شور زندگی🦋

❗️ ما با پدر و مادرهایمان ازدواج می کنیم ✍🏻دکتر هندریکس چرا و چگونه است که ما هنگام انتخاب شریک زندگی جذب کسی می‌شویم که دارای خصوصیات منفی (مانند طرد کنندگی یا خشم و پرخاشگری ) مادر یا پدر می‌باشد؟؟؟برای فهم این مطلب ابتدا باید مقدمه ای را بیان کنیم:مغز ما دو قسمت است:"مغز کهنه" و "مغز نو" 🔶"مغز کهنه" که "ضمیر ناخودآگاه " انسان در آن جای دارد و مسئول حفاظت از وجود ما برای دفع خطر و حفظ ایمنی و کسب لذت است که خود شامل دو قسمت است: 1️⃣🔸 "ساقه مغز " (که مسئول حیاتی ترین اعمال فیزیکی بدن ما مثل کنترل گردش خون-تنفس- خواب-اشتها-قوام عضلانی -و تولید مثل میباشد) . 2️⃣🔸 سیستم لیمبیک" (که مرکزتولید احساسات-هیجانات-و عواطف آشکار و و همچنین خاطرات واپس زده ی ما میباشد). 🔶"مغزنو":که همان قشر خاکستری یا کورتکس میباشد که دارای چهار لُب میباشد و جایگاه عملکرد شناختی ما میباشد و تفکر ،کلام ،تصمیم سازی و کلیه ی اعمال مربوط به "خودآگاه" را انجام میدهد. 🔸مغز کهنه(=ضمیر ناخودآگاه ما که جایگاه تمام ابعاد وجودی واپس زده ،و سایه ها و قالبهای شخصیتی و کهن الگوهای ما میباشد) از منطق زمان خطی پیروی نمیکند،او در زمان طفولیت ما،در گذشته های دور ولی در واقع در یک زمان "حال جاودان" زندگی میکند . ✔️او فقط بدنبال کسب امنیت و حفظ بقا و تمامیت خویش است،او بدنبال جلب حمایت بدون شرط ِ پدر و مادر خویش است و بدترین احساس او ،"حس ِ طرد شدگی" از جانب والدینش است و "مغز نو" معادل هوشیار و "ایگو" ما میباشد که قوه ی مجریه ی وجود ماست. ✔️باید بدانیم که آن بخش از مغز ما که دست به انتخاب همسر میزند، مغز منطقی و منضبط ما که همان "مغز نو" (=خودآگاه)میباشد، نیست. بلکه مغز کوته بین و کهنه(ناخودآگاه) ماست که در زمان گذشته متوقف مانده است، او خاطرات دردناکی از "زخمها" و "جراحات" دوران کودکی دارد که در لحظاتی از جانب مادر(یا پدر) خویش مورد طرد، بی مهری یا خشم واقع گردید و تحقیر شده است..... لذا وقتی او در بزرگسالی و هنگام انتخاب همسر کسی را میبیند که دارای همان خصوصیات مثبت و "بخصوص" منفی !!!! ِ والد خویش میباشدبی اختیار جذب او و عاشق او میشود. 💢چون "مغز کهنه" با "بازآفرینی" دوران طفولیت و شرایطی که در آن بزرگ شده، قصد دارد آن شرایط را "اصلاح کند" و اینبار در فضایی (به ظاهر) امن همه ی توقعات ِ توجه و حمایت بی اندازه ی خود را از فردی که "جانشین" پدر و مادرش شده است طلب کند و همه ی ناکامی ها و سرخوردگیهای نخستین خود را حل و فصل کند .....و همچنین با بدست آوردن آن سری از صفاتی که در وجود خود نمیابد (چون آنها را انکار و سرکوب کرده است و آنها را در وجود نامزد یا همسر فعلی خویش با انجام عملکرد ِ فرافکنی،میبیند) احساس کند که به تمامیت و کمال رسیده است و به ارامش برسد...و البته که این توهمی بیش نیست و بعد از ازدواج رسمی و تعهد به زندگی مشترک و روبرویی با واقعیت انسانی شخص مقابل که هیچگاه نمیتواند آن حس محبت "بدون شرطی "که مادر و پدرش به او میدادند را از او بدست اورد، مجبور میگردد فرافکنیهای خو درا "پس بگیرد" و دوباره احساس تنهایی کند و بدینگونه است که شعله عشق رومانتیکش ذره ذره به خاموشی می گراید. https://t.me/shorezendegy

❗️ ما با پدر و مادرهایمان ازدواج می کنیم ✍🏻دکتر هندریکس چرا و چگونه است که ما هنگام انتخاب شریک زندگی جذب کسی می‌شویم که دارای خصوصیات منفی (مانند طرد کنندگی یا خشم و پرخاشگری ) مادر یا پدر می‌باشد؟؟؟برای فهم این مطلب ابتدا باید مقدمه ای را بیان کنیم:مغز ما دو قسمت است:"مغز کهنه" و "مغز نو" 🔶"مغز کهنه" که "ضمیر ناخودآگاه " انسان در آن جای دارد و مسئول حفاظت از وجود ما برای دفع خطر و حفظ ایمنی و کسب لذت است که خود شامل دو قسمت است: 1️⃣🔸 "ساقه مغز " (که مسئول حیاتی ترین اعمال فیزیکی بدن ما مثل کنترل گردش خون-تنفس- خواب-اشتها-قوام عضلانی -و تولید مثل میباشد) . 2️⃣🔸 سیستم لیمبیک" (که مرکزتولید احساسات-هیجانات-و عواطف آشکار و و همچنین خاطرات واپس زده ی ما میباشد). 🔶"مغزنو":که همان قشر خاکستری یا کورتکس میباشد که دارای چهار لُب میباشد و جایگاه عملکرد شناختی ما میباشد و تفکر ،کلام ،تصمیم سازی و کلیه ی اعمال مربوط به "خودآگاه" را انجام میدهد. 🔸مغز کهنه(=ضمیر ناخودآگاه ما که جایگاه تمام ابعاد وجودی واپس زده ،و سایه ها و قالبهای شخصیتی و کهن الگوهای ما میباشد) از منطق زمان خطی پیروی نمیکند،او در زمان طفولیت ما،در گذشته های دور ولی در واقع در یک زمان "حال جاودان" زندگی میکند . ✔️او فقط بدنبال کسب امنیت و حفظ بقا و تمامیت خویش است،او بدنبال جلب حمایت بدون شرط ِ پدر و مادر خویش است و بدترین احساس او ،"حس ِ طرد شدگی" از جانب والدینش است و "مغز نو" معادل هوشیار و "ایگو" ما میباشد که قوه ی مجریه ی وجود ماست. ✔️باید بدانیم که آن بخش از مغز ما که دست به انتخاب همسر میزند، مغز منطقی و منضبط ما که همان "مغز نو" (=خودآگاه)میباشد، نیست. بلکه مغز کوته بین و کهنه(ناخودآگاه) ماست که در زمان گذشته متوقف مانده است، او خاطرات دردناکی از "زخمها" و "جراحات" دوران کودکی دارد که در لحظاتی از جانب مادر(یا پدر) خویش مورد طرد، بی مهری یا خشم واقع گردید و تحقیر شده است..... لذا وقتی او در بزرگسالی و هنگام انتخاب همسر کسی را میبیند که دارای همان خصوصیات مثبت و "بخصوص" منفی !!!! ِ والد خویش میباشدبی اختیار جذب او و عاشق او میشود. 💢چون "مغز کهنه" با "بازآفرینی" دوران طفولیت و شرایطی که در آن بزرگ شده، قصد دارد آن شرایط را "اصلاح کند" و اینبار در فضایی (به ظاهر) امن همه ی توقعات ِ توجه و حمایت بی اندازه ی خود را از فردی که "جانشین" پدر و مادرش شده است طلب کند و همه ی ناکامی ها و سرخوردگیهای نخستین خود را حل و فصل کند .....و همچنین با بدست آوردن آن سری از صفاتی که در وجود خود نمیابد (چون آنها را انکار و سرکوب کرده است و آنها را در وجود نامزد یا همسر فعلی خویش با انجام عملکرد ِ فرافکنی،میبیند) احساس کند که به تمامیت و کمال رسیده است و به ارامش برسد...و البته که این توهمی بیش نیست و بعد از ازدواج رسمی و تعهد به زندگی مشترک و روبرویی با واقعیت انسانی شخص مقابل که هیچگاه نمیتواند آن حس محبت "بدون شرطی "که مادر و پدرش به او میدادند را از او بدست اورد، مجبور میگردد فرافکنیهای خو درا "پس بگیرد" و دوباره احساس تنهایی کند و بدینگونه است که شعله عشق رومانتیکش ذره ذره به خاموشی می گ

علیرضا قربانی🎤 پل 🎧 @CafeReIax

بهم گفت: رهاش کن گفتم چطوری؟ گفت دیگه سراغش رو ،نگیر بهش تکست نده، پیگیرش نباش گفتم اگه این کار رو کردم و من رو یادش رفت چی؟ گفت تو چی؟ یادت میره؟ گفتم نه گفت چرا؟ گفتم چون دوستش دارم یه نگاه پر از حرف بهم کرد و گفت خب همینه دیگه اونم اگه دوستت داشته باشه تو رو یادش نمیره اگه هم دوست نداشته باشه که همون بهتر تو زندگیت نباشه تو لایق اینی یکی کنارت باشه که دوستت داشته باشه هیچ چیز زوری قشنگ نیست حتی به زور دوست داشته شدن https://t.me/shorezendegy

هر صبح دیروزهای مبهم خود را در نامعلوم‌ترین جای کائنات رها کن و هیچ گذشته‌ی تلخی را به یاد نیاور. هر آدمی می‌تواند با هر صبح متولد شود ... صبح بخیر زندگی

معین🎤 دلسوز من باش 🎧 @CafeReIax

گوگوش🎤 قلبم @CafeReIax 🎧

روان‌درمانی مسیری است که فرد را به سوی معنی عمیق زندگی می‌برد. زمینه را آماده می‌کند. برای تغییر باید، ژرفای تاریک احساساتمان را ببینیم. در این تاریکی‌ها باید با آرزوهای واپس‌زده و ضربه‌های دوران کودکی مواجه شد. در واقع وقتی فردی روان‌درمانی را آغاز می‌کند، حقیقتا کور است. به اشکال گوناگون قربانی و دشمن خود است و از آن بی‌خبر است. او خیال می‌کند قربانی تاریخچه‌ خانوادگی است، ولی در روان‌درمانی می‌تواند به رابطه‌ تعارضات بیرونی با ابعاد ناخودآگاهش پی ببرد. از این راه می‌تواند خود را مکان‌یابی کند و به برخی ترمیم‌ها بپردازد. اینجا عموما کار درمانگر خاتمه می‌یابد. البته جهت نشان داده شده است.

آزادی و اراده شامل چشم‌پوشی از جبرگرایی نیست، بلکه شامل رابطه‌مان با آن است. اسپینوزا نوشت: «آزادی، شناخت سرنوشت است.» انسان با ظرفیت و استعدادش برای درک جبرهای موجود و انتخاب نوع رابطه‌اش با آنچه برایش از پیش تعیین‌شده، متمایز می‌شود. او می‌تواند و باید انتخاب کند که چطور با سرنوشت‌اش از جمله مرگ، سالخوردگی، محدودیت‌های هوشی و شرطی‌شدن‌های ناگزیر موجود در پیشینه‌اش ارتباط برقرار کند،... آیا سرنوشتش را خواهد پذیرفت، انکارش خواهد کرد، با آن خواهد جنگید، تصدیق‌اش خواهد کرد یا به آن تن در خواهد داد؟ همه این واژه‌ها حاوی عنصر اراده‌اند. رولو می⁩، از کتاب عشق و اراده https://t.me/shorezendegy

خدا تو رو اینجا نیاورده که رهات کنه پس صبر کن، واست قشنگش می‌کنه ... صبح بخیر...🍃🌼