cookie

نحن نستخدم ملفات تعريف الارتباط لتحسين تجربة التصفح الخاصة بك. بالنقر على "قبول الكل"، أنت توافق على استخدام ملفات تعريف الارتباط.

avatar

🌐پتروسا🌐

پایگاه تحلیلی نفت، اقتصاد و انرژی

إظهار المزيد
مشاركات الإعلانات
786
المشتركون
لا توجد بيانات24 ساعات
-17 أيام
-230 أيام

جاري تحميل البيانات...

معدل نمو المشترك

جاري تحميل البيانات...

Photo unavailableShow in Telegram
Photo unavailableShow in Telegram
بحث مقاله نویسی یکی از مباحث مهم برای دانشجویان و افراد اکادمیک است، سعی می شود چند مقاله و راهنما برای نقاله نویسی در کانال منتشر گردد.
إظهار الكل...
إظهار الكل...
از طزره تا جاسک، انفجار ترک‌فعل

آگاهان علم منابع انسانی معتقدند که اصلی‌ترین سرمایه هر سازمان و هر صنعت همانا سرمایه انسانی آن است. به گواه بسیاری از تحقیقات زوال شرکت‌ها و کسب‌وکارها در درجه اول از بی‌انگیزگی یا از دست‌دادن نیروهای بادانش یا کارگر ماهر اتفاق می‌افتد و سپس نبود امکانات و منابع به‌روز و کافی کسب‌وکار را تحلیل می‌برد. از این‌روست که در کنار تعریف و خلق دانش و روش برای محافظت از دارایی سرمایه‌ای و تعمیرات دوره‌ای با تعریف قوانین و رویه‌هایی برای ایمنی و محیط‌زیست و ارزیابی ریسک از حوادث منجر به جرح و فوت جلوگیری به‌عمل می‌آید. در صنعت ایران ما همواره شاهد حوادث مجزا یا گاهی حوادث پی‌درپی هستیم که اگر براساس ارزیابی ریسک به علت و معلول آن بپردازیم، به عوامل ساده و پرتکراری برخورد می‌کنیم که اگر توسط مدیران به دلایل مختلفی پنهان نمی‌شد و با بررسی آن، گزارش‌هایی برای استفاده عموم منتشرشده و در نهایت بانکی از اطلاعات به‌عنوان مدیریت دانش در ارزیابی ریسک تشکیل می‌شد، از وقوع بسیاری از این حوادث پیشگیری به‌عمل می‌آمد.

از گزارش حادثه غرب کارون چه خبر ☑️مدتی است از حادثه بوجود آمده در تعمیرات دوره ای غرب کارون میگذردو هنوز هیچ گزارش رسمی از دلایل حادثه ارائه نشده است، هنوز معلوم نیست کم کاری و کوتاهی در انجام وظایف کدام گروه باعث از دست رفتن سه تن از همکارانمان شد. ☑️در خصوص حادثه رخ داده سوال اینجاست که چرا شرکت با سابقه تولید که مدیرا ارشد آن مدعی شاگرد اول بودن در بشیاری از رمینه ها خصوصا اهداف تکلیفی تولیر هستند، چرا باید در تعمیرات دوره ای که کلاسیک ترین وظیفه بهره بردار است و قانونا در آن روزها شرایط ویژه در شایت حاکم است، حادثه داشته باشد؟ آنهم انفجار ☑️ به هرحال مقصود از نوشتن این چند خط گوشزد به مدیران ارشد است که باید در خصوص چرایی و چگونگی رخ داد حادثه به افکار عمومی پاسخگو باشند و ضمن تحلیل اشتباهات به درس آموخته ها خود و جامعه صنعت نفت بیفزایند و راه رخ داد مجدد حادثه را ببندند. بدون شک افکار عمومی در میان انبوه دست و کف و هورا روابط عمومی ها راه خود را گم نمی گند.
إظهار الكل...
ترسم نرسی به کعبه ای اعرابی مدیرانی که خوراک و برنامه کاری از رسانه می گیرند. باورش سخت است که نفت ایران که روزگاری برای اوپک خط و نشان می کشید و مدیران ارشدش افرادی بودند که حتی توان مدیریت در چند ملیتی ها و شرکت های بنام بین المللی را داشتند، به جایی رسیده است که حالا مدیرانش خوراک از روابط عمومی و رسانه می گیرند. تا کجا صدای رسانه بدر آید که آقای مدیر با خیلی ازعکاس به آنجا سری بزند. با حفظ احترام برای دوستان عزیز و زحمت کش در حوزه روابط عمومی اما به شهادت نگارنده، شرکتی که به جای امور فنی و مهندسی ساختمان خوراک از روابط عمومی می گیرد و نگاهش به دهان رسانه است، فاتحه اش خوانده است. مدیرانی که هنری جز مصاحبه و لاف فلان و بهمان زدن ندارند در صنعت نفت ریشه دار و با سابقه ما چه می کنند؟ با این مدیران میخواهیم به کجا برسیم؟
إظهار الكل...
تزریق آب یا سیلاب زنی شگفتا که در ایران برای جا انداختن مفاهیمی که در تبیین آن صدها مقاله و منبع وجود دارد، باید بسیار کوشید. در واقع یک اینرسی در برابر مفاهیم جدید وجود دارد که با هیچ متر و مقیاسی قابل توجیه نیست. به گواه تمام مقالات تزریق آب به قصد کاهش افت فشار مفید است، ولی سیلاب زنی با آب کم شور در افزایش ضریب بازیافت مفید تر است. تزریق آب در آبده و یا جایی از مخزن که در تولید مشارکت نکند سیلاب زنی نیست. در سیلاب زنی میزان آب تولیدی به مرور افزایش می یابد و این طبیعی است اما تلاش می شود این فرآیند در دیرترین زمان‌ممکن اتفاق بیفتد. پس اگر جز جامعه هراسناکان تولید آب هستید، بدانید دانش کهنه شما به درد این روش جدید نمی خورد و سعی نکنید با تزریق ترس خود از افزایش نرخ تولید آب منطق این روش را زیر سوال برید. آب کم شوری که یون های آن کنترل شده احتمالا چیزی در حدود ۱۰ تا ۲۰ هزار سختی دارد. پس آب دریا که بین ۴۵ تا ۵۰ هزار سختی دارد به هیچ وجه آب کم شور یا آب بهینه برای تزریق نیست حتی اگر اندازه ذرات آن کنترل شده، اکسیژن زدایی شده و انتی باکتری به آن بیفزاییم. غالب کردن آب دریا به جای آب کم شور یک کلاهبرداری بزرگ است. احتمالا بین یک تا دو سال از ۴۰ تا ۶۰ درصد آب تزریقی تولید می شود، پس برای پسآب تولیدی باید برنامه بازیابی و تزریق مجدد دیده شود. پس آب مورد نیاز برای تزریق در دراز مدت نصف کل حجم آب تولیدی است. حجم آب برای سیلاب زدن باید با دقت از ضریب تزریق و البته بررسی انتخاب سناریدی بهینه از مدل انتخاب شود و اینکه هر چه آب بیشتر تزریق شود بهتر است یک سناریوی غیر علمی است.
إظهار الكل...
علیرغم تلاش دوستان و همکاران برای افتتاح فازی جدید در پارس جنوبی، بخشی از نظرات کارشناسی بر این است که مدیران ارشد عمق فاجعه در پارس جنوبی را هنوز درک نکرده اند. لذا ان چنان که بارها گفته در یادداشتی دیگر نسبت به کاهش فشار به زیر نقطه شبنم و تجمع میعانات هشدار داده شد. همچنین به تنها راه برون رفت موقت از این شرایط اشاره ای کوتاه شده است. کمبود گاز برای فولاد از هشدار گذشت کمبود گاز برای فولاد از هشدار گذشت https://donya-e-eqtesad.com/%D8%A8%D8%AE%D8%B4-%D9%85%D8%B9%D8%AF%D9%86-%D8%B5%D9%86%D8%A7%DB%8C%D8%B9-%D9%85%D8%B9%D8%AF%D9%86%DB%8C-121/3981683-%DA%A9%D9%85%D8%A8%D9%88%D8%AF-%DA%AF%D8%A7%D8%B2-%D8%A8%D8%B1%D8%A7%DB%8C-%D9%81%D9%88%D9%84%D8%A7%D8%AF-%D8%A7%D8%B2-%D9%87%D8%B4%D8%AF%D8%A7%D8%B1-%DA%AF%D8%B0%D8%B4%D8%AA
إظهار الكل...
کمبود گاز برای فولاد از هشدار گذشت

کمبود گاز در زمستان و کاهش تولید از پارس‌جنوبی دیگر نه هشدار است و نه پیش‌بینی و پیشگویی؛ یک حقیقت مسلم است که مردم و صنایع آن را کاملا احساس می‌کنند. چه کسی است که نداند نمی‌توان فشار همه صنایع را بر دوش گاز گذاشت و چه کسی است که آلودگی هوا در زمستان را تجربه نکرده باشد. در واقع مشکل از آنجا آغاز شد که سیاستگذاران این حوزه، اهداف را کوتاه‌مدت دیدند و به متناهی‌بودن منابع گازی توجه نکردند و البته تا جایی‌که جا داشت بر این استر رام‌ بار نهادند که از طاقتش بیرون شد. تولید گاز از هر چاه در حال کاهش است و تقاضا برای گاز مصرفی در حال افزایش؛ میعانات گازی به دلیل افت فشار در داخل مخزن تشکل شده و در‌هزار توی سنگ گیر کرده و می‌ماند و در نتیجه هم میعانات خروجی سبک‌تر شده و کیفیتش کاهش می‌یابد و هم راه نفس گاز را در آینده‌ بیشتر می‌بندد.

معمای پول نفت سعید ساویز / دنیای اقتصاد پول نفت کجاست؟ این سوال بیش از صد سال است که ذهن ایرانیان را به خود مشغول کرده است. از آن زمانی که بر اساس قرارداد دارسی باید ۱۶‌درصد از سود شرکت نفت ایران و انگلیس به ایران پرداخت می‌شد، تا لحظه ملی شدن صنعت نفت، ایرانیان هرگز درنیافتند که این مبلغ ۱۶‌درصد از چقدر است و چگونه محاسبه می‌شود؛ حتی امروز که نفت ملی یا به عبارتی دولتی شده است، این سوال همچنان پا برجاست که پول نفت، کجا می‌رود؟ بگذارید چندان دور نشویم و با بررسی وضعیت و دخل و خرج چند کشور صاحب نفت و گاز و البته بیان وضعیت نفت و درآمدهای نفتی در ایران یک محک برای آزمودن رابطه مالی نفت و دولت در اختیار مخاطب محترم قرار دهیم. نروژ یک کشور کوچک در اروپاست که دارای منابع نفت و گاز فراوان و جمعیت کمی است. تاریخ نفت اقتصادی در نروژ از سال ۱۹۶۹ بوده است و طی سال‌های بعد و همگام با قوانین پولی و مالی جهانی و اتحادیه اروپا، صندوقی تحت عنوان صندوق نفت برای ذخیره‌سازی درآمد حاصل از مالیات اخذ شده از شرکت‌های نفتی و عمدتا استات اویل، درآمدهای حاصل از صدور مجوز اکتشاف و تولید، سود مالی مستقیم دولت و درآمد حاصل از سهام شرکت نفت نروژ تشکیل شده است. این صندوق تحت نظارت بانک مرکزی نروژ اداره می‌شود. اصلی‌ترین مشخصه این صندوق شفافیت بسیار بالای آن است که به مثالی جهانی تبدیل شده است. میزان ارزش ذخیره این صندوق به صورت آنلاین در هر گوشه جهان قابل رصد کردن است. در واقع نروژ برای جلوگیری از اتفاقات هزینه‌ساز اقتصادی حاصل از به کارگیری مستقیم پول نفت شامل بیماری هلندی و سایر معضلات پولی و مالی ضمن ارائه حجم قابل‌توجهی از خدمات اجتماعی به شهروندان قوانین مالیاتی بسیار جدی داشته و البته در کنار هر دو عامل بر شمرده شده مازاد درآمد نفتی خود را در صندوق نفت ذخیره کرده و اطلاعات آن را به شفافیت در اختیار همگان قرار می‌دهد. در سالی که گذشت در حالی که درآمد نفتی ایران به گواه آمار ۱۴ میلیارد دلار بوده است عربستان سعودی ۳۲۶ میلیارد دلار درآمد داشته است، این کشور نرخ رشد ۷/ ۸درصدی را در اقتصاد تجربه کرد. شرکت نفت عربستان یا آرامکو سود ۱۶۱ میلیارد دلاری را تجربه کرد که بزرگ‌ترین سود تاریخ برای یک شرکت در یک سال است. اگر چه به دلیل کاهش وابستگی به درآمدهای نفتی، این کشور برنامه افزایش مالیات را در دستور کار قرار داده است اما همچنان نرخ مالیات درآمد شخصی در این کشور صفر و نرخ مالیات از شرکت‌ها ۲۰‌درصد است. از کمک‌های دولت به وضع معیشت کارمندان دولت در عربستان می‌توان به کمک هزینه زندگی به مبلغ‌هزار ریال عربستان (معادل ۲۶۷ دلار) اشاره کرد که به مدت دو سال و در پی افزایش قیمت‌ها به دلیل وضع مالیات ارزش افزوده بر کالاها و خدمات و همچنین افزایش قیمت بنزین برای کمک به کارمندان دولت پرداخت شد. بخش قابل‌توجهی هر ساله در صنعت نفت عربستان هزینه تحقیق و توسعه می‌شود و از این نظر آرامکو در دنیا زبانزد است. اما در ایران از فروش هر بشکه نفت خام تنها ۵/ ۱۴‌درصد به شرکت ملی نفت ایران می‌رسد و ۵/ ۸۵درصد به صندوق ذخیره ارزی و حساب دولت واریز می‌شود که خبرها حاکی از آن است که محتویات صندوق ذخیره ارزی از دسترس دولت‌ها چندان دور نمانده است و احتمالا ذخیره موجود آن در حال حاضر چندان قابل‌توجه نیست. شرکت ملی نفت باید از این ۵/ ۱۴‌درصد هزینه توسعه، تولید، تعمیر، نگهداری، پرسنل و هزینه‌های ریز و درشت تحمیلی را بپردازد که حاصل این داستان بدهکار شدن شرکت ملی نفت و واگذاری چند واحد خدماتی آن از جمله هواپیمایی نفت و البته شرکت ملی نفتکش به عنوان رد دیون است. نکته جالب داستان آن است که حاجی بابایی رئیس کمیسیون برنامه و بودجه معتقد است آموزش و پرورش باید با نفت ادغام شود، یعنی با ۵/ ۸۵‌درصد از درآمد نفت مجموعه دولت و مجلس در گرداندن بدنه دولت توانا نیست و برای آن ۵/ ۱۴‌درصد ناچیز به دنبال شریک است. اینجاست که در مناظره آن که مار می‌نویسد و آن که مار می‌کشد وقتی آقای دکتر غنی‌نژاد می‌پرسد پول نفت کجا می‌رود، پوپولیسم جوابی ندارد. از آن سو فشار معیشتی ومشکلات اقتصادی بدنه کارمند و کارگر نفت را چه در بخش خصوصی و چه در بخش دولتی چنان تحت فشار گذاشته که گاه و بیگاه برای به دست آوردن حق و حقوق خود از ماده ۱۰ گرفته تا حقوق و مزایای عقب افتاده معترض می‌‌‌شوند. آنجا که فریدمن می‌گوید اگر مدیریت شن‌های بیابان را به بخش دولتی بسپاریم بعد از پنج سال با کمبود شن مواجه خواهد شد، دقیقا مصداق بخش دولتی اقتصاد ایران است و پول نفت.
إظهار الكل...
اختر خطة مختلفة

تسمح خطتك الحالية بتحليلات لما لا يزيد عن 5 قنوات. للحصول على المزيد، يُرجى اختيار خطة مختلفة.