❄فرزند صالح❄

💠1-(خلاقیت ،بازی و هوش) کودکان 🌐 : @khallaghiat_F ➖➖💝➖➖💝➖➖ 💠 2-آلبوم "کودک خلّاق" 🌐 : @Album_Koodak

➰عزاداری به فرزندان ما می آموزد در برابر قساوتها و بی رحميها باید حساس بود. ➰هر که حساستر و مهربانتر است ،عزادارتر است. @khallaghiat_F

➰الّلهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّد وَآلِ مُحَمَّد وَعَجِّل فَرَجَهُم

⬆⬆⬆ #قصه_شب 💌قصه زیبای کودکانه با عنوان «سینه زن کوچولو» 🎵 «ایام محرم بود و ایام عزاداری شهادت امام حسین (علیه السلام)، مامان علی کوچولو یه بلوز مشکی واسش دوخته بود. پدر بزرگش هم یه زنجیر کوچولو براش خریده بود و علی دوست داشت بین دسته های سینه زنی شرکت کنه...» (5:06) @FarzandSaleh

#عصبانیت_کودک 🍁نقش والدین در کنترل عصبیت های فرزندان: @FarzandSaleh برای پاسخ بهتر است ابتدا نگاهی به شکل‌گیری این رفتارها در فرزندان بیندازیم، چراکه بسیاری از اوقات وقتی علت یک رفتار را بیابیم، کنترل آن بسیار ساده‌ترخواهد بود. وقتی صحبت از عصبیت می‌شود پرخاشگری، خشونت، عصبانیت، اضطراب، نافرمانی و رفتارهایی از این قبیل در ذهن تداعی می‌شود.مسائلی که هر پدر و مادری در مراحل مختلف رشد فرزندش کم و بیش و با درجاتی از شدت و ضعف با آنها روبه‌رو می‌شود واین سوالات برایشان مطرح می‌شود که چگونه با فرزند خود برخورد کنیم؟ علت این واکنش‌ها چیست؟ و اصولا آیا این رفتار در کودکان طبیعی هستند؟ 🔻🔹🔻 چرایی رفتارهای عصبی در فرزندان در بیشتر خانواده‌ها علت و ریشه رفتارهای عصبی فرزندان را می‌توان در رفتار والدین پیدا کرد. در واقع بسیاری از مواقع، رفتار بچه‌ها انعکاسی از مسائل و مشکلات حل نشده پدر و مادر است. وقتی مادر ناراضی و خشمگین است، کودک عصبانی و تندخو می‌شود. پدری که مدام مضطرب است، این اضطراب را به فرزند خود منتقل می‌کند و کودک برای مقابله با این اضطراب، دست به رفتارهای عصبی می‌زند، پرخاشگری می‌کند، مدام بهانه می‌گیرد یا ناسازگاری و نافرمانی را در پیش می‌گیرد. در این میان، صرف‌نظر از داشتن الگوهای نادرست گاهی نداشتن عزت نفس یا احساس رفتار غیرمنصفانه نیز کودک را به خشونت متمایل می‌کند. علاوه بر نقش مهم رفتار والدین در ایجاد عصبیت‌ها، در دوره‌های خاصی از زندگی بخصوص در نوجوانی، برخی رفتارهای عصبی تکرار و شدت بیشتری پیدا می‌کنند. در این دوران نوجوان در شرایطی شبیه بحران به سر می‌برد. از طرفی، دوران کودکی را پشت سر گذاشته است و دیگر کودک نیست و از طرف دیگر می‌خواهد بزرگ باشد و بزرگ نیست و این مساله در او ایجاد تضاد می‌کند. بعلاوه نوجوان با تغییرات فیزیکی وروحی زیادی روبه‌روست، سوالات زیادی در ذهنش ایجاد می‌شود و به دنبال هویت خود است. در نتیجه بسیاری از مواقع خلقی ناپایدار پیدا می‌کند، خیلی زود عصبانی و خشمگین و در عین حال بسرعت پشیمان می‌شود. در کنار همه اینها، پیشرفت تکنولوژی و اختراعات گوناگون و اثرات آنها بر افکار و رفتار فرزندان سبب می‌شود همه چیز دچار تحول شود، امروزه حرف‌شنوی و اطاعت کردن بیشتر به نافرمانی تبدیل شده و چشم گفتن و شنیدن نصیحت جای خود را به «نمی‌توانم» و «نمی‌شود» داده است، فرزندان امروز با فرزندان دیروز فرق دارند. امروز بکن، نکن‌ها و نصیحت‌ها به تنهایی تاثیری ندارند و کارساز نیستند، اما این به معنای کمرنگ شدن نقش شما والدین عزیز نیست بلکه وظیفه شما سنگین‌تر شده است. شما نیز باید همراه با فرزندان تغییر کنید و شیوه‌های رفتاری جدید را بیاموزید و نگرشی واقع‌بینانه داشته باشید. فراموش نکنید که همه افراد در طول زندگی خود دچار عصبانیت و خشم می‌شوند و خشم اساسا یکی از احساسات انسان بوده که برای زندگی او ضروری است؛ اما آنچه اهمیت دارد نحوه صحیح ابراز خشم و کنترل آن است. این همان نقش بزرگی است که والدین باید ایفا کنند و به فرزند خود بیاموزند. ♦راهکارهایی برای والدین: 🔻🔹🔻 ابتدا بر رفتارها و برخوردهای خودتان دقت کنید. بهتر است قبل از فرزنددار شدن با شخصیت و ویژگی‌های رفتاری خود آشنا شوید و اگر نیاز به بهبودی دارند، آنهارا بهبود بخشید. در کنار فرزند خود باشید، نه در مقابل او. این را بدانید که هر رفتاری دلیلی دارد پس هنگام بروز رفتارهای عصبی با حفظ آرامش خود سعی کنید علت را بیابید. تلاش کنید مساله را از دریچه ذهن فرزند خود ببینید. این یک رفتار همدلانه است. با او همدلی کنید. زمان بروز خشم و عصبانیت اصلا زمان مناسبی برای نصیحت نیست. وقتی رابطه مطلوب است با فرزند خود صحبت کنید و ارتباطی صمیمانه را بین خودتان شکل دهید حالا در خلال این رابطه صمیمی بیشتر می‌توانید بر او تاثیر بگذارید. وقتی عصبانیت و پرخاشگری بروز می‌کند سعی کنید با لحنی آرام و در عین حال قاطع با او صحبت کنید. این گونه خشم او نیز کنترل می‌شود.همچنین در برخورد با فرزندان خود چه در تشویق و چه در تنبیه، منصفانه و عادلانه برخورد کنید. اطلاعات و آگاهی‌های خود را در مورد مراحل رشد فرزندان و ویژگی‌های هر دوره افزایش دهید تا بهتر بتوانید با فرزند خود ارتباط برقرار کنید. @FarzandSaleh 💚❤💜

هرگز کودک پرخاشگر را با لقب هایی مانند « یاغی » ، « گربه وحشی » و ... نخوانید زیرا ممکن است باعث تثبیت پرخاشگری در او شود. @FarzandSaleh

⬆⬆⬆ #آوای_کودکانه 🎵ترانه دلنشين"کاشکی ما بچه ها بودیم "با صدای امیر محمد متقیان ، 💌هدیه ما به کودکان دلبند شما @FarzandSaleh

#تغافل 💠💠اصل تغافل در تربیت کودک💠💠 🌷امام صادق(علیه‌السلام) می‌فرماید: «صَلَاحُ حَالِ التَّعایُشِ وَ التَّعَاشُرِ مِلءُ مِکیَالٍ ثُلُثاهُ فِطنَةٌ وَ ثُلُثُهُ تَغافُلٌ. صلاح زندگی و همزیستی همانند ظرف پری است که دوثلث آن هوشمندی، و زیرکی و یک ثلث آن تغافل است.» 💠👈تغافل: گاهی نادیده گرفتن مسائل جزئی و بی اهمیت، بهترین روش برخورد با کودک است و با این اقدام جزئی می‌توان در برابر رفتار بد کودک ایستادگی کرد. ممکن است ابتدا حس کنید که کاری برای بهبود وضعیت انجام نداده‌اید، امّا با استفاده حساب شده و مداوم از این روش، به نتایج حیرت‌انگیزی خواهید رسید و برخی از رفتارهای نامطلوب کودک را اصلاح خواهید کرد. 🔴 به عنوان مثال؛ زمانی که کودک با رفتار نادرست خود، سعی در جلب توجّه شما دارد، استفاده از این روش، معجزه می‌کند. همچنانکه در مورد اصل تغافل امام صادق(علیه‌السلام) می‌فرماید: «صَلَاحُ حَالِ التَّعایُشِ وَ التَّعَاشُرِ مِلءُ مِکیَالٍ ثُلُثاهُ فِطنَةٌ وَ ثُلُثُهُ تَغافُلٌ. صلاح زندگی و همزیستی همانند ظرف پری است که دوثلث آن هوشمندی، و زیرکی و یک ثلث آن تغافل است.»[1] همچنین در حدیث دیگری آمده است؛ رسول رحمت(صلّی‌الله‌علیه‌‌وآله‌وسلّم) می‌فرماید: «نیمی از انسان عاقل، تغافل(چشم پوشی) است.»[2] 🌿🌿جلب توجّه کودک🌿🌿 👈کودک به خوبی می‌داند چه رفتاری در چه هنگامی والدین را بیش‌تر آزار می‌دهد؛ بنابراین برای جلب توجّه شما زیرکانه عمل می‌کند؛ مثلا درست، موقعی که مهمانان وارد اتاق پذیرایی شدند، شروع به دویدن دور اتاق و پریدن روی مبل‌ها می‌کند و یا هنگامی که دارید با تلفن صحبت می‌کنید، بلند بلند آواز می‌خواند. حال اگر بتوانید این رفتارها را تحمل کنید و آن‌ها را نادیده بگیرید، کودک از آن‌ها دست خواهد کشید؛ زیرا به هدف خود که جلب توجّه شما بوده است، دست نیافته است. 👈البته در کنار این عمل باید از رفتارهای مثبت او نیز تعریف کنید تا به این نیاز؛ یعنی نیاز به توجّه، در جای خود پاسخ دهید. 💠👈در واقع تغافل به معنای غافل نبودن و خود را غافل نشان دادن است. این یک مکانیزم تربیتی و شیوه‌ای برای گذارن خوب زندگی است.👉💠 منبع: [1]. بحارالانوار، ج75، ص241 [2]. غررالحکم، ص۲۴۵، حکمت۵۰۴۶ @FarzandSaleh 💠✨💠