پزشکان گیل

📌دکتر اورانگوتان! 🟠#باشگاه_مجلات 🟡 بابک عزیزافشاری، ۱۲ خرداد ۱۴۰۳ 🟢 [email protected] ▫️راکوس ۳۰ سال را رد کرده است. او ساکن جنگل‌های استوایی شمال اندونزی و منطقه سوماترا است و به دنبال زخم بدی که روی صورتش زیر چشم راست ایجاد شد، با توجه به عدم دسترسی به جراح یا درمانگاه اورژانس، تصمیم به خوددرمانی گرفت. او چند برگ از گیاه آکار (فیبروره تینکتوریا) را که خواص دارویی آن در اندونزی شناخته شده، کند و پس از چندین بار جویدن روی زخمش گذاشت. این خوددرمانی ممکن است پیش‌پاافتاده به نظر برسد اما نکته این است که راکوس نه یک آدم ماجراجو در جنگل بلکه یک اورانگوتان است که در ۲۰۲۲ توسط گروهی از محققین که مشغول تحقیق درباره اورانگوتان‌ها بودند در جنگل سوماترا مشاهده شد. محققین گزارش این مورد خوددرمانی اورانگوتان را در شماره ۲ مه ۲۰۲۴ مجله ساینتیفیک ریپورتز (نیچر) منتشر کردند. آنان راکوس را از ۲۰۰۹ می‌شناختند. میمون‌های انسان‌نمای بزرگ مانند او ۹۷ درصد با انسان شباهت ژنتیکی دارند. علت زخم راکوس مشخص نبود اما محتمل‌ترین فرضیه این بود که از درخت افتاده چون اورانگوتان‌ها بیشتر زندگی خود را در بالای درختان سپری می‌کنند. شاید هم این زخم حاصل یک دعوای مختصر با یک اورانگوتان دیگر بود. محققین زخم راکوس را نخستین بار در ۲۲ ژوئن ۲۰۲۲ دیدند. او درمان را پس از ۳ روز شروع کرد و با توجه به زمان تهیه و مصرف نسبتاً طولانی (به ترتیب ۱۳ دقیقه و ۷ دقیقه) و مکرر و این‌که اورانگوتان‌ها به ندرت از این گیاه تغذیه می‌کنند، محققین به این نتیجه ‌رسیدند که راکوس این کار را از روی برنامه و آگاهانه انجام می‌دهد. او پیش از استفاده از این مرهم بیش از ۳۰ دقیقه مشغول آماده کردن آن از برگ‌های آکار بود و به نظر می‌رسید در طول درمان بیشتر استراحت می‌کند. و ظاهراً درمان مؤثر بود چون زخم پس از چند روز کاملاً بهبود یافت. خوددرمانی در میمون‌های انسان‌نما پیش از این نیز گزارش شده است. جین گودال، آنتروپولوژیست سرشناس در دهه ۱۹۶۰ متوجه شد شامپانزه‌ها احتمالاً با هدف درمان گیاه دارویی مصرف می‌کنند، اما مصرف موضعی این گیاهان توسط میمون به ندرت مشاهده شده است. این نخستین بار است که یک گیاه دارویی که خواص آن برای انسان نیز شناخته شده توسط یک حیوان وحشی به صورت موضعی مصرف می‌شود. این مطالعه علاوه بر تأکید مجدد بر شباهت‌های قابل‌توجه بین انسان و میمون، نشان می‌دهد داروها احتمالاً از ابتدای پیدایش انسان شناخته شده بودند. و این‌که قدمت استفاده از گیاهان دارویی احتمالاً به ۱۳ میلیون سال پیش بازمی‌گردد. اما پرسشی که باقی می‌ماند این است که «راکوس پزشکی را کجا آموخته است؟» آیا با توجه به توانایی بالای یادگیری در اورانگوتان‌ها، او این روش را از میمون‌های دیگر (احتمالاً از مادرش) یاد گرفته، یا به‌طور تصادفی کشف کرده است؟ 🔗منبع: مدسکیپ کانال تلگرامی پزشکان گیل Site: pezeshkangil.com Insta: instagram.com/pezeshkangil

#طب_اسلامی ترکیبی از کاسبی و جهل و جنایت است. این اسم جعلی را بر دکان خود گذاشته‌اند تا کسی جرات اعتراض نداشته باشد. هدف جدید این شیادان #کم‌خونی کودکان و زنان ماست. بی‌دروپیکرتر از این هم می‌شود؟ وزارت بهداشت کجاست؟ #شبه_علم #شارلاتانیزم Tel: t.me/pezeshkangil Site: pezeshkangil.com Insta: instagram.com/pezeshkangil

کشف مدار عصبی تازه‌ای که بر رفتارهای جنسی، میل و پاداش اثر می‌گذارد ✍️ رفتار جنسی نرها ذاتی و همراه با پاداش است. با مطالعه روی موش‌های نر نکات تازه‌ای یافتیم. تحریک نورون‌های POA Tacr1 باعث شد موش‌های نری که تازه جفت‌گیری کرده بودند باز تمایل به جفت‌گیری پیدا کنند؛ این تحریک با پاداش هم همراه بود، موجب رها شدن دوپامین شد و این یاخته‌ها خود موجب تحریک خود هم شدند. در جریان این پژوهش مدار عصبی تازه‌ای یافتیم که بر جنبه‌های کلیدی این رفتار جنسی ذاتی موش‌های نر (رفتارهای حرکتی، میل و پاداش) فرمان می‌راند. متن کامل مقاله: A neural circuit for male sexual behavior and reward https://t.me/MHAN_Endocrine Tel: t.me/pezeshkangil Site: pezeshkangil.com Insta: instagram.com/pezeshkangil

📌 ۳۱ مه روز جهانی بدون دخانیات 🟣#تقویم_تاریخ_پزشکی 🟡 بابک عزیزافشاری، ۱۱ خرداد ۱۴۰۳ 🟢 [email protected] ▫️گرایش مردان به دخانیات به‌طور کلی پنج برابر نسبت به زنان شایع‌تر است، هرچند این تفاوت در برخی جوامع و به‌ویژه در گروه‌های سنی جوان‌تر کمتر است. تعداد سیگاری‌ها از ۷۲۱ میلیون نفر در ۱۹۸۰ به ۹۶۷ میلیون نفر در ۲۰۱۲ افزایش یافته و تعداد سیگار دود شده از ۴٫۹۶ تریلیون به ۶٫۲۵ تریلیون رسیده که دلیل آن رشد جمعیت است. رشد مصرف سیگار در جهان توسعه‌یافته عمدتاً متوقف شده اما در کشورهای فقیر و در حال توسعه همچنان رو به افزایش است. کشف دخانیات به هزاران سال پیش از کشف قاره آمریکا بازمی‌گردد و احتمالاً اجداد بومیان آمریکای میانی و آمریکای جنوبی نخستین افرادی بودند که به دود کردن تفریحی، آیینی، یا درمانی تنباکو روی آوردند. اروپاییان از اواخر قرن ۱۵ به تدریج تنباکو را به سراسر جهان معرفی کردند. سیاستمدارانی چون ژان نیکوت نجیب‌زاده فرانسوی که واژه نیکوتین و نیکوتیانا توباکوم (گیاه توتون) برگرفته از نام وی است نقش به‌سزا در گسترش مصرف تنباکو داشتند. نيكولاس مونارديس پزشک اسپانیایی در قرن ۱۶ باور داشت که تنباکو از شدت گرسنگی می‌کاهد، اثر آرام‌بخش و ضددرد دارد، و حتی ضدسرطان است! با وقوع انقلاب صنعتی، سیگار در اغلب نقاط به شکل غالب مصرف دخانیات تبدیل شد. تاریخچه مصرف و منع دخانیات علاوه بر سلامت و اقتصاد با سیاست، مذهب، و فرهنگ نیز گره خورده است. یکی از نخستین ممنوعیت‌های مصرف دخانیات توسط کلیسای کاتولیک در ۱۵۷۵ در مکزیک اعمال شد. پاپ اوربان هفتم در ۱۵۹۰ هر گونه مصرف تنباکو یا حتی به همراه داشتن آن را در همه کلیساها ممنوع اعلام کرد. نخستین فتوای اسلامی در این زمینه در ۱۶۰۲ توسط احمد المنصور سلطان مراکش صادر شد. این ممنوعیت در قرن ۱۷ به بسیاری از شهرهای روسیه، عثمانی، و اروپا گسترش یافت و جرایم و مالیات‌هایی برای دخانیات وضع شد. نیمه اول قرن بیستم دوران طلایی گرایش به مصرف سیگار و آلمان پیشگام کارزارهای مقابله با دخانیات در این دوران بود. آثار منفی سیگار بر سلامت انسان در اواسط قرن بیستم و ابتدا در آلمان نازی مورد توجه قرار گرفت. نخستین مقاله علمی درباره مضرات سیگار در ۱۹۴۸ توسط ریچارد دال پزشک بریتانیایی منتشر شد. اجرای برنامه‌های کنترل دخانیات در اروپا و آمریکا در دهه ۱۹۸۰ جنبه جدی‌تری به خود گرفت و کشورهای عضو سازمان سلامت جهانی در ۱۹۸۷ تصمیم گرفتند کارزاری برای جلب توجه جهانیان به همه‌گیری مصرف دخانیات و تلفات و آسیب‌های قابل پیشگیری ناشی از آن به راه بیاندازند. روز جهانی بدون دخانیات از ۱۹۸۸ با هدف آگاه‌سازی عمومی در زمینه خطرات مصرف دخانیات، ترفندهای تجاری شرکت‌های تولید سیگار، اقدامات این سازمان برای مبارزه با مصرف تنباکو، و آن‌چه افراد برای احقاق حق سلامت و حیات و حفاظت از نسل‌های آینده می‌توانند انجام دهند برگزار می‌شود و ۱۶۸ کشور جهان در ۲۰۰۳ با امضای پیمان بین‌المللی کنترل دخانیات در راستای برنامه توسعه پایدار متعهد شدند که سیاست‌ها و مقررات مؤثری در این زمینه تدوین و اجرا کنند. این روز در کنار روز جهانی سل، روز جهانی مالاریا، روز جهانی سلامت، روز جهانی بیماری شاگاس، روز جهانی ایدز، روز جهانی اهدای خون، هفته جهانی آنتی‌بیوتیک، روز جهانی ایمنی بیمار، هفته جهانی ایمن‌سازی، و روز جهانی هپاتیت جزو ۱۱ کارزار رسمی این سازمان است. 📌تصویر: هر روز را روز جهانی بدون دخانیات بسازید، پوستر سازمان سلامت جهانی به مناسبت روز جهانی بدون دخانیات، ۳۱ مه ۲۰۱۸. 🔗تصاویر تکمیلی در اینستاگرام کانال تلگرامی پزشکان گیل Site: pezeshkangil.com Insta: instagram.com/pezeshkangil

📌خالکوبی و خطر سرطان 🟠#باشگاه_مجلات 🟡 بابک عزیزافشاری، ۱۰ خرداد ۱۴۰۳ 🟢 [email protected] ▫️یک مطالعه در شماره ۲۱ مه ۲۰۲۴ مجله الکترونیک پزشکی بالینی نشان می‌دهد خالکوبی احتمالاً جزو عوامل خطرساز سرطان غدد لنفی (لنفوم بدخیم) است. براساس نتایج این مطالعه که نخستین پژوهش بزرگ در زمینه عوارض خالکوبی محسوب می‌شود خطر ابتلا به لنفوم در افرادی که خالکوبی دارند، احتمالاً به‌دلیل استفاده از جوهرهایی که حاوی مواد سرطان‌زا هستند، حدود یک‌پنجم بیشتر از کسانی است که خالکوبی ندارند (۲۱ درصد در مقابل ۱۸ درصد). این مطالعه که از نوع توصیفی (مورد-شاهد) است، در فاصله ۲۰۰۷ تا ۲۰۱۷ با شرکت همه بزرگسالان ۲۰ تا ۶۰ ساله مبتلا به لنفوم بدخیم در دانشگاه لوند سوئد انجام شد. گروه شاهد شامل افراد غیرمبتلا به لنفوم با جنسیت و سن مشابه بود. متغیر اصلی، نسبت میزان وقوع لنفوم بدخیم در دو گروه بود. در تحلیل زیرگروه‌ها از نظر نوع لنفوم، بالاترین میزان خطر (حدود ۳۰ درصد) برای لنفوم سلول بی بزرگ منتشر و لنفوم فولیکولار مشاهده شد. سطح بزرگ‌تر خالکوبی با خطر بیشتر سرطان همراه نبود. به نظر محققین، برای اثبات رابطه علت و معلولی در این زمینه مطالعات همه‌گیرشناختی بیشتری باید انجام شود. در این فاصله تشدید اقدامات نظارتی برای کنترل مواد به‌کار رفته در ساخت جوهرهای خالکوبی ضروری به نظر می‌رسد. 🔗منبع: مجله الکترونیک پزشکی بالینی کانال تلگرامی پزشکان گیل Site: pezeshkangil.com Insta: instagram.com/pezeshkangil

🎙 داستان جنگل (۵) روایتی تحلیلی از هفت‌ سال نهضت جنگل بخش پنجم: دانسترفورس و جنگ منجیل: از زمستان ۱۲۹۶ تا تابستان ۱۲۹۷   مسعود جوزی       گفت‌وگوی تلگرامی گروه ارغنون، ۹ خرداد ۱۴۰۳ داستان جنگل (۱) داستان جنگل (۲) داستان جنگل (۳) داستان جنگل (۴) #پادکست https://t.me/Jangal94

🎙 داستان جنگل (۵) روایتی تحلیلی از هفت‌ سال نهضت جنگل بخش پنجم: دانسترفورس و جنگ منجیل: از زمستان ۱۲۹۶ تا تابستان ۱۲۹۷   مسعود جوزی       گفت‌وگوی تلگرامی گروه ارغنون، ۱۶ اسفند ۱۴۰۲ داستان جنگل (۱) داستان جنگل (۲) داستان جنگل (۳) داستان جنگل (۴) #پادکست https://t.me/Jangal94

📌 ۳۰ مه روز جهانی اِم‌اِس 🟣#تقویم_تاریخ_پزشکی 🟡 بابک عزیزافشاری، ۱۰ خرداد ۱۴۰۳ 🟢 [email protected] ▫️روز جهانی اِم‌اِس (اسکلروز متعدد) به‌ عنوان فرصتی برای آگاهی‌رسانی و گفتگو درباره این بیماری و پژوهش‌های مرتبط با آن نخستین بار در ۳۰ مه ۲۰۰۹ توسط فدراسیون بین‌المللی اِم‌اِس برگزار شد. این فدراسیون یک نهاد بین‌المللی است که در ۱۹۶۷ برای هماهنگی بین انجمن‌های ملی اِم‌اِس از کشورهای مختلف از جمله ایالات متحده، ترکیه، اسلواکی، هند، و ترکیه شکل گرفت و هم‌اکنون بیش از ۴۰ عضو دارد. شعار روز جهانی اِم‌اِس در سال ۲۰۲۴ که در بیش از ۱۰۰ کشور برگزار می‌شود «تشخیص اِم‌اِس من: سفر اِم‌اِس باهم» است. اسکلروز متعدد (آنسفالومیلیت منتشر) با دوره‌های متناوب عود و فروکش و پیشرفت بسیار آهسته مشخص می‌شود و علائم آن شامل ضعف و اسپاسم عضلانی، دوبینی، مشکلات تکلم و بلع، اختلال تعادل و هماهنگی، افسردگی، خُلق ناپایدار، و سایر مشکلات ذهنی و جسمی است. علت این بیماری ناشناخته است و درمان قطعی ندارد. برخی داروها به تخفیف علائم و کنترل بیماری کمک می‌کنند. ژان مارتین شارکو آسیب‌شناس و عصب‌شناس فرانسوی اولین کسی بود که در ۱۸۶۸ اِم‌اِس را توصیف کرد. وی گزارش‌های قبلی در این زمینه را خلاصه کرد و با افزودن مشاهدات خود این بیماری را «اسکلروز آن پلاکز» نامید. تا اواسط قرن بیستم سه‌گانه یا تریاد شارکو شامل دودوئک چشم یا نیستاگموس، لرزش یا رعشه هدفمند، و تکلم منقطع یا تلگرافی به عنوان معیارهای احتمالی بیماری اِم‌اِس مطرح بود. اِم‌اِس با شیوع حدود ۳۶ در ۱۰۰ هزار شایع‌ترین اختلال خودایمنی دستگاه عصبی مرکزی است. حدود ۳ میلیون نفر در جهان به اِم‌اِس مبتلا هستند که بیشتر آنان را زنان جوان اروپایی یا آمریکایی تشکیل می‌دهند. یک مشکل اساسی برای تشخیص این بیماری غیراختصاصی بودن علائم بالینی آن به‌ویژه در مراحل ابتدایی است. پدیده اوتهوف (اوتاف، ویلهلم اوتهوف چشم‌پزشک آلمانی، ۱۸۹۰) به تشدید گذرای علائم اِم‌اِس و سایر بیماری‌های میلین‌زدا در پی افزایش دمای بدن در اثر تب، حمام آب گرم، سونا، یا گرم شدن هوای محیط (احتمالاً به‌دلیل اختلال در سرعت هدایت عصبی) گفته می‌شود. پدیده لِرمیت (پدیده صندلی آرایشگر، ژان لِرمیت نورولوژیست فرانسوی، ۱۹۲۴) نوعی حس برق‌گرفتگی است که معمولاً به دنبال خم کردن گردن به جلو ایجاد می‌شود و به پشت و اندام تحتانی انتشار می‌یابد. این علامت غیراختصاصی معمولاً خودبخود برطرف می‌شود و بی‌خطر است، اما در برخی موارد سال‌ها ادامه می‌یابد و ممکن است نشانه‌ ابتلا به اِم‌اِس یا بیماری‌های دیگر باشد. نخستین مجموعه از معیارهای بالینی قطعی اِم‌اِس در ۱۹۶۵ توسط جرج آدام شوماخر نورولوژیست آمریکایی در دانشگاه وِرمونت تدوین شد که عمدتاً مبتنی بر کاهش پاسخ برانگیخته اعصاب حسی در اثر تخریب پوشش میلین رشته‌های عصبی بود. بعدها به موازات پیشرفت فناوری معیارهای دیگر (مانند نوارهای پادتن اُلیگوکلونال در الکتروفورز مایع مغزی‌نخاعی یا پلاک‌های مشخصه اِم‌اِس در اِم‌آر‌آی) با هدف طبقه‌بندی و سهولت و استانداردسازی فرآیند تشخیص توسط انجمن‌های مختلف پزشکی به‌کار گرفته شد که نمونه آن معیارهای پوزر (چارلز پوزر نورولوژیست بلژیکی-آمریکایی، ۱۹۸۳) و معیارهای مک‌دونالد (ویلیام یان مک‌دونالد نورولوژیست نیوزیلندی، ۲۰۰۱) است. 📌تصویر: علائم و یافته‌های بالینی اِم‌اِس (دوبینی، تاری دید، نابینایی یکطرفه، بی‌اختیاری، علامت بابینسکی، اسپاسم، ضعف، بیحسی، اختلال راه رفتن، ضایعات ماده سفید اطراف بطن مغز، فلج چشمی بین‌هسته‌ای، و لرزش هدفمند)، گیدو هِگاسی پزشک آلمانی و تصویرگر پزشکی، ۲۰۱۷. 🔗تصاویر تکمیلی در اینستاگرام کانال تلگرامی پزشکان گیل Site: pezeshkangil.com Insta: instagram.com/pezeshkangil

📌 ۲۹ مه ۲۰۱۹ حذف تراجنسیتی از فهرست اختلالات روانی 🟣#تقویم_تاریخ_پزشکی 🟡 بابک عزیزافشاری، ۹ خرداد ۱۴۰۳ 🟢 [email protected] ⚧مفاهیم مرتبط با افراد ترَنس در قرن ۲۱ به سرعت متحول شده و بسیاری از باورها و اقدامات در این رابطه که تا اواخر قرن بیستم رواج داشت هم‌اکنون در اغلب کشورها منسوخ شده است. نخستین مجموعه جراحی تطبیق جنسیت در ۱۹۲۱ در کلینیک روانی ماگنوس هیرشفلد برلین توسط نورمن هِیر بر روی یک زن ترَنس به نام دورا ریشتر کلید خورد که جزئیات نهایی آن در مقاله‌ای در ۱۹۳۰ منتشر شد. اصطلاح ترَنس‌سکسوئال اولین بار در ۱۹۲۳ در همین کلینیک مطرح شد و بعدها به صورت عمومی برای افرادی که مایل به تطبیق یا بازتأیید جنسیت خود هستند رواج یافت، هرچند با قدرت گرفتن نازی‌ها مطالعات در این زمینه عمدتاً متوقف شد. در سال‌های اخیر واژه ترَنس‌جندر جایگزین ترَنس‌سکسوئال شده ‌است. این اصطلاحات در جدیدترین نسخه طبقه‌بندی بین‌المللی بیماری‌ها (آی‌سی‌دی-۱۱) در ۲۰۱۸ از فهرست اختلالات هویت جنسیتی حذف شد و سازمان سلامت جهانی نیز در ۲۹ مه ۲۰۱۹ رسماً این وضعیت را از فهرست اختلالات روانی خارج کرد. تراجنسیتی، ترَنسجندر، یا ترَنس افرادی هستند که هویت جنسیتی یا بیان جنسیت آن‌ها با جنسیت انتسابی هنگام تولدشان متفاوت است. ترَنس یک اصطلاح کلی است که علاوه بر زنان تراجنسیتی و مردان تراجنسیتی، افرادی را که منحصراً زن یا مرد نیستند، یعنی افراد نان‌باینری و جندرکوییر را نیز شامل می‌شود. نقطه مقابل آن، هم‌سوجنسیتی است که هویت جنسیتی و بیان جنسیت در آن با جنسیت منتسب به فرد هم‌سو است. نخستین بار جان اُلیوِن در ۱۹۶۵ اصطلاح ترَنس‌جندر را به کار برد و در توضیح آن نوشت: «اصطلاح ترنس‌سکسوئال که پیش‌تر رایج بود، گمراه‌کننده است». ترَنس یک فعل یا اسم نیست بلکه یک صفت است. مثلاً به جای «ترَنس‌جندرها» یا «ترَنس» باید بگوییم «افراد ترنس‌جندر، مرد ترَنس، یا زن ترَنس». اصطلاح غلط دیگر «تغییر جنسیت» است که به‌جای آن باید از اصطلاح «تطبیق با بازتایید جنسیت» استفاده ‌شود. دیسفوریا (ملال، آشفتگی) یا اینکارگروئنس جنسیتی به ناسازگاری آشکار و مداوم بین هویت جنسیتی (جندر) یک فرد و جنسیت انتسابی پس از تولدش (سکس) گفته می‌شود. این اصطلاح در ۲۰۱۳ توسط انجمن روان‌پزشکی آمریکا (دی‌اس‌ام-۵) برای مقابله با بدنامی اجتماعی مرتبط با بیماری یا اختلال در افراد ترَنس جایگزین برچسب «اختلال هویت جنسیتی» شد. بسیاری از منابع روان‌شناسی دیسفوریای‌ جنسیتی را جزو ملزومات ترَنس بودن نمی‌دانند. براساس استاندارد انجمن جهانی حمایت از سلامت افراد ترَنس در حال حاضر تشخیص درست برای افراد تراجنسیتی «ملال جنسیتی» یا «ناسازگاری جنسیتی» به عنوان یک وضعیت پزشکی (مدیکال کاندیشن) است که هدف از آن حمایت و پوشش بیمه‌ای برای نیازهای پزشکی آنان است و نباید ابزاری برای برچسب زدن به آنان شود. هم‌اکنون در کشورهایی مانند افغانستان، سومالی، و پاکستان مجازات سختی برای افراد ترَنس‌ اعمال ‌می‌شود که شامل شلاق یا حبس است. در میان کشورهای اسلامی، ایران و جمهوری آذربایجان جزو کشورهایی هستند که افراد تراجنسیتی‌ را به رسمیت می‌شناسند. روز تراجنسیتی در ۲۰ نوامبر نخستین بار در ۱۹۹۹ با هدف آگاهی‌رسانی در این زمینه و گرامی‌داشت قربانیان خشونت علیه افراد ترَنس برگزار شد. 📌تصویر: نماد ترَنس در چراغ سبز عابر پیاده به‌جای نماد معمول مرد، میدان ترافالگار، لندن. 🔗تصاویر تکمیلی در اینستاگرام کانال تلگرامی پزشکان گیل Site: pezeshkangil.com Insta: instagram.com/pezeshkangil

ایلان ماسک در حساب ایکس خود اعلام کرد که استارت‌آپ #نورالینک در حال پذیرش درخواست داوطلبان برای انتخاب دومین شرکت‌کننده برای کاشت تراشه مغزی است. ‌ این درخواست پنج ماه پس از کاشت تراشه مغزی در اولین آزمایش انسانی و تنها یک هفته پس از آن منتشر شده که نورالینک اعتراف کرد تراشه آن به یک مشکل غیرمنتظره دچار شد و سپس تعدادی از رشته‌ها از مغز این فرد خارج شد و این اختلال برطرف شد. سازمان غذا و داروی آمریکا نیز مجوز کاشت تراشه را در مغز دومین داوطلب صادر کرد.‌ نورالینک در تلاش است تا به مردم برای کنترل ماوس و کیبورد کامپیوتر از طریق فکر کردن کمک کند. هدف شرکت نورالینک که توسط ایلان ماسک تاسیس شده، ایجاد رابط‌های مغز و کامپیوتر است. ماسک ادعا کرده که این تراشه روزی خواهد توانست مردم را قادر به تجربه واقعیت‌های متفاوت کند. instagram.com/big.bangpage Tel: t.me/pezeshkangil Site: pezeshkangil.com Insta: instagram.com/pezeshkangil