Ostadyari

شباهت علیرضا دبیر و محمدمهدی طهرانچی علیرضا دبیر، رئیس فدراسیون کشتی، بعد از شکست تیم ملی کشتی آزاد ایران به تیم آمریکا با گرفتن انگشت اتهام به سمت کشتی گیران گفت: "آنها به اندازه کافی ایمان و باور قلبی نداشتند...  کشتی‌گیر باید از خدا بترسد؛ اگر کشتی‌گیر گناه نکند و از خدا بترسد، دیگران از او می‌ترسند؛ به همین دلیل کشتی را در ثانیه‌های آخر می‌بازیم." محمدمهدی طهرانچی، رئیس گماشته شده دانشگاه آزاد هم در 12 تیر ماه، وقتی که بعد از چند سال مدیریت نتوانست هیچ توفیقی در حل مشکل حقوق دستمزد کارکنان این دانشگاه به دست بیاورد به طوری که نارضایتی در مجموعه تحت مدیریت اش ابه اوج رسیده، با آنداختن توپ به میدان کارکنان دانشگاه گفت: " برخی افراد با عملکرد خود قدر نعمت‌ها را ندانستند و با سوء عملکردشان، اثر وضعی بوجود آوردند و معیشت آنها «ضنک» شد. اگر ذکر خدا را فراموش کنیم، معیشت ضنک می‌شود." قبل از آنها هم مدیران و شخصیت هایی بودند که برخی مشکلات اجتماعی، اقلیمی و اقتصادی را به حجاب و ایمان مردم نسبت داده بودند. این ها نمونه هایی از مدیران تیپ و مورد پسند هستند که از طرف برخی نهادها هم حمایت می شوند. وجه مشترک همه شان این است که هر گاه شکست می خورند، از دین خدا و از اعتقادات دینی جامعه برای رفع و رجوع شکستشان، سوء استفاده می کنند. این قبیل افراد اگر صداقت داشتند، مسئولیت خود را در عدم موفقیت در حل مشکل مدیریتی خود می پذیرفتند و اگر جوانمردی داشتند، شکست تیم شان (یا در مدیریت سازمانشان) را خود گردن می گرفتند، و مهم تر از همه اگر واقعا عرق جمهوری اسلامی و اعتقادات دینی و مذهبی داشتند از آبروی خود برای دین خدا مایه می گذاشتند نه اینکه با تفسیر به رأی های مضحک و ناشیانه، از آیات و احادیث برای حفظ خودشان و ساکت کردن معترضین بهره ببرند. کسانی که چنین افرادی را به هر دلیلی به مسئولیت می گمارند و بعد هم به هر شکلی از آنها دفاع می کنند، در گناه سنگین صدمه به دین توسط آنها نیز شریک اند و در پیشگاه عدل الهی پاسخگو خواهند بود. @ostadyari

ایده حذف هزار واحد دانشگاهی در کشور معاون آموزشی وزارت علوم در جلسه آمایش و مدیریت طرح تحول دانشگاه‌های استان اردبیل، بار دیگر بحث برنامه حذف واحدهای دانشگاهی را به میان کشیده و در اظهارنظری که توجه بسیاری را به خود جلب کرده، از تعدیل شمار زیادی از دانشگاه‌ها در کشورمان سخن به میان آورده است: «تلاش می‌کنیم یک‌هزار و ۶۰۰ واحد دانشگاهی کشور را در دو تا سه سال آینده به کمتر از ۶۰۰ واحد دانشگاهی تعدیل کرده و کاهش دهیم.» اظهاراتی که در ادامه آن با تکذیب شایعه‌ها در خصوص حذف دانشگاه آزاد، پیام نور، جامع علمی کاربردی و فرهنگیان، نکاتی بسیار مهم (و البته متفاوت با نکات بیان شده در گذشته) مورد تاکید قرار گرفته: «دانشگاه پیام نور و یا جامع علمی کاربردی مأموریت و مسئولیت خاصی را در عدالت‌محوری آموزشی و تربیت نیروی انسانی کاردان و کارشناس بر عهده دارند و قرار نیست این دانشگاه‌ها دانشجویان مقاطع فوق لیسانس و یا دکترا تربیت کنند.» «تلاش خواهیم کرد در قالب طرح ساماندهی و تحول نظام آموزش عالی در هر استان یک واحد دانشگاهی پیام نور، دانشگاه آزاد، جامع علمی و کاربردی و فرهنگیان وجود داشته باشد و ضرورتی بر راه‌اندازی مراکز شهرستانی وجود ندارد»؛ «خانواده‌محوری و تعاملات بین‌المللی در این حوزه هدف‌گذاری شده و سعی بر این است تا بر اساس آمایش سرزمینی از تعداد دانشگاه‌ها و مراکز مختلف کاسته شده و تجمیع را در ۲ هزار و ۱۶۰ واحد آموزشی و دانشگاهی کشور شاهد باشیم.» اظهارنظری که نشان می‌دهد طرح تحول، برنامه مفصلی هم برای تغییر شمار دانشگاه‌ها و حتی جانمایی آن‌ها دارد، هرچند هنوز نه این طرح منتشر شده که بشود از جزییاتش مطلع شد و نه معلوم است اقدامی تا این اندازه کلان، به چه صورت قرار است رقم بخورد؟ آیا شدنی است که در بازه‌ای دو سه ساله هم رشته‌های دانشگاهی و محتوای درسی تغییر کند و هم تغییری وسیع در شمار دانشگاه‌ها در سراسر کشور را شاهد باشیم؟ سوالاتی که اگر بدانیم حذف برخی رشته‌ها و راه اندازی بعضی رشته‌های دیگر به تناسب شرایط هر استان هم در دستور کار طرح تحول قرار دارد، به شدت بر ابهامات پیرامون شان افزوده می‌شود؛ بماند که معاون وزیر بعد از بیان انبوه نکات، تاکید بر کاهش رشته‌ها و توجه به بازار اشتغال در رشته‌های جایگزین، وعده فعال شدن ۱۵ رشته خاص برای دختران و زنان خانه‌دار در مقاطع کاردانی و کارشناسی را داده است که همخوانی چندانی با اظهارات قبلی وی ندارد! گام به گام با وزارت علوم و ایده حذف بیش از هزار واحد دانشگاهی! - تابناک | TABNAK https://www.tabnak.ir/fa/news/1194678/%DA%AF%D8%A7%D9%85-%D8%A8%D9%87-%DA%AF%D8%A7%D9%85-%D8%A8%D8%A7-%D9%88%D8%B2%D8%A7%D8%B1%D8%AA-%D8%B9%D9%84%D9%88%D9%85-%D9%88-%D8%A7%DB%8C%D8%AF%D9%87-%D8%AD%D8%B0%D9%81-%D8%A8%DB%8C%D8%B4-%D8%A7%D8%B2-%D9%87%D8%B2%D8%A7%D8%B1-%D9%88%D8%A7%D8%AD%D8%AF-%D8%AF%D8%A7%D9%86%D8%B4%DA%AF%D8%A7%D9%87%DB%8C

هیأت علمی وابسته و به اصطلاح دستیار آموزشی، در خلاف جهت کیفی سازی است جناب آقای طهرانچی، جناب آقای علی اکبری، و هر جناب دیگری که در این تصمیم نامعقول دخیل هست، اینکه اجازه تدریس به دانشجویان دکتری را که تنها و فقط تنها با قصد اقتصادی و مدیریت اعتراضات صنفی اساتید به حقوق و دستمزد ناچیزشان انجام دادید، و یا پای هیات علمی بازنشسته دولتی ها و غیربازنشسته های ذی نفوذ را دوباره با عنوان هیأت علمی وابسته به دانشگاه ازاد باز می کنید، و اینک دارید با توسل به شانتاژ رسانه ای، آن را به عنوان یک دستاورد و شاهکار مدیریتی به افکار هم غالب می کنید، چند اشکال بنیادین و عمده دارد: 1- تدریس دانشجوی دکترا در مقطع لیسانس در سه دهه اول دانشگاه آزاد رایج بود، منتها در دهه چهارم با هدف افزایش کیفیت ممنوع شد. حالا شما با چه منطقی، پسرفت به چند دهه قبل را اینگونه در بوق و کرنا کرده اید؟ اگر از سر سهو است، لطفا این موضوع را با مشاوران آموزشی دقیق تر بررسی کنید، ولی اگر از سر عمد است، سرنوشت صدها هزار دانشجوی لیسانس را به دست دانشجویان بی تجربه نسپارید. شما اگر درکی از آموزش داشته باشید، باید بهتر از همه بدانید که ستون فقرات سواد تحصیلی دانشجو در مقطع لیسانس شکل می گیرد. بازی با آینده صدها هزار دانشجو که نتیجه اش مستقیما به جامعه و کشور هم باز خواهد گشت، تنها به دلائل غیرعلمی مانند کاهش هزینه، و با ادبیات غیر علمی مانند سودآوری و زیان دهی واحدهای دانشگاهی و با تفکرات مدیریتی غیرآکادمیک از قبیل جلوگیری از مهاجرت و غیره، اگر از سر ندانستن باشد، صدمه جبران ناپذیر است و اگر از سر عمد و به عنوان ابزاری برای مقاومت در برابر مطالبه افزایش حقوق اساتید باشد، خیانت به کشور است. شما با آن دانشجویان دکتری هم صادق نیستید، چرا که همین الان اساتید حق التدریس را که قبلا دانشجوی دکتری همین واحدهای دانشگاهی بوده اند، منع تدریس می کنید تا جا برای تدریس دانشجویان دکتری باز شود. و طبیعتا فردای فارغ التحصیلی هم همین بازی را با اینها می کنید. این به اصطلاح راه حل آیا صادقانه است یا ابزاری برای بازی دادن آنها هم؟ و آیا واقعا می تواند مانع مهاجرت باشد در حالی که آنها را بعد از فارغ التحصیلی شان رها می کنید؟! شما دارید اساتید خودتان را فراری می دهید، آن وقت برای این جوان های بی تجربه مهربان شده اید که می خواهید با وعده تدریس ساعتی و آنهم ما به ازا! جذبشان کنید!؟ 2- استخدام اساتید شاغل و بازنشسته دانشگاه های دولتی به صورت نیمه وقت هم از همان اوان تأسیس دانشگاه بوده و هنوز هم به صورت نادر در برخی واحدها هست. اینکار آن موقع ها به جهت نبود نیروی علمی متخصص و از سر ناچاری، روا بود ولی بعدها که مرحله کیفی سازی در دانشگاه شروع شد، این نوع استخدام تقریبا کنار گذاشته شد و سیاست دانشگاه بر استخدام هیات علمی تمام وقت متناسب با نیاز و مطابق با استانداردهای آموزشی دایر گشت. ولی به نظر می رسد که شما با تغییر عنوان آن به هیات علمی وابسته دوباره دارید به سه دهه قبل دانشگاه آزاد بر می گردید. البته نیت تان و قصد پشت پرده تان هر چه هست مهم نیست، موضوع اصلی این است که دارید با برنامه کیفی سازی آموزشی دانشگاه تناقض فاحشی ایجاد می کنید. شما دارید با عناد و لجاجت دست به هر کار غیرمنطقی و غیر علمی میزنید تا در برابر خواسته های منطقی اساتید و کارکنان مظلوم این دانشگاه مقاومت کنید. ولی این را بدانید که شرایط اینگونه نمی ماند و تغییر می کند. شما حق ندارید دانشگاه آزاد را مثل بوته آزمایش ببینید و جسورانه و بی پروا، هر رفتار غیرعلمی و غیرمنطقی را در آن بیازمایید. کدام یک از این رفتارها را شما می توانستید در دانشگاه بهشتی تان مرتکب شوید؟! هیات امنای این دانشگاه(آزاد اسلامی) اگر زنده است، اگر هنوز نفس می کشد و اگر صاحب اراده ایی هست، باید به طور فوری ورود کند و جلوی این آنارشی مدیریتی و این رفتارهای غیرعلمی با تبعات منفی بلند مدت را بگیرد.

همکار گرامی و ارجمند پژوهش زیر ‌در باره میزان رضایت شغلی کارکنان دانشگاه آزاد، اعم از هیأت علمی،  بورسیه، حق التدریس و کارکنان اداری در دانشگاه آزاد می باشد که پسرم در حال انجام آن می‌باشد. خواهشمند است چند دقیقه از وقت با ارزش خود را برای پر کردن پرسشنامه از طریق لینک ارسالی صرف نمایید و پژوهشگر را در مسیر این تحقیق یاری فرمایید. از تمامی عزیزان کمال تشکر را دارم. https://survey.porsline.ir/s/mkNW7TjE

سؤالی از دکتر طهرانچی و هیأت رئیسه او دکتر طهرانچی در نشست «تبیین سیاست‌های پایدارسازی اقتصاد دانشگاه برای واحدهای دانشگاهی دارای شرایط خاص» که ۱۲ تیرماه برگزار شد، اعلام کرد که تعدادهای واحدهای زیان ده خیلی کم شده است. سازمان مرکزی دانشگاه، چندسالی است که 25 درصد درآمد واحدها را نقداً و در همان ابتدا بر می دارد که 12 درصد آن با عنوان "تاب آوری" برای پرداخت حقوق واحدهای زیان ده است. به گفته خود آقای طهرانچی در آن جلسه، تعداد دانشجوی دانشگاه، یک میلیون و دویست و پنجاه هزار نفر می باشد. البته تا این لحظه هیچ آمار رسمی از درآمد و مخارج کلی دانشگاه در جایی اعلام نشده و دسترسی به اسناد هم وجود ندارد. لذا اگر ناگزیر از تخمین استفاده کنیم و با در نظر گرفتن شهریه دانشجویان تحصیلات تکمیلی، رشته های پزشکی و دانشجویان خارجی، به طور میانگین، شهریه هر دانشجو را 7 میلیون تومان در نظر بگیریم، 25درصد درآمد دانشگاه در یک سال که به حساب سازمان مرکزی واریز می شود، 4350 میلیارد می شود که رقم بسیار هنگفتی است. سؤال: سؤالی که در اینجا مطرح است این است که اگر تعداد واحدهای زیان ده اینقدر کاهش یافته که آقایان دارند آن را به عنوان یک دستاورد مدیریتی مطرح می کنند، پس این مبلغ بسیار قابل ملاحظه چرا هنوز دریافت می شود؟ و همچنین مگر هزینه سازمان مرکزی دانشگاه چقدر است؟ و اساسا چرا هیچ وقت درآمدها و هزینه های سازمان مرکزی به طور شفاف اعلام نمی شود؟

قابل توجه همکاران گرامی یک گروه آموزش مهارتهای گفتاری و شنیداری زبان در تلگرام با هدف تقویت مهارتهای شنیداری و گفتاری درست شده و بصورت رایگان خدمات آموزشی ارایه می‌دهد. گروه توسط یکی از اعضای هیات علمی دانشگاه آزاد مدیریت میشود.  Listening and Speaking improvement https://t.me/mohammadilanguagegroup

آقای طهرانچی! باری چو عسل نمی‌دهی نیش مزن! محمدمهدی طهرانچی در جلسه پایدارسازی اقتصاد دانشگاه گفته است: "رئیس دانشگاه آزاد اسلامی گفت: برخی افراد با عملکرد خود قدر نعمت‌ها را ندانستند و با سوء عملکردشان، اثر وضعی بوجود آوردند و معیشت آنها «ضنک» شد. اگر ذکر خدا را فراموش کنیم، معیشت ضنک می‌شود. خداوند در آیه ۹۶ سوره مبارکه الأعراف می‌فرماید «وَلَو أَنَّ أَهلَ القُرىٰ آمَنوا وَاتَّقَوا لَفَتَحنا عَلَیهِم بَرَکاتٍ مِنَ السَّماءِ وَالأَرضِ...». واقعیت این است که هر فرد و سازمانی اگر اهل ایمان باشد، قواعدی دارد که باید رعایت شود و قاعده این عالم عدالت است. نمی‌توان کم گذاشت و زیاد برداشت کرد. " جناب طهرانچی سوء مدیریت و ناتوانی شما در اداره دانشگاه نه با تأسی به آیات کتاب خدا پاک می شود، نه با اتهام زدن به مدیران قبلی و نه با انگ کم کاری زدن به اساتید و کارمندان و نه با استراتژی های نخ نمای فرار به جلو. واقعا این چه نوع حرف زدن است؟ چرا مستقیم به همه توهین می کنید؟ اصلا چه کسی به شما اجازه استفاده از آیات قران برای مقاصد خودتان را داده است؟ بعد از 4 سال باید بیلان کاری خود را عرضه کنید نه اینکه بیایید کارکنان دانشگاه را به عدم گفتن ذکر متهم کنید. آقای طهرانچی! آنچه به عنوان نتیجه هنر مدیریت خود اعلام کرده اید نادرست است. نه کاهش تعداد دانشجو به معنای عدم اقبال به دانشگاه آزاد بود و نه افزایش آن نشان توفیق شما. و حتی پیش بینی 2 میلیون نفر دانشجو هم درست بوده است. کاهش دانشجو نتیجه مستقیم حمله احمدی نژاد به دانشگاه آزاد بود و افزایش آن به دلیل تعطیلی خیلی از علمی کاربردی ها و غیرانتفاعی ها و نیز بهبود جمعیت دانش آموزی بود. هیچ اتفاقی نیفتاده که منجر به افزایش دانشجو شود. مدیران قبلی دانشگاه حتی اگر مشکل مدیریت هم داشتند لااقل اخلاق و تواضع و انسانیت داشتند. هیچ وقت با چنین لحنی با جامعه دانشگاه صحبت نکردند. گفته اید که : "چون من با عملکرد خودمان قدر نعمت ها را ندانسته ایم و سوء عملکرد داشته ایم، اثر وضعی به وجود آمده و معیشت مان ضنک(تنگ) شده است.". این چه تعبیر وارونه ای است که از کلام خدا کرده اید. شما باید پاسخ دهید چرا در مدت 4 سال نتوانسته اید شهریه دانشگاه را متناسب با تورم افزایش دهید؟ درآمد این دانشگاه از شهریه است. یا باید آن را افزایش می دادید یا باید راه دیگری پیدا می کردید. وقتی در هیچکدام موفق نبوده اید پس ماحصل حضور شما در دانشگاه چه بوده است؟ شما باید به جامعه دانشگاه پاسخ درست و دقیق بدهید نه اینکه فرافکنی بکنید و طلبکار هم بشوید. ظاهرا جای شاکی و متشاکی عوض شده است! شما کسی هستید که 4 سال صندلی ریاست دانشگاه را اشغال کرده اید و باید پاسخگو باشید نه استاد و کارمندی که مقهور اراده شما بوده است. این طعنه تلخ در سخن شما انسان را یاد نکته سعدی علیهم الرحمه می اندازد که: زنبور درشت بی مروت را گوی/ باری چو عسل نمی‌دهی نیش مزن. @ostadyari

✳️ آیا اساتید آمریکایی مقالاتشان را بعد از مصرف مشروب نگارش می کنند ✒️ محمدرضا اسلامی 🔶 در ویدئویی که از فواد ایزدی در شبکه های اجتماعی دست به دست می شود او می گوید: «اساتید آمریکایی صبح‌ها به کلاس می‌روند و شب‌ها مقالاتشان را بعد از اینکه به خمره سر می‌زنند و بعد از مصرف مشروب نگارش می‌کنند!» 🔶ضروری است که نگاهی کنیم به اینکه اساسا قیمت (هزینه تمام شده) «یک مقاله» در آمریکا چند است و روند تولید یک مقاله به چه شکل است؟ این باعث می شود تا ارزیابی دقیق تری از این سخنان زننده این استاد دانشگاه تهران داشته باشیم. 1️⃣- یک استاد دانشگاه در آمریکا برای اینکه بتواند پژوهش کند باید دانشجوی دکترا داشته باشد، ولی دانشجو داشتن مانند ایران نیست که وزارت علوم کنکور برگزار کند و دانشجو بدون دردسر مقابل در اتاق استاد سبز شود. ابتدا استاد باید پروپوزال (طرح پژوهشی) بنویسد تا بتواند Grant (بودجه پژوهشی) بزرگی جذب کند. نوشتن یک پروپوزال قوی، گاه حدود سه تا شش ماه زمان می برد. سپس او باید پروپوزال را به بنیادهای علوم (مشابه NSF یا NIST) ارسال کند و در یک پروسه رقابتی بتواند در جایگاهی برتر از سایر اساتید قرارگیرد تا اینکه بودجه به او تعلق بگیرد. 2️⃣- «اگر» موفق شود بودجه جذب کند، تازه می تواند به این فکر کند که دانشجوی دکترا بگیرد. به این منظور باید فراخوان اعلام کند و با تعداد زیادی دانشجو مصاحبه علمی کند تا سرانجام از میان آنها یک نفر را انتخاب کند. 3️⃣- وقتی که دانشجوی دکترا انتخاب شد، باید نامه رسمی پذیرش با ذکر حقوق/دستمزد دانشجو صادر شود. یعنی آن استاد «رسما» زیر این بار است که باید حقوق ماهیانه دانشجو را طی مدت تحصیل پرداخت کند، بیمه او را بدهد، شهریه دانشجو به دانشگاه پرداخت شود و تازه همه این کارها برای رسیدن به «نقطه صفر» شروع پژوهش است. یعنی روزی که دانشجو بتواند کارش را آغاز کند. 4️⃣- سرانجام دانشجو می آید و در دفتر کارش مستقر می شود. استاد باید مطمئن شود که دانشجو در آن زمینه مشخص «به روز» است و آگاهی کامل را از تمام پژوهشهای «گذشته» دارد؛ تا بتواند «نوآوری» کند. 5️⃣- آن جناب استاد و آن دانشجو اگر حدود دو تا سه سال خوب کار کنند، محصول تلاش آنها به نقطه ای خواهد رسید که «پیش نویس» (درفت) یک مقاله تولید شود! 6️⃣- آن مقاله باید چندین بار میان استاد و دانشجو رفت و برگشت شود تا آماده Submit (ارسال) به یک ژورنال بین المللی شود. 7️⃣- سرانجام مقاله به یک ژورنال بین المللی ارسال می شود ولی دو اتفاق می افتد: یا اینکه بلافاصله «مردود» می شود یا اینکه داوران ژورنال انبوهی کامنت دشوار می دهند که دانشجو و استاد باید «ویرایش جدید مقاله» را تولید کنند. 8️⃣- ویرایش جدید مقاله تولید می شود و مجدد به ژورنال ارسال می شود. در ژورنالهای «سطح یک» بین المللی مجددا دراین مرحله داوران کامنتهای جدید می دهندکه باید اعمال و ویرایش نهایی مقاله تولید شود. (این مفهوم peer review است. یعنی نهایت وسواس در ارزیابی مقاله) 9️⃣- همۀ این پروسه «به رنج» طی می شود. (اگر بگوییم به زجر اغراق نیست، ولی فعلا بگذار تا بگوییم به رنج). 🔟- سرانجام پس از ۲ تا ۳ سال تلاش مستقیم و صرف هزینه های مادی، استرس و وقت بسیار، «یک مقاله» چاپ می شود. در دانشگاهی مثل دانشگاه Purdue انتظار این است که استاد سالیانه حداقل سه مقاله در ژورنال بین المللی رتبه یک (و نه رتبه ۲ یا ۳) منتشر کند. 🔶همه این پروسه در یک صورت ممکن است: اینکه آن فرد (آن استاد) انسانی «پرداخته» و دارای زیستِ فردی توام بانهایت «نظم» باشد. یک تمرکز ذهنی تمام عیار. حال فواد ایزدی نامی پیدامی شود وتقلیل می دهدهمه این مسیر دشوار را به «مشروب خوردنهای شبانه». 🔶هزینه تمام شده تولید«یک مقاله» در ژورنال تراز یک (شامل هزینه های دانشجو، استاد، آزمایشگاه، بالاسری دانشگاه و...) در دانشگاههای رتبه برتربین المللی (مشابه پرینستون، استنفورد، برکلی و ...) بین 100 تا 150هزار دلار است. مقاله چندبرگ کاغذ است ولی اینقدر «هزینه» صرف شده تا درمرز دانش بحثی منتشرشود. ❓مشکل فواد ایزدی چیست؟ ساده دیدن امور دنیا. آن ساده دیدن امورناشی از سادگی ذهن است که قائل به پیچیدگی نیست و روندتولید یک مقاله را آنگونه تقلیل می دهدبه مشروب خوردن شبانه. 🔶دکتر محمود گلزاری (به عنوان یک روانشناس با صبغه دینی)، بحثی داشت در مفهوم تقوا ایشان می گفت: اگر تقوا را به مفهوم «خویشتن داری» معنی کنیم، بسیاری از «چهره های علمی دنیا» انسانهای باتقوایی هستند چرا که اساسا زندگی علمی نیازمند زیستِ توام با خویشتن داری فردی است 🔶بسیاری ازپژوهشگرانی که درمرزهای دانش هستند، از دوران نوجوانی با آنگونه از زیستن در متن محدودیتهای فردی تربیت شده اند. این نگاه محمود گلزاری رامقایسه کنیدبا آن نگاه فواد ایزدی @ostadyari

نظرات همکاران: DR.SMART: مقایسه یک گروه با تحصیلات بالا با پایینترین سطح کارکنان دولتی یک مقایسه احمقانه است. طهرانچی باید با هم رده های دانشگاه آزادیها با دانشگاههای دولتی مقایسه کند. بازی با شعور مخاطبان باعث شرم و سبب افتضاح است. Mohammad Reza: خب چرا درصد افزایش حقوق سال‌های قبل رو مقایسه نکرده؟  چرا حقوق الان رو با بقیه جاها مقایسه نمیکنه؟! فقطططططططططط درصد افزایش حقوق سال 1402؟!؟ این نوع مقایسه های غیراصولی و قلابی مشکلات معیشتی ما رو حل نمیکنه! A. K.: درصد رو ولش کن مبلغ نهایی مهمه این نوع حساب کتاب غیر اصولی هست ده درصد ده میلیون تومن میشه یک میلیون ولی هفتاد درصد یک میلیون میشه هفتصد هزار تومان ازین آمارسازیها زیاد دیدیم. مهم مبلغ نهایی هست که دست ماها رو میگیره نه مقایسه درصدها زیرحکم کارمند و استاد دانشگاه دولتی و آزاد میتونه ملاک درستی باشه با سفسطه و مغلطه شکم سیر نمیشه داداش.

Edit, Sign and Share PDF files on the go. Get Acrobat Reader for mobile: https://adobeacrobat.app.link/Mhhs4GmNsxb