کــــــلاغ

خسته بود مثل نامه هایش ، قلبش را مچاله کرد و به گوشه ای اَنداخت ؛ می‌ دانست ! همیشه چیز هایی بود که هیچ کس اَز درون‌شان با خبر نمی شد . @kaalaaq

دوستش دارم ؛ اَمّا توانی برای خواستنش ندارم @kaalaaq

خواستم چیزی برایت بگویم ، نتوانستم ‏دنیا مزه‌ی سیگار ناشتا دارد ‏مرگ پیش اَز همه چیز تنهایی ‌اَش را برایم فرستاده @kaalaaq

خاطره تنها زمانی پابرجا می‌ ماند که نورِ زمان حاضر بر آن بتابد . @kaalaaq

همه‌چیز پایانی دارد ، جز تنهایی @kaalaaq

و من تو را به وسعت اَندوهِ آدمی‌ زاد در شب ، دوست دارم @kaalaaq

اَحوالاتی هستند غمگین ‌تر اَز کلمه‌ی غمگین ، «آن من باشم‌» @kaalaaq

در میان دره‌ای که نشانی اَز حیات در آن نبود تو را یافتم . در هیبت گُلی به رنگ آسمانی کبود . زیر سایه ‌اَت نشستم . و آرزو کردم تو نشانی سر مزار من باشی . @kaalaaq

چقدر خوب می‌ شد اگر می‌ توانستم هر تکه اَز وجودم که تو را به یاد دارد اَز خود جدا کنم و دور بیندازم . @kaalaaq