دنیای قدیم(تاریخی نوستالژی)

مدرک دیپلم فرح دیبا با معدل ۱۶٫۹۸  @Oldonya

روزی مبلغی جوان، هیزم شکنی را در حال کار در جنگل می بیند و با فهمیدن اینکه هیزم شکن در تمام عمر خود حتی اسمی از عیسی نشنیده است، با خود می گوید: «عجب فرصتی است برای به دین آوردن این مرد!» در اثنایی که هیزم شکن تمام روز به طور یکنواخت مشغول تکه کردن هیزم و حمل آنها با گاری بود، مبلغ جوان یک ریزصحبت می کرد، عاقبت از صحبت کردن باز می ایستد و می پرسد: «خب، حالا حاضری دین عیسی مسیح را بپذیری؟» هیزم شکن پاسخ می دهد: «نمی دانم شما تمام روز درباره عیسی مسیح و اینکه وی در همه مشکلات زندگی به یاری ما خواهد شتافت، حرف زدید، اما خود شما هیچ کمکی به من نکردید.» @Oldonya

🔴 وی پی ان با ترافیک رایگان شبکه های اجتماعی👌 🔹 سرعت بسیار بالای دانلود و آپلود 🔹حذف خودکار تبلیغات وب و یوتیوب 🔹 مسدودسازی خودکار برنامه و سایت های مخرب هک و ویروس 🔹 تحویل آنی اشتراک در ربات تلگرام همین حالا اکانت تست رایگان بگیرید و در صورت رضایت خرید کنید👇👇👇👇 @vpnzybot @vpnzybot @vpnzybot

قدیما خیلی خوب بود مادربزرگ غذا درست میکرد مادر حیاط جارو می کرد بساط صبحونه را تو حیاط میچیدیم ظهر که میشد یه خواب نیمروزی و صدای بق بقوی یا کریم ها عصرها خوردن هندونه یا خربزه دورهمی هایمان برقرار بود میگفتیم و میخندیدم خلاصه که دلها خوش بود خوش بودیم... @Oldonya

▪️«فروغ فرخزاد» یک‌جا گفته: «هیچ چیز راحتم نمی‌کند. نه دریا، نه آفتاب، نه درخت‌ها، نه آدم‌ها، نه فیلم‌ها، نه لباس‌هایی که تازه خریده‌ام. نمی‌دانم چه کار کنم. بروم و سرم را به درخت‌ها بکوبم، داد بزنم، گریه کنم؛ نمی‌دانم.» این‌روزها شدیدا باهاش احساس همذات‌ پنداری میکنیم، ماهم نمیدونم چیکار کنیم... @Oldonya

عکسی قدیمی از افتتاح تونل کندوان توسط رضاشاه @Oldonya

در سال‌های گذشته و دور در روستایی معلم بودم یک روز بازرسانی جهت سر کشی به مدرسه آمدند و بعد از سوال و جواب از دانش آموزان آنهایی که خوب جواب دادند جوایزی را به آنها هدیه کردند که هر کدام دو عدد مداد سیاه بود ساعت آخر آنهایی که جایزه گرفته بودند با ذوق و خوشحالی به خانه رفتند معمولا بچه هایی که جایزه می گرفتند با خوشحالی به خانواده هایشان نشان می دادند بعد از مدت کوتاهی یکی از همان دانش آموزان با گریه به مدرسه برگشت و مدادها را در دستش گرفته بود با هق هق گریه و ترسان و لرزان گفت :  آقا من قلمها را نمی خواهم آن زمان به مداد قلم هم می گفتند گفتم چرا ؟ گفت قلمها را با خوشحالی به خانه بردم پدرم ناراحت شد و دو سیلی پشت گردنم زد و گفت : این چه جایزه ای است فکر کردم دو تومانی جایزه گرفته ای تو رفتی "چوگاوَن " برایم آورده ا ی آن زمان دو تومانیها هم اسکناس کاغذی بودند لازم به ذکر است دو تومانی (نه دو هزار تومانی )در حالی که گریه دانش آموز و اشکهایش مرا متاثر کرده بود به این فکر کردم که در ذهن عوام پول با ارزش تر از قلم است۰  و شاید هم آن پدر درست فکر می کرد و شاید هم آن پدرها ارزش قلم را نمیدانستند۰ دلم برای بچه سوخت گفتم اشکالی ندارد به پدر سلام برسان‌ و بگو دو تومانی برایت جایزه می گیرم،  یک دفعه گریه بچه قطع شد و مدادها را به من داد و به طرف خانه دوید و رفت بعد از چند روز در کلاس از وی چند سئوال درسی پرسیدم و به این بهانه یک اسکناس دو تومانی به عنوان جایزه به وی دادم و خوشحالی عجیبی در چهره اش دیدم و با خود گفتم خدایا این بچه هم ارزش پول را بیشتر از قلم می داند ۰ و بعدا آن دانش آموز بزرگ شد و ادامه تحصیل داد وبه مسندی رسید ۰ و هیچوقت ان جریان را ندانست که آن دو تومان را به خاطر خوشحالی اش معلم از جیب خود بخشیده است معلم چون شمع می سوزد و می سازد و بر کسی منت نمی گزارد وبعد از آن همه سال از خودم می پرسم آیا آن پدر درست می گفت : آیاعلم بهتر است یا ثروت..... (چوگاون:چوبیست به اندازه حدود یک وجب که بوسیله رسن  یا ریسمانی برای شخم زدن و... به گردن گاوها می بندند.) @Oldonya

لواشکای غیر بهداشتی قدیم چقدر خوشمزه بودن😁🤤😋 @Oldonya

استقبال معمر قذاقی از رهبر کمونیست بلغارستان در صحرای لیبی سال 1984 میلادی @Oldonya