.

"وقتی سینما از نقاشی الهام می‌گیرد"

که اگر با من درختان‌ را آب دهی اگر با من جلوی چیدن و جیغ کشیدنِ سبزه هارا بگیری اگر با من، در کنار من رو به آینه با‌یستی اگر در آینه نگاهم کنی اگر بندهای انگشتانت را به موهایم بسپاری اگر بسپاری لطافت مژه‌هایت را به لب‌هایم و پوستِ شفافم را به نرمیِ لب‌هایت اگر بگذاری طعمِ قندِ لاله‌ی گوشت بر سنگینیِ دچارِ دوشم اگر بگذاری رطوبت زبانت را بر سفیدیِ پوستم و نامم را به تارهای صوتیِ آبیِ کهکشانیَت از گل نازک‌ترت نگویم.

She loves me Wants me to be.

شاید هم این، نمی‌دونم.

همچین حسی بهم میده

آیا تو تحمل اینکه خدای کوچک من باشی را داری؟

مدت‌هاست که فکر میکنم آیا تو می‌توانی درکم کنی؟

یا باید در کنار تو هم تظاهر کنم؟ خودت را نشان بده