یک حرف از هزاران

#گزیده_های_ایران ☑️ شورای نگهبان و ریسک های نامحتمل! ▫️محسن ماندگاری @MohsenMandegari شورای نگهبان در حال بررسی صلاحیت نامزدهای انتخابات زودهنگام ریاست جمهوری است. بسیاری از فعالان سیاسی امیدوار شده اند که این بار برخلاف انتخابات ۱۴۰۰ شورای نگهبان برخی نامزدهای میانه رو و اصلاح طلب را تایید کند. اما این امید تا چه اندازه قابل تحقق است؟ با صورت بندی قدرت ریسک نظام در سه مدل زیر شاید بتوان به این سوال بهتر پاسخ داد: ریسک حداقلی: اگرچه کاهش مشارکت در چند انتخابات اخیر، اعتبار  نظام را به چالش کشیده اما شورای نگهبان بخوبی می داند که هر اقدامی برای افزایش مشارکت، شانس پیروزی اصولگرایان را کاهش داده و در صورت ایجاد موج انتخاباتی ممکن است اتفاقاتی شبیه ۱۳۷۶ یا ۱۳۹۲ رخ دهد. نظام دیگر مایل به تکرار چنین تجربه ای نیست. سوال اصلی این است که مگر چه چیزی تغییر کرده که شورای نگهبان باید از مسیری که چندسالی است در پیش گرفته عقب نشینی کند؟

با نگاه به پروژه جانشینی که در سالهای اخیر و مخصوصا در انتخابات ۱۴۰۰ پررنگ تر دنبال شد، به نظر می رسد شورای نگهبان از هرگونه ریسکی پرهیز کرده و همچنان ترجیج می دهد رئیس جمهوری قابل اعتماد ولو با رای اندک بر گزیده شود تا رئیس جمهوری نامطمئن در انتخاباتی پرشور و رقابتی.

ریسک متوسط: طرفداران این راه حل معتقدند قهر اکثریت مردم با صندوق رای آن هم برای نظامی که همواره نرخ مشارکت در انتخابات را نشانگر مشروعیت خود می دانسته نگران کننده است و ادامه این وضع به مصلحت  نیست. از نگاه این طیف تایید صلاحیت افرادی چون علی لاریجانی می تواند شور انتخاباتی نسبتا قابل قبولی ایجاد کند. ضمن آنکه ردصلاحیت او در انتخابات ۱۴۰۰ نه بخاطر خودش که بخاطر مصلحت بزرگتری بوده، چرا که در ۱۴۰۰ برای پیروزی آقای رئیسی اجماع صورت گرفته بود و هیچ ریسکی در آن چارچوب پذیرفتنی نبود.

در صورت اتخاذ ریسک متوسط توسط نظام، در این مدل صرفا افرادی چون لاریجانی تایید صلاحیت خواهند شد و تلاش می شود شور انتخاباتی از یک میزان مشخص بالاتر نرود تا با یک تیر سه نشان زده شود؛ بزرگواری شورای نگهبان، افزایش مشارکت و شکست لاریجانی در انتخابات!

آنچه احتمالا باعث می شود شورای نگهبان از ریسک متوسط پرهیز کند، احتمال راهیابی لاریجانی به مرحله دوم است. با این حال به اعتقاد طرفداران این راه حل،  لاریجانی اگرچه همچون دیگر اصولگرایان، گوش به فرمان نیست اما مورد اعتماد رهبری است و حتی همچون روحانی قرار نیست با ارکان نظام وارد چالش شود. ریسک بالا: شورای نگهبان نشان داده تحت هیچ شرایطی حاضر به ریسک بالایی همچون تایید صلاحیت نامزدهای رای آورِ غیراصولگرا نیست. با این حساب،

تایید صلاحیت افرادی چون عباس آخوندی یا اسحاق جهانگیری و یا حتی پزشکیان بسیار بعید می نماید. اصولگرایان بخوبی می دانند که در صورت ایجاد موج انتخاباتی و افزایش مشارکت به بالای ۵۵ تا ۶۰ درصد، کنترل اوضاع از دست آنها خارج شده و ممکن است آنچه نباید بشود اتفاق بیفتد.

در روزهای اخیر امیدهایی در بخش از جامعه ایجاد شده که شاید انتخابات آینده زمینه ای برای تغییر باشد؛ آن هم نه تغییر بزرگ بلکه تغییر حداقلی. در صورت تایید صلاحیت نامزدهای تحول خواه و یا اصلاح طلب ممکن است موج آشتی با صندوق رای، در ایران فراگیر شده و با حضور تعداد زیاد نامزدهای اصولگرا و شکسته شدن آرای آنها،  نامزدهای میانه رو یا اصلاح طلب به مرحله دوم انتخابات رفته و موج بزرگتری مرحله دوم را به عرصه پیروزی میانه روها یا تحول خواهان تبدیل کند. برخی پیش بینی می کنند در صورتی که نظام قرار باشد گشایشی در انتخابات ایجاد کند احتمالا چند نامزد اصلاح طلب را نیز در کنار لاریجانی تایید خواهد کرد تا آرای آنها همچون انتخابات ۱۳۸۴ شکسته شود اما اصولگرایان بخوبی می دانند که راه یافتن هر نامزد تحول خواهی به مرحله دوم، به پیروزی او منجر خواهد شد. همان اتفاقی که در ۸۴ موجب پیروزی احمدی نژاد شد. محمود احمدی نژاد نیز یکی از داوطلبان نامزدی در این انتخابات است، اما تایید صلاحیت او توسط شورای نگهبان به همان اندازه احتمال دارد که عبور شتر از سوراخ سوزن! ( يَلِجَ الْجَمَلُ فِي سَمِّ الْخِيَاطِ)▪️ #برای_آگاهی | بازنشر مطالب در یک حرف از هزاران الزاما به معنای تأیید کامل محتوای آن نیست. #یک_حرف_از_هزاران گزيده های ایران و جهان https://t.me/yekhezaran

‍ #عکس_ها هزاران قطعه از عکس‌های قاجاری آلبوم‌خانه کاخ گلستان در گوگل درایو بارگذاری شده و به رایگان در اختیار عموم قرار گرفته است. 🔗 در این پیوند ببینید: https://drive.google.com/drive/folders/1XVE6EGD8kYnR2G8rR_Dc0JKYi9ykA0vg. @yekhezaran

#گزیده_های_ایران ☑️ دیدار صغارت و قساوت ▫️محمد مهدی مجاهدی @mmojahedi مراودات رضا پهلوی و مقامات اسرائیل در ماه‌های اخیر پربسامدتر و نزدیک‌تر شده است. ملاقات او با وزیر مبارزه با یهودی ستیزی اسرائیل نمادی از دیدار صغارت و قساوت است و نمونه‌ا‌ی اخیر از توسعه‌ی این مراودات. مضحکه‌ی تلخ و غریبی است. رژیم اسرائیل از یک سو وزارت مبارزه با یهودی‌ستیزی دارد، و از دیگر سو به عنوان تنها دولت اشغال‌بنیاد که هر یک روز بقایش در مرزهای فعلی دست‌کم مستلزم تداوم تروریسم سازمان‌یافته‌ی دولتی و استمرار نقض خشونت‌بار قطعنامه‌های شورای امنیت است، به جای وزارت جنگ و تروریسم و نسل‌کشی، وزارت «نیروهای دفاعی اسرائیل» دارد؛ برعکس نهند نام رنگی کافور. تنها ایده‌ئولوژی مدرنِ قوم‌ـ/نژاد‌ـ‌پرستانه‌ی حی‌وحاضر و فعال در جهان، سارقانه و متجاوزانه، از سنت یهودی یک ماشین مدرن آدم‌سوزی ساخته آن هم در مقیاس یک دولت، و با آن ماشین، به عنوان ابزار دولت‌سازی و ‌ملت‌سازی، یک دولت امنیتی تمام‌عیار و یک ملت خود-مستثناپندار با تشریفات دموکراتیک تولید کرده که تروریسم متجسد و جنایت متجسم در قالب یک دولت است (یا به تعبیر دیگر، اسرائیل: ترکیب غصب و جنایت و تروریسم اگر دولت بود). همین ایده‌ئولوژی قوم‌ـ‌/نژاد‌ـ‌پرستانه عنصر مقوم ساختار و شیوه‌ی حکومت‌گری و سیاست‌گزاری در اسرائیل هم بوده است. وجود وزارت مبارزه با یهودی‌ستیزی در چنین حکومتی برای چنین دولتی همان‌قدر عادی است که برپایی بزرگ‌ترین کمپ آدم‌سوزی برای نسل‌کشی پایان‌ناپذیر فلسطینیان و کشتار هر «دیگری» مزاحمی، مرتبط یا نامرتبط (حتی اگر خبرنگار یا پزشک یا نیروهای امدادرسان سازمان ملل باشند)، و باز همان قدر عادی که توجیه این کشتار و تداوم آن در حد اعلای جنایت به نام دفاع ملی یا تلافی. طنز تلخ و هولناکی است که در چنین وضعی، «شازده‌»ی‌نه‌چندان‌«کوچولو»ی پهلوی که خود را وارث ملک و تخت و بخت و جام جم می‌پندارد و در خیال عده‌ای قرار است منجی ایران باشد، تبدیل شده است به حامی بی‌قید‌وشرط اسرائیل و رفیق صمیمی و خانوادگی نتانیاهو، آن هم به‌ویژه همان هنگام که اسرائیل و رهبران آن در دادگاه‌های بین‌المللی متهم و محکوم شده‌اند و حتی نزدیک‌ترین حامیان اسرائیل هم با اسرائیل و دست‌کم با نتانیاهو و هم‌دستان او و اقدامات نسل‌کشانه‌ی آنان، تحفظ‌کنان، فاصله‌ی ایمنی و بهداشتی خود را حفظ می‌کنند مبادا در نظر افکار عمومی بی‌آبرو(تر) و نزد نظام حقوق بین‌الملل متهم به دست داشتن در نسل‌کشی یا حمایت از جنایت‌کاران جنگی بشوند. این است احتمالا بخشی از آن‌ بلایی که ترکیبی از کم‌خردی و جاه‌طلبی و صغارت شخصیتی و فرو‌پاشیدگی اخلاقی می‌تواند خصوصا بر سر شاه‌زادگان و خودمنجی‌پنداران بیاورد، و این نوبت بر سر شاه‌زاده‌ای که در بحبوحه‌ی جنبش زن، زندگی، آزادی سراسیمه از راه رسید و غنیمت‌جویانه و خام‌اندیشانه در کوششی سرد و نافرجام در پی وکالت گرفتن از مردم ایران برای نجات دادن ایشان افتاد و ازجمله پاسخ گرفت: با وکالت به این و آن دادن کار ملت نمی‌رود از پیش خاصه شهزاده‌ای که نیست مگر وارثِ شاهِ ماتِ با یک کیش نخورد ملتی گَزیده‌ی مار از یکی مارگه دو مرتبه نیش ملتی گر نجات خود جوید دست همت زند به زانوی خویش @yekhezaran

‍ #کتاب_ها ☑️ درباره "صلحی که همه صلح ها را بر باد داد" ▫️کانال مهمات، @mohem_mat 🔖 بعد از جنگی که به همه ی جنگ ها پایان داد، ظاهرا در پاریس به صلحی دست یافتند که همه ی صلح ها را بر باد داد. آرچیبالد ویول کتاب به غایت ارزشمند و خواندنی دیوید فرامکین از بهترین و شیرین ترین تجربه های مطالعاتی بود که در مورد تاریخ جهان داشتم. فرامکین در این کتاب با ذکر جزئیات خواندنی و نه حوصله سربر، روند پیدایش خاورمیانه فعلی و جدید را طوری بیان می‌کند که خواننده ی اثر به هیچ وجه خسته نمی‌شود و در طول مطالعه این کتاب ۵۵۰ صفحه ای به بسیاری از سوالات و مجهولات ذهنی خودش در مورد موضوع مدنظر پاسخ می دهد. امپراتوری عثمانی که روزی اقتدار مثال زدنی در دنیا داشت و قرن ها تاخت و تاز می کرد؛ در بازه ی زمانی مورد بررسی کتاب - یعنی کمی پیش از آغاز جنگ جهانی اول تا سال ۱۹۲۲ که جنگ جهانی اول چند سالی است تمام شده - نفس های آخر خودش را می‌کشد و فرامکین با توضیحات مفصل و البته موثق نشان می‌دهد که چه اتفاقاتی رخ می‌دهد که این امپراتوری توسط بریتانیا و سایر متفقین هم چون گوشت تکه تکه بریده و تجزیه می‌شود و در واقع کشورهای فعلی و مرزهای فعلی کشورهای خاورمیانه ماحصل این تقسیم اراضی است که حدود صد سال گذشته انجام شده است. ایده ی حضور یهودیان در کشور فلسطین، جداسازی اردن از فلسطین و تبدیلش به کشوری مستقل، وضعیت عراقی که بین النهرین نام داشت و سپس تبدیل به عراق فعلی شد، اردن، عربستان، قیام لارنس عربیا (که فیلم بسیار معروفی با همین نام به کارگردانی دیوید لین ساخته شده است)، قیام های مختلفی که به سرکردگی کشورهای متفقین به ویژه با محوریت انگلستان انجام شده، روند جنگ جهانی اول و این که چه طور پای امپراتوری عثمانی به این جنگ باز شد، چه مواضعی اتخاذ کرد و چه گروهی آن زمان قدرت را در دست داشتند، بخشی مهم و خواندنی از این کتاب ارزشمند را تشکیل می‌دهد. توافق نامه های کشورهای مختلف و سیاست مداران کشورهای درگیر جنگ از دیگر مباحثی است که در کتاب به آنها اشاره می‌شود. تغییر سیاست مداران کشورهای درگیر جنگ که باعث می‌شود سیاست های جنگی کشورها بعضا دچار تغییراتی بشود و حتی دوست های زمان جنگ به دشمنان زمان صلح تبدیل بشوند! نکاتی در مورد به قدرت گرفتن فاشیسم در ایتالیا و به قدرت رسیدن موسولینی و همچنین اتفاقات مربوط به انقلاب اکتبر ۱۹۱۷ شوروی و مواضع لنین و اقدامات او در مرزهای جنوبی و سرکوب قیام های مختلف از بحث های اشاره شده در کتاب می‌باشد. در کتاب چند شخصیت کلیدی داریم که یکی از آنها سیاست مدار باهوش و حیله گری چون چرچیل است که سمت های مختلف او در بازه ی زمانی مذکور و نقش و تاثیری که در روند جنگ و بعد از جنگ و تاسیس مرزهای کنونی کشورها دارد، به خوبی توضیح داده می‌شود. به طور کلی کشور انگلستان اصلی ترین و مورد بحث ترین کشور در موضوعات مطرح شده در کتاب است. در چند قسمت توضیح داده می‌شود که عدم شناخت کافی انگلستان از کشورهای خاورمیانه منجر به اتخاذ تصمیمات غلطی از جانب سیاست مداران و نظامیان این کشور می‌شود؛ مثلا این که در مساله عربستان ابن سعود، امیر نجد با پشتوانه تفکرات وهابیت چه طور علیه حسین، امیر حجاز که مورد حمایت انگلستان بود، هوشمندانه قیام می‌کند و به برتری می‌رسد و عملا هیچ کاری هم از دست انگلستان برنمی آید. کتاب دیوید فرامکین را نشر ماهی با ترجمه بسیار روان جناب حسن افشار به چاپ رسانده که در کنار جلد سخت و ویراستاری مناسب، کتابی درخور را به خواننده ارائه داده است که از همه نظر ویژگی‌های مناسب را دارد. حسن ختام این معرفی یک بریده از کتاب می باشد که به نوعی خلاصه ای است از مطالب کتاب: «حالا بخش عربی امپراتوری عثمانی شکل جدیدی پیدا کرده بود. دیگر ترک ها بر آن حکومت نداشتند. در شرق، جمعیت های کرد، سنی، شیعه و یهودی در کشور جدیدی به نام عراق به ریاست ملک زاده ای عرب گرد آمده بودند. عراق به ظاهر کشوری مستقل بود اما بریتانیا آن را تحت الحمایه ی خودش می دانست. سوریه و لبنان که بسیار بزرگ تر از پیش شده بودند، تحت حاکمیت فرانسه قرار داشتند. کشور جدید عربی که بعدها اردن نام گرفت از قلمرو فلسطین تراشیده شد. غرب رود اردن نیز به فلسطینی بدل گشت که بعدها وطن ملت یهود را در بر میگرفت‌.»▪️ 📷 روی جلد کتاب #یک_حرف_از_هزاران گزیده های ایران و جهان @yekhezaran

‍ #گزین_گویه_ها 🌀 امام محمد بن علی الجواد (ع):

مَنْ عَمِلَ عَلَی غَیْرِ عِلْمٍ مَا یُفْسِدُ أَکْثَرُ مِمَّا یُصْلِحُ. هر کسی بدون علم (و تخصص) کاری انجام دهد، خرابکاریش بیشتر از کارهای درست اوست.

📚 بحارالانوار، جلد ۷۵. سلام صبح بخیر سالروز شهادت حضرت امام محمد تقی جوادالائمه (علیه السلام) تسلیت باد. @yekhezaran