مطالعات اجتماعی اهواز

🌍 حکومت عیلام درست است یا ایلام؟؟ 🌍 رضا مرادی غیاث آبادی سه‌ شنبه 6 سپتامبر 2011 در سال‌های اخیر دیده می‌شود که برخی از پژوهشگران و نویسندگان، نام کشور و تمدن «عیلام» را به صورت «ایلام» می‌نویسند. اما هر قدر کوشش می‌کنم، نمی‌توانم خود را متقاعد کنم که املای سنتی و شناخته‌شدهٔ یک نام را به نفع املای پیشنهادی و تازه‌ای کنار بگذارم که دلایل قانع‌کننده‌ای برای آن وجود ندارد. پیشنهاددهندگان بر این باورند که چون در زبان فارسی حرف و آوای «ع» نداریم، پس می‌باید «عیلام» را به شکل «ایلام» نوشت. این توجیه به چند دلیل کافی به نظر نمی‌رسد: ۱- نگارش «عیلام» کاملاً شناخته‌شده و متداول است. در واقع نویسنده به هنگامی که قصد نگارش این نام با املای «ایلام» را داشته باشد، نیاز به دلیل کافی دارد و می‌باید بتواند از عهده پاسخ مخالفان برآید. املای متداول در ذات خود نیاز به توجیه ندارد. ۲- درست است که آوای «ع» در زبان فارسی وجود ندارد، اما در بسیاری از زبان‌های متداول در سرزمین‌های باستانی ایران وجود داشته است. ۳- عیلام یک واژه یا نام فارسی نیست تا لازم باشد برابر با قواعد زبان فارسی نوشته و بکار برده شود. ۴- نگارش «عیلام» در متون تاریخی (از جمله در مقدمهٔ تاریخ ابن‌خلدون) دارای سابقه است. اما نگارش «ایلام» شاهد تاریخی ندارد. ۵- بر فرض نیز که نگارش «ایلام» صحیح و «عیلام» ناصحیح باشد، باز نیز نمی‌توان آنرا تغییر داد. چرا که تغییر املای واژگان شناخته‌شده (هر چند که غلط باشند) به دستور تاریخی و واژه‌شناسی تاریخی هر زبانی آسیب می‌زند. ۶- تغییر املای متداول نام‌ها و واژگان در میان ملل و زبان‌های دیگر نیز رایج نیست و آنرا موجب گسست تاریخی خط و زبان می‌دانند. ۷- چنانچه لازم باشد، «عیلام» را با املای «ایلام» نوشت، در اینصورت بدیهی است که کار به همین جا ختم نخواهد شد و لزوم تغییر در واژگان بسیار دیگری نیز پیش خواهد آمد و مثلاً می‌باید نام قوم «عاد» را نیز به شکل «آد» نوشت. ۸- چنین تغییرات و اعمال سلیقه‌ها (که ما ایرانیان علاقه زیادی بدان داریم) هیچ مشکلی را حل نمی‌کند، اما تکرار متناوب آن، در درازمدت موجب پیدایش آشفتگی‌ها، اختلاط مفاهیم و مشکلات جدی دیگری خواهد شد. چنانکه نمونه‌ای از این اختلاط‌ها در تمایز میان کشور و تمدن «عیلام» (در انگلیسی: Elamite) با استان و شهر «ایلام» (در انگلیسی: Ilam) رخ داده است. ۹- از سوی دیگر ، برخی کسان «عیلام» را یک نام غیر بومی و برگرفته از عهد عتیق می‌دانند و بجای آن از نام‌های خودساختهٔ دیگری استفاده می‌کنند. اما این استنباط و نتیجه‌گیری نادرست است و به موجب پاره‌ای کتیبه‌ها، نام عیلام خاستگاهی بومی دارد. عیلامیان خود را «هَـلتَـمتی» می‌نامیدند که صورتی دیگر از نام «عیلام» است و عیلام تلفظی دیگر از آن بشمار می‌رود. همچنین در کتیبه‌های پیدا شده در بازمانده‌های شهر عیلامی مدفون در هفت‌تپه در جنوب‌شرقی شوش، نام‌های هم‌خانواده با عیلام شناسایی شده است. برای نمونه در سطر ۴۳ از کتیبه شماره یک و سطر ۱۳ از کتیبه شماره سه که در کاوش‌های هفت‌تپه پیدا شده‌اند، از شخصی با عنوان «i-lu-um-ba-ni» یاد شده که نام او عمیقاً با نام‌های عیلام و هلتمتی در پیوند است. موضوع: کتیبه‌ها و متون کهن موضوع فرعی: زبان فارسی 🌴 کانال کشوری تاریخ و جغرافیا اهواز @darsi_118

🌍 فیلم آموزشی درس تاریخ 🌍 ملکه «ناپیرآسو» نخستین صدای یک زن از اعماق تاریخ عیلام و ایران یک زوج مقتدر؛ دو یادگاری ماندگار تاریخ باستان ایران پر است از نوشته‌های مردان. تا امروز می‌دانیم که ملکه «ناپیرآسو»، نخستین زن ایرانی است که سه هزار سال پیش توانست با حک یک کتیبه، صدای خود را به ما برساند..... عصر ایران؛ محسن ظهوری : «من ناپیرآسو همسر اونتاش ناپیریشا هستم.» این نخستین صدای زن در تاریخ عیلام ایران است. صدایی از قدیمی‌ترین کتیبه یافت شده از یک زن در ایران؛ «ناپیرآسو»، همسر یکی از مقتدرترین شاهان ایران باستان، که ۲۰ سال بر جنوب غربی ایران در حوالی ایلام و خوزستان امروز حکومت می‌کرد. این داستان یادگاری‌های ارزشمندی است که از این زوج به جا مانده؛ تندیسی از ملکه «ناپیرآسو»، و معبدی از شوهرش شاه «اونتاش ناپیریشا»، یکی از منحصر به‌فردترین سازه‌های به‌جامانده از تاریخ عیلام. داستان این زن و شوهر به ۳ هزار سال پیش برمی‌گردد؛ به زمانی که تمدن عیلام پس از گذشت ۱۵۰۰سال، دوره جدیدی از تاریخ خود را آغاز کرده بود.  راز این داستان بزرگ را از اینجا فهمیدیم؛ مکانی در ۴۰ کیلومتری جنوب شهر شوش و کشف نیایشگاهی که حالا آن را به زیگورات چغازنبیل می‌شناسیم. اواخر دوره رضاخان بود که مهندسان شرکت نفت آجری کتیبه‌دار یافتند و آن را برای باستان‌شناسان فرستادند. کاوش‌ها در منطقه آغاز شد و به مرور بقایای معبدی از آن بیرون آمد که حالا ۲ طبقه و نیم و ۲۵ متر ارتفاع دارد و نشان می‌دهد در گذشته بنایی در ۵ طبقه با ارتفاع ۵۲ متر بوده.  پیدا شدن کتیبه‌ای در این بنای باستانی، راز سازنده آن را برملا کرد: «من اونتاش ناپیریشا، آجرهای طلایی را حکاکی کردم. من در اینجا این مأوا را برای خدایان گال و اینشوشیناک برپا کردم و این مکان مقدس را هدیه کردم، باشد که کارهای من که هدیه‌ای است برای خدایان گال و اینشوشیانک پذیرفته شود.» اونتاش پادشاه قدرتمند سلسله «ایگه هالکی» از تمدن عیلام، با ساخت این معبد نام خود را در تاریخ ایران جاودانه کرد؛ نیایشگاهی ساخته شده به‌صورت زیگورات؛ بنایی خشتی که به‌صورت پلکانی به سمت آسمان می‌رود و سالم‌ترین و بزرگ‌ترین باقی‌مانده آن در جهان همین معبد است؛ جایی که امروز آن را زیگورات «چغازنبیل» به معنی «زنبیل وارونه» می‌خوانیم و در روزگار خودش، زیگورات «دوراونتاش» به معنی «شهر اونتاش» نام داشت. «ناپیرآسو» همسر این شاه مقتدر بود که او رااز تندیسی می‌شناسیم که سال ۱۲۸۲ در خرابه‌های شوش یافت شد. تندیسی که از ارزشمندترین یافته‌های تاریخی ایران است و حالا در موزه لوور پاریس قرار دارد. مجسمه‌ای بدون سر از برنز با کمتر از ۱.۵ متر ارتفاع که نزدیک به دو تُن وزن دارد. از ناپیرآسو چیز زیادی نمی‌دانیم جز آن‌چه بر دامن تندیسش حک شده: «من ناپیرآسو، همسر اونتاش ناپیریشا هستم. هر کس که بخواهد مجسمه مرا تصرف کند، هرکس بخواهد آن را درهم بشکند، هرکس این کتیبه را خراب کند و یا نام مرا پاک کند، باشد که مورد غضب خدایان این‌شوشیناک، نیپی‌ریشا و کیری‌ریشا قرار گیرد و نام و نسلش از میان برداشته شود.»..... 🌴کانال کشوری مطالعات اجتماعی اهواز @motaleat_118

🌍 تمدن های قبل از ورود آریایی ها 🌍 تمدن عیلام 👌🏻 کلیپی بسیار جالب و مفید 🌴 کانال کشوری مطالعات اجتماعی اهواز @motaleat_118

🌍 تلفظ تمدن عیلام درسته است یا ایلام ؟؟ ✅ عیلام ❌ ایلام 🍒 کانال درسی تاریخ و جغرافیا اهواز @darsi_118

🤔 بعضی از آدم ها ؛ طاقت مهربانی بسیار را ندارند!!! 🌴 @motaleat_118

🌍 هایلایت + سوالات متن درس ۲۲ مطالعات اجتماعی پایه هشتم 🌍 سرکارخانم کریمی 🌍 دبیر بزرگوار ناحیه ۲ اهواز 🌴 کانال کشوری مطالعات اجتماعی اهواز @motaleat_118

🌍 مرور تصویری درس ۲۲ مطالعات اجتماعی پایه نهم 🌴 کانال کشوری مطالعات اجتماعی اهواز @motaleat_118