اشعار

با دست‌های سرد و رژ و لاک صورتی خوابیده است در بغلم، بمب ساعتی! نه بوسه‌ای و نه بغلی، بی صدا و حرف مانند بیتی از شعرای حکومتی!! . در یک لباسِ نازکِ چسبان، تمام شب خوابیده است آن‌ورِ تختم به‌راحتی با شوق تن، صبورترم از خودم! ولی آرام‌تر نمی‌شود این قلب لعنتی شطرنجبازی‌ام که فقط مات می‌شود در انتهای وضعیتی چندحرکتی! بر آن خطوط وحشی‌اش از پشت پیرهن باید صبور بود ولی به چه قیمتی؟! . غرق خیالبافی و مشغول حسرتند تا صبح، بچّه‌های همیشه خجالتی! جذّاب و دور، عاشق و مغرور، خشمگین! مثل خداست توی کتاب «شریعتی»!! . من یک نیاز مفرطم از عشق و شوق تن با بوسه‌های سرکش و اعصاب خط‌خطی! باید به او بچسبم و دیوانه‌اش کنم باید کمی جلو بـِ... ولی با چه جرئتی؟ ■ . بیدار می‌شود که بگوید: «مرا ببوس...» می‌نوشم از لبان و تنش... - «به سلامتی!» . دیوانگیش در تن من، جیغ می‌کشد تا انفجارِ واقعیِ بمب ساعتی در خواب می‌رود بغلم مثل بچّه‌ها جا مانده روی گردن من، رنگ صورتی... . سید مهدی موسوی @seyedmehdimoosavi2

تو از فصل پاییز زیباتری! من از فصل پاییز ؛ تنهاترم.... علیرضا آذر

‎به یادم آمد از عشقی نهانی ‎دو رکعت سجده کردم.. پیش خالق ‎و بعدش فاطی و زهرا و هانی خزاعی

به دلم نمی‌شه حالی بکنم تو بهش «نمی‌شه» رو حالی کن بین موهای پر از خاطرخوات جای دستای من‌و خالی کن هانی ملک زاده

ماندم چه کنم دوباره رامش بکنم یک بوسه آبدار از لبانش بکنم 🙈 یک لحظه روم پی وی و ماچش بکنم با ناز و ادا دوباره خامش بکنم....

ای که در لبهای تو خوابیده قند قیمتش را هم بگو یک حبه چنـد؟ جان فـــدای عشوه هایت نازنیــن بوسه ای خیــرات کن بر مستمنـد

دو سه دختر نشسته بر لب بام گل افروز و گل افشان و گل اندام؛ دلم از لعل لبها بوسه خواهد یکی صبح و یکی ظهر و یکی شام...