Naele yousefi

همه از من می گذرند آب، برگ ها و یادها من اما سنگریزه ی ته رودخانه ام

شاخه ماه را می ریسد گل پنبه دوک را به قلب خود فرو می کند

اونایی که خونه هاشون نزدیک سالن عروسی هست تا بدونن کی عروسی هس لباس پلوخوری می پوشن می رن یه سری ایرانی ها تو جشنواره ها هم اینجورین.

یکی از دبیرانی که در مدرسه ایرانیان امارات با نحوه آموزششون شاگردان نخبه ای رو تحویل جامعه دادند. یادشان گرامی. خیلی اندوهگینم از شنیدن این خبر.

یادشان گرامی و جاوید. متاسف شدم. یکی از دبیرانی که در مدرسه ایرانیان امارات با نحوه آموزششون شاگردان نخبه زیادی رو تحویل جامعه دادند و من پس از مدرسه همچنان از ایشان درس انسانیت می آموختم

می دانی لهجه ام بوی پنیر محلی دارد صدایم ریشترها بم زدگی چهار را قد نکشیده چارقد به سر شدم بصیرت را مدیون کوه به کوهستان "مه ام" پوسیدم، به انضمام یک عمر باران خوردگی، که شب های تو نور رنگی های شهر بود و من پیه سوزِ پای لنگ سُنت. هر چه ارتفاع گرفتم سقف ها به زمین می آمدند دخترانه صرف "سالها" شدم، سینه زده خشت خشت دلتنگی غروب یک دِه می دانی من روستایی ام.

تو اندیشه و نوری تو را به اندیشه در می یابم و به نور می بینم. ** زمان همه چیز را پشت سر می گذارد جز خودش را. برای همین با اینکه همیشه می گذرد، همیشه هست. ** نقاشی که سایه ندارد یعنی بی زمان است. کتاب گفتگو در باغ شاهرخ مسکوب

قلب انسان سه بار می تپه. روزی که به دنیا می یاییم، روزی که عاشق می شیم، روزی که می میریم. سریال الحشاشین

صبح ها رمان می خونم که بی رحمی آدمای واقعی رو در شخصیت های رمان تحمل کنم شبا شعر می خونم و باهاش مغزمو در میارم می ندازم تو لیوان آب تا عواطف دردمندم رو تسکین بدم عصرا فیلم و مستند می بینم و تاریخ می خونم تا یه تاریخِ تصویری از این جهان نامردمی برای خودم بسازم و توش نفس بکشم.

کانال بنده در هر زمان و هر مکان پذیرای فحش های شما می باشد با همکاری اداره آب و فاضلاب ادبیات