جواد شیخ الاسلامی

‍ ⚫️ ‌‌برای کدام مشارکت پرچم پیروزی در انتخابات بلند کرده‌اید؟ ما به دنبال تصرف صندلی‌ها و پست‌ها نیستیم. ما به دنبال راضی نگاه‌داشتن قلوب مردمیم! ⚠️ عناد ♨️ #سخنرانی جنجالی حجت الاسلام #انجوی_نژاد 📅 شب میلاد حضرت زهرا (س) ، 99/11/14 🔘کیفیت بالاتر در سایت رهپویان 🔻حسن روحانی وقیح‌ترین، پوپولیست‌ترین و فشل‌ترین رئیس‌جمهور از دوران هخامنشی تا کنون است. 🔻پروژه آمریکایی-انگلیسی دشمنان با اجرای قدم‌به‌قدم برخی مسئولان! 🔺چرا نمی‌فهمید هر کس ممنوع‌التصویر شود محبوب‌تر می‌شود؟ مخالفان را صداوسیما محبوب کرده است. 🔺حسن روحانی دودمان یک ملت‌ را به باد داد. 🔺ذلت آقازاده‌های مفت خور باید دیده شود. 🔻یک مصونیتی برای یک سری از مسئولان وجود دارد که هر کسی هر غلطی که دلش می‌خواهد می‌کند و عقوبت هم نمی‌شود. 🔸قائله‌های مانند عنابستانی، فردوسی پور، ورزشگاه‌رفتن بانوان، سلبریتی‌ها و ... همه ریشه در عناد مردم دارد. 🔹 مسئولان ۴۰ساله انقلابی! عزرائیل باید شما را از صندلی هایتان جدا کند. 🔸قرائت‌های رسمی و صداوسیمایی دین باید کنار‌ گذاشته شود. 🔹‏نهادهای انقلابی و رسمی باید شفاف شوند. 🔸 ‏اموالِ بیت المالِ موروثی شده، بیت‌المال به صورت موروثی به فرزندان برخی آیت‌الله‌ها می‌رسد اما می‌گویند مال من نیست! چگونه مال شما نیست اما موروثی به فرزندان شما می‌رسد؟ 🔻عده‌ای متوهم فکر می‌کنند اگر نباشند، نظام سقوط می‌کند! 💠🌀💠🌀💠🌀 @rahpouyancom @rahpouyanmp3‍

✍️ سجاد بهزادی 🖊چرا نسخه دستوری افزایش جمعیت جواب نمی دهد؟ ✅"جمعیت ایران ۸۰ سال دیگر به ۳۰ میلیون نفر می‌رسد. ایران در سال‌های اخیر به شدت به سمت سالمندی حرکت کرده است و طبق پیش‌بینی سازمان جهانی بهداشت جمعیت ایران در سال ۲۱۰۰ میلادی به ۳۰ میلیون نفر خواهد رسید و این برای آینده ایران بسیارخطرناک است".این جمله را یکی از نمایندگان مجلس به نقل از سازمان بهداشت جهانی گفته است. @sokhanranihaa 🔸بررسی نمودارهای منتشره مرکز آمار ایران نیز، گویای نزولی بودن میزان باروری در هشت سال اخیر است که کمترین آن مربوط به سال گذشته با تولد ۱.۲ (یک ودو دهم)کودک بوده است.از طرفی رئیس سازمان بهزیستی گفته که رشد جمعیتی ایران در سال ۲۰۵۰ به صفر می‌رسد در حالیکه نمودار رشد جمعیتی جهان تا سال ۲۰۹۹ به صفر نخواهد رسید. حالا همه نگران کاهش شدید جمعیت در آینده ایران هستند.این چالش مانند دهها مسئله ی دیگری است که در کشور زنگ خطر را به صدا درآورده است. مانند گرانی و بیکاری؛مانند فقر و آسیب های اجتماعی.اما چرا نسخه دستوری افزایش جمعیت جواب نمی دهد؟همانطور که نسخه دستوری ترمیم اقتصاد و قیمت دلارهم جواب نداد. 🔸جامعه برای بچه دار نشدن یک دلیل ساده ای دارد و از مسئولان خواهش می کند نسخه دستوری برای درمان این چالش مهم کشور صادر نکنند. مردم می گویند بچه دار نمی شویم، زیرا که نمی دانیم چگونه جواب بیکاران آینده را بدهیم؟!بچه دار نمی شویم چون زیر ساخت های زندگی و تربیت فرزندان مانند آموزش و رفاه در کشور عادلانه و برابر تقسیم نشده است. بچهدار نمی شویم ؛زیرا که هنوز "پوشک" مساله اصلی زندگی مان است وهیچ بهبودی در وضع اقتصاد کشور دیده نمی شود.آنها حتی در مورد تولد خودشان نیز گاهی والدین خود را سرزنش می کنند. جامعه نسخه دستوری و پاداش های قطره چکانی برای فرزند آوری را قبول نمی کند.اگرفرزندی هم متولد شود با آسیب های جدی روبرو است. 🔸آنگونه که پلیس فتا گزارش داده است کشف حدود ۱۵ سایت و حساب برای فروش نوزدان در فضای مجازی تنها یکی از این آسیب هاست. 🔸اگر مجلس انقلابی با افزایش میزان وام ازدواج و یارانه، به فرزند آوری و افزایش جمعیت فکر می کند بهتر است گوشه چشمی نیز به آمارهای غیرقابل باور از ثبت میزان طلاق بر حسب طول مدت ازدواج داشته باشد. 🔸 بر اساس آمار منتشر شده از سوی سازمان ثبت احوال در سال ۹۸، ۱۷۴ هزار و ۸۳۱ طلاق در کشور ثبت شده است و در این آمار منتشر شده بیشترین میزان طلاق ثبت شده بر حسب طول مدت ازدواج با ثبت ۱۵ هزار و ۶۵ طلاق متعلق به بازه زمانی ۱ تا ۲ سال زندگی مشترک است.همچنین ۱۲ هزار و ۵۷۳ طلاق ثبت شده است که زوجین کمتر از یکسال زندگی مشترک را در کنار یک دیگر تجربه کرده اند. از طرفی ما با زوج هایی روبرو هستیم که می خواهند بچه دار شوند اما نابارور هستند.گفته می شود میزان ناباروری در ایران ۲۵ % است. 🔸موضوع کاهش جمعیت تنها به اینجا ختم نمی شود.حداقل یک میلیون مجرد قطعی در کشور داریم و این غیر از آمار زنان و مردانی است که طلاق گرفته و دیگر ازدواج نکرده‌اند ؛ که آنها نیز باید به آمار مجردان قطعی اضافه کنیم و با در نظر گرفتن آنها، بیش از ۵ میلیون نفر در کشور ما از داشتن خانواده و همسر محرومند. 🔸ازدواج های سفید هم واقعیت دیگری از جامعه ایران است. نوعی ازدواج که در لایه های پنهان جامعه گسترده شده است و اساسا این ازدواج مبتنی بر فرزندآوری نیست. امروز با ۶۰ سال پیش در تمام حوزه ها تفاوت فراوانی دارد.در آن سالها هر زن در طول دوران باروری اش هفت فرزند داشت.امروز این عدد به زیر دو فرزند رسیده است. 🔸حتی اگر مشکلات معیشتی هم کامل رفع گردد باید مدنظر داشته باشیم که الگوی زندگی خانواده های ایرانی نیز به شدت تغییر کرده است وحتی روستائیان نیزدیگراز الگوی "فرزند بیشتر زندگی بهتر" پیروی نمی کنند. زندگی روستایی و الزامات الگوی شهرنشینی یکی از دلایل کاهش فرزندآوری در دهه‌های اخیر بوده است. 🔸مجلس انقلابی هم تنها صورت مسئله را می بیند وفکر می کند با نوشتن قانون و افزایش وام ازدواج ویارانه، می تواند نسخه تازه ای برای برون رفت از این چالش مهم کشور ارائه دهد. 🔸اگر مشکلات اقتصادی و ناامنی های روحی وروانی جامعه اینچنین باشد ما نه تنها با کاهش شدید جمعیت روبرو خواهیم شد بلکه به کشوری سالمند در دنیا تبدیل می شویم. آمار ها می گوید در ۲۰ سال آینده، ایران جزو چهار کشور سالمند جهان می شود.سالمندی نیزخودش چالش و مسئله ای دیگر برای کشور است. ۸۵ درصد سرطان ها، ۵۰ درصد بیماری های متابولیک و عوامل خطرزای بیماری در دوره سالمندی ایجاد می شود که علاوه بر سیستم بهداشت و درمان، ساختارهای اجتماعی، اقتصادی و غیره را تحت الشعاع قرار می دهد. . 🆑کانال سخنرانی ها 🆔 @sokhanranihaa 🆔 @VoNoKh 🌹

امشب خیلی سینه‌م سنگینه. خیلی خدایا ببخش

https://www.youtube.com/watch?v=QaGmg56QZEI&ab_channel=KarvanCanada پیشنهاد میکنم این سخنرانی از دکتر سروش را گوش کنید. با عنوان «نئولیبرالیسم مسلح»

☝️☝️چندخطی برای تولد استاد علیرضا قزوه نوشتم، به همراه دو غزل. متن و شعرها بخوانید و سپس این موسیقی را گوش کنید. شعری از استاد قزوه برای حضرت زهرا س با صدای حامد زمانی

🔹 پدر و عین‌الوقایع خاطره‌ای از پدرم محمدعلی کاظمی، در دوازدهمین سالگرد درگذشت او 🔻 مهدی جان از اقوام ما بود و در عین حال از رفقای نزدیک پدرم در جوانی‌اش. حوالی سال ۱۳۶۰ بود و مهدی جان از ایران آمده بود و با خود کتابی آورده بود؛ نسخه‌ای خطی از کتاب «عین‌الوقایع» از یوسف ریاضی، که یک کتاب تاریخی ارزشمند از دورۀ قاجاریه است. عین‌الوقایع در آن سال‌ها بسیار کمیاب بود و آن کتاب هم به زحمت به دست مهدی جان افتاده بود. او هم آن را با خود به کابل آورده بود و کتاب مدتی نزد ما به امانت ماند. روزی بناگهان تلفن آمد و خبر درگذشت ناگهانی مهدی جان به ما رسید. کتاب «عین‌الوقایع» نزد پدرم ماند. پدرم از همان اول با دیدن مُهر کتابخانۀ «دانشکدۀ ادبیات دانشگاه فردوسی مشهد» روی کتاب حساس شده بود و فهمیده بود که این کتاب در اصل مال یک کتابخانه است و تصمیم گرفت که کتاب را به منبع اصلی آن برگرداند. وقتی ما در سال ۱۳۶۳ به ایران مهاجرت کردیم، پدرم کتاب را با خود به ایران آورد و در مشهد به دنبال صاحب آن گشت. او کتاب را باید به آقای علی‌اکبر عشیق برمی‌گرداند و با جدیت، در پی یافتن ایشان برآمد. بالاخره با هر زحمتی بود، آقای عشیق را پیدا کرد. ایشان در آن زمان هنوز درگیر پایان‌نامۀ ارشد خود بود و مدرک تحصیلی‌اش را نمی‌دادند، به خاطر کتابی که از کتابخانۀ دانشکده به امانت گرفته بود و این کتاب، همان «عین‌الوقایع» بود. حالا این کتاب به چه صورت از آقای عشیق به مهدی جان رسیده بود، من نمی‌دانم. و پدرم از کجا دانست که باید دنبال آقای عشیق بگردد، باز هم نمی‌دانم. شاید از مهدی جان چیزی شنیده بود یا پیامی از ایران در این مورد به او رسیده بود. بالاخره روزی آقای عشیق به خانۀ ما آمد و کتاب را با تشکر از پدرم تحویل گرفت و برد به دانشکده تحویل داد و مدرکش را گرفت. اکنون که دو تن از این سه تن درگذشته‌اند، به یاد این ماجرا افتادم. آنچه مرا به یاد این جریان انداخت، تقارن دو چیز با هم بود، این که در ایام دوازدهمین سالگرد درگذشت پدرم، مشغول صفحه‌آرایی کتابی از آقای عشیق هستم که تصحیح یک نسخۀ خطی است. و آفرین می‌گویم به احساس مسئولیتی که پدرم داشت در رساندن یک امانت به صاحب آن، حتی اگر کتاب در یک مملکت به دست او رسیده باشد و او چهار سال بعد در کشوری دیگر و پس از ماه‌ها آن را به صاحبش برگرداند. #محمدعلی_کاظمی #علی‌اکبر_عشیق #عین_الوقایع @asarkazemi

توصیه میکنم مستند من گرتا هستم را ببینید. این مستند شرح مبارزات و سفرها و سخنرانی ها و دغدغه های گرتا درباره محیط زیست است و راوی سه سال مبارزه او برای طبیعت، حیوانات، و انسان هاست. توجه به طبیعت و مبارزه برای آن شاید تنها حوزه ای است که ربطی به دین و مرام و فرهنگ و کشور ندارد، چرا که یک مساله فراملی و یک مساله بشری و حتی فرابشری است. به همین دلیل هرکس درباره آن حرف بزند، کار کند، مبارزه کند، برای من مثل خواهر و برادر خودم میماند. من با گرتا فاصله ای ندارم و ندیدم و دوستش دارم. با امثال گرتاها است که میتوان به فردای بشریت و دنیا امید داشت. چرا که اگر کسی دلش برای یک مورچه کوچک، یک بلوط زیبا، یک یوز باشکوه، یک جنگل انبوه بسوزد و آنها را دوست داشته باشد و کسی که حاضر به آسیب خوردن حتی یک حیوان کوچک هم نباشد، به هیچوجه راضی به کشتن یک انسان دیگر نخواهد بود. دیدن این مستند و قرار گرفتن در مسیر گرتا، کمک میکند انسانها به اتحاد برسند و از رنگ و نژاد فراتر بروند و راه را برای مفاهمه و همدلی باز کنند. و کاش فیلیمو و نماوا این مستند را با یک دوبله مناسب برای کودکان و نوجوانان منتشر کنند تا خانواده ها بتوانند آن را در کنار فرزندان و برادران و خواهران شان ببینند. شناخت و درک و معرفت ما درباره محیط زیست بسیار اندک و بحرانی است. آثار مکتوب، مستند، تلویزیونی و سینمایی ما درباره محیط زیست کاملا سکوت کرده اند و هیچ خوراکی به مخاطب نمیدهند. پدر و مادران ما، فرزندان ما به محیط زیست فکر نمیکنند و درباره آن هیچ ایده، شناخت و نگرانی ندارند. امیدوارم ما هم تا دیر نشده به اهمیت محیط زیست پی ببریم و بدانیم اولویت اول دنیا در شرایط فعلی مساله محیط زیست است که به مرور همه ساحت های انسانی و اجتماعی را، بدتر از کرونا، درگیر و متاثر از خود میکند. عدم آمادگی و توجه ما به محیط زیست، یعنی نابودی تدریجی ایران و نابودی همه رویاهایی که برای آینده ایران داریم. #معرفی_مستند #گرتا_تونبرگ #محیط_زیست #من_گرتا_هستم @bi_to_naboodan

«من با تو بودم گرتا!» یا «به راه بادیه رفتن به از نشستن باطل | که گر مراد نیابم، به قدر وسع بکوشم» گرتا تونبرگ، نوجوان هجده ساله سوئدی است که امیدبخش نوجوانان و جوانان دنیا برای مبارزه علیه سیاست های کشورها درباره گرمایش جهانی و نابودی محیط زیست شده است. او مبارزه خودش برای محیط زیست و کره زمین در دنیا را تابستان 2018 با اعتصاب یک نفره خود مقابل دفتر نخست وزیر سوئد شروع کرد و سپس با اعتصاب مقابل پارلمان سوئد ادامه داد، هرجمعه! یک گوشه می نشست، با یک پلاکارد دستنویس با جمله "اعتصاب مدرسه برای آب و هوا"، همراه با یک کیف قرمزرنگ مدرسه. ساعت ها به دیوار تکیه میداد و با اندک رهگذرانی که کنارش می ایستادند درباره هدفش صحبت میکرد. بعضیها او را نصیحت میکردند که به مدرسه برگردد و بعضیها با او همراه میشدند. پدرش میگوید مخالف سرسخت او در ترک مدرسه و اعتصاب بوده است. در پارلمان سوئد علیه او سخنرانی شد، با این جمله که او دارد مدارس را خلوت میکند و به دانش آموزان راهی برای ترک مدرسه و اعتصاب یاد میدهد! خودش هم فکر نمیکرد ایده او خیلی زود مورد توجه رسانه ها و دانش آموزان کشورهای غربی قرار بگیرد و اعتصاب های تک نفره اش تبدیل به تظاهرات های چند هزارنفره و چند ده هزارنفره و چندمیلیون نفره شود. گرتا حالا تبدیل به نماد مبارزه برای محیط زیست و علیه تغییرات اقلیمی شده. دور جهان و اروپا را برای سخنرانی در پارلمان های کشورهای اروپایی و نهادهای مختلف سازمان ملل و تظاهرات های دانش آموزان، گشته و سخنرانی های کوتاه، موجز، صریح و حماسی اش شبکه های مجازی و رسانه ها را پر کرده است. دانش آموزان او را رهبر خود میخوانند و عاشقانه دوستش دارند، به استقبالش می آیند و برایش شعار میدهند و از همه مهمتر اینکه هرجمعه در کشورهای خود، به تأسی از گرتا، علیه سیاست های تغییرات اقلیمی تظاهرات میکنند و از سیاسیون خود میخواهند تا دیر نشده قوانین لازم را برای حمایت از طبیعت تصویب و اجرا کنند. چرا که آنها آینده میخواهند و با شرایط فعلی به دیدن آینده ای خوش، امید ندارند. مستند "من گرتا هستم" را دیروز دیدم و با گرتا در تمام سفرها و سخنرانی ها و اعتصاباتش همراه شدم. با گرتا در پارلمان های اروپایی فریاد زدم، نصیحت شان کردم و گریستم. در سازمان ملل با او، سیاسیون را شماتت کردم، ناکارآمدی و حماقت شان را به روی شان آوردم و خجالت شان دادم. در سفرهایش با قطار کنارش بودم و در قایقی که او را به نیویورک میبرد، سختی کشیدم، دلتنگ شدم، گریه کردم و البته بازهم سرسخت ماندم. گرتا هنوز هجده سال دارد، اما او به خوبی واقعیت محیط زیست و عالم سیاست را درک کرده و میداند امید بستن به حرفهای خوش رنگ و لعاب آنها تغییری ایجاد نمیکند. پس باید خودش به صف بزند. اگرچه این میدان، میدان او نیست و او باید اکنون شادی کند، خوشحال باشد، درس بخواند، بازی کند و برای آینده اش برنامه ریزی کند. به قول خودش، او دارد کودکی اش را فدا میکند. چون "سیاسیون جهان رفتاری کودکانه دارند و وظایف شان در قبال دنیا به دوش ما کودکان افتاده". پس چاره ای نداریم جز اینکه کودکی و جوانی خود را برای این مبارزه وقف کنیم و سختی ها را به جان بخریم و به مبارزه تا دستیابی به اهداف مان ادامه دهیم. شاید تعجب کنید اگر بدانید گرتا با بیماری اوتیسم دست و پنجه نرم میکند و نوعی از اختلال به نام آسپرگر نیز دارد. مادرش میگوید او سه سال با هیچکس حرف نمیزد، غذا نمیخورد، بیرون نمیرفت و هیچ دوستی نداشت. با اینهمه دیدن یک فیلم در مدرسه از رها شدن کوهی از پلاستیکها در اقیانوس آرام، توجه او را به مساله محیط زیست جلب کرد و همین دغدغه کم کم او را به زندگی و فعالیت های اجتماعی برگرداند. همین واقعیت و تجربه نشان میدهد مدارس و دانشگاهها، مدیران و معلمان، تا چه حد میتوانند بر تربیت کودکان و نوجوانان تاثیر بگذارند. مبادا غفلت کنیم... اختلال آسپرگر نوعی اختلال از زیرشاخه بیماری اوتیسم است که فرد مبتلا را در حفظ مهارت های کلامی و ارتباطی درگیر مشکل میکند. این اختلال گاهی باعث میشود فرد درگیر با آن روی یک مساله یا مشکل به طور ویژه و زیادی تمرکز و توجه کند. گرتا در گفتگو با خبرنگاری که از او درباره اختلال آسپرگر میپرسد، میگوید «من با آسپرگر دست و پنجه نرم نمیکنم، بلکه او را "همراه" دارم». به همین دلیل است که در فراز پایانی مستند "من گرتا هستم"، میگوید: «بعضی وقتا فکر میکنم بدم نیست اگه همه یه کم آسپرگر داشتن! حداقل وقتی صحبت از آب و هوا میشه».

معرفی مستند #من_گرتا_هستم | i am greta #گرتا_تونبرگ @bi_to_naboodan