Farhangenaghz - فرهنگ نغز

پی دی اف کتاب "" بابک خرم دین "" نوشته استاد سعید نفیسی

🌺 شراب بیخودی نخستین باده کاندر جام کردند ز چشم مست ساقی وام کردند چو با خود یافتند اهل طرب را شراب بیخودی در جام کردند لب میگون جانان جام در داد شراب عاشقانش نام کردند ز بهر صید دل‌های جهانی کمند زلف خوبان دام کردند به گیتی هرکجا درد دلی بود بهم کردند و عشقش نام کردند سر زلف بتان آرام نگرفت ز بس دل‌ها که بی‌آرام کردند چو گوی حسن در میدان فگندند به یک جولان دو عالم رام کردند ز بهر نقل مستان از لب و چشم مهیا پسته و بادام کردند از آن لب، کز درصد آفرین است نصیب بی‌دلان دشنام کردند به مجلس نیک و بد را جای دادند به جامی کار خاص و عام کردند به غمزه صد سخن با جان بگفتند به دل ز ابرو دو صد پیغام کردند جمال خویشتن را جلوه دادند به یک جلوه دو عالم رام کردند دلی را تا به دست آرند، هر دم سر زلفین خود را دام کردند نهان با محرمی رازی بگفتند جهانی را از آن اعلام کردند چو خود کردند راز خویشتن فاش عراقی را چرا بدنام کردند؟ عراقی غزل شماره 98

امروزتون🌸🍃 معطر بہ عطر الهی🌸🍃 سرآغاز روزتون سرشار از عشق💖 و خبرهای عالی زندگیتون آروم دلتون شاد و بی غصہ 🌺 سلام بزرگوار 🌺روز زیباتون بخیر 🌸🍃🌸

آهنگ بسیار قشنگ از اشعار لایق شیرعلی، ساختهٔ مجید درخشانی و با صدای بسیار زیبای مهدیه محمدخانی.

۲۸اردیبهشت زادروز و بزرگداشت حکیم عمر خیام

روز بزرگداشت خیام به نام خدایی که در همین نزدیکی هاست سلام دوستان امروز 28 اردیبهشت روز بزرگداشت حکیم خیام نیشابوری؛ ریاضی دان، حکیم، منجم، دانشمند و شاعر سده ششم هجری قمری است. شایسته می دانم این روز را با این رباعی از خیام به شما شادباش بگویم: ای دل تو به اسرار معما نرسی در نکته ی زیرکان دانا نرسی اینجا به می و نقل، بهشتی می ساز کانجا که بهشت است رسی یا نرسی فلسفه خیامی یا همان فلسفه ی ایپکوری، فلسفه ی شادباشی و این رباعی مصداق بارز همین تفکر خیامی است. در این رباعی : می و نقل، نماد شادی هستند. اینجا منظور این دنیا و انجا منظور آن دنیاست. می ساز یعنی بساز. بنازم خیام را انچه را که امروز به دنبال آن هستیم او هشت قرن پیش، یادمان داده و باورمان کرده است. باید قبول کرد در این دنیای وانفسای ماشینی و در این ایامی که ذهن ها به شکلی و روح ها و جان ها و دل هابه شکلی دیگر درگیر روزمرگی ها ی مادی و مشغولیات بعضا پوچ و هیچ و آزردگی خاطر و تنش با مسایل اقتصادی و دست و پنجه نرم کردن با وارونگی عشق ها، زیبایی های روحی و معنوی و از بین بردن تفکر و روحیه " لذت جویی" هستند، چنین رباعی چقدر شادابی و ترویح روح و روان را به ارمغان می دهد عزیزان من ! دقت کرده ایم امروز چقدر تشنه لذت جویی هستیم و به خاطر درگیری های این دنیایی، شاید آن را نمی یابیم و حتی گاهی لحظه ای هم به خود نمی آییم که کجاییم و چه می کنیم و چه بهره ای از این چند روز عمر می بریم، بیایید ایام‌ را به شادی کرانه کنیم. یادمان باشد که خوب و بد عمر می گذرد چنانکه بر گذشتگان گذشت. عزیزانم ! غم ها و اندوه ها و سختی های روزگار تا آستانه مرگ با من هستند. چه خوب است تا می توانیم از آنها فاصله بگیریم. قبول کنیم در این دنیا هم فرصت های خوب بناکردن بهشت و بهره مندی از تنعمات بهشتی وجود دارد فقط باید یاد داشته باشیم که بهشت چیست و کجاست؟ بهشت همین امروز و فردای من و شماست توی همین چهاردیواریی که همینک و همین لحظه به سر می بریم. بهشت توی دلمان است اگر دریبابیم. بیاییم غم ها و کینه ها و دل مردگی ها و سختی های روزگار را فرا آب دهیم تا آبشان ببرد و الا آنها روحمان را فرااب می دهند . بیایید روحمان را تلطیف کنیم که کاری است بسیار نغز و نیکو. روزهای زندگیتان به بلندی روزهای بهار باد و به سرسبزی اردیبهشت قشنگ بدرود. @literarylife 28 اردیبهشت ۱۴۰۰ هجری شمسی دکتر روزبهانی دیار ادب خیز سربداران