Nimamemarian

با من حرف بزن نمی‌خواهم‌ جهان تمام شود و گنجشک‌های بی‌درخت به خواب دشت‌ها بپرند حرف بزن صدای تو‌ معجزه است صدای تو صلابت کوه‌های دائم در سکوت صدای تو برفی‌ست که پشت پنجره می‌بارد #نیما_معماریان

جایزه «کتاب سال شعر ایران به انتخاب خبرنگاران» نامزدهای هجدهمین دوره خود را معرفی کرد. به گزارش ایسنا، ۱۲ کتاب از مجموعه‌های شعر منتشرشده در سال ۱۴۰۱ از نشرهای مروارید، سیب سرخ، فصل پنجم، تیماج، سوره مهر و ایهام به‌عنوان نامزدهای دریافت عنوان برگزیده جایزه کتاب سال شعر ایران به انتخاب خبرنگاران در دوره هجدهم معرفی شدند.  این دفترهای شعر، به ترتیب حروف الفبای نام خانوادگی شاعر، عبارتند از: «چکمه‌های پاشنه بلندت کودتا می‌کنند» از میثم باقری‌فر   «مهی در حال پاک کردن آینده» سروده صابر سعدی‌پور   «آداب شقه شدن در خانۀ پدرم ذبیح» از رسول سیمیا  «هیولای خانگی» سروده گندم شاهمرادی  «تن تن همان تنهاست» از مهرگان علیدوست  «گندم نشد سیب» از امیر فلاح  «صدای زنگوله در گردن باد» سروده سیاوش قربانی‌پور   «خودآزادی» از نیما معماریان   «پاییز وارونه» از  احسان موحد  «شرابسالگی»سروده سیده فاطمه موسوی  «گوگرد» از محمد موسوی قهفرخی   «سیزنگ» سروده سیدمهدی نژادهاشمی  طبق اعلام دبیرخانه جایزه، نامزدهای بخش ویژه شاعران بدون کتاب نیز در هفته آتی معرفی خواهند شد.

با من حرف بزن نمی‌خواهم‌ جهان تمام شود و گنجشک‌های بی‌درخت به خواب دشت‌ها بپرند حرف بزن صدای تو‌ معجزه است صدای تو صلابت کوه‌های دائم در سکوت صدای تو برفی‌ست که پشت پنجره می‌بارد . برشی از شعر #نیما_معماریان

#شمس_لنگرودی

#نیما_معماریان

خنده‌هایت گیر کرده به شاخه‌ی سپیدار و من که داشتم از شب می‌گذشتم تکیه دادم به نبودنت انگار پرنده‌ها آمده بودند تا عبور کنند از خاطرات من اما وقتی با پنجره حرف می‌زدم نمی‌دانستم که سایه‌ام‌ را در راه‌پله جا گذاشته‌ام . برشی از شعر #نیما_معماریان

تا جايى كه يادم مى‌آيد تو را در گوشه‌هاى مختلف خانه پنهان كرده بودم تو را شبيه عكس در آلبوم تو را شبيه لباس‌هايت در كمد و تو را شبيه اجاق در آشپزخانه پنهان كرده بودم تو را پنهان كرده بودم ميان بازوهايم تو را پنهان كرده بودم ميان بازوهايم تو را پنهان كرده بودم ميان بازوهايم و با اشك سوال مى‌كردم چرا جنازه‌ات در اتاق غرق شده است؟ . برشی از شعر #نیما_معماریان

#نیما_معماریان

ايستاده‌ام كنار پنجره كنار درْ كنار خودم _و چهره‌ات را ترسيم مى‌كنم روى خاك_ و فكر مى‌كنم حركت پاندول ساعت چقدر به مرگ من شبيه است وقتى صداى چهارپايه هيچ‌كس را بيدار نمى‌كند . #نیما_معماریان

نور شبيه خاطراتت از كوچك‌ترين درز پنجره عبور می‌کند از لابه‌لاى تار و پود پرده‌ى اتاق از لابه‌لاى آدم‌هاى خيابان يا حتى شكاف روى پيشانى‌ام وقتى صداى شليك در خانه مى‌پيچد . #نیما_معماریان