برگی از تقویم تاریخ

‍ ‍ ‍ ‍ ☘ ☘ برگی از تقویم تاریخ ☘ ☘ ۲۴ اردیبهشت زادروز حسین محجوبی (زاده ۲۴ اردیبهشت ۱۳۰۹ لاهیجان) نقاش، معمار و پارک‌ساز او در سال ۱۳۳۸ در رشته نقاشی از دانشکده هنرهای زیبا فارغ‌التحصیل شد و همزمان دروس معماری را هم گذراند. از جمله کارهای ماندگارش در زمینه رشته معماری، طراحی و ساخت پارک ساعی تهران در سال ۱۳۴۲ و نظارت بر اجرای ساخت پارک‌های ملت، نیاوران، لاله، جمشیدیه، خزانه و نخستین پارکهای کویری ایران است. وی در سال ۱۳۵۳ خانه محجوبی را تاسیس کرد و با بیش از ۹۰ نمایشگاه اختصاصی و شرکت در صدها نمایشگاه گروهی در ایران و دیگر کشورها، از پرکارترین هنرمندان برجسته و صاحب سبک است. ۱۲ مهر ۱۳۹۷ در مراسم پایانی ششمین «جشنواره بین‌المللی هنر برای صلح»  نشان عالی «هنر برای صلح» به حسین وی و ۳ هنرمند دیگر اهداء شد. مختصری درباره آثار این هنرمند: آثار او به‌ عنوان یکی از پیشکسوتان نقاشی نوگرای ایران حائز ارزش‌های زیادی است. در روزگاری که شیوه واقع گرایانه کمال‌الملک از یک سو و فرم‌های نازک مینیاتورهای حسین بهزاد از سوی دیگر هنر ایران را در بر گرفته بود، شاید کمتر تصور می‌شد هنر نقاشی در ایران به‌چنین آزادی در بیان دست یابد. موج‌نو نقاشی ایران سنت‌های گذشته را شکافت و نو زاده‌ای از این میان زاده شد. آثار وی به‌ عنوان یکی از هنرمندان بنام نقاشی مدرن ایران بیشتر در غالب طبیعت خلق شده‌اند. این موضوع شاید به‌ سبب توجه ناخودآگاه به‌ زادگاه و خاطرات کودکی اوست. علاقه او را به‌ عناصر طبیعی به‌راحتی می‌توان از رشته دانشگاهی‌اش دریافت. او در رشته معماری فضای سبز از دانشکده هنرهای زیبا به ادامه تحصیل پرداخته و پس از آن هم در این حوزه فعالیت‌هایی انجام داده است. آثار او نگاهی عظمت‌گرا به طبیعت دارد. بیشتر درختان او یا بسیار بلند و یا بسیار پهن هستند و در عین آن که بسیار عظیم‌الجثه می‌نمایند، به ظرافت حریری پر نقش می‌مانند. تا بدان جا که می‌توان عبور نور را از آن ها احساس کرد. به هر روی وی و آثار نقاشی‌اش در ایران و جهان شناخته شده‌اند و با اندک توجهی می‌توان نگاه متمایز و هنرمندانه او را به نقاشی دریافت. ‎🆔 @bargi_az_tarikh #برگی_از_تقویم_تاریخ ☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘ #حسین_محجوبی، ز

‍ ‍ ☘ ☘ برگی از تقویم تاریخ ☘ ☘ ۲۴ اردیبهشت زادروز پرویز مشکاتیان (زاده ۲۴ اردیبهشت ۱۳۳۴ نیشابور -- درگذشته ۳۰ شهریور ۱۳۸۸ تهران) موسیقیدان و آهنگساز او مقدمات موسیقی را از شش سالگی نزد پدرش حسن مشکاتیان آموخت و نخستین کنسرتش را در هشت سالگی در مراسم گردهمایی دانش‌آموزان در مدرسه امیرمعزی نیشابور ارائه داد. پس از آن در جشنواره موسیقی که در اردوگاه رامسر برگزار می‌شد به‌ دفعات شرکت کرد و در تمامی آنها مقامهای ممتاز را به‌ دست آورد. وی در سال ۱۳۵۳ به دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران رفت و همزمان به یادگیری ردیف میرزاعبداله، نزد نورعلی برومند و ردیف موسیقی سنتی نزد داریوش صفوت پرداخت. همزمان با آموختن ردیف مبانی موسیقی، به تحصیل موسیقی ایرانی نزد استادان محمدتقی مسعودیه، عبداله دوامی، سعید هرمزی و یوسف فروتن پرداخت. از سال ۱۳۵۴ همکاری‌اش را با مرکز حفظ و اشاعه موسیقی به‌ عنوان مدرس و نوازنده سنتور و سرپرست گروه، زیر نظر داریوش صفوت ادامه داد و درکنار آن به اجرای کنسرت‌های متعدد با بانوان پریسا و هنگامه اخوان پرداخت و درسال ۱۳۵۶ گروه عارف را تشکیل داد. در همین سال در آزمون باربد که به ابتکار  نورعلی برومند برگزار می‌شد شرکت کرد و به‌همراه پشنگ کامکار مقام نخست در رشته سنتور را کسب کرد و نیز به‌همراه داریوش طلایی مقام ممتاز در ردیف‌نوازی را به‌ دست آورد. همکاری با رادیو زیر نظر هوشنگ ابتهاج از دیگر فعالیت‌هایش درسال ۱۳۵۶ بود که با واقعه ۱۷ شهریور ۱۳۵۷‌، وی و گروهی دیگر از اهل موسیقی به‌صورت دسته‌جمعی از رادیو استعفا دادند. در این سال به اتقاق گروهی دیگر از هنرمندان موسیقی و با همکاری گروه‌های عارف و شیدا مؤسسه چاووش را شکل داد که حاصل آن انتشار برخی از ماندگارترین قطعات موسیقی سنتی در سال‌های ۱۳۵۷ تا ۱۳۶۲ بود. تصنیف مرا عاشق باصدای شهرام ناظری "روی شعری از مولانا" و چهار مضراب شورانگیز و قطعه نغمه در دستگاه شور، تصنیف ایرانی "با صدای شجریان در چاووش۶" قطعه ده ضربی چهارگاه به‌نام پیروزی و تصنیف رزم مشترک "باصدای شجریان در آلبوم چاووش۷ " و نیز اجرای قطعه در قفس ابوالحسن صبا با تنظیم حسین علیزاده در همین آلبوم از دیگر فعالیت‌هایش در این دوره بود. پس از این دوره همکاری‌اش با محمدرضا شجریان را ادامه داد که حاصل آن آلبوم‌های سر عشق "در ماهور"  بیداد "دستگاه همایون" بر آستان جانان "در شور و بیات ترک" نوا "مرکب خوانی در دستگاه نوا"  دستان ("در دستگاه چهارگاه" و نیز اجرای کنسرت‌های برون مرزی به‌همراه شجریان در کشورهای اروپایی بود که تا سال ۱۳۶۶ به‌طول انجامید. از سال ۱۳۶۷ همکاری‌‌اش با خوانندگان دیگری را هم در دستور کار خود قرار داد که شهرام ناظری "آلبوم لاله بهار" علی جهاندار "آلبوم صبح مشتاقان" علیرضا افتخاری "مقام صبر" ایرج بسطامی "موسم گل، افشاری مرکب، مژده بهار، وطن من" علی رستمیان و  حمیدرضا نوربخش "کنسرت گروه عارف: از جمله آنها بوده‌اند.  یکی از واپسین کارهایش آلبوم تکنوازی تمنا بود که در سال ۱۳۸۴ منتشر کرد. همچنین در روزهای ۶ تا ۹ آذر ۱۳۸۶ به‌عنوان سرپرست گروه عارف کنسرتی در تهران برگزار کرد که حمیدرضا نوربخش به‌ عنوان خواننده در آن شرکت داشت.  آرامگاه وی نزدیک به آرامگاه عطار نیشابوری است. ‎🆔 @bargi_az_tarikh #برگی_از_تقویم_تاریخ ☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘ #پرویز_مشکاتیان، ز

‍ ‍ ‍ ‍ ‍ ☘ ☘ برگی از تقویم تاریخ ☘ ☘ ۲۴ اردیبهشت سالروز درگذشت حسن کامکار (زاده ۱ فروردین ۱۳۰۲ سنندج -- درگذشته ۲۴ اردیبهشت ۱۳۷۱) موسیقیدان، نوازنده ویلون و بنیانگذار گروه کامکارها او به عشق فراگیری موسیقی در ‌١٠ سالگی وارد ارتش شد، چون در آن‌زمان و شرایط، تنها مکان برای ارتباط با موسیقی، گروه موزیک ارتش بود. در ‌١٧ سالگی با سازهای سنتی و مخصوصا ویلون آشنا شد و چون در ارتش سلفژ را فراگرفته بود، این ساز را بدون استاد و با استفاده از نتها و ردیف‌های چاپ شده از ابوالحسن صبا تمرین کرد. وی تمام سازهای ایرانی از قبیل سنتور و تار و سه‌تار و کمانچه را بدون استاد فراگرفته بود و نیز می‌توانست به‌راحتی این سازها را کوک کند. در آن زمان موسیقی محلی اصلا هیچ نت و علمی نداشت و او توانست بسیاری از قطعات محلی کردستان را به‌طور علمی حفظ و ضبط کند. در سال ۱۳۴۰ اولین هنرستان موسیقی کردستان را تاسیس کرد و هم در سال‌های ‌۱۳۴۶ و ۱۳۴۷ توانست ۴ گروه موسیقی تشکیل دهد که یک گروه از آنان گروه بانوان و یک گروه دیگر را کودکان تشکیل می‌دادند. او خود برای این گروه‌ها قطعاتی می‌ساخت و با آنان تمرین می‌کرد که این چند گروه تا اوایل انقلاب نیز فعالیت‌هایی داشتند. وی خیلی علاقه داشت که این هنر را توسعه بدهد و در واقع بسیار علاقه‌مند بود که فرزندانش در این عرصه گام بگذارند و نیز به‌علت استعدادی که در آنان وجود داشت، آنها با تربیت پدر و با راهنمایی‌هایش توانستند موسیقی را فراگیرند. او دارای هشت فرزند به‌نامهای (هوشنگ، بیژن، پشنگ، ارسلان، قشنگ، اردوان، اردشیر و ارژنگ) نوازنده و آهنگساز است. هوشنگ کامکار که در زمینه آهنگسازی تحصیلات آکادمیک دارد، آثار زیادی برای ارکستر بزرگ و همین‌طور برای سازهای ایرانی ساخته است و همچنین در زمینه کمانچه، اردشیر کامکار توانست تحولاتی را ایجاد کند. اردوان کامکار نیز سبک خاصی در نوازندگی سنتور ایجاد کرده است. ارسلان نیز نوازنده چیره دستی در ویلون است. قشنگ کامکار، دختر وی نیز از بانوان برجسته در زمینه موسیقی به‌شمار می‌رود. اولین ارکستر خانوادگی کامکارها در سال ‌۱۳۴۴ تشکیل شد. این ارکستر از سازهای مختلفی بهره می‌گرفت. در آن کنسرت، حسن کامکار ویلون می‌نواخت، قشنگ می‌خواند، پشنگ و ارژنگ، سنتور و جاز می‌نواختند و هوشنگ کامکار هم به اتفاق بیژن با آکاردئون گروه را همراهی می‌کردند. پس از اینکه اردشیر و ارسلان با گذر از دوران کودکی وارد گروه شدند، در سال ‌۴۹ آنها یک ارکستر نیمه‌ حرفه‌ای تشکیل دادند. بعدها گروه کامکارها به اتفاق لطفی،  مشکاتیان و علیزاده  هسته گروه‌های شیدا و عارف را بنیان گذاردند و اولین کنسرت‌ها را هم اوایل انقلاب، اجرا کردند. در آن سال‌ها اردوان با تکنیک بالای خود در سنتور به تکنوازی می‌پرداخت. در همین زمان دعوت‌های خارجی از کامکارها آغاز شد. حضور در جشنواره‌هایی چون پوخ برگ اتریش، وومد و کنسرت با لاندن سیمفونیتا از جمله موفقیت‌های گروه کامکار به‌حساب می‌آید. ‎🆔 @bargi_az_tarikh #برگی_از_تقویم_تاریخ ☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘ #حسن_کامکار، د

‍ ☘ ☘ برگی از تقویم تاریخ ☘ ☘ ۲۴ اردیبهشت زادروز کامبیز صمیمی مفخم (زاده ۲۴ اردیبهشت ۱۳۳۱‌ تهران – درگذشته ۲۰ دی ۱۳۷۶ تهران) طراح عروسک، صحنه، لباس، عروسک‌ساز، صداپیشه و عروسک گردان او کارگردان و از پایه‌گذاران و مدیران مرکز تولید تئاتر و تئاتر عروسکی کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان، از پایه‌گذاران و عضو مؤسس یونیمای ایران و مدرس دانشگاه بود. وی در سال ۱۳۵۶ مدرک کارشناسی در رشته تئاتر عروسکی از دانشکده هنرهای دراماتیک گرفت و از سال ۱۳۵۲ همکاری‌اش را با گروه تئاتر عروسکی کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان آغاز کرد. وی از طرف کانون در چند جشنواره بین‌المللی تئاتر عروسکی و تئاتر کودک و نوجوان در کشورهای آلمان، انگلیس، اردن، استرالیا (پیش از انقلاب ۱۳۵۷) دانمارک، پاکستان و تایوان (پس از انقلاب ۱۳۵۷) نیز حضور پیدا کرد. او از سال ۱۳۵۴ عهده‌دار آموزش مربیان نمایش عروسکی در کانون شد و در سال ۱۳۵۶ مسئولیت قسمت نمایش عروسکی را به عهده گرفت و سعی در گسترش بخش آموزش و تشکیل گروه‌های اجرایی از بین هنرآموزان در کتابخانه‌های کانون کرد. وی موفق شد چند گروه از نوجوانان را زیر نظر مربیان خودشان آماده اجرای نمایش عروسکی کند. این فعالیت سرانجام در سال ۱۳۵۷ منجر به برگزاری جشنواره‌ای از کارهای نوجوانان در سالن نمایش کتابخانه شماره ۱ کانون شد. وی همچنین عضو هیئت مؤسس گروه نمایش عروسکی آدمک، عضو هیئت مؤسس انجمن نمایش عروسکی ایران بود. او طراحی عروسک، لباس، صحنه، کارگردانی و مدیریت هنری دست‌کم ۳۰۰ برنامه تلویزیونی - از جمله مدرسه موش‌ها - و چند فیلم سینمایی - مثل، پاتال و آرزوهای کوچک، گلنار، دزد عروسک‌ها و … را بر عهده داشت. آقای مبادا و داداش و باباش آخرین کارهای او برای تلویزیون بود. وی در سال‌های همکاری با کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان تقریباً در ۳۰ نمایش به عنوان بازیگر، طراح صحنه، عروسک‌ساز یا عروسک‌گردان هم‌کاری داشت. او دو نمایش چشم در برابر چشم (۱۳۵۸) و داستان خرس کوچک (۱۳۵۹) را نیز برای کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان کارگردانی کرد. خانواده: وی همسر هنگامه مفید، از هنرمندان برجسته ایران - به ویژه، در زمینه نمایش عروسک - بود. آرامگاه وی در قطعه هنرمندان است. افتخارات: اعطای لوح سپاس و افتخار بابت سه ده فعالیت در زمینه تئاتر و تئاتر عروسکی برای کودکان و نوجوانان، در روز جهانی کودک سال ۱۳۷۷ و برگزاری آیین بزرگداشت وی از سوی سازمان میراث فرهنگی؛ نام‌گذاری هفتمین دوره جشنواره بین‌المللی تئاتر عروسکی تهران به‌نام وی و تقدیم تندیس جشنواره به خانواده‌اش و گشایش تالار نمایش در دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران، به‌نام وی، همراه با تقدیم لوح تقدیر به مناسبت یک عمر تلاش هنرمندانه و صادقانه در تئاتر عروسکی و تئاتر کودک و نوجوان در اردیبهشت ۱۳۸۵. آثار: از مشهورترین کارهای صمیمی مفخم در زمینه نمایش عروسکی، مجموعه تلویزیونی پرطرف‌دار "مدرسه موش‌ها" بود که موفقیت آن به ساخت نسخه سینمایی آن (فیلم سینمایی عروسکی "مدرسه موش‌ها") انجامید. دیگر آثار وی عبارتند از: ۱۳۷۴: السون و ولسون [کارگردان] ۱۳۷۴: قصه‌های بازار (عبداله علی‌مراد) [ گوینده] ۱۳۷۲: پناهنده (رسول ملاقلی‌پور) [طراح صحنه و لباس] ۱۳۷۲: الو! الو! من جوجو ام (مرضیه برومند) [بازیگر، طراح صحنه و لباس] ۱۳۶۹: مجنون (رسول ملاقلی‌پور) [بازیگر، طراح صحنه و لباس] ۱۳۶۸: دزد عروسک‌ها (محمدرضا هنرمند) [طراح صحنه و لباس] ۱۳۶۸: پاتال و آرزوهای کوچک (مسعود کرامتی) [طراح صحنه و لباس، طراح عروسک، بازیگر عروسکی] ۱۳۶۷: کارآگاه ۲ (بهروز غریب‌پور) [طراح صحنه و لباس] ۱۳۶۷: گلنار (کامبوزیا پرتوی) [طراح صحنه و لباس] ۱۳۶۳: شهر موش‌ها (محمد علی طالبی) [طراح هنری، طراح صحنه، طراح عروسک، صداپیشه]. ‎🆔 @bargi_az_tarikh #برگی_از_تقویم_تاریخ ☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘ #کامبیز_صمیمی_مفخم، ز

‍ ‍ ‍ ‍ ‍ ‍ ☘ ☘ برگی از تقویم تاریخ ☘ ☘ ۲۴ اردیبهشت سالروز درگذشت حبیب یغمایی (زاده سال ۱۲۸۰ بیابانک -- درگذشته ۲۴ اردیبهشت ۱۳۶۳ تهران) شاعر، محقق‌ادبی و روزنامه‌نگار او در مدرسه آلیانس و سپس در دارالمعلمین به‌تحصیل در رشته ادبی پرداخت و از استادان نامی آن روزگار، ابوالحسن فروغی "رئیس دارالمعلمین" و عباس اقبال بهره برد. اقبال او را به‌کار نویسندگی و تحقیقات ادبی رهنمون شد و در همین دوره با مجتبی مینوی که او نیز در دارالمعلمین تحصیل می‌کرد آشنایی یافت. پس از پایان تحصیل در دارالمعلمین و مدرسه عالی حقوق، ابتدا مدت کوتاهی به‌ عنوان رئیس اداره آمار به خور رفت و سپس به استخدام وزارت معارف درآمد و به‌ عنوان رئیس معارف سمنان به آن شهر انتقال یافت و اولین مدرسه را در زادگاهش تأسیس کرد. وی در سال ۱۳۰۹ به‌تهران انتقال یافت و دبیری چند مدرسه از جمله دارالفنون و عضویت اداره انطباعات را به‌عهده گرفت. آن‌زمان وزیر معارف، اعتمادالدوله قراگزلو برای تألیف کتاب‌های درسی، یغمایی را به‌کار گمارد و بدین سبب برخی اشعار ساده‌اش از جمله شعر «زاغ و روباه» او در کتب درسی فارسی ابتدایی راه یافت و باعث شهرت او بین دانش‌آموزان بود. وی در سال ۱۳۲۷ رئیس فرهنگ کرمان شد و در همان سال مجله یغما را تأسیس کرد. در سال ۱۳۵۶ دانشگاه تهران در مراسمی به‌چندتن از دانشمندان کشور چون حبیب یغمایی و دکتر رعدی آذرخشی دکترای افتخاری در رشته ادبیات اعطا کرد. بی‌تردید بزرگ‌ترین خدمت حبیب یغمایی به‌زبان فارسی و حوزه پژوهش‌های ایرانی، چاپ و نشر مرتب مجله یغما است. در این مدت او تجربه انتشار مجلات مختلف را به‌دست آورد. یک دوره سردبیر مجله نامه فرهنگستان شد و مجله آموزش و پرورش را سه‌سال مدیریت کرد.  مجله یغما در مدت ۳۱ سال جمعاً در ۳۶۶ شماره انتشار یافت. اولین شماره در فروردین ۱۳۲۷ و آخرین شماره در اسفند ۱۳۵۷ منتشر شد. نویسندگان و ادیبان برجسته‌ای چون مجتبی مینوی، جلال‌الدین همایی، محیط طباطبایی، محمد معین، سعادت نوری و باستانی‌پاریزی نتایج تحقیقات خود را در مجله یغما منتشر می‌کردند به‌طوری که دوره مجله یغما از مهم‌ترین منابع ادبی ایران در فاصله سالهای ۱۳۲۷ تا ۱۳۵۷ و مجموعه‌ای از آثار بزرگ‌ترین محققان معاصر ایران است. مجله یغما پس از ۳۱ سال انتشار منظم و پس از نشر آخرین شماره در اسفند ۱۳۵۷ با اعلام رسمی یغمایی و تودیع او تعطیل شد. آرامگاه وی در خور و بیابانک است. ‎🆔 @bargi_az_tarikh #برگی_از_تقویم_تاریخ ☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘ #حبیب_یغمایی، د

‍ ‍ ‍ ‍ ☘ ☘ برگی از تقویم تاریخ ☘ ☘ ۲۴ اردیبهشت افتتاح «ایران ناسیونال» ۲۴ اردیبهشت ۱۳۴۶ کارخانه خودروسازی «ایران ناسیونال» با سرمایه حدود ۴۰۰ میلیون ریال افتتاح شد که شامل زمین، اعتبار بانکی و ماشین‌آلات بود و توان  مونتاژ روزانه ۱۰ دستگاه سواری و ۷ دستگاه اتوبوس و کامیون داشت. برادران خیامی به‌عنوان موسسان ایران ناسیونال، برنامه‌های زیادی داشتند و خط تولیدی آنها قریب پنج دهه خودرو پیکان را به‌زندگی مردم ایران پیوند زد. از سال ۱۳۴۶ تا ۱۳۵۷ پیکان در مدل‌های مختلف کار، لوکس، جوانان، استیشن و وانت و اتوبوس در مدل‌های اتوبوس ۳۰۲ شهری، بیابانی و سوپرلوکس و مینی بوس و آمبولانس تولید می‌شد. افزایش تولید از سال ۱۳۴۶ شروع و سرانجام در سال ۱۳۵۶ حدود ۹۸ هزار دستگاه پیکان وارد بازار شد. در سال ۱۳۵۲ هدف و سیاست اصلی شرکت برمبنای تولید داخلی قطعات و خودکفایی مطرح شد که در این راستا شرکت‌های بلبرینگ، پیستون و ایدم تبریز و شرکت رضای مشهد و ریخته‌گری تأسیس شد. درسال ۱۳۵۳ با افزایش قیمت نفت و درآمدهای ارزی، شرکت ایران ناسیونال برای حفظ بازار تصمیم به‌تولید پژو گرفت و سهام شرکت نیز در همین سال وارد بورس و حدود ۴۵ درصد از سهام شرکت به‌عموم واگذار شد. اواخر سال ۱۳۵۶ و اوایل سال ۱۳۵۷ با توجه به اینکه پیکان قدیمی شده بود، تعویض آن در دستور کار قرارگرفت و بر همین اساس برای تولید خودروی جدیدتری با پژو فرانسه مذاکراتی انجام گرفت که در نهایت منجر به‌عقد قرارداد تولید پژو ۳۰۵ شد. اما قبل از انجام کار و همزمان با وقوع انقلاب، تمامی صنایع، ملی و در اختیار دولت قرارگرفت و به‌موجب بند الف قانون حفاظت و توسعه صنایع ایران مصوب ۱۶ تیر ۱۳۵۸ شورای انقلاب، شرکت ایران ناسیونال به اعتبار نوع صنعت، زیر مجموعه سازمان صنایع ملی با مدیریت وزارت صنایع قرارگرفت و ملی اعلام شد و خط تولید پیکان در سال ۱۳۸۴ متوقف گردید. ‎🆔 @bargi_az_tarikh #برگی_از_تقویم_تاریخ ☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘ #ایران_ناسیونال

‍ ☘️ ☘️ برگی از تقویم تاریخ ☘️ ☘️ ۲۳ اردیبهشت " ۱۲ ماه مه" روز جهانی پرستار روز جهانی پرستار هرساله در ۱۲ ماه مه، به‌منظور قدردانی از پرستاران، در اقصی نقاط جهان گرامی داشته می‌شود. به این خاطر که زادروز فلورانس نایتینگل پرستار انگلیسی و بنیانگذار حرفه پرستاری مدرن در ۱۲ مه است، این روز به‌عنوان روز پرستار انتخاب شده‌ است. از سوی سازمان جهانی بهداشت سال ۲۰۲۰ به‌عنوان سال پرستاری نامگذاری شد. ‎🆔 @bargi_az_tarikh #برگی_از_تقویم_تاریخ ☘️☘️☘️☘️☘️☘️☘️☘️☘️☘️ #روز_جهانی_پرستار

‍ ☘ ☘ برگی از تقویم تاریخ ☘ ☘ ۲۳ اردیبهشت زادروز مصطفی اسدالهی (زاده ۲۳ اردیبهشت ۱۳۲۹ تهران) طراح گرافیک و نقاش سمت‌ها: رئیس هیئت مدیره انجمن صنفی طراحان گرافیک ایران عضو هیئت علمی پردیس هنرهای زیبای دانشگاه تهران عضو وابسته پردیس بین‌المللی کیش - دانشگاه تهران عضو انجمن صنفی طراحان گرافیک ایران طراح دفاتر گرافیکی، آتیله‌ها، شرکت‌های انتشاراتی و تبلیغات ۱۳۴۴ تا ۱۳۵۹ طراح و مدیر هنری شرکت تبلیغاتی پیشرو ۱۳۵۳ تا ۱۳۵۷ عضو هیئت داوری نخستین فستیوال برنامه‌های تلویزیونی ۱۳۷۴ عضو هیئت داوران جشنواره مطبوعات - بخش گرافیک ۱۳۷۶ عضو شورای برگزاری دوسالانه ششم طراحان گرافیک ایران ۱۳۷۸ عضو هیئت برگزاری نمایشگاه پوسترهای تجربی ایران ۱۳۸۰ مدیر هنری، پروژه مجموعه کتاب‌های تصویری خورشید ایران ۱۳۷۴ تا ۱۳۷۶ دبیر هفتمین نمایشگاه دوسالانه طراحان گرافیک ایران ۱۳۸۰ عضو هیئت برگزاری نمایشگاه پوسترهای تجربی تهران - ۱۳۸۲ عضو شورای انتخاب آثار هشتمین دوسالانه جهانی پوستر تهران - ۱۳۸۲ مدیر هنری «فصلنامه نشان» ۱۳۸۱ تا ۱۳۸۴ رئیس هیئت مدیره انجمن صنفی طراحان گرافیک ایران ۱۳۸۲ تا ۱۳۸۵ عضو شورای برگزاری و هیئت انتخاب آثار نهمین دو سالانه گرافیک معاصر ایران ۱۳۸۶ مدیر گروه گرافیک و عکاسی، دانشکده هنرهای تجسمی پردیس هنرهای زیبای دانشگاه تهران ۱۳۹۰ تا ۱۳۹۴ عضو هیئت مدیره انجمن صنفی طراحان گرافیک ایران از ۱۳۹۴ سوابق تدریس: پردیس هنرهای زیبا (دانشگاه تهران) دانشکده هنرهای کاربردی (دانشگاه هنر) دانشکده هنر (دانشگاه الزهرا) دانشکده هنر و معماری (دانشگاه آزاد) پردیس بین‌المللی کیش (دانشگاه تهران) دانشکده معماری و هنر (دانشگاه پارس تهران) افتخارات و جوایز: لوح تقدیر برای طراحی نشانه به‌ عنوان اثر برگزیده، دومین بینال هنر گرافیک ایران، ۱۳۶۸. دیپلم تشویقی برای طراحی پوستر، دومین بینال هنر گرافیک ایران ۱۳۶۸. لوح تقدیر و تندیس طلایی طراحی نشانه به‌ عنوان اثر برگزیده، سومین بینال هنر گرافیک ایران ۱۳۷۱. لوح تقدیر و تندیس طلایی طراحی نشانه به‌ عنوان اثر برگزیده، چهارمین بینال هنر گرافیک ایران ۱۳۷۳. لوح تقدیر و تندیس طلایی طراحی پوستر به‌ عنوان اثر برگزیده، چهارمین بینال هنر گرافیک ایران ۱۳۷۳. لوح تقدیر و تندیس برای طراحی نشانه شبکه خبر، جشنواره برنامه‌های تلویزیونی ۱۳۸۰. نشان عالی و طوبای زرین هشتمین جشنواره تجسمی فجر در رشته گرافیک ۱۳۹۴. ‎🆔 @bargi_az_tarikh #برگی_از_تقویم_تاریخ ☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘ #مصطفی_اسداللهی، ز

‍ ☘ ☘ برگی از تقویم تاریخ ☘ ☘ ۲۳ اردیبهشت زادروز ناصر فکوهی (زاده ۲۳ اردیبهشت ۱۳۳۵ تهران) نویسنده، مترجم و استاد دانشگاه او از دانشگاه بوزار "هنرهای زیبا" پاریس در رشته معماری و سپس از دانشگاه پاریس در رشته علوم اجتماعی، مدرک کارشناسی و کارشناسی ارشد گرفت و در جامعه‌شناسی، مدرک دکترا را در همان دانشگاه در سال ۱۳۷۳ در رشته جامعه‌شناسی و انسانشناسی سیاسی دریافت کرد. رساله‌‌اش در زمینه اسطوره‌شناسی سیاسی مدرن ایران بود و با راهنمایی پیر فیلیپ ری "انسان‌شناس- دانشگاه پاریس" و کلاریس هرن‌اشمیت "انسان‌شناس، ایران‎‌شناس و استاد متخصص ایران باستان - کلژ دو فرانس" در سال ۱۳۷۳ به پایان رسید. در همان سال به ایران بازگشت و پس از ارزیابی رساله‌اش به وسیله دکتر احمد تفضلی، به تایید وزارت علوم رسید. وی پس از چند سال تدریس در دانشگاه‌های تهران، در سال ۱۳۷۷ به استخدام دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه تهران در گروه انسان‌شناسی در آمد و هم اکنون (۱۳۹۹) دارای رتبه استادی رتبه ۲۵ در این رشته در همین دانشگاه است. وی متخصص مسائل و آسیب‌های فرهنگی، آسیب‌شناسی و مسائل شهرهای جهان مدرن و مسائل هویتی و هویت‌های جدید شهری است. در طول بیست سال گذشته تعداد بسیار زیادی کتاب و مقاله، عمدتا به فارسی،  ولی همچنین به زبان‌های دیگر بین‌المللی نوشته است. مقالات او از جمله در آمریکن آنتروپولوژی، آنتروپولوژیکال آنتروپولوژی، مجله مطالعات اجتماعی دانشگاه استراسبورگ، لوموند دیپلمایتک، نیشن و البته در بسیاری دیگری از مجلات ایرانی و غیر ایرانی و روزنامه‌ها و مجلات ایران  و اروپا و آمریکا منتشر شده‌ است. او از ده سال پیش پروژه بزرگ و پیوسته تاریخ فرهنگی ایران مدرن از مشروطه تا امروز را آغاز کرده است. وی موسس و مدیر موسسه انسانشناسی و فرهنگ است. https://fa.m.wikipedia.org/wiki/%D9%86%D8%A7%D8%B5%D8%B1_%D9%81%DA%A9%D9%88%D9%87%DB%8C ‎🆔 @bargi_az_tarikh #برگی_از_تقویم_تاریخ ☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘ #ناصر_فکوهی، ز