ســــــــــؤگـــــــِ یــــَشـــمــــــــْ

چُو گُل هَر دَم به بُویَت جامِه دَر تَن کُنَم چاک اَز گَریبان تا بِه دامَن مَن از دَستِ غَمَت مُشکِل بَرَم جان وَلی دِل را تُو آسان بُردی اَز مَن دِلَم را مَشکن و دَر پا مَیَنداز که دارَد دَر سَرِ زُلفِ تُو مَسکَن به قُولِ دُشمَنان بَرگَشتی اَز دُوست نَگَردَد هیچ کَس با دُوست دُشمَن بِبار اِی شَمع اَشک اَز چَشمِ خُونین که شُد سُوزِ دِلَت بَر خَلق رُوشَن مَکُن کَز سینِه‌اَم آهِ جِگَرسُوز بَرآیَد هَمچُو دُود اَز راهِ رُوزَن #حافظ غزل ۳۹۸ با نوای زنده یاد استاد شجریان

درد را باران نمی‌شوید ولی زیرِ باران زیرِ باران گریه کن همایون شجریان🎼🎼

لطفا

برای مادرم دعا کنید ..

#Amal_Hayaty #Umm_Kilthum @SoogeYashm6272

در سخنان مولانا تصویرهای متعدّد از مرحله‌ی اولِ برخورد او با شمس انعکاس دارد.آن وقتها که شیخِ شهر، تازه ربوده‌ی پیرِ مرموزِ تبریز گشته بود  و جدالِ درونی در میان این احساس ربودگی و علایقی که او را به زندگی‌ی مألوف با شاگردانش و مریدان فرو می‌بست هنوز فراموش نشده بود: __سجّاده‌نشین با وقاری بودم بازیچه‌ی کودکان کویم کردی __من مصحف باطلم ولیکن تصحیح شوم چو تو بخوانی #شمس‌تبریزی #محمد‌علی_موحد تصویر شمس در کلام مولانا

بر پوستم پلاس دوخته‌ام، و شاخم را به خاکساری آلوده‌ام.چهره‌ام از بسیاری اشک چروکیده است، و بر مژگانم سایه مرگ؛ نشانی از ناراستی در دستانم نیست، و نیایشم پاک است. ای زمین، خون من مپوش، و بگذار تا لابهٔ من سامانی نیابد. هم‌اکنون، بنگر، گواه من در آسمان است، و شاهد من در برین‌جای.یارانم،پشتیبانانم، دیدگانم آب در پیشگاه خدا ریزند. کاش برای کسی حدیث با خدا ممکن بودی، آنسان که کس با همسرایش کند! چونکه سالها را اندکی فراآید، آن‌گاه به راهی خواهم رفت که بازگشتنم نیست. #کتاب_ایوب منظومه‌ی‌آلام‌ایوّب‌و‌محنت‌های‌او‌از‌عهد‌عتیق گزارشِ فارسی‌ی #قاسم_هاشمی_نژاد __باب شانزدهم @SoogeYashm6272