｢⁩𝕾𝖕𝖊𝖈𝖎𝖆𝖑 𝖙𝖊𝖝𝖙」⁩

زمان تغییر می‌کند و ما همراه زمان تغییر می‌کنیم‌‌

نیازی نیست انسان‌ها را امتحان کنید. کمی صبر کنید. خودشان امتحانشان را پس می‌دهند. - ارنست همینگوی

امان از نبودنی که هیچ بودنی جبرانش نمیکنه...

ما هیچ تَر از هیچ پی هیچ دویدیم، جز هیچ در این هیچ دگر هیچ ندیدیم ای هیچ برای هیچ بر هیچ مپیچید. - مولانا

جرزی کوزینسکی در نامه خودکشی اش نوشت : اکنون میخواهم کمی بیشتر بخوابم. نام آن را ابدیت بگذارید

خوشحال که نه، اما تا دلت بخواد خوش خیال بودیم:)

مولانا تو مثنوی معنوی توصیف بامزه‌ای داره از درک افراد از جهان هستی میگه که : مگسی بر پرِكاهی نشست كه آن پركاه بر ادرار خری روان بود. مگس مغرورانه بر ادرار خر كشتی می‌راند و می‌گفت: من علم دريانوردی و كشتیرانی خوانده‌ام. در اين كار بسيار تفکر کرده ام. ببينيد اين دريا و اين كشتی را و مرا كه چگونه كشتی می‌رانم. او در ذهن حقیر خود بر دريا كشتی می‌راند آن ادرار، دريای بی‌ساحل به نظرش می‌آمد، و آن برگ كاه، كشتی بزرگ. زيرا آگاهی و بينش او حقیر و اندک بود. جهان هر كس به اندازه درک و بينش اوست. آدمِ مغرور و كج انديش مانند اين مگس است. و ذهنش به اندازه درک ادرار الاغ و برگ كاه...

گالریو که چک میکنی میبینی چقدر آدما گذرا هستن :)