انجمن‌حقوق‌شناسی

گر مرید راه عشقی فکر بدنامی مکن شیخِ صنعان خرقه رهن خانۀ خمار داشت شعر: حافظ   موسیقی: آلبوم انتظار دل با آواز محمدرضا شجریان و ساز علی‌اصغر بهاری و ... * دربارۀ خرقه رهن می نهادن پیش از این نوشته‌ایم (اینجا و اینجا) و تکرار آن توضیحات حُسنی ندارد. حکایت شیخ صنعان را نیز می‌توان در منطق الطیر عطار سراغ گرفت. #حقوق_و_هنر #شعر_و_حقوق @iranianlls @lawandart99

پژوهشکده حقوق و قانون ایران با مجوز هیئت حمایت از کرسی های نظریه پردازی شورای عالی انقلاب فرهنگی، کرسی علمی ترویجی «بررسی امکان اخذ چک برای وصول جریمه کمیسیون ماده ۱۰۰ شهرداری و خسارت تاخیر تادیه آن»را برگزار می‌کند.    ارائه کننده:  محمد نعمت زاده قاضی محاکم عمومی حقوقی استان تهران   ناقدین: (به ترتیب حروف الفبا)  ۱. مسلم آقایی طوق مدرس دانشگاه و پژوهشگر حقوق ۲. عباس کریمی عضو هیات علمی دانشگاه تهران   مدیر جلسه:  سجاد طوسی قاضی دادگستری استان البرز   زمان: شنبه، ۹ تیر ۱۴۰۳، سـاعت ۱۵ الی ۱۷   مکان: انقلاب، خیابان فخررازی، خیابان نظری، پلاک ۸۱، پژوهشکده حقوق و قانون ایران    به دلیل محدودیت مکان، حضور علاقه‌مندان در کرسی منوط به رزرو صندلی از طریق شماره ۰۹۹۶۱۱۲۵۵۶۵ (در واتساپ) است.    پی‌نوشت: حضور در کرسی‌های علمی رایگان بوده و به شرکت کنندگان، گواهی حضور در کرسی تقدیم می‌شود. @iranianlls

جناب آقای دکتر هدایت‌الله فلسفی، عضو محترم هیات علمی دانشگاه شهید بهشتی! درگذشت خواهر مصیبتی است بزرگ. در تحمل این مصیبت، ما را شریک بدانید. به جنابعالی تسلیت عرض می‌کنیم و برای بازماندگان آرزوی صبر و سلامتی داریم. #انجمن_حقوق_شناسی @iranianlls

اعضای هیأت نمایندگی ایران در جامعۀ ملل، ژنو، ۱۹۲۷ میلادی. * سمت راست محمدعلی فروغی، حسین علاء ایستاده است. تصویر برگرفته از: کتابخانۀ ملی فرانسه. #حقوق_در_آینۀ_تصاویر @iranianlls

این است شاهِ ما «محقق‌الدوله می‌گفت این روزها در حضور اعلی‌حضرت یک نفر را استیکان [(استکان)] به مقعدش کرده‌اند. تمام فرو رفته و نتوانسته‌اند بیرون آورند. دکتر ادکاک [را] آورده‌اند که درآورد. در ضمنِ کار شکسته است و به مناسبت این مطلب گفت فخرالملک را چندی قبل تخم‌مرغ به مقعدش کرده‌اند بعد به حضور رفته تخم کرده است. این است شاه ما و ذوق و سلیقه و تفنن و عیش او و اینها هستند رجال ما و این است مملک ما؛ خداوند اصلاح کند.» یادداشت‌های روزانه (۱۳۲۱-۱۳۲۲ قمری)، محمدعلی فروغی، به کوشش ایرج افشار، تهران، علم، ۱۳۹۰، ص. ۱۴۱. * این یادداشت در دوران سلطنت مظفرالدین‌شاه بر قلم رفته؛ تصویر این شاه و ملازمان‌اش هم از آلبوم‌های کاخ گلستان برداشته شده است. @iranianlls

📸 دومین آلبوم عکس از آیین رونمایی جلد چهارم تاریخ شفاهی حقوق ایران که در تاریخ ۲۹ خرداد ۱۴۰۳ برگزار شد. @lawandart99 @iranianlls

آیین‌نامه حق‌الزحمه داوری @iranianlls

✨ مروری بر مراسم رونمایی از جلد چهارم تاریخ شفاهی حقوق ایران. ۱۴۰۳/۰۳/۲۹ @lawandart99 @iranianlls

* «حواله‌گاه»، بنا بر فرهنگ نفیسی، دست‌کم دو معنا دارد: یکی، «مقام تفرجی [است] که گرداگرد شهر باشد.» و دیگر، «جایی [است] که چیزی به آن حواله یا محوّل شود». (به نقل از سعید حمیدیان، شرح شوق، جلد ۴، ص. ۳۳۹۵) بنابراین، حواله‌گاه، در این بیت، در معنای نخست، تفرجگاه تواند بود و، در معنای دوم، میعادگاه؛ چنان‌که حافظ در غزلی دیگر نیز گفته است: «صوفیِ صومعهٔ عالَمِ قُدسَم لیکن / حالیا دیرِ مُغان است حوالت‌گاهم» اما می‌توان از این هم پیش‌تر رفت و از این عبارت فایده‌ای حقوقی به دست آورد: می‌دانیم که حواله در لغت به معنای انتقال و در اصطلاح به معنای نقل دین و تحول آن از ذمۀ محیل (بدهکار) به محال‌علیه (شخص ثالث) است. (تعریفات جرجانی) بنا بر این، حواله‌گاه (یعنی جای سپردن و محلِ حواله) باید جایی، یا به عبارت دقیق‌تر، شخصی باشد که طلبکار (محتال) برای گرفتن طلب خود بدان رجوع می‌نماید؛ در این معنا، حواله‌گاه همان محال‌علیه است. اما در معنایی دقیق‌تر، هرگاه محیل از محال‌علیه طلبکار باشد، می‌تواند از محتال بخواهد که طلب خود را از همان دین خاصی که محیل نزد محال‌علیه دارد بخواهد و، در این صورت، محل حواله (حواله‌گاه) همان دین خاصی می‌شود که محیل نزد محال‌علیه دارد و محتال نیز چاره‌ای جز رجوع به آن ندارد. (برای مطالعۀ بیش‌تر در باب محل حواله، بنگرید به: محمدجعفر جعفری لنگرودی، عقد حواله، شمارۀ ۱۵۲ به بعد) #حقوق_و_هنر #شعر_و_حقوق @iranianlls @lawandart99