تحلیل انتقادی

صنایع غذایی زباله ارزان سرشار از نمک، شکر و چربی به ما میدهد و ما را وارد مسیری می‌کند که سریعاً به پزشک و متخصص تغذیه ختم می‌شود. فناوری‌های در حال پیشرفت تعداد فزاینده‌ای از حرفه‌ها را نابود می‌کنند و ما را دوباره نزد مشاور شغلی می‌فرستند. و صنعت تبلیغات ما را تشویق می‌کند پولی را که نداریم خرج مهملاتی که لازم نداریم کنیم تا پیش افرادی که برایمان قابل تحمل نیستند فخر بفروشیم و بعد هم می‌رویم و سرمان را بر شانه روانکاو می‌گذاریم و گریه میکنیم. امروزه در این ویران‌شهر زندگی میکنیم. 📚 آرمانشهر واقع‌بین‌ها و راه رسیدن به آن

درباره اعدام ها. آن طیف خون‌فروشی که در فضای مجازی مانور میدادند با مامورها درگیر بشوید، بکشید و آنهایی که میگوید چرا میکشید را هم بکشید الآن کجا هستند؟ آن گروه شرف‌فروشی که با اطلاع از اینکه این عمل، اقدام علیه امنیت ملی و حکمش اعدام است تز میدادند همراه‌تان چاقو و قمه داشته باشید الآن کجا هستند؟ آن افراد خودفروشی که طرز تهیه کوکتل مولوتوف را در صفحات مجازی‌شان آموزش میدادند الآن کجا هستند؟ یک مشت لمپن شارلاتان بی‌مایه خارج‌نشین برای هیجان و تنوع آخر هفته و گرفتن فاند و پناهندگی سیاسی و ویزای دائم و... اعتراضات را از حالت مدنی خارج و تبدیل به یک خشونت تموم عیار کردند و هنوز هم طلبکارند که به جای هشتگ‌زدن برای اعدامی‌ها دوباره بیایید کف خیابان! که دوباره از بین ما کشته و بازداشتی و اعدامی دربیاید تا برای شما فاند و رزومه و فاکتور شود؟ حالم از تک‌تک شما اپوزیسیون لاشخور خارج‌نشین که هویت‌تان در گرو بقا و ضدیت با همین نظام موجود است و جان جگرگوشه‌های مردم را سپر منافع شخصی‌تان کردید بهم میخورد. از تک‌تک شما متنفرم که خارج از ایران دستور اعتصابات می‌دهید و در داخل ایران حتی خانواده‌های نزدیک‌تان برای یک ساعت کاسبی‌شان را تعطیل نمیکنند (برادران پوریا زراعتی در خیابان امام شهر بابلسر در تمام دوره اعتراضات حتی یک روز مغازه هایشان را. تعطیل نکردند) حالم از تک‌تک شما بهم میخورد که خارج از ایران ایده خام براندازی میدهید و در داخل ایران هفت پشت‌تان آخوند و در نظام جمهوری اسلامی هم تلفیق آخوندی و سپاهی‌اند و خانواده زیر سایه جمهوری اسلامی نان نظام را می‌خوردند و شما در خارج نان اپوزیسیون فیک نظام را. (معصومه علی نژاد) حالم از تک‌تک شما بهم میخورد؛ تا زمانیکه در ایران مستقر بودید از مأموران خانم گشت ارشاد هم محجبه‌تر و از طالبان دگم‌اندیش‌تر بودید و تا توانستید در داخل از چادر و حجاب‌تان کاسبی کردید و حالا در خارج ناگهان آزادی‌خواه شدید. شما با خون مردم کاسبی میکنید و آن وقت به ما میگویید کافه نرویم تا عادی سازی نشود؟ جمهوری اسلامی خیلی خوش‌شانس است که اپوزیسیونش‌ شما هستید.

خیزش و شورش اجتماعی ۱۴۰۱: https://t.me/edallatkhahi/1236

درباره‌ی زنان صفر مطلق. آن جایی که اسپیواک از طبقه فرودست سخن می‌گوید فرضش نه طبقه پرولتاریای گرامشی که طبقه‌ای از جامعه است که در جایگاه‌های اجتماعی، هویتی ندارند. نه کسی نماینده آنهاست و نه جایگاهی در اجتماع دارند. طبقه‌ای در تاریکی که فرا از عدم وجود هویتی‌شان در جامعه چه بسا حتی شناسنامه‌ای هم نداشته باشند‌. از آن جایی که طبقه فرودست بازنمایی و نماینده‌ای ندارد، زنان طبقه فرودست به مراتب بیشتر از زنان دیگر طبقات جامعه‌ مورد سرکوب و ظلم حاصل از فرهنگ مردسالارانه جامعه و سیاست‌های زن‌ستیزانه حاکمیت قرار می‌گیرند؛ یعنی جمعیتی از زنان در صفر مطلق. این قلم اگرچه نمی‌تواند بازنمایی کاملی از زنان طبقه فرودست انجام دهد اما می‌کوشد در حد توان صدای زنان بی‌شناسنامه صفر مطلق باشد. خیزش اخیر با شعار «زن، زندگی، آزادی» و ادعای «انقلاب زنانه» اگر‌چه تا کنون تنها دستاورد ملموس و عینی‌اش بعد از سرعت بخشیدن و هموار کردن اجرای طرح صیانت و فیلترینگ هوشمند، «پوشش آزادانه‌تر زنان» بوده، اما پوشش آزادانه تر دغدغه چند درصد از زنان بوده است؟ و عمده این خواسته از سمت چه طبقه‌ای از زنان بوده است؟ برجسته‌سازی و تعمیم دادن مطالبه حق آزادی پوشش به همه زنان به عنوان بزرگترین دغدغه حوزه زنان، ظلمی گران در راستای نادیده انگاری حقوق حیاتی و بنیادین طیف بزرگی از زنان است. در حالی‌که نداشتن حقوق برابر، فرصت شغلی برابر، فرصت استخدامی برابر، ظرفیت پیشرفت تخصص‌محور و نه جنسیت‌محور در سیستم و ساختار، حق پذیرش تحصیلی برابر در برخی دانشگاه‌های خاص، حق خروج از کشور و ... بخش کوچکی از دغدغه حقیقی زنان طبقه متوسطی است که حتی از شدت فشار کار وقت اعتراض ندارند. و اما زنان طبقه فرودست؛ کارگران بی‌مزد از مزرعه تا خانه از کوره تا کارخانه از دره‌نمک تا دار‌ قالی، زنانی که باید برای به قتل نرسیدن، برچسب غیراخلاقی نخوردن، داشتن حق انتخاب همسر، قرار نگرفتن در معرض کودک‌همسری، زنده ماندن و نه زندگی کردن... مبارزه کنند. زنان طبقه فرودست پیش از آنکه قربانی استعمار سرمایه‌داری صنعتی باشند، قربانی جهل مقدس و استحمار سنتی جغرافیای زیست خود هستند تا جایی که خود را حتی محق نمی‌دانند. خود را محق ندانستن زنان طبقه فرودست آن قفلی‌ست که مانع مشاهده و فهم عمق بی‌عدالتی جنسیتی مسلط بر زندگی روزمره زنان این طبقه و انعکاس آن در آمار و پیمایش علمی و پژوهشی است. بخشی از بدنه روشنفکری ایران در این خیزش به بهانه اتحاد برای براندازی نظام سیاسی ایران با سکوت در برابر انحرافات و کج‌رفتاری‌ها ضربه‌ای سنگین‌تر از جریان سنت‌گرا در به محاق راندن و ارتجاع مسائل واقعی زنان زده است. این خیزش زمانی می‌تواند ادعای زن‌محور بودن و انقلاب زنانه کند که: اول شأن مستقل بودن را بپذیرد؛ زیر بیرق عفت مرعشی و زهرا رهنورد رفتن با زیر بیرق فرح پهلوی و نازنین بنیادی رفتن برای فرد مستقلی که دغدغه زنان دارد یکی‌ است. دوم به ادب و آگاهی گفتمان زنانه برسد؛ شعارها و رفتارهای هنجارشکنانه جنسیتی ضد زن و حمایت از این شعارها و رفتارهای ناهنجار با ادعای «زن، زندگی، آزادی» نه تنها نشان‌دهنده ابتذال، فرومایگی و بی‌ریشه بودن است بلکه تلاش بیست ساله جریان فعال حوزه زنان را زیر سوال می‌برد. سوم به دیدگاه جامع‌نگری در حوزه مسائل زنان برسد؛ تقلیل مطالبات زنان به آزادی پوشش با نگاه جزءنگر، این توهم را ایجاد کرده که همه‌ی زنان ماییم و همه مطالبات همین است. @Criticalanalysis0

به بهانه قتل معصومه دختر ۱۷ ساله خوزستانی به دست پدرش در ۱۱ آذر ۱۴۰۱ این روزها در رودربایستی خیلی واقعیت‌ها یادمان رفته؛ یادمان رفته قوم بلوچ با کودک همسری چه بلایی بر سر دختر بچه‌های این منطقه آورده و می‌آورد، یادمان رفته دختر بچه‌های ۱۳،۱۴ ساله در این مناطق با چه دردی مجبور به سقط جنین هستند، یادمان رفته نئاندرتالی به نام مولوی عبدالحمید در مدارسش چه افکار زن ستیزانه‌ای آموزش میدهد، یادمان رفته از زنان و دختران بلوچ کشته شده در جمعه‌های خونین حتی یک عکس هم منتشر نشده بود، یادمان رفته قوم کرد حتی در اعتراضات اخیر حاضر نشده نام خواهر و دختر و مادر بازداشت شده‌اش را رسانه‌ای کند چون برایش ٱف دارد خواهر و مادر و دخترش بیاید در خیابون برای اعتراض و بازداشت شود، اما با افتخار و غرور میگوید شیر پسرم اسیر زندان ج.ا شده، یادمان رفته هنوز زنان کرد زیر مشت و لگد مردان کرد شکنجه میشوند و حتی جرأت مراجعه به دادگاه ندارند، یادمان رفته حتی در چارچوب غلط فرهنگ ایران در قوم کرد اختیاردار زن فقط شوهرش نیست بلکه مردهای کل طایفه شوهر، اختیاردار و مالک آن زن هستند، یادمان رفته ده روز قبل از ماجرای مهسا امینی، شیلر رسولی برای ممانعت از تعرض یک مرد کرد خودکشی کرد، یادمان رفته حتی آمار بیسوادی زنان در این مناطق بیشتر از دیگر مناطق ایران است چون عقیده دارند زن را چه به سواد! یادمان رفته درست همین روزها؛ در خوزستان همچنان برای حفظ آبروی خود و خوش‌آمد بزرگان طایفه، دخترکشی میکنند، یادمان رفته هنوز هم در خوزستان برای ندادن مهریه زن‌کشی میکنند، یادمان رفته هنوز در نقاطی از خوزستان زن حتی هویت ندارد چه برسد هویت مستقل و جزو املاک مرد حساب می‌شود، یادمان رفته در همین سعادت‌آباد تهران در خانواده‌ای به ظاهر روشنفکر عکس دختر ۱۶ ساله رو در اعلامیه فوتش هم نمیزنند تا خدایی نکرده به غیرت مردهای فامیل برنخورد اما با فونت درشت مینویسند دوشیزه تا همه بدانند در هنگام مرگش دوشیزه بود که مرد! یادمان رفته در بالاترین سطح حکومت تهمت خائن و پرستو بودن به زن شرعی خودشان میزنند تا زن‌کشی که انجام دادن شامل حکم مهدورالدم شود و قصاص نشوند! درست است ما می‌خواهیم این روزها منکر خیلی از واقعیت‌های تاریخی و پیمایش ها بشویم و فراموش کنیم اما بیرون از ذهن ما هنوز زنان کشته میشوند و کتک می‌خورند و قربانی میشوند و زجرکش می‌شوند چون افکار مردسالارانه در جامعه‌ی منحط حتی با هزاران انقلاب در خیابان تغییر نمیکند؛ انقلاب را از خانه‌های خود در مواجهه با همسر، پدر و برادر شروع کنید. @Criticalanalysis0