جامعه شناسی اقتصادی، کاربردی و توسعه

آن چه نور تولید می کند باید سوختن را تحمل کند.

Art by Chiara Franceschetti

همیشه ساده نیست، اما زندگی همین است.

کافه ای در تهران

"Youth fades; love droops; the leaves of friendship fall; a mother’s secret hope outlives them all.” Oliver Wendell Holmes Dora Hitz

روستای فشکور مازندران

ظهور گونه‌ جدیدی از آدمی فردین علیخواه روتخر برخمان، متفکر و تاریخ نگار هلندی در کتاب« آدمی: یک تاریخ نویدبخش» بیان می‌دارد که در میان همه گونه‌های موجودات زنده، ما انسان‌ها یکی از معدود گونه‌هایی هستیم که سرخ می‌شویم. واقعیت آنکه، اخبار مناظره‌ها یا میزگردهای کاندیداهای ریاست جمهوری را دنبال نمی‌کنم ولی گاهی در گروهها و یا کانال‌های فضای مجازی، به ناچار، با اخبار مواجه می‌شوم. با شنیدن جمله‌های برخی از کاندیداها، بی‌درنگ جمله روتخر برخمان را به یاد می‌آورم. من فکر می‌کنم برخی از کاندیداها، در میان همۀ گونه‌های موجودات زنده منحصربه‌فرد هستند به این دلیل که هیچ و هرگز سرخ نمی‌شوند. آنها نه تنها سرخ نمی‌شوند بلکه با شور و شعف، چشمانی درخشان و پرانرژی، و با حرکات باورپذیر سر و دست؛ دروغ می‌گویند، بی هیچ تلاطم پنهان یا آشکاری! سال‌ها قبل، وقتی برخی مقامات دروغ می‌گفتند حداقل می‌شد با دیدن تیک‌های ریز عصبی در جایی از صورتشان فهمید که دارند دروغ می‌گویند. هنوز بدن آنان به دروغ حساسیت نشان می‌داد. ممکن بود تپش قلب بگیرند، تبخال بزنند، یا هنگام گفتنِ دروغ، خودشان لالۀ گوش خودشان را محکم نیشگون بگیرند. دروغگویان آن سالها در لحظاتی، و تا اندازه‌ای، سرخ می‌شدند. آنان در همان موقعیتِ دروغگویی، خودشان را تنبیه می‌کردند. حالا اما دیگر اینگونه نیست. برخی از کاندیداها روایتگر تغییری شگرف در خصایص آدمی‌اند. ما با گونۀ جدیدی از موجودات زنده مواجه‌ایم. گونه‌ای که حتی مورخی همچون روتخر برخمان هیچ شناختی از آنان ندارد چون نمونه آنان را در تاریخ نیافته است.»

لاهیجان پایتخت چای ایران