[پنبه]

بیمارستان خوبی فرستادم ولی اون شبی. شانس اوردم. تعطیلات هم بود اون موقعی که چیز شدم و هیچ‌جا دکتر نبود. امروز هم این دکتره به کسایی که می‌گفتن نمی‌تونیم بریم تهران می‌گفت برید اینجا. آیا همه‌ی اینها نشانه‌ی این نیست که عاشقمه؟

داداش سونوییه همچنان پرقدرت پابرجاست ولی دیگه چیزی ندارم ازش بگم. ایشالا بقیه‌ش هروقت رفتیم زیر یه سقف.

دلم می‌خواد کراشی چیزی بزنم دوباره بساط جفنگ رو پهن کنم کف کانال. ولی هیچی به هیچی.

اگر هستید که ناشناس کنیم قلب بدهید.

مردم با بدخیمی‌های فلان که نیاز به جراحی و دستگاه‌های خاصی داره میان و بعد از اینکه می‌شنون دستگاه این بیمارستان خراب شده اینجوری‌ان که من تهران اینا نمی‌تونم برما :))))))))) بعد مادر من یه چکاپم رو به سه تا دکتر نشون می‌ده بعد می‌گه نه من به فلانی اعتقاد دارم بریم پیش اون :))))))))

و.

نمی‌دونم سلیقه‌م ارزونه یا ارزون‌ها سلیقه‌م‌ان. به هرحال اینم می‌خوام.

بگیرید برام. ممنون.

رفتم امتحان تربیت‌بدنی‌م رو دادم امروز صبح و بزرگوار تا لحظات آخر عقده‌گشایی کرد. یعنی اینجور آدم‌ها همین که به جایگاهی نمی‌رسن تو جامعه بزرگترین لطف به مردمه.

چادری می‌بینم پنیک می‌کنم، دیگه فرقی نداره خاله‌م باشه یا فاطی کماندو.