Amir!

میگفت‌: "‏فکر کنم گریه کردن درواقع همون خونیه که از روحمون جاری میشه... و خب چون متعلق به روحه رنگ نداره.." ‌|زهرا‌|

همون لحظه ای که داری از استانداردات پایین میای و فکر میکنی ارزشش رو داره، کاش صاعقه بزنه مغزت ریست بشه.

من هیچوقت به خودم اجازه نمیدم به پارتنر/اکس دوستام تکست بدم یا فالوشون کنم و تنها مکالمه ای که ممکنه باهاشون داشته باشم راجع به سوپرایزی چیزیه مگر اینکه قبل از دوستام با اون شخص رفاقتی داشته باشم .همین انتظارو از اطرافیانم دارم و بنظرم اینکار نهایت بی احترامی و حال بهم زنه!

یکی از دوستان من اینجوریه که دارم باهاش در مورد مهم ترین موضوع زندگیم صحبت میکنم یهو آفلاین میشه و همون لحظه نوتیف ریلز فرستادنش تو اینستاگرام میاد واقعا به یه تراپی دسته جمعی نیاز داریم.

“قدْ ینسَی الإنَسان أیَّامَهُ الصَّعبَة لکن لا ینسی أبداً مَنْ هوَّنها عَلیهِ..” انسان روزهایِ سختش را فراموش خواهد کرد.. اما هرگز کسی را که آن روزها را برایِ او آسان‌تر کرد فراموش نمی‌کند!

دنیا دست کساییه که بلدن چطور خودشون رو بهتر از چیزی که هستن پرزنت کنن نه ما اسگلایی که اعتماد به نفس نداریم و حتی بدتراز چیزی که هستیم خودمون رو‌ معرفی می‌کنیم اصلاً توی کار خودت افتضاح‌ترین باش. ولی خودت رو بیش‌تر از چیزی که هستی پرزنت کن و کانکشن بساز، ببین چجوری مثل سگ می‌افتن دنبالت. |بابنسکی|

‏نمیدونم ولی دلم پُره، دلم کِدِره، دلم تَنگه، دلم آشوبه، دلم خیلی چیزای سنگین توشه.

با آدم چشم و دل سیر هرگز به مشکل نمی‌خوری . حرف می‌زنه و عمل می‌کنه، اصالت داره، کنارش پیشرفت می‌کنی، حرمت بلده، پا پس نمی‌کشه، زخم نمی‌زنه، عقده نداره، مرهم می‌شه، رفیق می‌شه، یار می‌شه.

چیزی از فرقِ سرش به سرعت پایین آمد. از چشم‌هایش بیرون زد. گلویش را خراشید و توی دلش فرو ریخت. این شکلِ طبیعیِ چیزی بود، که بعدها فهمید غصه است.

میگفت: اگر وقتی که به مشکل برمیخورید یا دچار احساسات آزاردهنده میشید ، در خودتون فرو میرید و از بقیه فاصله میگیرید ، ارتباطتتون با بقیه رو کمتر میکنید و تنهایی رو ترجیج میدید ، این نشون میده وقتی که بچه بودید بار احساساتتون روی دوش خودتون بوده و مجبور بودین تنهایی با احساساتتون روبه رو بشید! و از اون موقع یاد گرفتید که در مواقع ناراحتی ، تنها بودن و گوشه گیری رو انتخاب کنید.