Ｒｏｕｔｉｎｅ

امروز خیلی اتفاقی ذهنم رفت سمتِ کاربردِ کلمه ی "قشنگ" توی محاوراتِ روزانه و جمله هامون...مثلا ؛ قشنگ گوش کن بهم ببین چی میگم! قشنگ فکراتو بکن! قشنگ نگاه کن بهم! قشنگ درس بخون ، قشنگ کار کن! قشنگ این کار و انجام بده و یا ممکنه جمله ها کاملاً منفی باشن! قشنگ گوش نمی کنی به حرفام ، هیچ وقت منظورم رو قشنگ نفهمیدی و ... خیلی وقتها واژه ی بی نوای "قشنگ"رو می چسبونیم به دستوری ترین و حتی کوبنده ترین کلماتِ ممکن!! خب یک بار هم به بُعدِ مثبتش نگاه کنیم، همون بُعدی که حتم دارم درصدِ خیلی زیادی از افراد بلدش نیستن ؛ بلد نبودن و نه نشناختن!! مثلا؛ می دونستی چقدر قشنگ شدی! چقدر فکرت،نگات،صدات،چشات قشنگن! چقدر قشنگ درک می کنی ، تمرکز داری ،می فهمی! قشنگ بلدی زندگی کنی و هزار تا جمله ی معجزه گرِ دیگه ؛ واقعاً معجزه گر!! گاهی واژه ها حیف میشن ، گم میشن ؛ بینِ جمله های خشک و بی روح ، بینِ نابلدی های کوچیک و بزرگِ آدمها... @routinetor

®️ @routinetor

اگر من از تاریکی‌هایم بگویم، باز هم جوری نگاهم میکنی که انگار خورشیدم؟ @routinetor

🔊@Playlistpodcas

"فکر کنم گریه کردن درواقع همون خونیه که از روحمون جاری میشه... و خب چون متعلق به روحه رنگ نداره.." ‌ @routinetor