ری را

عهد بستی آنچه بین ماست ابدیست یادم رفت که بپرسم آیا عشق را می گویی یا رنج را... #نزار_قبانی @Cheshmhash🌱

من گاهی اوقات ...

«در کاشان هنوز هم شتر قربانی می‌کنند. یکی بانی می‌شود که این کار از اجدادش به او ارث رسیده است. دستگردان شتری می‌خرد، چند ماهی به او نواله می‌دهد تا گوشتی بشود، بعد که خوب با او اخت شد، آذینش می‌کند با گل و گیاه. آینه‌ای هم می‌گذارد روی پیشانی‌اش. چشم‌هایش را هم سرمه می‌کشد و با نقاره و طبل دورش می‌گرداند و از هر سر خانه نیازی می‌گیرد تا روز عید که همه می‌آیند به میدان محله و نحرش می‌کنند و گوشتش را تکه تکه می‌برند. ‎موقع نحر برای این که صدایش را نشنوند، طبل می‌کوبند. فقط بانی می‌تواند افسار شتر را به دست بگیرد، چون آشناست. وگرنه نمی‌شود و شتر لگد می‌زند، شتر تنها حیوانی است که از جلو می‌تواند لگد بزند. وقتی قصاب می‌آید تا کارد تیزش را زیر گلوی شتر فرو کند، شتر به بانی نگاه می‌کند و گریه می‌کند، با آن دو چشم سرمه کشیده و آن آینۀ میان پیشانی نگاه می‌کند و گریه می‌کند. اول دو دستش خم می شود و بعد پاهایش با دو چشم باز و اشک بسته رو به بانی. ‎سرش و گردنش را می‌گذارد روی حوضچۀ خون خودش و نگاه می‌کند با دو چشم سرمه کشیده.» - آینه‌های دردار؛ هوشنگ گلشیری.

🥀🎶

Biz üç kişiydik; ما سه نفر بودیم Bedirhan, Nazlıcan ve ben بَدیر هان ، نازلی جان و من Üç ağız, üç yürek, üç yeminli fişek... سه دهان ، سه قلب ، سه گلوله قسم خورده Adımız bela diye yazılmıştı dağlara taşlara,  اسم ما بلا نوشته شده بود  بر روی کوهها و سنگها Boynumuzda ağır vebal, koynumuzda çapraz tüfek...  بر گردنمان مسئولیتی سنگین ،و سلاح روی دوش مان El tetikte kulak kirişte دست روي ماشه و گوش شنوا Ve sırtımız toprağa emanet... و پشتمان روی خاک، امانت ( هيچ پشتيباني نداشتيم) Baldıran acısıyla ovarak üşüyen ellerimizi, دستانمان را که در سرمای بالدران یخ کرده بود Yıldız yorgan altında birbirimize sarılırdık. زیر لحاف ستارگان با یکدیگر سر ميكرديم Deniz çok uzaktaydı دریا خیلی دور بود Ve dokunuyordu yalnızlık. و تنهایی اذيت ميكرد Gece uçurum boylarında,  در قامت بلند شب Uzak çakal sesleri صدای شغال که از دور می امد Yüzümüze, ekmeğimize, به رویمان، به داشته هایمان Türkümüze carpar geçerdi. به شعر هایمان مي تاخت و مي گذشت Göğsüne kekik sürerdi Nazlıcan, نازلی جان به صورتش آویشن می مالید Tüterdi buram buram. و شعله شعله آتش ميگرفت   Gizlice ona bakardık, مخفیانه نگاهش می کردیم Yüreğimiz göçerdi... دلمان برايش پر ميزد Belki bir çoban kavalında yitirdik Nazlıcan'ı, نازلی جان در پناهگاه چوپانی مرد Ateşböcekleriyle bir oldu kırpışarak tükendi. با شب پره ها يكي شد و در آتش محو شد و سوخت Bir narin kelebek ölüsü bırakıp tam ortamıza, و پروانه ء مرده ء كوچكي  را در بینمان رها کرد Kurşun gibi, mayın gibi tutuşarak tükendi... مثل گلوله مثل مين، آتش گرفت و  تمام شد Oy Nazlıcan vahşi bayırların maralı, ای نازلی جان !ای آهوی وحشی بیابان Nazlıcan saçları fırtınayla taralı, ای نازلی جان!ای زلفانش با طوفان شانه شده Sen de böyle gider miydin  yıldızlar ülkesine, تو هم بايد اينجوري ميرفتي به سرزمین ستاره ها ؟ Oy Nazlıcan oy can evinden yaralı... ای نازلی جان !ای از جان و مالش گذشته.. Nazlıcan serin yayla çiçeği نازلی جان !گل ييلاق هاي خنك Nazlıcan deli dolu heyecan نازلی جان !ای سرشار از هیجان دیوانگی Göğsümde bir sevda kelebeği در سینه ام  مانند یک پروانه عشق Nazlıcan ah Nazlıcan... نازلی جان آه نازلی جان Artık yenilmiş ordular kadar مثل لشکر شکست خورده Eziktik, sahipsizdik سرکوب شده و بی صاحب بودیم Geçip gittik, parka ve yürek paramparça, گذشتیم و رفتیم ، خسته و با دلی پاره پاره  ölüm duygusu, gerisi sağır sessizlik احساس مرگ ،سكوت مبهم çip gittik, Nazlıcan boşluğu aramızda... زود رفتیم و نبودِ نازلی جان در بینمان.... Bedirhan'ı bir geçitte sırtından vurdular...  در گذر گاهی ، بديرهان را از پشت  زدند.. umuzdan kayan bir tüfek gibi usulca آرام، مثل تفنگي كه از دوش ميافتد  Titredi ve iki yana düştü kolları.. لرزید و دستانش به دو طرفش  افتاد.... Ölüm bir ısırgan otu gibi sarmıştı her yanını  مرگ مثل خار اطرافش را فرا گرفته بود  bir ağaçtı ayışığında gölgesi مثل سایه درختی در مهتاب Uzanıp bir damla yaş ile dokundum kirpiklerine دراز كشيد م و با قطره اشكي به مژگانش دست كشيدم (در چشمانش اشك شدم) Göğsümü çatlatırken nabzımın tükenmiş sesi...  در حاليكه صدای تمام شده نبظم سينه ام را پاره ميكرد Sanki bir şakaydı bu, birazdan uyanacaktı, انگار شوخي بود.....كمي بعد بيدار خواهد شد! birazdan ateşi karıştırıp bir sigara saracaktı كمي بعد آتش را بهم زده و  سیگاری  خواهد پیچید Oysa ölüm sadık kalmıştı randevusuna ah ولي گويا مرگ سَرِ قرارش صادق  بود O da Nazlıcan gibi bir daha olmayacaktı...  او هم مثل نازلی جان ديگر نخواهد بود (بين ما) Bedirhan; Katran gecelerin heyulası, بَديرهان ای هیولای شبهای((كاتران )) Bedirhan; Kancık pusuların belası بديرهان ای بلای تله هاي (كمينگاه هاي)نامرد Sen de böyle düşecek adam mıydın konuşsana, بگو تو هم  آدمي بودي كه اينگونه  بيافتي Ey Bedirhan ey mezarı kartal yuvası... ای بدیر هان!!ای مزارت لانه عقابها Bedirhan mor dağların kaçağı بَدیرهان ای فراری کوههای بنفش Bedirhan mavi gözleri şahan بَديرهان ای چشمان آبی تو مثل چشمان شاه Zulamda suskun gece bıçağı  بُرندهءِ شبهای سیاه ظلم Biz üç kişiydik ما سه نفر بودیم Üç intihar çiçeği سه گل انتحاری Bedirhan, Nazlıcan ve ben بَدیر هان ، نازلی جان و من