کالیستو

از دستان من نیاموختی که من برای خوشبختی تو چه قدر ناتوانم من خواستم با ابیات پراکنده‌ی شعر تو را خوشبخت کنم آسمان هم نمی‌توانست ما را تسلی دهد خوشبختی را من همیشه به پایان هفته به پایان ماه و به پایان سال موکول می‌کردم هفته پایان می‌یافت ماه پایان می‌یافت سال پایان می‌یافت هنوز در آستانه‌ی در در کوچه بودیم، پیوسته ساعت را نگاه می‌کردم که کسی خوشبختی و جامه‌ای نو به ارمغان بیاورد روزها چه سنگدل بر ما می‌گذشت ما با سنگدلی خویش را در آینه نگاه می‌کردیم چه فرسوده و پیر شده بودیم می‌خواستیم با دانه‌های بادام و خاکسترهای سرد که از شب مانده بود خود را تسلی دهیم همیشه در هراس بودیم کسی در خانه‌ی ما را بزند و ما در خواب باشیم چه‌قدر می‌توانستیم بیدار باشیم یک شب پاییزی که بادهای پاییزی همه‌ی برگ‌های درختان را بر زمین ریختند به زیر برگ‌ها رفتیم و برای همیشه خوابیدیم. احمدرضا احمدی

واقعیت اینه بیشتر از این ها برمی‌تابم. امروز حس کردم من برای زندگی و زنده بودن ساخته شدم، لبخندم، چهره‌ای که آینه نشون میده و دست چپم واقعی ترین چیزهایی هستن که تا به امروز احساس کردم.

متاسفانه توی توییتر جریانی داره شکل می‌گیره که شرایط ماهان رو به صورت تحریف‌شده بازتاب می‌ده. روایت‌های پر از اغراق از سمت آدم‌هایی که ما نمی‌شناسیم منتشر شده و ممکنه شرایط رو برای ماهان دشوارتر بکنه. ممنون‌تر تر می‌شم اگر پست قبلی رو هم منتشر کنید تا هم خیال دوست‌های نگرانمون راحت بشه، هم روایت‌های جعلی بال و پر نگیرن‌.

بچه‌ها، لطفا لطفا هر تریبونی که دارید؛ کانال، پیج اینستاگرام، توییتر، هر جا، اسم #ماهان_گچپزان_عیدگاهی رو بیارید. ما واقعا نگران وضعیتش هستیم و دست‌مون به هیچ‌جایی بند نیست. ۱۶ روز از بازداشتش گذشته و نه می‌دونیم کجاست و نه وثیقه‌ای برای آزادیش مشخص کردن. پیگیری از طریق دانشگاه هم کافی نبوده و تنها کاری که حداقل از دست من بر میاد، منتشر کردن اسمشه‌. خیلی از همه‌تون ممنون می‌شم اگر شما هم این کمک رو بهم بکنید.