اشعار گویا فیروزکوهی

. صبح بی‌طالع وُ باران بی سرپناه ! ...و من آن سپیدار خیس - ایستاده در چشم رود با سکوتی محاط آمده‌ی چینه وُ چپر که سایه‌ام رج می‌زند بی‌گاه وُ گاه به باغ‌راهه‌ی کوتاه..... کجاست آن پرنده‌ی کوچک در من ؟! که غبطه‌ی خاموش ِمترسک لال بود.... صبح بی‌طالع باران بی‌سرپناه ...و کپه‌ای پر ِسنگ.شده که به آوازم چشم دارد..... تا چه در واکند باغ بر بهار در راه بر کوبه‌ی خاک می‌کوبد باران هزار آوا...... #گویا_فیروزکوهی https://t.me/worlddaypoetry

صبح بی‌طالع وُ باران بی سرپناه ! ...و من آن سپیدار خیس - ایستاده در چشم رود با سکوتی محاط آمده‌ی چینه وُ چپر که سایه‌ام رج می‌زند بی‌گاه وُ گاه به باغ‌راهه‌ی کوتاه..... کجاست آن پرنده‌ی کوچک در من ؟! که غبطه‌ی خاموش ِمترسک لال بود.... صبح بی‌طالع باران بی‌سرپناه ...و کپه‌ای پر ِسنگ.شده که به آوازم چشم دارد..... تا چه در واکند باغ بر بهار در راه بر کوبه‌ی خاک می‌کوبد باران هزار آوا...... #گویا_فیروزکوهی 🟫 #هفته_نامه_ادبی_آوای_پراو @avaye_parav

〇🍂 صبح بی‌طالع وُ باران بی‌سرپناه! ...و من آن سپبدار خیس ایستاده در چشم رود با سکوتی محاط آمده‌ی چینه وُ چپر که سایه‌ام رج می‌زند بی‌گاه وُ گاه به باغ‌راهه‌ی کوتاه... کجاست آن پرنده‌ی کوچک در من؟! که غبطه‌ی خاموش مترسک لال بود... صبح بی‌طالع باران بی‌سرپناه ...و کپه‌ای پرِ سنگ شده که به آوازم چشم دارد... تا چه در واکند باغ بر بهار در راه بر کوبه‌ی خاک می‌کوبد باران هزار آوا... ■شاعر: #گویا_فیروزکوهی #جهان_شعر_و_ترجمه 〇🍂🆔 @jahan_tarjome‌

صبح بی‌طالع وُ باران بی سرپناه ! ...و من آن سپیدار خیس - ایستاده در چشم رود با سکوتی محاط آمده‌ی چینه وُ چپر که سایه‌ام رج می‌زند بی‌گاه وُ گاه به باغ‌راهه‌ی کوتاه..... کجاست آن پرنده‌ی کوچک در من ؟! که غبطه‌ی خاموش ِمترسک لال بود.... صبح بی‌طالع باران بی‌سرپناه ...و کپه‌ای پر ِسنگ.شده که به آوازم چشم دارد..... تا چه در واکند باغ بر بهار در راه بر کوبه‌ی خاک می‌کوبد باران هزار آوا...... #گویا_فیروزکوهی https://t.me/gooyafiroozkoohi

صبح بی‌طالع وُ باران بی سرپناه ! ...و من آن سپیدار خیس - ایستاده در چشم رود با سکوتی محاط آمده‌ی چینه وُ چپر که سایه‌ام رج می‌زند بی‌گاه وُ گاه به باغ‌راهه‌ی کوتاه..... کجاست آن پرنده‌ی کوچک در من ؟! که غبطه‌ی خاموش ِمترسک لال بود.... صبح بی‌طالع باران بی‌سرپناه ...و کپه‌ای پر ِسنگ.شده که به آوازم چشم دارد..... تا چه در واکند باغ بر بهار در راه بر کوبه‌ی خاک می‌کوبد باران هزار آوا...... #گویا_فیروزکوهی