Suddenly Color‏

خیلی جالبه واقعاً مامانم هر موقع میاد توی اتاقم و صفحهٔ لپ‌تاپم رو نگاه می‌کنه که دارم مسابقه می‌بینم (چه فرمول‌یک، چه موتوجی‌ پی) فقط با نگرانی و ناراحتی می‌پرسه: “اینا ماماناشون کجان؟!خبر دارن بچه‌هاشون دارن چی کار می‌کنن؟!” :)))) آره قربونت برم. خبر دارن.

توی برزخ لپ‌تاپ می‌شه برد؟ من برنامه‌ریزی کردم آرشیوِ بازی‌های دههٔ 90 موتوجی‌پی رو اونجا تا حدفاصلِ قیامت بشینم ببینم. این دنیا نمی‌رسم دیگه بیشتر از این واقعاً.

هر آرایشگاهِ زنانه، ده‌تا فرانک عمیدی!

آخرین باری که بچهٔ همسایه‌مون اومد درِ خونه و با من کار داشت، حدوداً ۱۵ سال پیش بود و این جمله رو به مامانم گفت که: “سلام خاله. ببخشید ناهید هست بیاد حیاط بازی کنیم؟!” چند ساعت پیش بچهٔ همسایه اومد درِ خونه‌مون رو زد و به مامانم گفت: “سلام خاله. ببخشید ناهید هست بیاد جمع‌بندیِ فیزیک کنیم؟! آخه فردا امتحانه!” و بله از ساعتِ هشت و نیم تا الان خونهٔ همسایه در حال جمع‌بندی بودیم🌚🦧

این گل‌ها چقدر شبیه به نقاشی‌های بچگی‌هامون هستن:))

این آقای یوگنی گرینکو تون اومده پشتِ وانت یک ویدئویی ضبط کرده که خب بسیار زیبا و لطیف هست. منتهای مراتب اونچه توجه‌ام رو بیشتر از هر چیزی جلب کرد، سیستمِ تعلیقِ (CS) این وانت هست! حالا احتمالاً یکسری ضربه‌گیر و این داستانا هم به خودِ دوربین متصله اما معلومه که CS وانت هم بدی نیست. با CS این نیسان آبی‌ها مقایسه کنید که انگاری سازنده‌هاشون اصلاً کانسپتِ CS رو متوجه نشدن چون نیسان آبی ضربه رو می‌گیره اما damp نمی‌کنه، بلکه تشدیدش می‌کنه و با قوای هرچه تمام‌تر می‌فرستش توی ستون‌فقراتِ راننده و سرنشینان🌚

به‌به! عه خب چیزه…می‌گم که اگه تیپِ خانوم دولتشاهی توی فیلم هم بدین صورت هست که ما شروع کنیم دیدنِ سریال رو! (گورِ بابای کیفیت و اثرِ فاخر و اینا🌚)