رکسانا و کتاب‌ها

پناه این روزهای من

چه سبز و استوار ایستاده‌ام من که راه خانه را گم کرده‌ام و میان من و ما و این حجم‌های دور چگونه ایستاده‌ام به من بگو که کجای خیال من خیال آشفته و کجای کابوس‌هایی که دور تنم می‌پیچد پیدایت کنم؟ #رکسانا برای ج

خب فرستادن بالاخره بعد از کلی پیگیری

-| @ghostly_kisses

من این‌جا خیلی تنهام اسماعیل، چرا نرفتم برلین؟ دست پر از چین و چروک‌اش که حالا پر از آنژیوکت و سوزن است را تکان می‌دهد. تو چشم‌هایش همیشه پر از حرف است. همیشه پر از کلمه و پرواز است. انگار که دو تا مرواردید تو صورتش کاشته‌اند که هرلحظه می‌خواهند پرواز کنند. بروند کجا؟ نمی‌دانم! من این‌جل خیلی گرفتارم اسماعیل! تو فهمیدی چرا نرفتم؟ سر تکان می‌دهد. کنار پنجره می‌ایستم. از پشت سرم هم تخت سفید و لباس صورتی و ناخن‌های یک درمیان افتاده‌اش را می‌بینم. می‌ترسم. از این جهان می‌ترسم اسماعیل! از آدم‌ها بیش‌تر از همه. گونه‌اش را می‌بوسم و برای همیشه به خواب می‌رود. حالا تنهاتر شده‌ام اسماعیل. باید بروم برلین. #رکسانا_عباسیان

من این پیج رو بخاطر این‌که گلی معرفی کرده بود به شما هم معرفی کردم. هنوز کتابم رو نفرستادن. هی می‌گن امروز ولی خبری نمی‌شه. خیلی بد قولن.

خسته‌ام و ادامه می‌دم. صبح می‌شه این شب. مگه نه؟