روزشمار زندگی

دنیا پر‌از آدمهایی‌ است که نمی‌دانند می‌خواهند بروند یا بمانند… #هنگامه_درخشان @hengamehdr

مطلقا ممنوع! حتی برای دلِ شما کم می‌آورید.مطمن باشید!

شماره را عوضی گرفته بودم و‌ یکساعت بیخودی توی صف‌انتظار ایستاده بودم: «آقا خودتون کنار شماره‌گیر نوشتین نقل و انتقال امور متوفی! خوب من یکساعته تو نوبتم هیچکدومه دیگه جلوش ننوشته متوفی» «خانوم انتقال تلفن همراه ‌باجه‌ی چهاره شما باید قبلش می‌پرسیدین برین دوباره ‌صف باجه‌ی ۴» باجه‌ی چهار هم شلوغ و‌پلوغ بود ،باید امروز تمامش می‌کردم که شماره‌ی چند میلیونی را مسدود نکنند. نوبتم رسید . «انحصار وراثت و‌ وکالتنامه از وراثتون رو بدین » مدارک را بالا پایین کرد پرینت گرفت و دوباره برگشت «سیم‌کارتش لطفا» بدون اینکه سعی در گفتن یک دروغ کوچک داشته باشم گفتم «بدون سیم کارت نمیشه؟خونه‌است من دیرم شده باید برگردم سر کار» «نه خانوم باید بیارین» «شما خیال کن همراهِ متوفی از بین رفته » مدارک را یک جور عصبانی گذاشت جلوی رویم و‌ شماره بعدی را صدا کرد «برید کنار لطفا نفر بعدی بیاد» من ماندم با مدارک کامل متوفی که فقط سیم کارت کوچک تلفن همراهش همراهم نبود. آمدم کنار در به سه عدد اول شماره‌اش فکر کردم که چقدر رُند بود که وقتی داشت این شماره را می‌خرید چقدر خوشحال بود. که خیال می‌کرد آدمهایی که دارند شماره‌اش را می‌گیرند چه خوب است که ببینند این شماره‌ها بغل هم ردیف شده‌اند و بگویند عجب آدم با سلیقه‌ای که گشته و‌ گشته تا این شماره‌ها را پیدا کرده. به ساعتم نگاه کردم و‌ بیمارانی که در انتظارم نشسته بودند .به دستیارم زنگ زدم «من دیرتر می‌رسم ازشون پذیرایی کن چاره‌ای ندارم باید اینکار امروز تموم بشه» تمام راه که پیاده به خانه بر‌می‌گشتم فقط به یک چیز فکر می‌کردم. «آن اتفاق قشنگ» که تمام کارهای عالم را متوقف می‌کند که تمام بارهای روی دوشت را بر زمین می‌گذارد. که اصلا لازم نیست دیگر به هیچ‌جا برگردی یا بروی یا شماره‌ای را پلاکی به آدم دیگری منتقل کنی یا کارهای دیگری را که خروار خروار هر روز بر سرت می‌ریزند را انجام دهی. دنیایی که تا وقتی که هستی یک لحظه نمی‌توانی به حال خودش بگذاریش تو را به حال خودت می‌گذارد، سرد و‌بی‌حرکت و بی‌روح و می‌رود بدنبال چرخیدنش و اصلا نمی‌فهمد تو دیگر نیستی... زندگی اگر پایانش آن اتفاق قشنگ نبود به هیچ نمی‌ارزید. 👤✍ هنگامه درخشان از همراهان پاپی‌لو @Papiliouo

اخبار را زیرو رور می‌کنم کسی را پیدا نمی‌کنم که مرده باشد حتی کسی را پیدا نمی‌کنم که به زندگی برگشته باشد صلح را نمی‌بینم جنگ را نمی‌بینم تاریخ دارد دور سرم چرخ می‌زند انگار هزار ساله‌ام بلند می‌شوم راه می‌روم کوه ها و رودخانه‌ها دور می‌شوند دشت‌ها ودره‌ها یکی می‌شوند شب است یا صبح نمی‌دانم پرچمهای سفید پرچمهای سیاه پرچمهای افراشته نیمه افراشته در باد تکان می‌خورند صدای اذان صبح است یا صدای اذان ظهر نمی‌دانم صدای ناقوس می‌آید من در ناتمام ترین سمت زمان ایستاده‌ام... #عصرنوشت #هنگامه_درخشان

تبر به ریشه رسید خدا از آن بالا شاخه‌هایش را گرفت. و گفت «نگران نباش مگر از آدمها‌یم چه چیزی کمتر داری من هستم چه نیازی به خاک و ریشه داری!؟» ودرخت در دستان خدا خشک شد و خدا فهمید آدمهایش چطور خشک می‌شوند.

عشق یک علامتِ ساده دارد دنیا برای شنیدنِ «نامِ کوچکت» ساکت می‌شود... #هنگامه_درخشان

عشق یک علامت ساده دارد... جوری صدایت می‌کند که انگار تمام ماهی‌ها دارند توی آب دلخواهشان شنا می‌کنند انگار باران دارد با خورشید رنگین کمان می‌سازد انگار هر شب ماه تمام ابرها را کنار می‌زند می‌نشیند وسط آسمان و هر جا که می‌روی با تو می‌آید... انگار دریا در تمام تابستان همسایه‌ات می‌شود. انگار برفها را با شهد و عسل ریخته باشند توی کاسه ... هیچ صدای دیگری در گوشت نمی‌پیچد... ودنیا برای شنیدن «نام کوچکت» ساکت می‌شود. #صبحنوشت

عشق یک علامت ساده دارد... نام کوچکت

گفت دیگر ترسناک نیستی چون دیگر دوستم نداری...

چقدر خوب اشاره کردی عطار جان... چقدر دلم خورده روایت می‌خواد...❤️‍🔥❤️‍🔥