روزن

▪️شب‌های تهران نشست هفتم "به پای تخت نشستن تهران" ظرفیت محدود جهت حضور با شماره تماس ۳۳۵۰۵۰۰۴ تماس حاصل فرمایید. دوشنبه ۲۶ آذرماه ساعت ۱۷ تا ۱۹

تصویری از داخل بالکن هتل پالاس رو به جداره جنوبی خیابان جمهوریِ فعلی و دیوار سفارت کنونی ترکیه 🆔 @rowzanart

این هتل که در سال 1309 شروع بکار کرد، درنبش شمال شرقی این چهار راه اسلامبول قرار داشت که بعد ها نام آن به هتل پالاس تبدیل گردید و اگر هنگام عبور از این محل دقت کنید هنوز تابلوی بزرگ آن در نبش چهارراه بدیوار طبقه اول ساختمان خودنمایی میکند و سینمایش که " سینما پالاس " هم میگفتند نیز تبدیل شد به "سینما تهران"که در مجاورت ساختمان پلاسکو قرار داشت. هتل پالاس در دهه چهل شمسی تعطیل شد و سینما تهران بعد از آتش سوزی در اوائل دهه چهل تبدیل به بازار یا پاساژ کویتی ها در همسایگی ساختمان پلاسکو گردید. 🆔 @rowzanart

تصویری زیبا از هتل قصر(پالاس) در حدود سال 1312 شمسی 🆔 @rowzanart

چاتانوگا در ميانِ چنارهاىِ خيابان، روبروىِ پاركِ شاهنشاهى سابق يا ملت، رستوران و كافه بارى كه در سالِ چهل و پنجِ خورشيدى به دستِ "جانى لوكاس" افتتاح شد، حتی برای بچه ها هم پرخاطره بود. چاتانوگا یعنی بابا حقوق گرفته، چاتانوگا یعنی بستنی سبز و صورتی در گیلاس هاىِ بستنی خوری بزرگ که به اندازه تمام صورت بود، چاتانوگا یعنی بستنی "پلمبیر" فقط مخصوص مامان و بابا، چاتانوگا یعنی استیک های خوشمزه، چاتانوگا یعنی لبخندهایِ عاشقانه پدر و مادر ونگاهِ آرام و پر امیدِ من به خیابانِ كودكى. چاتانوگا یکی‌ از رستوران ها و كافه بارهاىِ معروف تهران، قبل از سالِ پنجاه و هفت خورشيدي بود که توسط اوقاف به ثبت و مصادره رسید، زمین و عرصه و اعيان اين ملك در سال هشتاد و چهار خورشيدي به مبلغِ شصت میلیارد تومان توسط شرکت سرمایه گذاری ملت خریداری شد... @mrarchitext

مقایسه چاتانوگا در روزهای حیات و در روزهایی که متروکه بود و آخرین نفسها را در سال 84 میکشید.. @mrarchitext

آنروزها چاتانوگا در "جاده" پهلوی بود نه در "خیابان پهلوی" @mrarchitext

دوستی میگفت : يادش به خير يك كورس از ونك سوار ميشديم ميرفتيم چاتانوگا،البته ما میرفتیم بستنی میخوردیم با بزرگترامون ،سنمون به قرار گذاشتن نمیرسید، بستني پايناپل مخصوص چاتانوگا يا بستني بشقاب چاتانوگا هنوز به ياد اون بستنيها هر چي دستم ميرسه قاطي بستني ميكنم تا شبيه اونا بشه..اما خب نميشه...چاتانوگا و سورنتو سالها خالي و مخروبه بودن اما بودن..ولي الان كلا نيستن...اما در ذهن ما زنده ان مثل تمام مكانهاي خاطره ساز. نمیخوام فضای این کانال منفی بشه ولی باید متذکر شد که بی هویتی و بی فرهنگی مساله ای نیست که یکباره بوجود بیاد. همونطور که صدها سال زمان میبره تا فرهنگی در سرزمینی نهادینه بشه، بهمون نسبت سالها زمان میبره تا تخریب بشه و ما این وقت رو بهمدیگه دادیم و هنوز در خوابیم. ما مردمی هستیم که خود ریشه بر فرهنگ میزنیم بدونِ نیاز به تئوری توطئه غرب... @mrarchitext

چاتانوگا درمیان چنارهای جوانِ خیابان پهلوی سال 1348 شمسی @mrarchitext

با تخریب کالبدی نه تنها باعث ازهم گسیختگی بافت و نظام شهری میشویم،نه تنها الگوهای معماری را ازبین میبریم، بلکه باعث نابودی پدیده مکان‌رویداد میشویم؛ و این بمعنای نابودی هویت شهریست.. @mrarchitext