τέχνη تخنه

چنانچه ثروت را بیش از آزادی دوست دارید و آرامش بندگی را بیش از نزاع سرزنده‌ی آزادی، از ما در صلح به خانه بازگردید. دولا شوید و دست‌هایی را بلیسید که غذایتان می‌دهند. باشد که زنجیرها بر شما سبک افتند و باشد که آیندگان فراموش کنند شما هموطن ما بودید. «ساموئل آدامز» #نقطه_سر_خط

‏شخص آ و ب و ج را که همه ساکن ایرا‌ن‌اند در نظر بگیرید. آ رای می‌دهد. ب رای نمی‌دهد. ج نه‌تنها رای نمی‌دهد، بلکه از تمام قوانین جاری کشور سرپیچی می‌کند. حال، ب تصور می‌کند حق دارد آ را به دلیل رای دادن به‌تندی به نقد بکشد. اما ج هم مجاز است ب را به دلیل رعایت قوانین به نقد بکشد. ‏چرا ب تصور می‌کند با رای ندادن بهترین موضع را در قبال وضع موجود اتخاذ کرده است؟ دست‌کم ج می‌تواند او را به دلیل رعایت قوانینی که خودش قبول‌شان ندارد مواخذه کند! ب چه جوابی دارد تا به ج بدهد؟ ج بحق می‌تواند بگوید: تو ای ب، با آ فرق ذاتی نداری، بلکه فرقی بر حسب درجات داری. ‏منطقاً می‌توان شخص د را هم فرض کرد که نقد مشابهی، اما به هر سه شخص، وارد می‌کند: چرا فقط مبارزه‌ی منفی می‌کنید؟ شما همه سر و ته یک کرباس‌اید. مقصود توصیه‌ی هیچ‌گونه موضع‌گیری خاص نیست. مقصود این است که "اطمینان" به موضعِ خویش هرگاه بر نوعی شهود درونیِ بی‌واسطه مبتنی باشد، راه به جایی نمی‌بَرد. مشاهده‌ی پیشفرض‌ها و لوازم مواضع خویش دست‌کم برای هر شخصی که موضع خویش را سنجیده و وساطت‌مند تلقی می‌کند، ضروری است.

رای دهنده با رای دادن به یک نامزد انتخاباتی خاص، صرفا ترجیح نسبی خود را نسبت به یک یا دو حاکم بالقوه نشان میدهد. او باید این را در چهارچوب این قاعده اجباری نشان دهد که چه او رای دهد یا ندهد، یکی از افراد طی چهار سال آینده بر او حکومت خواهد کرد...[بنابراین] ننمیتوان گفت کسانی که رای نداده اند از حاکمان حمایت میکنند. همچنین این عبارت دربارهٔ رای دهندگان به نامزدهای شکست خورده نیز صادق است. اما حتی کسانی که به برنده رای داده اند نیز ممکن است صرفا بین بد و بدتر انتخاب کرده باشند. اما در خرید آزادانه از بازار، مردم خود را خریداران کالاهای مفید میدانند نه انتخاب کننده‌ی بین بد و بدتر. «مواری نیوتون روتبارد» #گفتاورد #انتخابات #بد_بدتر

«صندوق آراء و ماجرای تکراری مرغ و تخم‌مرغ» یک لطیفه امریکایی هست که می‌گه «شخصی مادرشو میبره پیش دکتر میگه دکتر مادرم فکر می‌کنه مرغ شده. دکتر میگه خوب ببرش پیش روان‌پزشک. اون طرف پاسخ میده ولی دکتر من به تخم‌مرغ‌ نیاز دارم». این لطیفه را تعریف کردم تا بگویم حال و روز عدّه‌ای از کسانی که همچنان به رأی دادن امیدوارند چیزی شبیه این لطیفه است: ۱.یک گروه که همچنان باور دارند رأی دادن موثر است و تحت سیستمی قرار دارند که انتخاب عمومی و دموکراسی در آن معنایی دارد. این گروه باور دارند که مادر واقعا مرغ شده. ۲.گروهی دیگر که رأی دادن را اساساً برای رأی دادن انجام می‌دهند. برای این گروه رأی دادن یک تکلیف متعالی است. این‌ها گروهی اند که کاری ندارند مرغی وجود دارد یا نه حتی با محصول مرغ، یعنی تخم‌مرغ، هم کار ندارند تنها چیزی که برایشان اهمیت دارد این است که وظیفه‌شان در راه پاسبانی و حفاظت از کیان مرغ را بدرستی انجام دهند. ۳.گروه دیگر کسانی‌اند که به صندوق رأی وابستگی حسی-نوستالوژیک دارند. این گروه شاید به لحاظ عقلایی درک کنند که مرغی درکار نیست ولی تمایلی هیجانی دارند که تخم‌مرغی درکار باشد چون به آن نیاز دارند. ۴.گروه دیگر می‌دانند که رأی دادن بی‌اثر است اما بازهم برایشان بهتر از هیچ‌کار نکردن است. این گروه قبول دارند که مرغی درکار نیست و، طبیعتا، تخم‌مرغی هم احتمالا درکار نخواهد بود امّا با خود می‌گویند به امتحانش می‌ارزد، شاید معجزه شد و مادر ناگهان تخم گذاشت. ۵.گروه دیگر حتی از گروه قبلی هم بیشتر تأکید می‌کنند که رأی دادن بی‌اثر است اما این‌ها هم رأی می‌دهند نه بخاطر محصول، بلکه بخاطر «هراس». این گروه می‌پذیرند، و از قضا تایید هم می‌کنند، که تخم‌مرغی درکار نیست اما با خود می‌گویند نکند مادر بجای تخم‌مرغ، تخم اژدها بزاید پس به همین دلیل تمام تلاشمان را بکنیم که لااقل تخم مرغ بزاید نه تخم اژدها. خلاصه اینکه، این دوستان باهم به روان‌پزشک مراجعه کنند شاید مشمول تخفیف بشوند.

اگر قتل و خون‌ریزی را انتخاب کردی، پس در این مسیر به بلندترین قله‌های رذالت و پستی صعود کن. اگر تصمیم گرفتی کوهی از جنازه‌های دوستان و دشمنانت بسازی،آن را به اندازه درازترین رشته‌کوهِ دنیا بساز. و اگر تصمیم گرفتی خون دشمنانت را بریزی، بگذار نه رودخانه‌ای، که اقیانوسی از خون آنان جاری شود. «سریر خون-آکیرا کوروساوا» #فیلم_آورد

چند دقیقه دیگه هماهنگ میکنم. امروز یکهویی کلی کار خونه سرم ریخت

توجهتون رو‌ جلب می‌کنم به آگهی بازرگانی (تبلیغات) پراگماتیستی😌😄

🔹 مقاله‌ای برای کنفرانس انجمن مونت پلرین 2024 (عنوان کنفرانس امسال Freedom & Prosperity For The Next 6 Billion است.) ارسال کردم با عنوان: Artificial General Intelligence and Central Planning: A Study on Resource Allocation through Knowledge Problem and Uncertainty 🔸 در این مقاله به موضوع بکارگیری هوش مصنوعی، خصوصا «هوش جامع مصنوعی» (AGI) بعنوان برنامه‌ریز مرکزی با تمرکز بر دو موضوع «مساله دانش» و «نا اطمینانی» پرداختم و یک پرسش را بررسی کردم: آیا هوش مصنوعی می‌تواند به‌طور متمرکز و کارآمد منابع را تخصیص داده و جای بازار را بگیرد؟ 🔶 Abstract: This essay explores the potential and limitations of Artificial General Intelligence (AGI) in the context of economic decision-making and resource allocation. It examines the concept of tacit knowledge, its role in economic decision-making, and its relationship with cognitive psychology. The essay also presents a novel explanation of Knightian uncertainty and its impact on the allocation of economic resources. The main question addressed is whether AGI can efficiently and centrally allocate resources and supplant the market. The essay concludes that while AGI can be beneficial for economic agents, it cannot supplant the market. Furthermore, the responsibility for decisions made by AGI should be borne by the economic agents employing it. This underscores the critical role of human oversight and responsibility in the application of AGI. 🌐 دانلود مقاله از وبسایت انجمن مونت پلرین: https://www.montpelerin.org/Hayek-Essay-Contest.html ☑️ @ehsanmnotes

⛵️حقیقت از نظر ما فقط نام مشترکی است برای فرایندهای تحقیق، درست همانطور که سلامت، ثروت، قدرت و غیره نامهایی برای دیگر فرایندهای مرتبط با حیاتند، که آنها هم تعقیب می‌شوند زیرا تعقیب آنها نتیجه‌بخش است. حقیقت در طی تجربه «ساخته می‌شود»، درست همانطور که سلامت، ثروت، و قدرت طی تجربه ساخته می‌شوند. #پراگماتیسم #ویلیام_جیمز 🏛www.philosophycity.ir