آراز مدنیت اوجاغی

لینک دوبله انیمیشن ترکی «هورتون بیر سس ائشیدیر» https://b2n.ir/849119 بیرینجی یول؛ آذربایجان تورکجه‌سینده فیلمه باخ! @kirpibook @buyqoosh @ketabshahronline @arazocaq

📣ستاد دانشجویی مقابله با کرونای استان اردبیل با همکاری انجمن‌های علمی دانشجویی و کانون‌های فرهنگی دانشگاه علوم پزشکی اردبیل برگزار می کند: ⚜رزمایش "همت دانشجویانه _ کمک مومنانه" ✨پویش #سی_شب #شصت_خانه 💫 🌙ضمن عرض تبریک حلول ماه مبارک رمضان خدمت شما دانشجویان عزیز، بر آن شدیم تا با تامین بسته های حمایتی برای خانواده های نیازمند در این ماه مبارک، قدمی خیرخواهانه برداریم و با کمک‌ شما عزیزان هرشب بهانه ای باشیم بر شادی خانواده ها.🍃 🔰جهت کسب اطلاعات بیشتر و ارسال کمکهای نقدی میتوانید به آی دی زیر مراجعه کنید: 🆔 @siamak_hasanzada

اوجاغیمیزین رسمی اولاراق وار اولدوغو ایکینجی ایل دؤنومونو قوتلاییریق🎉 بیزیم له یول بیر اولان، فیکیرداش اولان، بیزی تک قویمایان و بو قوتسال ییغینجاق اوچون امه گی گئچه ن هرکسه میننت دارلیغیمیزی بیلدیریریک... #دوغوم_گونو #بولوت_قاراچورلو #🎂❤️ @arazocaq

سندی بر حضور تورکان در آذربایجان در قرن اول هجری 🖊 #محمد_رحمانی_فر سدیدالدین محمدبن محمد عوفی در کتاب جوامع الحکایات و لوامع الروایات از قیام بیست‌هزار تورک آذربایجانی در زمان خلافت عمر ابن عبدالعزیز خبر می‌دهد! عوفی در ذکر حوادث دوره خلافت عمر ابن عبدالعزیز می‌نویسد: "در عهد او خبر آمد که بیست هزار سوار به آذربادگان برون آمده‌است و روی به خرابی بلاد نهاده. امیرالمؤمنین عمر ابن عبدالعزیز، عمر حاتم ربیعی را فرمود که چهار هزار مرد بر و با آن #ترکان حرب کن." سندی دیگر بر رد فرضیه ساختگی آذری کسروی. منبع: جوامع الحکایات و لوامع الروایات، محمدبن محمد عوفی،تصحیح دکتر جعفر شعار،انتشارات سخن، تهران 1374، ص. 253 @Rahmanifar_Mohammad

🎭شبیخون فرهنگی #حاجی_فیروز به سرزمین #کوسا_و_کچل 📝چند سالی است با فرا رسیدن فصل بهار در برخی از نقاط آذربایجان با چهره‌های نامأنوسی همچون حاجی فیروز مواجه می‌شویم. تا جایی که حتی در برخی از مدارس پیش‌دبستانی، کودکان ما را با تماشای چنین شخصیتی به استقبال بهار می‌فرستند. شخصیتی که نه تنها هیچ جایگاهی در فرهنگ غنی #آذربایجان ندارد، بلکه الگوی بسیار نامطلوبی هم برای جامعه و به ویژه برای کودکان محسوب می‌شود. 📝شخصیت لاغراندام و روسیاهی که از یکسو نماد دوران ارباب و رعیتی و عصر برده‌داری محسوب می‌شود و از سوی دیگر نماد #فرومایگی و تملق! شخصیتی که در ازای مبلغ ناچیزی، در برابر هر کس و ناکسی به خوش‌رقصی و #چاپلوسی روی می‌آورد و همه را #ارباب خود خطاب می‌کند. به عبارت دیگر، شخصیتی که شخصیت انسانی خویش را به چند سکه ناچیز می‌فروشد. به گمانم ناگفته پیداست که نمایش چنین شخصیت هرزه‌ای در مراکز آموزشی ما چه تاثیرات مخربی می‌تواند بر روند تکوین شخصیت کودکان ما داشته باشد. 📝این در حالی است که نیاکان آذربایجانی ما با نمادهایی همچون کوسا و کچل به استقبال بهار می‌رفته‌اند. کچل نماد زمین زمستان‌زده است. زمستانی که همه گیاهان و شکوفه‌ها را از تن زمین برکنده و آن را به خاکی لخت و عاری از گیاه تبدیل کرده است و کوسا نماد بهار و نماد زایش مجدد است. 📝می‌دانیم که در زبان ترکی کوسا به کسی گفته می‌شود که ریش‌های کم‌پشتی داشته باشد. این را نیز می‌دانیم که با اینکه با آمدن بهار زمین جان می‌گیرد و گیاهان شروع به رویش می‌کنند ولی این رویش به صورت تدریجی اتفاق می‌افتد و چنین نیست که زمین به یکباره سبزپوش شود. انتخاب کوسا به عنوان سمبل بهار، حاصل همین آگاهی بوده است. 📝کوسا و کچل برخلاف حاجی‌فیروز، کسی را ارباب خود خطاب نمی‌کنند و برای کسی چاپلوسی نمی‌نمایند. بلکه در نمایش خود، مبارزه بی‌امان نیروهای حیات و زندگی با نیروهای مرگ و نیستی را به تصویر می‌کشند. هرچند به مناسبت فرارسیدن بهار و همزمانی این پدیده با جشن‌های آغاز سال نو، نمایش مزبور جنبه کمیک و خنده‌دار به خود می‌گیرد ولی در نهایت با پیروزی کوسا یعنی نماد زندگی بر کچل یعنی نماد مرگ، تماشاگران این نمایش کمیک به استقبال بهار می‌روند. 📝سخن آخر: بیایید فرهنگ باشکوه خود را قدر بدانیم و در حفظ و گسترش آن کوشا باشیم. 🖊 #محمد_رحمانی_فر نویسنده و پژوهشگر تاریخ و فرهنگ آذربایجان 🔺پی‌نوشت: هرچند پاره‌ای از اسطوره‌شناسان سعی کرده‌اند برای شخصیت حاجی‌فیروز تاریخی چندهزار ساله بتراشند و برای وی موجودیت اسطوره‌ای تعریف کنند، آنچه که امروز در برابر دیدگان ما و کودکان معصوم ما به نمایش درمی‌آید هیچ ربطی به آنچه که آنها می‌گویند، ندارد و همانگونه که گفتم تاثیرات مخربی بر شخصیت اجتماع ما دارد.

علیرضا نابدل (اوختای)ین قیزیل رؤیالارینا سونولور: ▫️ال-اله، دویمه‌لری قیر دوداغیندان آرزو! باخ، یاخین دیر سحره، باخ...آچیلیر دان، آرزو! سنی تاپشیردی گؤیون باغرینا سس‌سیز، گیزلین دان چیخاندا آسیلارکن نئچه اینسان، آرزو! ال-اله سسله‌دی بیر گون گئدیریک آرزو گیله گوللـه‌لر ییخدی اونو، تاپمادی ایمکان، آرزو! ال-اله بو شهرین دؤشلرینه گول اکدیک جان آتیر سولدورا آه...گوللری زیندان، آرزو! کور ائله شیرلری ائوده، بیر ایچیم ایچمه داها! قاتیلیب بیر نئچه واقت‌دیر سولارا قان، آرزو! سن کی قورخمازلارا قورآن سایاغی ازبرسن، سن نه‌دن هر گئجه‌دن قورخولانیرسان، آرزو؟! قویما 20-ینجی‌لرین دهشتی قالسین دیلده! ال-اله دویمه‌لری قیر دوداغیندان، آرزو...! #آتیلا_حاجیزاده @arazocaq

💂‍♂_ازربایجان اصیل پالتارین یئنیدن میلیتیمیزین اراسیندا احیا ائتمک اوچون‌لوطفن بیزیمله ال اله وئرین 💂‍♂💙❤️💚 #sonay 💂‍♂🛒فروشگاه لباس سنتی #سونای عرضه کننده انواع لباس آذربایجانی مردانه💂‍♂.زنانه.👱‍♀دخترانه.👧‌‌پسرانه💂‍♀ 📮آدرس.تبریزمارالان. آدرس اردبیل میدان‌شهید باکری ارسال‌به تمام نقاط کشور✈️ سفارش☎️ ‌‌09016465575 ➡️@sonay_geyim🚜🚜🚜🚜

چرا کتاب دده قورقود کتاب مهمی برای ترکان در ایران و آذربایجان می باشد؟ دکتر توحید ملک زاده https://t.me/melikzadeh کتاب دده قورقود نام يکي از قديمي‌ترين داستانهاي اسطوره‌اي ترک‌هاي اوغوز است که ريشه‌اي پيش از اسلامي دارند. اين مجموعه از ۱۲ داستان به نثر و نظم تشکيل شده و مجموعه پر ارزشي است که زندگي، ارزشهاي اجتماعي و باورهاي مردمان ترک را نشان مي‌دهد. قدمت کتابت داستانها مربوط به قرن‌هاي چهاردهم و پانزدهم ميلادي مي‌باشد. کتاب دده قورقود به زبانهاي مختلف ترجمه شده‌است. نخستين ترجمه دده‌قورقود به زبان آلماني در سال ۱۸۱۵ از روي نسخه کتابخانه درسدن در آلمان بود. دست‌نويس ديگر اين کتاب در واتيکان است. در سال 1325 م.ع فرزانه در روزنامه آذربایجان برای اولین بار این داستان را به جامعه ایران معرفی کرد. از سال 1330 به بعد معرفی و چاپ داستانهای این کتاب به آرامی انجام گرفت و از سال 1357 به تدریج انتشار آن چشمگیر شد. امروزه در ایران علیرغم عدم وجود مراکز تورکولوژی، دهها نفر در ابعاد مختلف اسطوره ای ، زبانی، تاریخی کتاب دده قورقود کار کرده و یا می کنند. ادامه دار بودن داستانها محققان را بر آن داشت که مدعی شوند کتابهای دیگری از این داستانها وجود داشته که فعلا در دست ما نیست . خوشبختانه در اردیبهشت 1398 نسخه ایرانی آن در کتابخانه مهندس ولی محمد خوجه پیدا شد. مطالعات اولیه نشان می داد این نسخه قدیمی در اوایل دوره قاجار از روی یک نسخه ی قدیمی تر بازنویسی شده است. تعلق این نسخه به آذربایجان و ترکان ایران بسیار با اهمیت بود چه آریایی پرستهایی که اخیرا دشمنی خود با هویت ترکان ایران را آشکارتر کرده اند منکر حضور بارز تاریخ و ادبیات ترکان در ایران بودند و هستند. این کتاب خط بطلانی بر ادعاهای پوچ آنان بود. پس از چند ماه بررسی و تحقیق ، این کتاب در اول اسفند 1398 در تبریز چاپ و با حضور شخصیتهای برجسته تاریخ، فرهنگ و ادبیات آذربایجان در تبریز رونمایی شد. بی شک چاپ و نشر این اثر ارزنده هم از نظر تجربه اولین کار جمعی در ترکی پژوهی جغرافیای ایران و هم از نظر اعتبار علمی متخصصین تورکولوژی در آذربایجان ایران (علیرغم وجود آکادمی تورکولوژی) بسیار با اهمیت می باشد. 5 فروردین 1399 https://t.me/melikzadeh

#اومای_کلمه‌سی_حاق‌دا: شیخ محمود کاشغری یاراتدیغی دیوان دا «اومای» کلمه‌سی: اُمای: یولداش. قادین دوغدوقدان سونرا اونون قارنیندان چیخان مرکب کیمی بیر شئی. بونا «اوشاقلیق یولداشی» دا دئییرلر. همین سؤزه بو مثلده ده راست‌لانیر: «اُمایقا تَبنسا اُغل بُلور»: اومایا یالواران قادینین اوغلو (اوشاغی) اولار. قادین‌لار اومایی اوغورلو ساییرلار. قایناق:ادبیات ائوی آخاغی @arazocaq

نوروز بایرامینیز قوتلو🌾🌾🌼🌼🌺🌺